Narodziny Floty. Awangarda. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 09.2021)

Jack Campbell to mistrz złotej ery fantastyki Moim zdaniem to widać

Kolejna część dobrej serii.

Dobra ksiażka

Super cykl!

Ok

Kosmiczne starcie. Tęskniliście za Jackiem Campbellem i za uniwersum znanym z serii "Zaginiona Flota"? Tak? No to świetnie się składa, przed nami bowiem zupełnie nowy cykl, który wydaje się być świetnym prequelem względem tego już znanego! A mowa o cyklu "Narodziny Floty" oraz o jego pierwszej odsłonie - "Awangardzie"! Jack Campbell zabiera nas na wycieczkę w kosmos, w którym kolonizowane przez ludzkość wszechświaty i układy słoneczne dają ludziom nowy dom wszędzie tam, gdzie istnieją realne szanse na przetrwanie. Takich miejsc jest w punkcie wyjściowym tej historii całkiem sporo i ciągle ich przybywa. Wszystkie zaś powstają teoretycznie pod egidą i pod przewodnictwem Starej Ziemi, jednak w rzeczywistości jest to fikcja - każdy rządzi się we wszechświecie po swojemu, Ziemia nie ma bowiem ani zasobów, ani floty, ani innych narzędzi, za pomocą których mogłaby kontrolować nowe światy i ich kolonie. Takim właśnie - rządzącym się po swojemu - obszarem są kosmiczne rubieże, na których nowe rządy powstały m.in. na planetach Glenlyon i Kosatka. Są to nowe, jeszcze nie do końca okrzepłe kolonie, które co prawda mają własny rząd, organizację, dochody i możliwości wytwórcze, jednak kuleją u nich kwestie obronności, wojskowości oraz wyposażenia w jakąkolwiek flotę, która byłaby w stanie owe światy i kolonie ochronić. A bronić będzie się trzeba - nikt bowiem we wszechświecie nie życzy każdemu dobrze i zawsze znajdą się tacy, którzy zapragną podboju i prowadzenia nieczystej gry (najchętniej w białych rękawiczkach i pod płaszczykiem utkanym z perfidnych, bezczelnych pozorów). Takim właśnie wrogiem nowych światów w opisanym skrawku wszechświata są Scathianie. Układ Scatha pozornie nie jest wcale otwartym wrogiem Glenlyonu, czy Kosatki, a jednak przedsiębierze on wobec nich wrogie działania, na czele z perfidnym założeniem własnej kolonii na Glenlyonie (całą akcję przeprowadzono z użyciem cywilnych, ludzkich tarcz w osobach kobiet i dzieci, do których Glenlyonianie nie mogli przecież strzelać...). Nowy świat potrzebuje obrońców - a skoro tak, to czas na to, aby pojawili się prawdziwi bohaterowie! W tym miejscu na scenę wkracza kilka arcyciekawych postaci, które Campbell skroił niemalże idealnie pod przyjętą konwencję i realia wykreowanego przez siebie uniwersum. Mowa o takich personach jak Robert Geary (nazwisko przyjemnie znajome, nieprawdaż?), były oficer floty gwiezdnej oraz Mele Darcy - była szeregowa, epizodycznie sierżant piechoty kosmicznej. Ważną rolę odegra w tej historii także pewien pozornie przegrany polityk ("pozornie"... ot!, wszystkie realia polityki w jednym słowie!) oraz dyplomatka, będąca jednocześnie specem od rozwiązywania konfliktów (która ma wszakże ten mankament, że pochodzi z Marsa... jako "Czerwoniec" - tak bowiem zwani są koloniści z Marsa - poczytywana jest za wichrzyciela, który przy pierwszej okazji albo zdradzi, albo wyrządzi co najmniej mnóstwo szkód - niezła opinia jak na "specjalistę od rozwiązywania konfliktów" :) ). Walka ze Scathą będzie nierówna, nieuczciwa i pełna heroizmu... Nie może być inaczej, skoro zaatakowany Glenlyon ma do dyspozycji "aż" jeden kuter pod dowództwem Geary'ego, a liczba zrekrutowanych przezeń żołnierzy piechoty kosmicznej wynosi w momencie inwazji Scathian... 0 (słownie: zero!) ludzi... Czy walkę w takiej (dys)proporcji sił w ogóle można wygrać??? "Awangarda" ma w sobie wszystko to, co jest znakiem rozpoznawczym książek Jacka Campbella: zapierające dech w piersi gwiezdne starcia, godne podziwu wizjonerstwo na polu kreacji świata przyszłości (w którym to wszechświat jest nową ojczyzną ludzkiej rasy), znakomite opisy scen batalistycznych oraz niesamowicie wciągająca fabuła, której szybkość akcji można porównać jedynie do prędkości napędu skokowego "Szkwała" znajdującego się pod komendą Roberta Geary'ego. Zapnijcie więc mocno pasy! - odlecicie wraz z tą książką szybko i daleko w sam środek wszechświata! Historia opowiadana przez Campbella wygląda na zamkniętą w ramach tego jednego tylko tomu, jednak... zakończenie wcale nie pozostawia czytelnika z wrażeniem, że jest to koniec definitywny. Bynajmniej! Campbell zdaje się co prawda pewną opowieść tutaj kończyć, ale zostawia sobie tak jakby furtkę (i to szeroko otwartą!) i niczego w sposób ostateczny i kategoryczny (zwłaszcza co do losów głównych bohaterów) nie roztrzyga. To dobrze - ciąg dalszy w ewidentny sposób tutaj nastąpi! Moja Ukochana Fabryko Słów - dziękuję! :) :) :) #awangarda #narodzinyfloty #jackcampbell #vanguard #thegenesisfleet #fabrykasłów https://cosnapolce.blogspot.com/2021/09/awangarda-jack-campbell.html

Literatura potrafi zaskakiwać, a dokładniej rzecz biorąc jej twórcy i wydawcy. Oto bowiem gdy już wszyscy opłakaliśmy nasze pożegnanie z legendarną serią Jacka Campbella "Zaginiona Flota" (wraz z jej pod cyklami), autor ten oddał w nasze ręce interesujący prequel - cykl pt. "Narodziny Floty", którego pierwsza odsłona pt. „Awangarda”, ukazała się właśnie w naszym kraju nakładem Wydawnictwa Fabryka Słów. Zapraszam do poznania recenzji tej pozycji. Świat odległej przyszłość, niezwykły technologiczny postęp w postaci odnalezienia napędu skokowego, setki nowych planet, jako domy dla ziemskich kolonistów. Na jednej z nich - Glenlyonie, postanawia rozpocząć nowe, lepsze życie były oficer floty gwiezdnej - Robert Geary. Niestety okazuje się, że powstająca kolonia musi zmierzyć się z niespodziewanym zagrożeniem ze strony mieszkańców sąsiedniego świata - Scathy... Rozpoczyna się nierówna walka, której stawką jest przyszłość nie tylko Glenlyona, ale też i wszystkich pobliskich światów... Jack Campbell udziela nam tym cyklem i tą jego pierwszą częścią odpowiedzi na intrygujące pytanie - jak zrodził się konflikt Sojuszu z Syndykatem? I czyni on to w bardzo dobrym, barwnym i efektownym stylu, oddając w ręce czytelników klimatyczną powieść spod znaku wojennego science fiction. Opowieść opartą na kluczowych i klasycznych elementach, czyli walce kosmicznych okrętów, przygodach odważnych żołnierzy i politycznej intrydze. W odróżnienie od "Zaginionej Floty", tym razem - przynajmniej na polu pierwszego tomu nowego cyklu, autor ukazuje równoległe losy kilku kluczowych bohaterów - ze wspominanym Robertem Gearym na czele, ale też i pewną wojskową weteranką, przegranym politykiem i pragnącą zmiany dla ludzi dyplomatką. To właśnie ich losy, początkowe odrębne, z czasem łączące się w spójną całość, składają się na fabułę tej książki, której głównym wątkiem jest próba ochrony mieszkańców nowych światów przed agresją ze strony roszczących sobie prawa do władania tą częścią galaktyki. I mamy tu dokładnie wszystko to, co tego typu książka winna sobą reprezentować. Mam tu na myśli wspominane już barwne sceny walk w kosmosie i na powierzchniach planet, w których autor ten potwierdza raz jeszcze swój wielki kunszt. Nie zabrakło też charakternych bohaterów w osobach dwóch odważnych mężczyzn - Geary i Lochan Nakamura, jak i też równie silnych i bezkompromisowych kobiet - żołnierka Mela Darcy i dyplomatka Carmen Ochoa. Wreszcie jest inteligentna, dobrze poprowadzona i potęgująca napięcie fabuła, która potrafi nas tyleż sobą porwać, co i niejednokrotnie zaskoczyć. Na osobne słowa uznania zasługuje z pewnością wykreowana tu rzeczywistość tej opowieści - odległa od Starej Ziemi przestrzeń, która ma się stać nowym domem dla milionów kolonistów. I obraz ten zachwyca nas nie tylko na polu militarnego i politycznego konfliktu, ale też i ukazanych tu trudów codzienności budowania nowych wspólnot, czy też skomplikowanych zależności pomiędzy konkretnymi, nowymi światami, a Ziemią. I w mej ocenie ma to wszystko sens, logikę i wielki realizm. Obok wartkiej akcji, militarnej walki i spektakularnej przygody, nie zabrakło tu także charakterystycznego dla twórczości Jacka Campbella, humoru. To specyficzny, ironiczny i nierzadko czarny dowcip, który rozładowuje napięcie i nieco łagodzi te bardziej mroczne akcenty relacji. Oczywiście nie czyni on tej powieści komedią - co to, to nie..., gdyż mimo wszystko jest to historia o wojnie, śmierci i poświęceniu dla innych. To po prostu ten sam dobry, ceniony i niepowtarzalny styl tego autora. Jeśli mieliście przyjemność poznać serię "Zaginiona Flota" i dodatkowo przypadła wam ona do gustu, to polubicie również tę książkę i zapoczątkowany nią cykl "Narodziny Floty". To podobny charakter literackiego spojrzenia na science fiction, być może nieco inne środki wyrazu, ale z pewnością wielka jakość literackiego rzemiosła. Efektem jest znakomita rozrywka, przednia zabawa i wielkie emocje, które udzielają się czytelnikowi od pierwszych chwil. Powieść „Awangarda” to kwintesencja rozrywkowego, wojennego science fiction. To ciekawa fabuła, barwni bohaterowie, klimatyczna rzeczywistość świata odległej przyszłości i emocje, które pozostają na długo w pamięci czytelnika. Jeśli zatem lubicie twórczość Jacka Campbella lub po prostu dobre science fiction, to ta książka z pewnością was nie zawiedzie. Polecam i sama oczekuję z wielką niecierpliwością kolejnych odsłon tego cyklu.

POPKULTUROWY KOCIOŁEK: Powieść Awangarda to początek prequela Zaginionej Floty, która zjednała sobie spore grono miłośników science fiction. Nie ma tutaj jednak konieczności znajomości tego cyklu. Akcja książki rozgrywa się bowiem setki lat przed wydarzeniami ukazanymi w tej serii, dzięki czemu po tytuł może sięgnąć każdy. Będzie to również doskonały wstęp dla fanów tego typu literatury do dalszego poznawania tego uniwersum. Autor w swojej książce pokazuje okres w istnieniu galaktyki, kiedy to ludzkość po wynalezieniu napędu skokowego, zaczęła gwałtownie zasiedlać nowe planety. Bezkres kosmosu stał się doskonałym miejscem do rozpoczęcia nowego życia dla wielu osób, które chciały z różnych przyczyn opuścić Ziemię. Jednym z takich miejsc była mała kolonia Glenlyon, która musiała zmierzyć się z agresją sąsiedniego świata. W tym odległym zakątku wszechświata nie można było liczyć na Ziemię i jej siły wojskowe. Lokalne władze zwróciły się więc o pomoc do Roberta Geary’ego (byłego oficera floty gwiezdnej) oraz Mele Darcy (szeregowej piechoty kosmicznej), aby ci wraz z grupką ochotników obronili kolonię. Wielką pomocą okażą się również komputerowe zdolności Lyn „Ninja” Meltzer, które mogą ocalić wiele istnień. Trójka doświadczonych bohaterów to stosunkowo niewielka siła, aby poradzić sobie z bezdusznymi piratami. Będą więc musieli oni wspiąć się na wyżyny swoich zdolności i liczyć na „cud”. Jack Campbell to twórca, który wielokrotnie udowadniał, że potrafi pisać naprawdę dobre powieści sci-fi. Nie inaczej jest w przypadku tego tytułu, który oferuje czytelnikowi dobrze rozplanowaną historię i odpowiednią porcję wciągającej akcji. Zdecydowanie nie jest to jednak poziom widowiskowości „Zaginionej floty”. Twórca w tym cyklu (przynajmniej w pierwszym tomie), największy nacisk kładzie na ukazanie skomplikowanej kosmicznej polityki, różnych działań planetarnych, intrygach, zawieraniu sojuszy, a dopiero na samym końcu na „militarnym” aspekcie działań. Jeśli więc ktoś liczy na porywające kosmiczne bitwy wypełniające większość rozdziałów, to poczuje się tutaj trochę zawiedziony. Oczywiście sama mocna „akcja” się tu pojawia, głównie jednak Campbell skupia się na opisie stworzonego przez siebie uniwersum. Ma to swoje plusy, pozwalając odbiorcy bardziej zaangażować się w przedstawioną historię. Są jednak momenty (na szczęście sporadyczne), kiedy trzeba przebrnąć przez duże pokłady niezbyt porywającego tekstu. Widoczne zmiany (w stosunku do Zaginionej floty) zachodzą również, jeśli chodzi o bohaterów. Robert Geary pod pewnymi względami przypomina trochę „Black Jacka” (jak na przodka przystało), nie jest jednak tak mocno przebojowy. Twórca zamiast jednej „gwiazdy” stawia tu na kilka różnych ciekawie napisanych postaci. Należy uznać to za zaletę tytułu, gdyż w Zaginionej flocie często brakowało innych równie „charakternych” bohaterów.

Jack Campbell już nie raz udowadniał, że dobrze czuje się wśród gwiazd i serwował czytelnikom fascynujące historie rozgrywające się na tle kosmicznej pustki. Dziś zapraszamy Was do poznania jego najnowszego dzieła – ,,Awangardy’’ otwierającej serię ,,Flota Geneza’’. Wynalezienie napędu skokowego spowodowało skrócenie czasu podróży gwiezdnych, a tym samym umożliwiło ludzkości kolonizacje wszechświata na niespotykaną dotąd skale. Nowe światy, nowe ideały i możliwość rozpoczęcia życia na własnych zasadach – brzmi cudownie, jednak jak to zwykle bywa, rzeczywistość nie jest aż tak różowa, o czym przekonuje się Glenlyon. Młoda kolonia staje przed poważnym problemem, pozbawiona środków ochrony musi albo ulec żądaniom i płacić haracz albo stanąć do nierównej walki z sąsiednim systemem. Mieszkańcy Glenlyon zdecydowani bronić swojego nowego domu wyznaczają do dowodzenia byłego oficera floty gwiezdnej – Roberta Geary’ego. Nie jest on jednak świadomy, że niedługo stanie w samym centrum dramatycznych wydarzeń, których konsekwencje dotkną o wiele więcej światów, niż tylko młodą kolonię. Jack Campbell rozpoczyna swoją przygodę od spotykanego już niejednokrotnie motywu: Ziemia przestała być centrum wszechświata. Jednak nieważne jak daleko od niej się znajdujemy, ludzkość wciąż zmaga się z tymi samymi problemami. Czytelnik zostaje wrzucony do nowego świata, który zmuszony jest do nierównej walki, będzie świadkiem zawiązywania pierwszych sojuszy, licznych walk i potyczek, na mniejszą oraz większą skalę. Mówiąc krótko, autor nie pozwoli nawet na chwilę nudy, malując pełną emocji historię rozgrywającą się na międzygwiezdnej arenie. Zdecydowanym atutem ,,Awangardy’’ otwierającym cykl ,,Flota Geneza’’ jest fakt iż mogą po nią spokojnie sięgnąć osoby nie znające wcześniejszych książek Jacka Campbella. Wynika to przede wszystkim z faktu, ze akcja ,,Genezy’’ stanowi prequel “Zaginionej Floty”. Jeżeli jesteście więc ciekawi, czy space opera autorstwa Campbella to coś dla Was albo po prostu szukacie dobrej książki science fiction, ,,Awangarda’’ będzie bardzo dobrym wyborem. Warto także dodać, że autor nawet przez chwile nie przytłacza czytelnika opisami pozaziemskich technologii czy niezrozumiałych terminów. Oczywiście nie oznacza to, że książka jest pozbawiona tych elementów, ale są one zgrabnie wplatane w fabułę, a samą książkę czyta się naprawdę przyjemnie i szybko, głównie za sprawą dynamicznej i wciągającej fabuły. Nowa seria Jacka Campbella stanowi po raz kolejny przykład jak pisać naprawdę dobre space opery, pełne oddziałujących na wyobraźnię opisów oraz przepełnionych dramaturgią bitew dziejących się na tle zimnej, kosmicznej pustki. Do tego wszystko dodajmy zapadających w pamięć bohaterów i pełną akcji historię, a otrzymamy tytuł który po prostu chce się czytać. Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.

Po stworzeniu napędu skokowego wszechświat stanął dla ludzkości otworem. Nieograniczeni już jedynie do planet Układu Słonecznego i bliskich im kolonii, ludzie wyruszyli znaleźć dom w odległych częściach kosmosu. Jednak szybko okazało się, że w nowych światach, gdzie nie sięga zwierzchnictwo Ziemi, źle się dzieje. Nie ma jeszcze Sojuszu ani Syndykatu, które sprawowałyby władzę nad mieszkańcami kosmosu, wrogie układy napadają na nowo założone kolonie, tajemnicze okręty sieją spustoszenie, a komuś najwyraźniej bardzo zależy na tym, by odległe krańce świata pogrążyły się w chaosie. Niestety prequel "Zaginionej floty" nie zachwyca oryginalnością równie mocno, co ta pierwsza seria, gdzie fabuła składała się głównie z kosmicznych potyczek, które były REWELACYJNE! W "Awangardzie" otrzymujemy typowe sci-fi, zdecydowanie bliższe "Wstrząsom wtórnym" Marco Kloosa niż oryginalnej "Flocie". Słowem - ludzie w różnych miejscach kosmosu przeżywają swoje przygody, które coraz bardziej zbliżają ich do kulminacyjnego momentu, gdy wszystkie wątki połączą się ze sobą. I wiecie co? Ja naprawdę nienawidzę oczekiwania na ten moment! No dobrze, to nie tak, że go nienawidzę, po prostu nie mogę się doczekać i aż skręca mnie z emocji! Bo, mimo że sam motyw nie jest tu może niesamowicie kreatywny, fabuła powieści wciąż wciąga, akcja czasem przyspiesza bicie naszych serduszek, a każde kolejne nazwisko, które znamy już z "Zaginionej floty", jest jak oczko puszczane przez autora w naszym kierunku i sprawia, że tym bardziej chcemy poznać losy przodków bohaterów, którzy już wcześniej wkradli się w nasze serduszka. "Awangarda" została napisana mniej topornie niż poprzednie książki autora, chociaż momentami wciąż z ogromnym patosem (ale taki już chyba urok Campbella). Nie zmienił się również sposób, w jaki autor kreuje swoich bohaterów, którzy są raczej szablonowi i mocno wyidealizowani. Przy okazji lubią egzystencjalne przemyślenia i dyskusje, które na szczęście nie spowalniają znacząco akcji, pozwalają nam natomiast lepiej zrozumieć motywy postaci. Nie jest to książka wybitna i zdecydowanie ma swoje wady. Na pewno nie pogardziłabym lepszą kreacją świata i bardziej realnymi postaciami, którym czasem coś się nie udaje. No i nie zapominajmy o bitwach kosmicznych. Co prawda, jak na militarne sci-fi przystało, część potyczek w powieści rozgrywała się w przestrzeni kosmicznej (a część na planetach), ale dalej czekam na zachwycające walki w prawdziwie campbellowym stylu! Nie zmienia to jednak faktu, że przy "Awangardzie" można się naprawdę świetnie bawić, przewrócić ostatnią stronę z uśmiechem na ustach i niecierpliwie czekać na kolejną część.