Na białym koniu (okładka  miękka, wyd. 10.2023)

Pierwsze książki Pana Adama podobały mi się bardziej, ale ta jak najbardziej jest to książka, po którą można sięgnąć.

Jak dowiaduje się, że będzie premiera nowego tytułu autora to idę w to nie czytając opisów. Uwielbiam, bo znam już dwie poprzednie książki autora. Uprzedzam, że opisów książki jest sporo w necie, więc można śmiało nadrobić. Mnie osobiście bardzo podobała się książka, a to za sprawą pewnego problemu, jaki porusza, a mowa o… No może lepiej napisze, że nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, co nam ludziom w duszy, w głowie gra. Myślisz sobie spokojny starszy pan, czy może grzeczny, dobrze ułożony młodzieniec, a w głowach w najciemniejszych zakamarkach skrywają się takie bestie, że lepiej nic nie mówiąc, ale czy aby na pewno? Autor ma fantastyczne poczucie humoru i cięty język, ale tutaj miałam wrażenie, że tak bardziej poważnie jest, co było dla mnie taką lekką nowością oczywiście na plus. Ten tytuł należy do kategorii kryminał, sensacja, thriller z elementami gore. Obraz postaci, i to, co tam się dzieje może dla niektórych być zbyt brutalny, dlatego wracając do tego, co wcześniej napisałam o osobowości to tutaj autor zrobił kawał świetnej roboty. Jeżeli zastanawiasz się co was czeka podczas czytania, to tytuł jest bardzo wymowny. Kto z was może napisze lepiej nie będę czytał/ła, bo tam jest strasznie albo nie lubię mocnych scen z krwią w roli głównej itp. to rozumie, ale czytając nawet najtrudniejszy, brutalny moment autor pokazuje, że pewne sprawy, „upodobania” nie biorą się znikąd?! Nie można usprawiedliwiać krzywdy wyrządzonej drugiej osobie, ale zastanawiałaś się, dlaczego inni lubią przemoc, krzywdę w sensie zadawanie bólu? Od czego to zależy? Co trzeba mieć w głowie, albo inaczej co pcha nas do takich czynów? Mamy bohatera, który będzie próbował ratować osobę, która była w przeszłości bliska jego sercu, ale co z tego wyjdzie to już przekonacie się sami. Podpowiem, że ja byłam w szoku na końcu. Zresztą w większości książek jakie przeczytałam jestem/byłam w szoku, ale tylko na plus i mam nadzieję, że to nigdy się nie zmieni. Polecam i gratuluję autorowi całej tej historii. Inna od poprzednich, ale tylko na plus. Jak dowiaduje się, że będzie premiera nowego tytułu autora to idę w to nie czytając opisów. Uwielbiam, bo znam już dwie poprzednie książki autora. Uprzedzam, że opisów książki jest sporo w necie, więc można śmiało nadrobić. Mnie osobiście bardzo podobała się książka, a to za sprawą pewnego problemu, jaki porusza, a mowa o… No może lepiej napisze, że nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, co nam ludziom w duszy, w głowie gra. Myślisz sobie spokojny starszy pan, czy może grzeczny, dobrze ułożony młodzieniec, a w głowach w najciemniejszych zakamarkach skrywają się takie bestie, że lepiej nic nie mówiąc, ale czy aby na pewno? Autor ma fantastyczne poczucie humoru i cięty język, ale tutaj miałam wrażenie, że tak bardziej poważnie jest, co było dla mnie taką lekką nowością oczywiście na plus. Ten tytuł należy do kategorii kryminał, sensacja, thriller z elementami gore. Obraz postaci, i to, co tam się dzieje może dla niektórych być zbyt brutalny, dlatego wracając do tego, co wcześniej napisałam o osobowości to tutaj autor zrobił kawał świetnej roboty. Jeżeli zastanawiasz się co was czeka podczas czytania, to tytuł jest bardzo wymowny. Kto z was może napisze lepiej nie będę czytał/ła, bo tam jest strasznie albo nie lubię mocnych scen z krwią w roli głównej itp. to rozumie, ale czytając nawet najtrudniejszy, brutalny moment autor pokazuje, że pewne sprawy, „upodobania” nie biorą się znikąd?! Nie można usprawiedliwiać krzywdy wyrządzonej drugiej osobie, ale zastanawiałaś się, dlaczego inni lubią przemoc, krzywdę w sensie zadawanie bólu? Od czego to zależy? Co trzeba mieć w głowie, albo inaczej co pcha nas do takich czynów? Mamy bohatera, który będzie próbował ratować osobę, która była w przeszłości bliska jego sercu, ale co z tego wyjdzie to już przekonacie się sami. Podpowiem, że ja byłam w szoku na końcu. Zresztą w większości książek jakie przeczytałam jestem/byłam w szoku, ale tylko na plus i mam nadzieję, że to nigdy się nie zmieni. Polecam i gratuluję autorowi całej tej historii. Inna od poprzednich, ale tylko na plus.

"Na białym koniu" to mocna pozycja, która przykuje do fotela najbardziej wymagającego czytelnika, poszukującego niecodziennych wrażeń. To historia, w której nie ma miejsca na dżentelmeńskie rozgrywki, a ciosy poniżej pasa są najwyżej punktowane. W ty przypadku prawda- to cios ostateczny, który posyła na deski nawet najbardziej twardego gracza. To historia, w której by przetrwać należy porzucić maskę codzienności, uśpić sentymenty, współczucie, zrozumienie. Ufając ślepemu koniowi, pokładamy w nim nadzieje, wierząc że doprowadzi nas bezpiecznie do końca podróży. Mając świadomość jego dysfunkcji liczymy na jego niezawodny instynkt, który czasami zawodzi i potrafi przynieść prawdziwe spustoszenie. ★ Niechaj cię nie zwiedzie tytuł. To nie powieść o rycerzu w lśniącej zbroi na białym koniu. Ta książka zostawi mocny ślad w twojej głowie! ★ Karol- dwudziestokilkuletni chłopak na co dzień pracuje w korporacji. Niczym nie wyróżnia się z tłumu. Jego życie skupia się głównie na pracy i niespełna trzydziestometrowej kawalarce. Brak życia towarzyskiego, rozrywek powoduje, że stał się outsiderem. "Czasem, gdy puka przeszłość, lepiej po prostu udawać, że nas nie ma." Pewnego wieczoru odwiedza go sąsiad- Ryszard Makowski zwany również "Szeryfem". Ta niespodziewana wizyta to dramatyczna prośba o pomoc nietrzeźwego sąsiada. Pod pozorem braku znajomości komputera, internetu itp. prosi go o odtworzenie linku, który ma zapisany na kartce. Szybko okazuje się, że na pozór niegroźna prośba kryje za sobą mroczną tajemnicę. Internetowy adres okazuje się być przekierowaniem do strony pornograficznej gdzie zostały zamieszczone filmy z udziałem córki Ryszarda, z którą kontakt urwał się dość dawno temu. Prosi Karola o pomoc jednak chłopak nie chcąc się mieszać w tę sprawę próbuje różnymi argumentami przekonać sąsiada aby zgłosił sprawę na policję. Jednak ambicja mu na to nie pozwala. Ryszard stara się wjechać Karolowi na ambicję powołując się na wieloletnią przyjaźń Karola z jego córką. ten jednak pozostaje jednak niewzruszony. Jednak do czasu- ciekawość sprawia , że zaczyna się coraz bardziej przyglądać sprawie. Nieświadomy tego jaką przyjdzie mu ponieść cenę za swoją szlachetność brnie coraz dalej aż dociera do momentu, w którym nie ma już odwrotu. "Na białym koniu" to pozycja zdecydowanie kierowana dla miłośników mocnej literatury. Adam Dzierżek stopniowo dozuje emocje, początkowo poruszając się w strefie kryminału przechodzi poprzez sensację do mocnego trhilleru. Dając tym samym świetną opowieść, która do ostatniej strony trzyma w napięciu, by na końcu eksplodować. Motyw ojca poszukującego własną córkę w tej opowieści ma swój dramatyczny wydźwięk. Autor zabiera czytelnika do brutalnego świata, do którego dostęp mają tylko nieliczni. Pełnego okrucieństwa, brutalności, gdzie za odpowiednią sumę można zaspokoić najbardziej chorą żądzę. Ukazuje kulisy mrocznej strony internetu- Dark net. ★ "Witajcie w świecie świń" ★ Adam Dzierżek porusza w swojej książce istotna kwestię jaką jest moralność i granica przyzwoitości. Rozprawia się z nią na przykładzie ojcowskiej determinacji jaką jest miłość do własnego dziecka. Ta jest na tyle silna, że nic nie jest w stanie jej powstrzymać. Zagląda za kulisy porno biznesu, czy handlu ludźmi. Porusza tematykę „wyścigu szczurów" w korporacji. Jej bezwzględnych regułach, gdzie widnieje jeden cel- Wspiąć się jak najwyżej nawet po trupach. Gdzie nie ma miejsca na przyjaźnie, a każda chwila słabości może zostać użyta jako broń wymierzona prosto w głowę. Adam Dzierżek przekracza granicę wyobraźni po raz kolejny. Szokuje, zapewnia niecodzienne emocje, które kieruje dla wytrawnych miłośników gatunku. Tym samym powoduje, że ciekawość przed kolejną książką sięga zenitu ! "Yerbo Poczytalni" www.facebook.com/YerboPOCZYTALNI

Darknet. Miejsce brudne. Pełne okropieństw. Coś, co przerasta wszelkie granice, ba! Miejsce, które ich kompletnie nie ma. Świat, w którym nigdy nie chce postawić nawet pół palca. Ale jako motyw w fabule, sprawa bardzo ciekawa. Spotkaliście się już z takim tematem w książkach? Nudne życie Karola zostaje przerwane wraz z pukaniem w drzwi. W nocy. „Nikt, kto puka o tak późnej porze, nie przynosi dobrych wieści”. Kiedy w wizjerze widzi Szeryfa, kogoś kto w zasadzie zastapił mu ojca, wie że sprawa jest poważna. Czy wie, czym zajmuje się córka Szeryfa? Wie. Czy widział filmy dla dorosłych z jej udziałem? Wolałby nie widzieć, ale przecież je zna. Więc co ma zrobić, kiedy stary przyjaciel prosi go o pomoc w odnalezieniu Natalki? To jego przyjaciółka, kobieta którą kochał, z którą jej własny ojciec go łączył. Jeśli znajduje się w niebezpieczeństwie? Czy ty rzucił_byś wszystko by pomóc osobie, która była ci tak bliska, nawet za cenę własnego życia? Książka klasyfikowana jest jako thriller psychologiczny z elementami gore, oczywistym jest więc, że nie spodziewałam się w niej kucyków pony. Ale nadal opis z tylu książki to tak niewiele, w stosunku do skali mojego zaskoczenia, które przeżywałam przy czytaniu. Wspomniany wyżej temat darknetu, filmów gdzie dla cudzej rozrywki i podniecenia przedstawia się dantejskie sceny i które się monetyzuje, jest dramatyczny. Trudny. Ale czy nie generuje podstawy do dyskusji? I oczywiście, krwawe sceny są przerażajace, ale czy skala ludzkiego zezwierzęcenia nie jest w tej materii jeszcze straszniejsza? Wiecie - jest popyt, jest podaż. Obrazowość tej brutalnej rozrywki owszem, działa na wyobraźnię. Ale to wizja ludzkich, obrzydliwych fantazji przeraża mocniej. Tym bardziej, kiedy mamy świadomość, że to wszystko dzieje się naprawdę (bo przecież dzieje!), a możliwość dotarcia do wykonawców takich transmisji jest praktycznie niewykonana. A może jest? Tylko pieniądz działa na tyle mocno, że przykrywa oczy i uszy? Jednak najmocniejszą stroną „Na białym koniu”, jest ukazanie, jak ludzka psychika ewoluuje i co ją prowadzi do krwawego obłędu. ała droga Karola ukazana w fabule, motywacje Szeryfa, historia Natalki, czy fakt, jak w pewnym momencie pieniądz wygrywa na szali z ludzkim życiem, a wiara w człowieczeństwo w zasadzie nie ma sensu gdzieś odpływać, poraża dobitnością. Ale tez pozostawia pole do pytań. Gdzie znajduje się kres naszej moralności? Co wywołuje ucieczkę ludzkiej natury w stronę jej potwornego oblicza? Kim my właściwie jesteśmy? Czasem jesteśmy gorsi niż zwierzęta. Tych pytań by nie było, gdyby nie dobrze rozrysowane portrety psychologiczne bohaterów, przy czym uważam, że najlepiej wyszedł tu sam Karol. Wnikając w jego głowę można odczuć realny strach, momentami wręcz psychozę. Autor celnie skontrastował tę część dobrego, uczuciowego chłopaka, z mężczyzną który w sytuacji przyparcia do ściany musi powziąć takie kroki, na które nigdy wcześniej się nie zdecydował. Natomiast Szeryf rozpisany był tak, że wywoływał prawdziwe ciarki na plecach i autentycznie bałam się każdego kolejnego kroku, na jaki się zdecyduje. Ojciec, który rozpacza za utratą córki to bardzo plastyczna masa dla fabuły i autor wykorzystał ją DOSKONALE! I tak, jest to powieść bardzo brutalna (jak wam wspominałam, lepiej przy niej niczego nie jeść), pełna adrenaliny i mocnych bodźców. Ale podprogowo działa na zasadzie symboli, dyskutując o granicach dobra i zła i całej genezie ich powstawania. Dla mnie świetna książka, chociaż domyślam się, że to jednak nie lektura dla wszystkich. Miłośnikom dosadnych thrillerów i gore - gorąco polecam!

Szokująca najmroczniejszym obliczem ludzkiej natury. Wzbudzająca dreszcze niepokoju, które zuchwale suną po kręgosłupie czytelnika. Spowijająca gęstym i dusznym klimatem, który wyczuwalnie przenika fikcyjne scenerie, ale i dusze bohaterów. „Na białym koniu” to mocna w wymownie, niestroniąca od dosłowności oraz skąpana w brutalnych aktach przemocy powieść z elementami gore, której tło wyjaskrawiono krwawą posoką. Niewątpliwie to kreacja wyzuta z dostrzegalnych emocji, nieco beznamiętna, za to ukierunkowana na dynamiczną narrację i psychologiczną wiwisekcję ludzkich słabości, zatrważających pragnień i chorych fascynacji. I zarazem tak sugestywnie klarująca w głowie nieoczywisty dylemat moralny, który echem odbija się przez całą lekturę. Tworzy ona atmosferę nieprzeniknionej grozy, która nie jawi się zjawiskami nadprzyrodzonymi, ale psychodelicznym szaleństwem, zakorzenionym w żądnym sadystycznych doznań umyśle. Adam Dzierżek umiejętnie kompiluje zanurzoną w niebezpiecznych incydentach teraźniejszość z naznaczoną małoletnim dramatem przeszłością. Nie szczędząc przy tym odmalowanym portretom psychologicznym traum, które z pewnością ukształtowały ich dorosłą egzystencję, ale i rzutują na aktualne wybory. To konstrukcja, którą śmiało można zamknąć w dwóch słowach – esencjonalność i intensywność. Splot ryzykownych i obfitych w śmiertelne zagrożenie zdarzeń inicjuje tutaj niewinny dźwięk, który w odmętach spragnionej spokoju nocy nabiera złowróżbnego wydźwięku. Pukanie do drzwi staje się bowiem nośnikiem rozgrywanego na jawnie koszmaru, które znegliżuje brudne instynkty oraz zawoalowaną pod maskami normalności psychozę, być może wibrującą pod skórą niepozornego, mijanego na ulicy człowieka. Ta osnowa oblepia emanującą ze stron powieści bezduszną krzywdą – autor eksponuje bezwzględny świat kontrowersyjnych filmów ulokowanych w pomroczonej czeluści internetowych stron i obrazowo oddanego zezwierzęcenia. Surowość tę kontrastuje z uczuciami ojca, rozpaczliwie poszukującego córki, i przyjaciela chcącego uratować towarzyszkę dziecięcych lat. Buduje duet zdolny do największych poświęceń, ale i o utajnionych niecnych grzeszkach i sekrecikach. Prawda okaże się oburzająca, wstrząsająca i tak zaskakująca, że trudna do przyswojenia. Wszak rzeczywistość nie zawsze docenia książąt na symbolicznie zaakcentowanym, tytułowym białym koniu. Nie sposób odmówić tej książce odstręczającego zabarwienia, które wyraźnie jawi się w jej fabularnej przestrzeni przesiąkniętej świądem krwi, ale i jawnym lękiem, który wyziera ze struchlałych oczu skrzywdzonych w obscenicznych zabawach kobiet. Nacisk na wulgarność i fragmentarycznie odrażające literackie kadry, które mimowolnie wizualizują się w podatnej na nośne bodźce wyobraźni, sprawia, że nie będzie to pozycja dla każdego odbiorcy. Z pewnością ukontentuje wielbicieli bezpiecznie pobudzanej adrenaliny i ekspresywnie odczuwalnych wrażeń, ale odstraszy unikających drastycznie naszkicowanych scen. To thriller psychologiczny powodujący przyspieszone bicie serca, paraliżujący odpychającymi zakamarkami ludzkich podniet, tak osobliwie paskudnych i wstrętnych. Tajemnice splatają się tu z ciężką, a wręcz przytłaczającą atmosferą, wyzysk nierozerwalnie pokrywa się warstwą bezpardonowej chciwości, a gotowość do zatarcia granic własnych wartości przyćmiewa całą resztę. Dzierżyk podkreśla także umowną linię między dobrem a złem, jednocześnie eksploruje wątpliwy charakter głośno artykułowanych intencji pomocy. Uwypukla blizny widoczne na pierwszy rzut oka, ale i te tkwiące pod kamuflażem obłudnych trosk.

„Czasem, gdy puka przeszłość, lepiej po prostu udawać, że nas nie ma”, czyli mroczna i brutalna prawda o ludzkiej psychice. Adam Dzierżek to autor już czterech powieści kryminalnych — Spóźnione pożegnanie, Padlina, Nieco bliżej piekła i właśnie wydanej Na białym koniu. Ja nie czytałam z tej listy, tylko Padliny, resztę mam już za sobą. Sam opis tej książki zwiastuje niepokojący thriller, który ukarze szaleństwo ludzkiego umysłu. Świat Karola, z pozoru spokojny i poukładany, zmienia się w ponury koszmar, gdy pewnej nocy odwiedza go ojciec przyjaciółki z dawnych lat z nietypową prośbą. Miałby pomóc mu odszukać córkę. Problem w tym, że dziewczyna opuściła dom rodzinny lata temu, a jej jedyny trop stanowi krążący po sieci film… Film, w którym Natalia gra główną rolę. Czy Karol odważy się zagłębić w mroczne, skrywane zakamarki internetu, aby odkryć prawdę? Czy ryzyko, jakie niesie ze sobą ta misja, warte jest odnalezienia dawnej przyjaciółki i naprawienia jej rozbitego życia? Na białym koniu to niepokojący thriller psychologiczny z elementami gore, który przenosi czytelników w gęstą atmosferę zagrożenia i niepewności, gdzie zacierają się granice moralności, a psychika pogrąża się w nieludzkim szaleństwie. Na białym koniu jest reklamowana jako thriller z elementami gore (ang. rozlana krew, zakrzepła krew), czyli w książce znajdziemy wiele drastycznej przemocy oraz obrzydliwych scen (takich jak np. okaleczanie, gwałt). Myślę, że wrażliwsi czytelnicy muszą mieć to na uwadze. Karol, nasz główny bohater, to zwyczajny chłopak na co dzień pracujący w korporacji. Jego życie nagle zmienia się po wizycie ojca swojej dawnej koleżanki. Od tej chwili będzie próbował odnaleźć dziewczynę, wchodząc w mroczny świat darkwebu i pornografii. Gdy raz już tam się znajdziesz nie tak łatwo z niego wyjść, a to, co zobaczy nasz bohater, na długo pozostanie mu w pamięci. Warto wspomnieć, że nie jest to lektura dla każdego. Sporo w niej drastycznych, krwawych i obrzydliwych scen, gdzie nie istnieje żadna moralność. Mroczna, brutalna, trudna, ale i jednocześnie przerażająco wciągająca historia Artura Dzierżka ukazuje najciemniejsze zakątki ludzkiego umysłu. Na białym koniu pozostawia nas z wieloma pytaniami dotyczącymi ludzkiej moralności. Zmusza do refleksji. Portrety psychologiczne postaci są tutaj świetnie wykreowane, przez co całość jest do bólu prawdziwa. Przez całą opowieść towarzyszy nam depresyjny klimat, a akcja nie zwalnia nawet na moment. Autor potrafi zaskoczyć i zszokować czytelnika. Nie każdemu ta książka przypadnie do gustu. Myślę, że spodoba się fanom brutalnych kryminałów i thrillerów. To ciężka lektura, która ocieka złem, okrucieństwem i psychozą, więc czytasz na własną odpowiedzialność.

Kiedy wspomnienia zaczynają „swędzieć jak stara rana”, każdy kierunek wydaje się tak samo dobry lub zły. Nawet ten prosto w otchłań. Przyjmijcie więc zaproszenie do piekła – ludzkich słabości, ułomności i zwierzęcych skłonności. Czeka Was refleksja dotycząca tego, gdzie leży GRANICA. Poszukiwania adrenaliny, silniejszych bodźców, zaspokajania głodu mocniejszych wrażeń. Kiedy to łaknienie chorego podniecenia kiełkuje do rozmiarów czegoś, co sprawia, że człowiek w lustrze przestaje być już człowiekiem. Zaproszenie zdecydowanie nie dla wszystkich. Dla tych, co potrafią oswoić strach, smutek, a nawet obrzydzenie. Dla tych, dla których koszmar nie jest w stanie wwiercić się w czaszkę na tyle, by pod powieką przechowywać obrazy zła sprawiające nawet fizyczny ból. . „Na białym koniu” jest pełne przemocy, brudu, zła, mroku. Skrajnie depresyjny klimat atakuje naszą wrażliwość pokazując ten świat praktycznie w samych ciemnych barwach. Główny bohater wyrwany nagle ze swojego „tunelowego widzenia świata”, będący jedynie jedną z „rozmazanych plam” na mapie pełnego kontrastów miasta. Każdy kolejny jego krok to dylemat. I pytanie oraz wątpliwość „rykoszetujące” pod powieką. Bez nadziei, bez wiary w dobro, bez szansy na optymistyczne zakończenie tej historii. Bo po drodze wydarzyło się zbyt wiele… . Bardziej podobała mi się pierwsza część tej książki, gdzie Autor skupia się na emocjach bohaterów. Gdzie gra na wyobraźni czytelnika niedopowiedzeniami. I gdzie ten klimat klaustrofobii wielkiego miasta i wszechogarniającej samotności jednostki w tłumie jest aż namacalny. Druga część to konfrontacja (psychiczna, a przede wszystkim fizyczna) ze złem. To epatowanie obrazami pełnymi krwi i fizycznego cierpienia. Bardzo działającymi na wyobraźnię. Momentami czułam się jak widz amerykańskiego slashera, chociaż na szczęście bez nadmiaru tych absurdów i groteskowości, która często mnie w tym gatunku uwiera. Niektóre fabularne rozwiązania były dla mnie zbyt wtórne. Miałam wrażenie, że już to gdzieś widziałam (w obejrzanych filmach). Na szczęście cała reszta mnie zaskoczyła, fragmentami mną wstrząsnęła. Bardzo mocna rzecz. Czytacie na własną odpowiedzialność. https://www.instagram.com/ananke144_czyta/

"Czasem, gdy puka przeszłość, lepiej po prostu udawać, że nas nie ma." Adam Dzierżek w najnowszej powieści o bajkowo wręcz brzmiącym tytule „Na białym koniu” wciąga nas w najniższe kręgi piekła, które człowiekowi potrafi zgotować tylko inny człowiek. Opis na okładce nawet w części nie oddaje emocji, jakie towarzyszą zagłębianiu się w przepełnione gwałtem, perwersją i przemocą sceny. Czy ten mroczny i przerażający świat funkcjonuje naprawdę w cieniu naszego wypełnionego zwykłymi codziennymi radościami i troskami? Wolę nie próbować znaleźć odpowiedzi na to pytanie. Z pewnością nie chciał jej szukać również Karol, który otwierając drzwi zdesperowanemu ojcu jego dawnej przyjaciółki nie spodziewa się, że jego monotonne i przewidywalne życie runie w przepaść, z której już nigdy nie uda mu się wydostać. Wyruszając na pomoc dziewczynie mężczyźni odkrywają ciemną stronę ludzkiej natury i brutalne rozrywki, za które wielu zapłaci grube pieniądze. Im również przyjdzie słono zapłacić za swoje wścibstwo. Przeraża jak niewiele znaczy ludzkie życie, na jakie spaczone rozrywki jest popyt i z czego można uczynić patent na biznes. Zwykłemu człowiekowi to się nie mieści w głowie, ale z drugiej strony czy to nie tak zwani zwykli ludzie napędzają ten biznes oczekując coraz to nowych podniet i przekraczania granic? Tempo następujących po dość spokojnym początku zdarzeń nie pozwala odłożyć książki nawet na moment. Przy lekturze trzymało mnie równie mocno przerażenie i chęć poznania granicy tego krwawego obłędu. Wierzcie mi, że niektóre obrazy pozostają w głowie na długo odbierając apetyt i wiarę w człowieczeństwo. To kawał krwistego, ociekającego brutalnością i zezwierzęceniem literackiego mięsa, który nie tylko bohaterów zmienia na zawsze. Naprawdę mocna rzecz, ale zdecydowanie warto się z nią zmierzyć, a ja jestem ciekawa czym zaskoczy mnie Autor przy następnej powieści.

I kolejna propozycja tym razem thriller psychologiczny. To moje kolejne spotkanie z piórem autora, dzięki współpracy reklamowej z wydawnictwem @wydawnictwo_initium mogę Wam przybliżyć wnętrze tej książki. Na białym koniu Mogę stwierdzić że ta książka jest najbardziej mocna i brutalna niż do tej pory mi sie trafilo z książek autora. Fabuła książki pokazuje nam ze od przeszłości nigdy sie nie ucieka i w każdej chwili znienacka może nas dopaść. Karol główny bohater przechodzi nie lada przemianę. Pewnej nocy odwiedza go ojciec przyjaciółki, nigdy sie nie spodziewał ze jego życie już nigdy nie będzie takie samo. Córka owego pana wystepuje w pewnych filmach co bardzo zdruzgotało ojca. Sądząc że córka wpakowała sie w tarapaty, planuje ją odnaleźć i zabrać do domu. Obaj nawet nie wiedzą co ich czeka. Przeprawa czeka ich okropna, będą w niebezpieczeństwie i o mały włos ocierają się o śmierć. Czy prawda ich wyzwoli czy odnajdą biedną dziewczynę? Tam gdzie trafia już nie ma odwrotu to co ciało i dusza doznała na zawsze będzie ich prześladować. Na koniec sądziłam że wszystko juz bedzie ok do momentu odkrycia pewnej rzeczy w aucie. Zgroza dosłownie 😨 książka porusza brutalne aspekty ludzkiej egzystencji, mrocznych zakamarków i wstretnej natury. To nie jest książka dla osób o słabych nerwach a opisy tortur będą naprawdę namacalnie okropne. Przytłoczyło mnie to troche w tej historii. Dodatkowo ukazane starania sie rodzica które nie chce wierzyć w prawdę.. Że tak naprawdę dorosle juz dziecko może być potworem w ludzkiej skórze które za nic sobie ma ludzkie życie tylko liczy sie jej osoba jako pępek świata myślący tylko o sobie. Współczuć tylko takiego potomka.. Co oczywiście skonczylo sie jak sie skończyło.. Musicie sami znaleźć odpowiedzi na nurtujące Was pytania, książka trudna i wręcz ciężka w odczuciu🙌

Książka nie dla osób wrażliwych. Zawiera drastyczne sceny okaleczeń. Pewnego dnia do drzwi Karola puka ojciec jego przyjaciółki z dawnych lat, Natalii. Mężczyzna jest wstrząśnięty po tym jak znajduje w sieci film pornograficzny z udziałem córki. Chciałby ją znaleźć i uratować. Prosi młodego sąsiada o pomoc. Kolejne adresy stron wiodą ich do dark webu, gdzie porno miesza się z ekstremalną przemocą. Portal, na który ostatecznie trafiają budzi w nich przerażenie. Muszą pilnie odnaleźć Natalię. Podejrzewają, że dziewczyna jest zagrożona. Wydaje im się, że wpadną do jaskini zła jak dwaj rycerze na białych koniach, skopią tych złych i wyjdą z tego bez szwanku. Spotyka ich jednak rozczarowanie. Okazuje się, że nie mają przewagi. Co więcej, po drodze dokonują czynu, przez który sami muszą obawiać się policji. Nic nie jest proste. Im dalej w las tym ciemniej i straszniej. Akcja leci od początku, nie można się nudzić. Od książki trudno się oderwać. Karol jest raczej tchórzliwy, choć czasem ponoszą go emocje. Za to Szeryf ma skłonności do przemocy. Od niego wszystko się zaczęło. Od jego prośby o pomoc, jego błędnych decyzji rozwiązywania problemów za pomocą siły. Mogli uniknąć wielu szkód gdyby zgłosili się na policję kiedy już mieli dowody działalności przestępców. Jak wiemy z wielu książek samodzielne prowadzenie śledztwa zazwyczaj źle się kończy. Nie napiszę jak było w tym przypadku. Pod koniec powieści dowiadujemy się jak powstały blizny Karola i Natalii i co się działo w ich domach rodzinnych. Książka jest naszpikowana krwawymi scenami, powodując rosnące zaniepokojenie i lęk o bohaterów. Zakończenie przedstawia inny obraz niż można by się spodziewać w tych okolicznościach. Powieść jest mocna, fabuła szybka i brutalna a finał może zaskoczyć.