Kratki się pani odbiły (okładka  miękka, wyd. 03.2020)

Nierozłączny duet Zofia Wilkońska i jej wózek na zakupy muszą się rozstać. Nie myślcie jednak, że Zosieńka wymieniła owego weterana warszawskich ulic i świadka niejednej afery z jej udziałem na lepszy model. Nic z tych rzeczy. Przed pełną wigoru emerytką stoi kolejne wyzwanie, a mianowicie będzie jej dane poznać świat do którego zdarza się trafiać „celebrytom u schyłku kariery”. Miejscem w którym Pani Zofii przyjdzie spędzić najbliższe tygodnie to nie luksusowe SPA, ani nawet przyzwoite sanatorium, będzie jednak mogła tam liczyć na własne łóżko i posiłki serwowane bez konieczności opuszczania zajmowanego lokum. Robienie codziennych zakupów i walka o tanie i dobrej jakości wiktuały też spadnie na barki innych osób. Czy są minusy takiej zmiany otoczenia? Z pewnością Zosieńka nie będzie miała wpływu na dobór osób z którymi przyjdzie jej dzielić pokój, sposób spędzania wolnego czasu również będzie daleki od jej oczekiwań i...być może jeszcze kilka wad dałoby się wyliczyć, ale tym razem będzie lepiej dla starszej pani jeśli ograniczy nieco swoje oczekiwania i wymagania. Zofia Wilkońska, postrach stołecznego półświatka, w końcu doigrała się i przyjdzie jej spędzić najbliższy okres w więziennej celi. Choć początkowo nowa sytuacja w jakiej się znalazła napawa starszą panią lękiem, to w myśl przysłowia, co nas nie zabije to nas wzmocni, Zofia W. szybko odnajdzie się w więziennych realiach codziennego życia. Uzbrojona w robione na szydełku majtasy, z wydzierganym tatuażem na plecach i dopingowana przez współwięźniarki Zosieńka rozkłada na łopatki polski system penitencjarny. Jeśli strażnicy więzienni przed osadzenie tej leciwej damy sądzili, że ich praca jest ciężka i niebezpieczna, to po zetknięciu się z tą niepozbawioną energii emerytką ich marzeniem będzie powrót do czasów przed zosieńkowych.  Czy warto sięgnąć po kolejną część przygód niezłomnej Zofii Wilkońskiej? Otóż nasza dziarska emerytka jest niczym wino, im starsza tym lepsza, i choć książka "Kratki się Pani odbiły" to już trzeci tom przygód zrzędliwej, despotycznej i nie pozbawionej ducha walki staruszki, to pokuszę o się o stwierdzenie, że jak do tej pory jest to najlepsza książka z serii. Silną stroną tej komedii kryminalnej są dialogi, które potrafią wykrzesać uśmiech u najbardziej zatwardziałych ponuraków.  Autor pisząc o przygodach emerytowanej nauczycielki języka polskiego, stworzył postać, która niemal etatowo rozbawia do łez swoich czytelników.

Kratki się Pani odbiły to moim zdaniem najsłabsza z trylogii książek o . rezolutnej emerytce Zofii Wilkońskiej. Pierwsze dwie części przeczytałam jednym tchem, przy drugiej się popłakałam że śmiechu, ale trzecia część mam wrażenie że jest " ciągnięta na siłę" . Zofia ląduje w areszcie . Fabuła mniej ciekawa od poprzednich , rozczarowała mnie ponieważ czekałam na coś równie dobrego .

Po pierwszej części nie mogłam się doczekać kolejnej i oto jest! Pani Zofia ponownie w akcji. Znowu niestety musi rozwikłać zagadkę kryminalną, bez pomocy (przecież nikt nie zrobi tego tak dobrze jak ona sama) w dodatku z "dietetyczną" emeryturą. Ale właśnie kto... jak nie Pani Zofia może nam umilić czas spędzony z książką.

Zofia jak zwykle w dobrej formie. Nawet więzienie jej nie straszne. Jej bezkompromisowość i irytujące zachowanie nieźle namiesza w zakładzie karnym. Nikt nie będzie bezpieczny. Zabawna i moim zdaniem najlepsza część o przygodach strasznej Pani. Nie można się oderwać ani przestać się śmiać. Brawo Panie Galiński.

Najbardziej nieprawdopodobna część. Humorem nie odbiega od dwóch poprzednich, a momentami nawet je przebija, niestety pod koniec akcja robi się już ekstremalnie niewiarygodna, co mi troszkę przeszakdzało. Mam jednak nadzieję,że to jeszcze nie koniec przygód Pani Zofii.

To już trzecia część przygód pani Zofii. Jak zwykle nieobliczalna i szalona staruszka daje czadu. Momentów w których łzy mi ciekły z oczu ze śmiechu jest mniej niż się spodziewałam, ale i tak warto książkę przeczytać. Czekam z niecierpliwością na dalszy ciąg.

Jestem w stanie uwierzyć, że to właśnie Pani Zofia przeżywa takie przygody - nikt inny. Szalona i jednocześnie "nieuświadomiona" emerytka skrada moje serce - chciałabym mieć takie podejście do wielu spraw. Gwarantuję ból brzucha i morze łez... ze śmiechu

Pani Zofia cudna. Jej sposób bycia cudnie się czyta (aczkolwiek nie chciałabym jej spotkać w codziennym życiu). Polecam każdemu na poprawę humor. A może dzięki tej książce życzliwiej spojrzycie na swoją sąsiadkę z parteru ;)

Zboczone dziadostwo. Już nie wiedział co napisać by przyciągnąć uwagę, więc wykorzystał chwyt na obrażanie Kościoła i jego przedstawicieli. Nie potrafił nawet powstrzymać się od opisów scen, które wywołują wymioty.

Chyba miałam zbyt duże oczekiwania. Liczyłam że przy komedii kryminalnej się uśmieję a uśmiechnęłam się może z dwa razy. Książka prosta, nie jest zła ale nie wciąga. Kolejnej części nie kupię.