Zielarnia nad Sekwaną. Jak pies z kotem. Tom 3 (okładka  miękka, wyd. 04.2017)

Z żalem żegnałam się tą książką z Natalią i Niną. Mam nadzieję, że autorka skusi się jeszcze i napisze cd przygód dwóch zwariowanych kuracjuszek - pozornie kompletnie niedobranych. W rzeczywistości tworzących super duet. Fantastyczna trylogia do której na pewno jeszcze wrócę.

Świetna, jak i poprzedniczki. Napisana lekkim przystępnym językiem. Polecam gorąco. Autorkę pozdrawiam.

Kolejna część wciągającej powieści :) Dobra na długie, zimowe wieczory. Polecam!

Wszystko OK. Bardzo sprawna dostawa. Porządnie zapakowane książki.

Bardzo dobra seria polecam

No i koniec. Mam nadzieję, że koniec tylko na razie i autorka popełni jeszcze mnóstwo podobnie ciepłych, miło się czytających powieści. To świetny wybór dla każdej niegrzecznej kobiety, mającej ochotę na przygody. Ponieważ mam na nie ochotę odkąd pamiętam - świetnie sie w tej konwencji czuję. Nawet zaczęłam się zastanawiać, czy nie byłoby dobrym pomysłem wyjechać sobie gdzieś daleko na jakiś miesiąc. Jest tyle osób zwiedzających świat, że bierze ochota zostawić domek, zapowiedzieć dzieciom, ze potrzebna im będzie opiekunka do maluchów, bo babcia wyjeżdża, spakować się i zacząć podziwiać piękno europy. Kto wie...

Ach! Gdyby tak dostać tajemniczą kopertę, w której znajdę bilet do... Paryża! Która z Was natychmiast spakowałaby się i bez zbędnych pytań wyjechała? Zaznaczam, że bilet i pobyt opłacony :) Ja na pewno bym skorzystała. Taki właśnie prezent dostała jedna z bohaterek trzeciej już części serii, którą napisała Liliana Fabisińska, a wydanej przez Wydawnictwo FILIA. Skąd tytuł powieści: "Zielarnia nad Sekwaną"? Czytałam poprzednie odsłony i mimo, że ogólnie mi się podobały to jednak jakoś specjalnie mnie nie porwały. Jak zatem było w przypadku ostatniej książki serii "Jak pies z kotem"? Nina Drop to młoda bizneswoman, która świata nie widzi poza swoją firmą. Natalia z kolei jest energiczną panią w starszym wieku, której zdecydowanie nie można zaszufladkować jako typową emerytkę dziergającą swetry na drutach. Nina złamane serce leczy nieustającą pracą. Natalia będąc po 70-tce kończy pisać doktorat zaczęty pół wieku temu, prowadzi swój zakład fotograficzny i spędza czas ze swoim ukochanym Wiktorem. Obie panie, skrajnie od siebie różne, tak bardzo się ze sobą zaprzyjaźniły, że nie ma rzeczy, która jedna dla drugiej by nie zrobiła. "Zielarnia nad Sekwaną" jest tak napisana, że nie ma absolutnej konieczności, by przeczytać dwie poprzednie części. Jednak osobiście zaczynać od końca nie polecam! ;) Tym razem Nina trafia do więzienia. Na ratunek znów przybywa przystojny policjant Baltazar Szprot i oczywiście Natalia. Dlaczego Nina ląduje za kratkami? Co wspólnego ze sobą mają na pozór niewinne wydarzenia? Kim jest kobieta ze zdjęć pokazywanych oskarżonej o morderstwo? Kim jest tajemnicza osoba, którą Natalia ma poznać w Paryżu? Pytań w tej powieści jest całe mnóstwo. Jeszcze więcej tajemnic do odkrycia. Natalia zamiast cieszyć się emeryturą musi stawić czoła nieoczekiwanej sławie. Do tego serce ma rozdarte między dwoma mężczyznami. Nina przestaje nadążać za szybko rozwijającą się firmą. Więcej na blogu http://www.zwyklamatka.pl/2017/04/zielarnia-nad-sekwana-czyli.html

Jeśli chcecie się dowiedzieć co słychać u znanych nam już bohaterów to koniecznie musicie sięgnąć po powieść. Nina, Natalia, siostry Drop, Wiktor czy Stefan a także Maks i Szprot nie pozwalają na spowolnienie akcji. Każdy dorzuci swój element układanki składającej się na wyśmienitą lekturę. Jak to się stało, że kroki bohaterów autorka skierowała z Paryża wprost do jednego z polskich uzdrowisk - znanego mi zresztą doskonale, bo korzystam z tamtejszych kąpieli leczniczych? Dlaczego zginął Olek? Czy Natalia i Wiktor wezmą ślub? Jakie jest wyjaśnienie mądrości Maksa-psa? Czy Nina odpuści trochę siostrom i sama podda się nieco magii uczucia? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w "Zielarni nad Sekwaną". Więcej nie napiszę, bowiem każdym zdaniem mogłabym popsuć Wasze delektowanie się tą historią. A jest ona deser z najlepszej cukierni - pucharek wypełniony ulubionym smakiem lodów, okraszony bitą śmietaną, zrównoważony owocami i podkręcony posypką czekoladową, zaś na szczycie wisienka (czyli finał powieści :D). Czarująca, intrygująca, odrobinę sensacyjna, ogromnie urokliwa, z mnóstwem tajemnic a przede wszystkim magicznie paryska i zaskakująca - taka jest ta powieść. Napisana cudownym językiem, który sprawia, że książka ma tylko jedną wadę - pomimo ponad pięciuset stron kończy się zdecydowanie zbyt szybko! Pani Liliano, ja bardzo proszę o czwarty tom :) Chyba się uzależniłam od tej serii! Recenzując "Werandę na Czarcim Cyplu" pisałam, że oczekuję fajerwerków w kolejnym tomie... I ja naprawdę je miałam! :) całość recenzji: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2017/04/liliana-fabisinska-zielarnia-nad-sekwana.html

Właśnie skończyłam czytać "Zielarnię nad Sekwaną". To trzecia i ostatnia (przynajmniej na razie - jak napisała sama Autorka) część wspaniałej, łączącej w sobie klimat powieści obyczajowej i kryminalnej serii pt. "Jak pies z kotem" 📚 Kto czytał dwie poprzednie części, ten wie, że przygody Niny i Natalii wciągają i zaskakują, a sympatyczne bohaterki kradną serca i uwagę czytelników. Tym razem jest tak samo! Każdy kolejny rozdział sprawia, że nie można się oderwać od lektury, że coraz bardziej chce się uczestniczyć w rozwikłaniu kryminalnej zagadki (w którą tym razem wplątana jest Nina) i odkrywaniu kolejnych, nieznanych wcześniej tajemnic z życia głównych bohaterek. Wzajemne przenikanie się wątku głównego, związanego z kryminalnym śledztwem w sprawie morderstwa, z wątkami pobocznymi, dotyczącymi wcześniejszych wydarzeń z życia Niny i Natalii sprawia, że ani przez chwilę nie można się nudzić i chce się po prostu czytać, czytać i czytać... Często zdarza się, że pierwsze części sag czy serii wydawniczych są tymi najlepszymi, że przy pisaniu kolejnych części autorom brakuje pomysłów albo są już zmęczeni swoimi bohaterami... w tym przypadku jest - moim zdaniem - dokładnie odwrotnie! Dla mnie to właśnie "Zielarnia..." jest najlepszą częścią całej serii. Liliana - dziękuję!