Gdzie jesteś, Bernadette? (okładka  miękka, wyd. 07.2019)

szybka realizacja zamówienia dobry kontak łatwość przy zamawianiu towar zgodny z opisem . Polecam :-)

Ta książka trafiła na mnie w idealnym momencie. Taki Artemis Fowl dla dorosłych

Rewelacyjna ksiazka

Nastoletnia Bee, za rewelacyjne wyniki w nauce, może sobie wybrać prezent. Cóż wybiera? Otóż młodej kobiecie zamarzyła się rodzinna podróż na Antarktydę. Czy rodzice zaakceptują jej pomysł? Oczywiście, wspólnie podejmują decyzję o rodzinnej podróży w odległy zakątek świata. Rozpoczynają się przygotowania do wyjazdu, wszystkim oczywiście zajmuje się mam Bee, Bernadette. Ale zważywszy na to, że Bernadette w ostatnim czasie stroni od ludzi, wszystkim zajmuje się jej wirtualna przyjaciółka. Na jej barki spada cała organizacja podróży, począwszy od drobnych zakupów, aż po rezerwację lotów i noclegów. Czy jednak dojdzie do tego wyjazdu i czy będzie on udany, dowiedzcie się sami, najpierw jednak razem z nami znajdźcie Bernadette, która gdzieś w ferworze tych przygotowań się zagubiła … Bernadette, wykształcona, elokwentna i bardzo inteligentna pani architekt, zdobywczyni prestiżowej nagrody, po przeprowadzce do sennego Seattle, nie może się odnaleźć, jest zagubiona i wyobcowana. Nie udziela się w szkole, do której uczęszcza córka, nie interesuje się zbytnio życiem rodzinnym, stroni od znajomych i sąsiadów. Wszyscy wokół ją denerwują. Jednak ona idzie do przodu nie zważając na wszelkie przeciwności losu, jej specyficzny sposób bycia i nietuzinkowy charakter są niezłą pożywką dla znajomych. Jej barwna postać jest obiektem zainteresowania wścibskich znajomych. A jaka naprawdę jest Bernadette? Warto samemu ją poznać … Gdzie jesteś, Bernadette to z jednej strony powieść o dość specyficznych relacjach rodzinnych na linii matka – córka, z drugiej o zagubieniu i próbie odnalezienia się w społeczeństwie. Kobieta zagubiona, która straciła sens życia i jest na emocjonalnym zakręcie, próbuje się odnaleźć w małomiasteczkowym społeczeństwie. Podejmuje starania, ale nie zawsze wszystko idzie zgodnie z jej wyobrażeniem. Czasami jej trud idzie na marne, ale tak naprawdę jej zamiary i pomysłowość są pełne podziwu. Lektura ma dość zaskakującą i nietypową formułę. Jest zlepkiem listów, e-maili, notatek i różnych informacji. Przez to jest inna, nowatorska, wyróżnia się spośród innych książek. Sprawia to, że czyta się ją bardzo szybko, na jednym głębszym oddechu. A do tego przysparza mnóstwo uśmiechu i radości. Rozweseli największego ponuraka i zabierze w bezkresną podróż do krainy wesołości i dobrej zabawy. Bohaterka – pomimo swojej inności – przyciąga czytelnika, zachęca do wspólnej przygody i sprawiania psikusów sąsiadom i rodzinie. Tempo całej akcji przyśpiesza wraz z każdą przeczytana stroną, emocje nabierają rozpędu, poszukiwania Bernadette są pełne zabawnych i niespodziewanych sytuacji. Autorka potrafi zabawić i zainteresować czytelnika, oderwać od codzienności, nie zawsze tak zabawnej jak u bohaterów. Trzyma nas na dystans od bohaterki, stwarza pozory jej niedostępności i inności, co jednak powoduje odwrotne reakcje czytelnika. Zamiast jej nie lubić, my ją kochamy właśnie za tą jej niesamowitą odmienność, wolność i specyficzne podejście do życia. Chcemy być z nią, przeżywać wspólne przygody zgodnie z jej wyobrażeniem, poddajemy się jej sugestiom i reakcjom. Cóż ona z nami wyprawia … Lektura polecana na te upalne i gorące dni, orzeźwi i ochłodzi najbardziej gorące ciało, wzruszy i zabawi, pozwoli radośnie spędzić ten wakacyjny czas. Jeśli macie ochotę się rozerwać i zapomnieć o rozterkach dnia codziennego, to najlepszym na to sposobem jest podróż z Bernadette. Takiej przyjaciółki tylko można pozazdrościć. A gdzie ta podróż pełna zaskakujących wrażeń się skończy, przekonajcie się sami …

Na ile znamy drugiego człowieka? Niekiedy może się wydawać, że niektóre kobiety mają fantastyczne życie, zaś los wyjątkowo im sprzyja. Nie muszą niczym się przejmować, ich mężowie przyzwoicie zarabiają i nie pociągają ich zdrady (bądź też dobrze się z tym kryją), a dzieci nie sprawiają żadnych kłopotów. Paradoksalnie właśnie te kobiety są najbardziej neurotyczne, same wyszukują sobie problemy, nieustannie utyskują na codzienność, czują się nieszczęśliwe i bardzo często w różnego rodzaju używkach poszukują zapomnienia. Czy taka właśnie jest Bernadette Fox, żona i matka, typowa żona z przedmieścia, która nawet do załatwienia najprostszej sprawy potrzebuje wirtualnej asystentki? Przekonamy się o tym dzięki lekturze książki, która podbiła serca czytelników na całym świecie, pt.: „Gdzie jesteś, Bernadette?”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa W.A.B. powieść ma również szansę zauroczyć polskich czytelników tym bardziej, że z jej premiera zbiegło się wprowadzenie filmu na podstawie książki do kin. Obraz z Cate Blanchett, mistrzowsko wcielająca się w rolę Bernadette, w reżyserii Richarda Linklatera, przyciągnął setki widzów, a jak będzie z powieścią autorstwa Marii Semple? Z pewnością nie jest to łatwa lektura – zarówno sposób prowadzenia akcji, jak i konstrukcja książki zaburzają jej płynny odbiór i tak naprawdę mogą zniechęcać do brnięcia w głąb powieści. Otrzymujemy bowiem dość przytłaczającą mieszkankę listów wszelkiego rodzaju, maili, gdzieniegdzie przeplataną zwartym tekstem. To wszystko jednak ma swój ukryty sens – prywatna korespondencja pozwala bowiem przyjrzeć się z różnej perspektywy osobie Bernadette, mieszkance Seattle, matce niezwykle utalentowanej córki Bee i żonie dość marudnego i zaniedbującego relacje z rodziną mężczyzny, dla którego liczy się wyłącznie praca. Niestabilna emocjonalnie kobieta z trudem utrzymuje pozory równowagi, choć jest to niezmiernie trudne wobec nadchodzących zmian i fali niechęci ze strony rodziców innych dzieci i sąsiadów. Bernadette Fox daleka jest od bycia osobą towarzyską. Tak naprawdę rzadko wychodzi z domu i źle znosi kontakty z osobami spoza najbliższej rodziny. Nawet podjeżdżając pod szkołę Bee rzadko wysiada z samochodu, co jest zresztą przedmiotem niewybrednych żartów. Wyjątkowo źle Bernadette dogaduje się też z sąsiadką, Audrey Griffin, perfekcyjną panią domu, przywodzącą na myśl żonę ze Stepford, samozwańczą liderką lokalnej społeczności i … główną wichrzycielką. Sąsiedzki konflikt, spotęgowany jeszcze wypadkiem pod szkołą, a także życzeniem Bee, by wyruszyć w podróż na Antarktydę w ramach obiecanej za dobre wyniki w szkole nagrody, narusza kruchą równowagę psychiczną kobiety, która … nagle znika. Córka Bee właśnie za pomocą przywołanych dokumentów, prywatnej korespondencji, stara się nie tylko odtworzyć codzienność matki, ale również poznać ja lepiej i zrozumieć powody, dla których uciekła. Czy jej się to uda? Co odkryje dziewczyna? Jak zniknięcie Bernadette wpłynie na jej relacje z ojcem i otoczeniem, a także na nią samą? Przekonamy się o tym dzięki lekturze tej dość osobliwej powieści, którą można pokochać bądź też odrzucić, ale koło której z pewnością nie można przejść obojętnie… Justyna Gul Qultura słowa

"Nigdy nie możesz być pewna, że w stu procentach znasz drugą osobę." Książka wyróżnia się na tle podobnych gatunkowo przygód. Ciekawy pomysł na fabułę i narrację, w obu ujęciach jest różnorodnie i wiele się dzieje. Maria Semple wciąga w zagadnienia kondycji współczesnych rodzin, uwzględniając kilka ważnych aspektów społecznych, odwołując się nie tylko do utartych szlaków, ale również nadając intensywnie brzmienie nowej perspektywie bliskości. Podobało mi się, że postawiono na duży realizm w społecznych relacjach, uciekano od idealizowania i gloryfikowania, w zamian podrzucając interesujące tropy do refleksji. Natomiast kontekst wydarzeń często mało miał wspólnego z rzeczywistością, można to odbierać na plus i minus. Wkraczamy w świat przypisanych ról i kształtowania mocnych więzów nawet, kiedy ku temu jest mało sposobności, przynajmniej na pierwszy rzut oka. W opisywanej rodzinie każdy jest inny, na swój sposób obdarzony wadami i zaletami, a przeciwieństwa mocno się przyciągają. Kiedy zniknięcie matki i żony wystawia ojca i córkę na próbę, okazuje się, że rozmowa staje się wyjątkowo ważnym instrumentem komunikacji. Piętnastolatka nie może pogodzić się ze stratą matki, silnie pielęgnując przeświadczenie, że uda się ją odnaleźć. Mężczyzna przestaje ogarniać codzienne życie i choć nie ucieka od obowiązków widzi, że to właśnie żona była tą osobą, która nadawała barwy i rytmy wzajemnym relacjom. A w tym wszystkim jakże silnie pobrzmiewają echa braku zrozumienia i empatii wobec drugiego człowieka. Wypełniona humorem narracja z pewnością znajdzie zwolenników, mnie jednak nie przekonała w pełni, choć przyjemnie było śledzić, jak radzi sobie z życiem kobieta. Przyznam, że to właśnie jej postawa i zachowanie najbardziej do mnie przemawiały, żałuję, że w kilku sytuacjach autorka odmawiała jej prawa głosu. Spojrzenie na to, że nikt z nas nie jest doskonały i nie zawsze pierwszorzędnie radzi sobie z życiem, a uświadomienie sobie tego, niejako przewrotnie, dodaje smaczku i kolorów egzystencji. Jakby nie zmieniał się świat wokół nas, pewne wartości, na których powinno nam najbardziej zależeć, pozostają stałe i nienaruszalne, czasem tylko wiedzie do nich nieco dłuższa droga. Emocjonalna powieść, potrafiąca wciągnąć i zaangażować czytelnika, sprawić, że chętnie pochyli się nad pewnymi zagadnieniami, nawiąże odniesienia do własnych doświadczeń życiowych. Zabawnie i ironicznie o trudnych i złożonych tematach, traumatycznych przejściach, wybuchach emocji, absurdalności konwenansów. Jednak w kilku aspektach przydałoby się większe rozwinięcie, głębsze spojrzenie, w innych stanowcze skrócenie, bo nic nie wnosiło a nużyło. Wydaje mi się, że film może okazać się bardziej atrakcyjny niż powieść, bo pewne skróty będą musiały mieć miejsce, a silniejsze komediowe spojrzenie na ekranie nada większość wyrazistość wcale nie tak lekkiej rozrywce. bookendorfina.pl

I cóż mam powiedzieć na temat tej książki? Niestety niekoniecznie do mnie przemówiła. Według „Timesa” ma być przezabawna – ja się pytam gdzie?, W którym momencie? Zacznijmy od początku. Tytułowa Bernadette to matka nastolatki Bee. Bee to nad wyraz inteligenta dziewczyna, która mieszka w starym dziwnym domu w Seattle. Jej ojciec pracuje dla Microsoftu i jest maniakiem komputerowym. Natomiast Bernadette to najdziwniejsza osoba na świecie. Cierpi na jakąś paranoję, fobię czy inną chorobę. Nie znosi innych ludzi i najchętniej wszystko załatwiałaby bezobsługowo lub rękami innych. Jest zamknięta w sobie i nie pozwala nikomu zbliżyć się do siebie. Jedyny kontakt jaki ma to ze swoją najbliższą rodziną. W pewnym momencie następuje jednak fala dziwnych sytuacji, nieoczekiwanych zbiegów okoliczności i sąsiedzkich niedomówień, które powodują że Bernadette znika. Bee, jako ukochana córka, popędzi na koniec świata (i to dosłownie), żeby tylko odnaleźć matkę. Książka jest pisana w formie listów, maili, notatek, a także wspomnień samej Bee. Na początku trochę ciężko się w tym wszystkim połapać. Największym plusem tej książki jest to, że czyta się ją bardzo szybko. I to ze względu na różnorodność form w niej zawartych. Dla mnie jest to jednak książka bardziej dramatyczna niż komediowa. Pokazuje ona rozpad rodziny, brak rozmów i zrozumienia oraz natłok głęboko skrywanych tajemnic. To książka o niezrozumianym geniuszu, który obraził się na świat. A zrobił to za pierdołę tracąc tym samym wiele pięknych chwil. A te chwile mogły scalić rodzinę, stworzyć coś wspaniałego, pobudzić nieznane pokłady geniuszu. Dla mnie Bee powinna dostać wielką nagrodę jako kochające dziecko, natomiast Bernadette i Elgin dwóje za zachowania rodzinne. Niestety nie rozumiem zachwytu nad książką. Do kina też nie pójdę.

Bee to wzorowa uczennica. W zamian za dobre wyniki na świadectwie prosi rodziców o obiecaną wycieczkę na Antarktydę. Jej matka, Bernadette, to inteligentna, znudzona życiem, którego nigdy nie chciała kobieta z licznymi lękami. W obliczu wielu następujących po sobie katastrof Bernadette znika, zostawiając rodzinę samą sobie.  Bee postanawia za wszelką cenę odnaleźć matkę i dowiedzieć się czegoś więcej o jej przeszłości. Gdzie jest Bernadette ? "Gdzie jesteś Bernadette" to książka, która wywołała we mnie początkowo dość mieszane uczucia. Z jednej strony interesująca tajemnica związana ze zniknięciem głównej bohaterki z drugiej natomiast natłok chaotycznie przedstawionych informacji i wskazówek. I choć początkowo zupełnie nie mogłam odnaleźć się w tej koncepcji krótkich notatek, maili i listów to im dłużej czytałam książkę tym bardziej forma ta wydawała mi się ciekawą i oryginalną. Barwni i nieco ekscentryczni bohaterowie oraz liczne i szalone zwroty akcji to główne zalety książki. Nie znajdziemy tutaj pięknego literackiego języka czy misternie skonstruowanej fabuły ale z pewnością nie powiem też, że książka jest nudna czy źle napisana. Oryginalna, szalona i nieco pokręcona historia z głębokim przesłaniem, które poznamy jednak dopiero po przeczytaniu i przeanalizowanii całości. To historia o zagubieniu, niezrozumieniu i pięknej choć nieco odmiennej miłości między córką a matką. Polecam osobiście przekonać się czy historia Bernadette przypadnie Wam do gustu !

Nie przepada za innymi ludźmi ani za wychodzeniem z domu, do tego stopnia, że woli mieć internetową asystentkę, która będzie jej robiła zakupy. Tak w skrócie można podsumować Bernadette Fox. O jej zachowaniu i sposobie bycia plotkują wszyscy sąsiedzi, choć ona sama niespecjalnie się tym przejmuje. Kiedy jej 15-letnia córka Bee proponuje podróż na Antarktydę w zamian za dobre wyniki w nauce, Bernadette zaczyna odczuwać niepokój. W trosce o dobro córki, chce jak najlepiej przygotować się do wyprawy, jednak sprawia jej to pewne trudności. Mąż i znajomi źle interpretują sygnały i na skutek nieprzewidzianych okoliczności… Bernadette znika. I kiedy już wszyscy postawili na niej krzyżyk, Bee uparcie zbiera listy i wszelkie materiały na temat matki, przekonana, że jest w stanie ją odnaleźć. Muszę przyznać, że mam w sobie coś z introwertyka. Najlepiej czuję się w gronie zaufanych, bliskich osób, stresuję się poznawaniem nowych ludzi, nieco przerażają mnie tłumy i zdecydowanie bardziej wolę usiąść z książką lub obejrzeć serial, aniżeli robić coś bardziej „szalonego”. Dlatego od razu zainteresowałam się postacią Bernadette, czując, że znajdę z nią wspólny język, że odkryję znajome mi cechy. Nie pomyliłam się – na dodatek wyszło na jaw, że tytułowa bohaterka powieści Marii Semple to jedna z najciekawszych postaci kobiecych, jakie miałam przyjemność poznać w ostatnim czasie. Więcej na: http://rude-pioro.blogspot.com/2019/07/premiera-gdzie-jestes-bernadette-maria.html

Na pozór jest to lekka powieść, którą bardzo szybko sie pochłania. Od początku wszystko zostaje nam opisane za pomocą listów, maili, wycinków z gazet. Zawsze lubiłam takie przedstawienie historii, jednak tutaj zwyczajnie nie do końca można się połapać o co tak faktycznie chodzi.Ja sama często się gubiłam. Dopiero po dłuższym czasie zrozumiałam to, na co autorka naprowadza nas od początku. "Gdzie jesteś Bernadette?" porusza wiele ciekawych, psychologicznych wątków. Bardzo podobało mi się to, w jak dosyć humorystyczny sposób autorka starała się przybliżyć nam problemy głównej bohaterki, jej wyalienowanie, lęk przed ludźmi. Ukazuje jak kobieta sukcesu, obiecująca Pani architekt potrafi "zdzieczeć" i wycofać się z wszelkich kontaktów towarzyskich na skutek choroby. Kolejnym plusem jest dla mnie opisanie głębokiej relacji matki z córką i ich bezwarunkowej miłości. Natomiast nie polubiłam męża Bernadette, totalnie nie przypadł mi do gustu. Nie mogłam zrozumieć jego zachowania i nie spodobał mi sie od samego poczatku. Jeśli o mnie chodzi to książka ma swoje plusy, tak jak napisałam, jednak dla mnie była zbyt ciężka i mimo fajnego stylu autorki musiało minąć dużo czasu zanim się odnalazłam.