Felietony. Tom 3 (okładka  twarda, wyd. 11.2013)

Trzeci tom felietonów zebranych Stefana Kisielewskiego zawiera wybór jego tekstów drukowanych w latach 1945–1987, które autor zebrał w książkach „Lata pozłacane, lat szare” oraz w emigracyjnym tomie „Moje dzwony trzydziestolecia”. Felietony te tworzą, wedle słów Kisiela, swego rodzaju duchowy kalejdoskop, który dla autora jest zarazem jego dziennikiem duszy, wielką panoramą naszych czasów utkaną z błyskotliwych, przenikliwych i niekiedy złośliwych obserwacji Stefana Kisielewskiego.

Był znakomitym felietonistą „Tygodnika Powszechnego”, przez długie lata pokazywał absurdy rzeczywistości komunistycznej i w jakimś przynajmniej stopniu wytrącał inteligencję polską z grożącego jej stanu odrętwienia. Pod tym względem zasługi Kisiela są tak ogromne, że moim zdaniem obowiązkiem Polaków jest wystawić mu pomnik.
Gustaw Herling-Grudziński

Stefan Kisielewski (1911–1991) – pisarz, kompozytor, krytyk muzyczny, publicysta, nazywany pierwszym felietonistą Rzeczypospolitej. Przez 45 lat publikował felietony w „Tygodniku Powszechnym”, podpisując się po prostu: Kisiel. W latach 1957–1965 był posłem na Sejm PRL z ramienia koła poselskiego Znak (obok Tadeusza Mazowieckiego, Jerzego Zawieyskiego oraz Stanisława Stommy). Był autorem m.in. powieści: „Sprzysiężenie”, „Zbrodnia w dzielnicy północnej”, „Widziane z góry”; szkiców muzycznych: „Gwiazdozbiór muzyczny”; zbiorów felietonów: „Rzeczy małe”, „100 razy głową w ścianę”, „Materii pomieszanie”; oraz najsłynniejszych: „Abecadła Kisiela” i „Dzienników”. W 1990 roku ustanowił nagrodę swojego imienia (Nagroda Kisiela), która przyznawana jest do dziś (wśród laureatów m.in.: Władysław Bartoszewski, Jerzy Waldorff, Jerzy Giedroyc, ks. Józef Tischner, Lech Wałęsa, Stanisław Tym, Jan Nowak-Jeziorański).