Ekscentryczka (okładka  miękka, wyd. 10.2021)

Zaczynając od okładki, widzimy w jej centrum kobietę, która włosy ma związane w warkocz. Ubrana w czarny gorset, pończochy, rękawiczki na dłoniach. Pewna siebie kobieta, bo już nie dziewczyna. Bardzo podobnie została stworzona okładka pierwszej części, więc plus dla autorki, że utrzymuje je w jednym, spójnym tonie. Na odwrocie przeczytacie opis, kilka słów o samej autorce, są również patroni medialni. Nie posiada skrzydełek niestety, a ja je tak uwielbiam, bo zawsze mają dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Kremowe stronice, czcionka wystarczająca dla naszego oka. Literówek brak, marginesy i odstępy między wersami zostały zachowane. Nie jest podzielona na rozdziały, a to specyficzne u Melisy - że oddzielają tylko nowe wersy czy akapity. Kolejny raz mam okazję zmierzyć się z książką Melisy... Idzie jak burza z wydawaniem i pisaniem co oczywiście jest na plus, tylko ja tak średnio nadążam. :D Niemniej jednak, widzę od samego początku postęp, jaki czyni. Nie ma go aż na tyle, gdyż pierwsza powieść, jaką miałam okazję czytać, czyli Hrabię to był debiut, jednak tak udany, że niczego mu nie brakowało. I tutaj, jest podobnie, aczkolwiek... Pisarka postanowiła zmienić nieco tory, przerzucić się na... erotykę. To zmiana ogromna, po romansie historycznym, w którym się zakochałam, oczywiście czytając tylko jej powieści, żadnej innej autorki czy autora. ;) Zaskoczyła mnie tym, a raczej taką fabułą, bo nie tego się spodziewałam. Pamiętam, jak bardzo wczułam się w pierwszy tom serii "Odnaleźć siebie", wszystko, co wiązało się z główną bohaterka przeniknęło mnie na wskroś, czułam całą sobą każdą emocję... Tutaj już jest zgoła inaczej. Na pewno należy się pochwała, za poruszanie się śmielej w nowych obszarach gatunkowo - to zawsze jest trudno przejść z taką swobodą, żeby ani ona podczas pisania nie miała katorgi, ani tym bardziej czytelnik, żeby się nie męczył. Kinga jest naprawdę pojętną kobietą, która zaszła niemałą przemianę. Zazdroszczę i podziwiam jednocześnie. Bardziej utożsamiałam się z jej charakterem i stylem bycia z pierwszego tomu, tutaj dzieją się rzeczy, którym się filozofom nie śniło ;). Teraz mimo zmiany czasami wydawało mi się, że jednak nie do końca sama wie, czego chce i czego oczekuje. Jej przemyślenia momentami mogą irytować, więc też uprzedzam. Mnie nie irytowała, ale dziwiło mnie jej rozstrojenie. Tak jakby się zmieniła, ale jeszcze nie do końca nad tym panowała. Sama chciałabym trochę zmienić swoje nastawienie, ale niestety jeszcze nie umiem, nie rozpracowałam tego... Tutaj przekracza swoje granice, stara się zaakceptować samą siebie, swoje ciało i to jest dość ważny aspekt w tej powieści. Akceptacja siebie, własnego ciała jest bardzo ważna w naszym życiu. Musimy kochać samych siebie, swój wygląd i wiadomo! Nikt nie jest idealny! Każdy ma jakieś wady. Cellulit, mniejsze piersi, większą pupę czy nawet płaską. Szerokie biodra, szerokie ramiona... Ale to jesteśmy my. Jeśli nie pokochamy siebie, swojego ciała, nie będzie nam się żyło dobrze... Poniekąd właśnie Marcel ma tutaj wpływ na naszą kobietę. To on stara się przełamać schematy i myśli, stara się udowodnić, że to jak ona wygląda, jaka jest - że to wszystko siedzi w głowie. Musimy nie tylko pokochać siebie, ale i ZAAKCEPTOWAĆ. Jego kreacja jest dość nietypowa. W pierwszej części, tej z wiadomościami, czułam, że to może być ten Marcel, którego znam z pierwszej części, ucieszyłam się, bo był niezwykle tajemniczy wtedy i uważałam, że dostanę wiele od tej postaci. Jakże się zdziwiłam, bo niewiele się z niej dowiedziałam, niestety... A to, jaki dziad się za nim kryje, tak naprawdę w głębi duszy - to się nie spodziewałam kompletnie! Zbiło mnie to z nóg. Chapeau bas. Jest to dosyć spokojna, powolna opowieść, o przemianie naszej bohaterki. Widzimy ją starszą, po pewnych przeżyciach, odciętą od przeszłości, przynajmniej chociaż trochę. Już nie powstrzymują ją staroświeckie zasady rodziców, nie grzmią w jej głowie tak głośno ich słowa, karcąc ją. Trzymałam po pierwszym tomie mocno kciuki za to, żeby właśnie potrafiła przeciąć pępowinę, żeby stanęła twardo na swoich nogach i zaczęła żyć, w zgodzie z samą sobą. I udało się jej to. Może nie do końca, ale jednak. Bym powiedziała, że zmieniła się nie do poznania, chociaż... pazur zawsze zostaje. ;) Cała recenzja dostępna na blogu

Rozczarowanie, jakie niosą za sobą nieudane związki jest najczęstszym przykładem tego, co czujemy po zakończeniu danej relacji. Niestety często temu towarzyszy poczucie winny, iż to z nami jest coś nie tak – nie zawsze uzasadnione. Człowiek pogrążony w smutku z tego powodu powinien się opamiętać albo posłuchać rad bliskich przyjaciół, którzy znają go od dawnych lat. Wtedy może zaistnieć szansa na poprawę danej sytuacji. W książce spotykamy Kingę, która prowadzi swojego bloga z dość dobrym rezultatem w postaci dużego zasięgu wśród użytkowników. Wszystko wyglądałoby pięknie, gdyby nie to, że jest nieszczęśliwa z powodu nieudanych związków. Najbardziej żałuje tego, iż przed laty zniszczyła relację z pewnym Marcelem, który okazał się jej ideałem mężczyzny na następne lata. Wtedy postąpiła tak poprzez swoje konserwatywne wychowanie religijne, które wszelkie niecne zachowania napiętnowało i napawało takich ludzi poczuciem wstydu i winy. Wszystkie te problemy miłosne były przyczyną do dość mocno zakrapianego wieczoru spędzonego z przyjaciółką. Po obudzeniu się dziewczyn okazało się, że Kinga po pijanemu napisała do Marcela, którego odnalazła jej przyjaciółka za pomocą Internetu. Rankiem bohater odpisał wyrażając swą chęć na odnowienie znajomości. Jak potoczyło się życie Marcela? Czy Kinga upora się z przeszłością? Jakie relacje nawiążą się między dwójką bohaterów? Jak dalej potoczą się losy Kingi i Marcela. O tym w książce „Ekscentryczka” autorstwa Melisy Bel. Autorka świetnie ukazała dylemat, jaki spotykamy w naszym życiu, a mianowicie nawiązywanie kontaktu z ludźmi, których kiedyś odtrąciliśmy. Wiele osób się zastanawia, czy druga osoba im wybaczy i zechce wspólnie naprawić to czego już dawno nie ma. Kolejnym ważnym zagadnieniem jest to, że nie ma nic na siłę. W przypadkach gdy nasze relacje, związki ciągną się bez większych uniesień, a wręcz ciągle otrzymujemy ból, smutek i rozczarowanie to to oznacza, że nie ma co się dłużej męczyć, gdyż i tak marne są szanse na poprawę tego stanu rzeczy. Szczęście nie będzie na nas czekać wiecznie, dlatego też nieudane i toksyczne relacje trzeba kończyć, próbować nawiązywać nowe, takie które przynoszą nadzieję na lepsze jutro. Sięgając po książkę byłem ciekaw, czy autorka nadal pisze książki na tak wysokim poziomie, jak niegdyś przeczytana przeze mnie pozycja „W paszczy lwa”, którą również bardzo polecam. Pomimo, iż w tym przypadku mamy zupełnie inne tło opowiadanej historii, a także różni się charakter postaci, to jednak otrzymujemy wciągająca książkę, a stosowany styl nadal jest na perfekcyjnym poziomie. Można powiedzieć, że wszystkie wydarzenia z życia bohaterki opatrzone są w dogłębne jej przemyślenia, dzięki czemu każde działanie nabiera dość dużej realności. Nie muszę chyba wspominać, że odwaga poalkoholowa jest dość częstym przypadkiem w naszym społeczeństwie. Jednakże taki rozwój wypadków bardziej pasuje do erotyki pojawiającej się w książce, niż gdyby bohaterka po wielu rozmyślaniach podjęła na chłodno taką decyzję. Książkę czyta się szybko i dość płynnie, a to za sprawą ciekawej akcji z erotyką w tle. Czytelnikiem będą targać różne emocje i niektóre sytuacje skłonią go do większych refleksji, chociażby w przypadku wychowania dzieci lub postępowania w relacjach damsko-męskich. Okładka pasuje do tytułu, treści oraz poprzedniej książki autorki, a dodatkowo przykuwa wzrok dzięki zastosowaniu kontrastu w postaci czarno ubranej dziewczyny na jasnoniebieskim tle (rzecz jasna sam strój może zwracać uwagę przede wszystkich mężczyzn). Gorąco polecam książkę wszystkim fanom gatunku gotowych na niespodziewany przebieg akcji z erotyką w tle.

“Ekscentryczka” od Melisy Bel to jej kolejne dzieło, które z pewnością podbije wasze serca. Pierwsza część z tej “serii” nosiła tytuł “Bezczelna”. Główną bohaterką książki jest Kinga, która całe swoje życie ma pod górkę. Najpierw przez pół życia użerać się z matką, która nie szczędziła jej przykrych słów. Później związek z Piotrkiem, który nie był odpowiednim mężczyzną dla niej. W końcu dziesięć lat po tym jak ostatni raz widziała się z Marcelem, który za młodu zawrócił jej w głowie, postanowiła do niego napisać. Zrobiła to w stanie upojenia alkoholowego, być może normalnie nie odważyłaby się na tego typu, rzecz. Jednak los miał dla niej inne plany. Czy to oznacza, że dziewczyna będzie miała swoją szansę na szczęście? Muszę wspomnieć, że od dawna czekałam na tą propozycję na rynku, i bardzo się cieszę, że Melisa ponownie obdarzyła mnie zaufaniem i postanowiła oddać swoje dziecko w moje ręce. Nie mogę ukryć, że bardzo często zdarzało mi się wracać do “Bezczelnej”, gdyż zakończenie i cała historia bardzo przypadła mi do gustu. Byłam ciekawa co wydarzy się między Kingą i Marcelem. Miałam duże oczekiwania co do tej pozycji i uwaga, nie zawiodłam się. Kinga z każdą kolejną porażką i każdym kolejnym doświadczeniem stała się bardziej pewna siebie. Jednak ostatnie wydarzenia z jej życia sprawiły, że kobieta zaczęła stawiać na swoje. Postanowiła bardziej skupiać się na sobie. Jej wieczór z Alą skończył się popijawą i niekontrolowanym wysłaniem maila do jej młodzieńczej miłości. Kobieta bardzo obawiała się tego jak mężczyzna odbierze jej wypociny. Jak się okazuje Marcel jest bardzo inteligentnym i poważnym mężczyzną. Nadal pamięta to co wydarzyło się dziesięć lat temu. Wiadomości, które ze sobą wymieniają ponownie zbliżają się siebie. Oboje na nowo budują zaufanie do siebie. Z każdą kolejną wiadomością Kinga czuje coraz większe podekscytowanie. Oboje otwierali się wzajemnie na siebie. Co za tym idzie ich więź jest widoczna gołym okiem. Jednak gdy dochodzi do ich pierwszego spotkania nie wszystko idzie tak jakby tego oczekiwała. Nie wszystko wyglądało tak jakby mogło się zdawać. Marcel nie jest takim idealnym mężczyzną na jakiego mogłoby wyglądać. Czy jednak to będzie w stanie przekreślić ich relację? W kilku słowach zakończenia muszę przyznać, że podobnie jestem zachwycona tym jak Melisa postanowiła potoczyć bieg historii tej dwójki. Uwielbiam to, że pisze to co czuje i to co myśli, przez to ja naprawdę czuję, że ta historia jest autentyczna i bardzo realna. Autorka nie czuje i nie wywiera presji. Wszystko toczy się w swoim tempie i moim zdaniem jest bardzo przemyślane. Podobał mi się ten flirt w wiadomościach i bardzo podobało mi się to budowanie relacji. Autorka ponownie postanowiła nas zaskoczyć i wprowadziła zakończenie jakich mało. Z pewnością dalej będę siedzieć i czekać z niecierpliwością na kolejną część. Jestem fanką tej historii, tej metamorfozy i tych bohaterów. Jeśli szukacie niebanalnej historii ze świetnym wątkiem romantycznym to historia idealna dla was. Dodatkowo muszę przyznać, że książkę czyta się bardzo szybko i bardzo przyjemnie. Ja nie mogłam oderwać się od tej historii. I z pewnością u was będzie podobnie. Koniecznie dajcie znać, jeśli sięgniecie po “Ekscentryczkę” jestem bardzo ciekawa waszych odczuć. Dawno nie czytałam tak prawdziwej historii, pełnej uczuć i emocji.

"Seks zaczyna się w głowie" Kinga rozpoczyna nowy dział życia. Zostawiła za sobą wszystko co złe. Nawet ukochane skrzypce. Na imprezie pod wpływem alkoholu pisze maila do mężczyzny, który niegdyś zawrócił jej w głowie. Niby nic dziwnego, gdyby nie fakt, że minęło już dziesięć lat. Już nie są nastolatkami. Już nie są tymi samymi osobami. A ona nie może wyrzucić go z głowy... Jedna wiadomość, jeden mail i kolejny zamęt życiowy gotowy. Jak sobie poradzi Kinga? Czy uwierzy w sobie? Czy Marcel nie zmienił się na złe? Polubiłam styl autorki już po debiucie. Tak mi się wtedy spodobał "Diabelski hrabia", że tylko wypatrywałam informacji o kontynuacji. W mig sięgnęłam po "W paszczy lwa", która okazała się być jeszcze lepsza. Potem pojawiła się "Bezczelna" zapowiadająca nową serię. Współczesnych bohaterów. Powiem szczerze, że nie czytałam jej a jak sama autorka powiedziała mi, żeby nie łączyć jej z "Bezczelną" i aby traktować ją jako książkę samodzielną. Powiem Wam szczerze, że tak się właśnie nastawiłam. Zaczęłam czytać i okazało się, że w powieści dominuje żart i humor. Szalona odwaga. Główna bohaterka jest faktycznie ekscentyczna. Zwariowana, waleczna, ambitna, wierna sobie i swoim przekonaniom. Bywa impulsywna, jeśli chodzi o bliskie jej osoby. Skora do niesienia pomocy. Mała prowokatorka i przebiegła lisiczka. Może tylko zbyt wiele sobie wyobrażała. Marzycielka. Jej przyjaźń z Alicją jest oparta na zaufaniu. Traktują się jak siostry. Wspierając i dając przysłowiowe kopniaki będącego motorem napędowym działań. Przyjaźń na medal. Sama Kinga to fajna postać. Marcel wyszedł taki sztywny. Zuchwały, odważny, ambitny i bezpośredni. Pewny siebie. Lubieżny pod względem spraw łóżkowych. Lubiący urozmaicenia i to akurat na plus. Sceny uniesień były. I to bardzo odważne i pikantne. Dodające smaczku, ryzyka, bólu wymieszanego z przyjemnością. Autorka coś tam przybliżyła z przeszłości bohaterów. Niestety w moim odczuciu zbyt mało. Brakuje mi w tym momencie początku tej historii. Tego wszystkiego co ich połączyło, i co podzieliło. Widać również odrobinę tego, jak Kinga jest traktowana przez matkę, fakt. Ale bardzo oszczędnie. Wręcz minimalistycznie. To co zobaczyłam, to zbyt mało jak na to surowe wychowanie. Wspomnienia głównej bohaterki troszkę ratują sytuację. Ale troszkę, dlatego uważam, że konieczna jest znajomość pierwszego tomu. Oczywiście można potraktować tę książkę jako osobną powieść. Rzeczywistość została de facto fajnie pociągnięta pod względem rozmyślań głównej bohaterki i jej kontaktów z Marcelem. Pomysłów Ali i jej problemów. Jeśli skupić się na samym stanie obecnym, to jak najbardziej czytanie tylko tego tomu ma sens. Ale jeśli lubicie wkręcić się w całość historii, poznać wszystko od samego startu, to może się to okazać niewystarczające. Dlatego ja w tym momencie lecę szukać w księgarni pierwszej części i doczytać wszystko. Szczególnie, że pojawił się kolejny męski osobnik, który coś czuję narobi niezłego zamieszania. I coś czuję, że trzecia część będzie istnym tornadem w życiu głównej bohaterki. "Ekscentryczka" to powieść niezwykle erotyczna. Pobudzająca wyobraźnię czytelnika i rozgrzewająca od środka. Mówiąca o wolności, o podążaniu za swoimi marzeniami i pragnienia. By żyć w zgodzie z własnymi przekonaniami. By być sobą. Zachęcam do czytania. Polecam. Współpraca: Melisa Bel

Kto jest większym ekscentrykiem - ona czy on? Melisa Bel wkroczyła na rynek wydawniczy z przytupem a jej debiut "Diabelski hrabia" zyskał liczne uznanie czytelniczek. Tym razem jednak autorka nie proponuje nam romansu historycznego, lecz powieść pełną erotyzmu, w której śledzimy dalsze losy Kingi, bohaterki "Bezczelnej". Jednak książki można czytać niezależnie od siebie. Kingę i Alicję, dwie przyjaciółki, pozostawiliśmy w chwili, gdy rankiem po pijackiej nocy uświadomiły sobie, że napisały maila do Marcela, który był jej przed laty bardzo bliski. Ale zerwała tamten kontakt, uciekła, z uwagi na swoje wychowanie nie potrafiła pozwalać sobie na coraz śmielsze gesty. Powracamy do nich właściwie w tym samym momencie... I okazuje się, że Marcel odpisał! Kinga jest przerażona, tym co może zawierać ten mail, nie jest nawet pewna co sama napisała... Jednak niespodziewanie korespondencja rozwija się, wymieniają maile coraz częściej a w nich ukrywają się niedomówienia, flirty, prowokacje oraz komunikaty, które należy czytać między wierszami. Idą w swych rozmowach coraz dalej, stają się sobie bliżsi a Kinga zastanawia się gdzie i jaki jest trup w szafie, bo na bank jest! Przecież byłoby zbyt idealnie... Między tą dwójką iskrzy niesamowicie a że są dziesięć lat starsi niż wtedy... posuwają się coraz dalej w zmysłowości i pragnieniach. A pociąg z pożądaniem dopiero się rozpędza... Na jakiej stacji się zatrzyma? "Ekscentryczka" to książka nieodgadniona, bowiem w żadnym momencie nie byłam w stanie odgadnąć co będzie dalej. Nie miałam ani jednego pomysłu, który by się sprawdził jeśli chodzi nie tylko o przebieg fabuły, ale i o finał! Przyznam szczerze, że Melisa Bel mocno mnie zaskoczyła, nie przypuszczałam że to wszystko tak się potoczy. Nie przewidziałam przede wszystkim tego, co zdarzy się w Krakowie (dzięki za TAKĄ akcję w moim mieście!:)). Życie Kingi w tym tomie zrobiło się bardzo ciekawe i ekscytujące za sprawą trzech facetów: niedoszłego przyszłego, tęskniącego nagle byłego oraz ciacho sprzed lat. Oj, będzie się działo. Zwłaszcza, gdy w grę będzie wchodziła erotyka... No tak, o niej jeszcze nie wspomniałam a to przecież książka mocno erotyczna. A nawet erotycznie zróżnicowana z licznymi smaczkami i zaskoczeniami. Dla Waszej przyjemności i może choć małego rumieńca, nie napiszę więcej na ten temat. Może tylko tyle, że będzie mowa o przekraczaniu granic. Swoich. Jeśli chodzi o język autorki to już po lekturze pierwszych stron stwierdziłam, że wskoczył on na wyższy poziom. To totalnie inne zdania, bogatsze, piękniejsze, jakże kuszące nie tylko treścią, ale i stylistyką. To wręcz czarowanie słowami i obezwładnianie emocjami. Jedynym minusem był dla mnie brak rozdziałów, bo przerywniki typu 'kilka godzin później' były zbyt rzadko. Hit to dla mnie treść maili bohaterów, które są publikowane dość krótkimi fragmentami, bowiem przeplatane komentarzami Kingi - humor mnie nie opuszczał. Podsumowując - "Ekscentryczka" to opowieść niebanalna, z barwnymi bohaterami pragnącymi uczuć, bliskości, seksu. Są dorośli, niezależni, nie muszą liczyć się z opinią rodziców, więc wszystko może się zdarzyć. Historia pełna błędów, przekraczania granic, strachu przed stratą oraz marzeń z mocno rozwiniętym wątkiem zmysłowości, pożądania i zakazanych elementów seksu. Jestem ogromnie ciekawa dalszego ciągu!

„𝓔𝓴𝓼𝓬𝓮𝓷𝓽𝓻𝔂𝓬𝔃𝓴𝓪” Kinga wychowywała się w tradycjonalistycznej rodzinie. Zawsze musiała ubierać się i zachowywać tak by ludzie „nie gadali”. Wszelkie nieposłuszeństwo karane było fizycznie. Kinga ma teraz dwadzieścia osiem lat i mimo że wyprowadziła się z rodzinnego domu to zasady wpajane od dziecka mocno zakorzeniły się w jej głowie. Dziewczyna na każdym kroku pilnuje się, rozważa co jej wolno a czego nie wypada robić. Przełomowe staje się odnowienie znajomości z Marcelem. Mężczyzna, choć nie widzieli się przeszło dziesięć lat, zdaje się znać Kingę lepiej niż ona sama. To on otwiera ją na nowe doznania, których ona początkowo się wstydzi, które ją krępują. Czy Kinga jest w stanie przekroczyć granice, które sobie wyznaczyła? Ta książka to coś czego jeszcze nie czytałam. Coś nowego, oryginalnego. „ Ekscentryczka” to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, które jak najbardziej zaliczam do udanych. Jest to drugi tom cyklu ale śmiało możecie czytać go nawet jeśli nie znacie pierwszej części. Autorka przedstawia nam historię ociekająca erotyzmem ale nie takim jakiego pełno jest w innych powieściach. W tej książce całe napięcie kryje się w słowach jakie bohaterowie wymieniają między sobą. „... Tak rzadko pozwalamy sobie słuchać, a jeszcze rzadziej naprawdę się wsłuchujemy. A przecież wszystko, co najcenniejsze, znajduje się właśnie pomiędzy wierszami...” Kingę i Marcela dzielą kilometry, a mimo to ich relacja jest tak intymna, czuć tak silne napięcie między nimi, że wyobraźnia podczas lektury działa na najwyższych obrotach a zmysły rozpalone zostają do granic możliwości. Myślę, że Autorka chce nam uświadomić jak ogromną moc mają słowa. Potrafią one zranić ale też wzruszyć, pocieszyć a nawet podniecić jak mało które czyny. „Słowa potrafią dotykać. Wybrzmiewają w nas długo po tym, jak zostały wypowiedziane. Dotykają nie ciała, ale wnętrza człowieka, jego najintymniejszej, a zarazem najbardziej nieuchwytnej części natury”. To mój ulubiony cytat z książki, który według mnie idealnie odzwierciedla sens całej historii. Ważnym przesłaniem jest również akceptacja odmienności zarówno swojej jak i innych. To że mamy inne upodobania, styl czy myślimy inaczej niż reszta otaczających nas ludzi, nie znaczy, że jesteśmy jacyś gorsi, wybrakowani. Nie. To, że nie ulegamy obecnym trendom, nie dopasowujemy się na siłę do ogółu, nie jest niczym złym. To jest zaleta. To jest coś naszego, coś czego nikt nie może nam odebrać. Bohaterowie wykreowani przez Autorkę są ciekawi i wyraziści. Moje serce skradła Alicja, przyjaciółka i współlokatorka Kingi. Dziewczyna demolka ale jakże w tym wszystkim urocza. Alicja wprowadza do powieści nieco rozluźnienia w postaci dobrego humoru. Niesamowicie intrygującą mnie postacią jest niewątpliwie Marcel. Nie zdążyłam go dobrze poznać, ale wierzę, że Melisa Bel pozwoli mi na to w kolejnej części na którą będę czekać z niecierpliwością. Polecam Wam tę książkę z całego serca. Przekonajcie się, że nie są potrzebne pikantne opisy scen łóżkowych, by rozpalić zmysły do czerwoności. „Seks zaczyna się w głowie...”

Jak może wiecie, z erotykami i romansami jest mi trochę nie po drodze. Słysząc o nowej książce Melisy Bel, byłam bardzo zaintrygowana. Jej "Bezczelna" jest książką, z którą bardzo łatwo jest mi się identyfikować. Autorka ma świetny styl, potrafi zrozumieć i opisać to, co zżera człowieka wewnętrznie. Nic dziwnego, że byłam tak ciekawa "Ekscentryczki". "Ekscentryczka" Melisy Bel to romans, erotyk w zupełnie nowym wydaniu. Sama autorka w zapowiedziach zastrzegała, że nie będzie to romans taki, jakich pełno. Zgadzam się z tym w pełni. W "Ekscentryczce" nie mamy co chwila stron przepełnionych seksem, niestworzonymi wyznaniami miłosnymi. Autorka swoją książką udowadnia, że "nie musi być wulgarnie, żeby było pikantnie". Kinga od zawsze miała wpajane zasady, które rządziły jej całym życiem. Kiedy poznała Marcela, który wprowadził ją w świat nowych doznań, z jednej strony była podekscytowana, z drugiej - bała się potępienia. Nie da się przecież z dnia na dzień zburzyć starych przekonań. Niebotyczne wymagania, dyscyplina, chory światopogląd, kary za nieposłuszeństwo, nauki kościelne... - Kinga mogłaby wymieniać długo to, co sprawiło, że bała się świata, nie rozumiała samej siebie, brak jej było dowartościowania i pewności siebie. Później przyszedł czas na zmiany, których czynnikiem wyzwalającym był właśnie Marcel. Marcel, z którym zakończyła relację wiele lat temu. Marcel, który potrafił jej dać to, czego nikt inny nie był w stanie. Czy jej szansa na ekscytującą, elektryzującą relację przepadła? Nic bardziej mylnego. Kinga w desperackim, alkoholowym akcie odwagi wysyła maila do Marcela. Jak potoczy się ich znajomość? Tego już musicie dowiedzieć się sami. Kinga próbuje zregenerować swoją psychikę, ułożyć się na nowo. Niekiedy wraca do niej przeszłość, ale Kinga jest już zupełnie inną osobą. Dlaczego o tym wspominam przy książce erotycznej? Ponieważ erotyka jest tutaj tak wyważona i podana w taki sposób, ze nie tylko ona się liczy. Profile psychologiczne postaci, świetne tło pod ich życiorysy, zachowania, które mają uzasadnienie w działaniach z przyszłości, ich traumach i wychowaniu - to wszystko nadaje sens książce. Erotyka erotyką, namiętność namiętnością, ale Melisa Bel zdaje sobie sprawę właśnie, ze... "seks zaczyna się w głowie" i wiąże z wieloma innymi czynnikami. Tutaj w "Ekscentryczce" mamy niepewność, niedowartościowanie na przemian z świadomością własnej kobiecości i seksualności. To wszystko jest bardzo autentyczne, ludzkie... znajome? To, co tworzy Melisa Bel, trafia do mnie w stu procentach. To, jak potrafi opisać lęki, obawy, pragnienia, traumy i marzenia... To wszystko jest prawdziwe. I jak w "Bezczelnej" czułam się momentami tak, jakby autorka grzebała w mojej głowie, tak tutaj miałam tak samo. Mogłabym przepisywać cytaty z książki do pamiętnika, opisując tym siebie. Końcówka tradycyjnie sprawiła, że chcę więcej. Melisa, nie zostawia się tak czytelnika!!!

I jak moje misie kolorowe gotowi na weekend? Jakieś szczególne plany macie? Dzisiaj wieczór mam zarezerwowany dla Rocky 4😍 Kolejna odsłona losów Kingi, tym razem wracamy do niej po 10 latach. Dziewczyna która stała się kobietą, stara się na nowo ułożyć sobie życie, po odseparowaniu się od toksycznej matki. Całą przeszłość zostawia za sobą, nie może jedynie wymazać z pamięci Marcela, który kiedyś wiele dla niej znaczył, bo jako pierwszy wprowadził ją w świat pożądania i namiętności. Pod wpływem alkoholu postanawia napisać do niego wiadomość. Czy uda się jej nawiązać kontakt z byłym chłopakiem i do czego doprowadzi ich ta znajomość? Przyznam, że tą część, czytało mi się o wiele lepiej i przyjemniej od pierwszej, która nie zaprzeczę, że jest równie dobra i nic jej nie brakuje, ale tutaj bardziej zbliżyłam się do samej bohaterki. Duży wpływ na to miała akcja, która nie przyspieszała, szła swoim wolnym tempem, ale w odpowiednich momentach potrafiła i przyspieszyć. Oczywiście nie mogło się obyć bez śmiesznych, ale i tych przykrych momentów w życiu Kingi, które odmienią jej stosunki z matką. Najprzyjemniejszym momentem, przy którym w pełni się relaksowałam czytając, było odnowienie znajomości przez Kingę i Marcela, ich długie rozmowy przez telefon, w których Marcel uczył ją odkrywania swojej kobiecości i namiętności, to była wisienka na torcie. Ewidentnie nic nie mam do "Bezczelnej", ale ta część była dla mnie odrobinkę lepsza. Mam tylko mieszane uczucia co do zakończenia, bo niby mi się podobało, ale dłużyło się niemiłosiernie, czekałam tylko kiedy akcja w końcu się rozwinie i zakończy. "Ekscentryczna" to pełna pasji i ambitna powieść o samoakceptacji oraz poznawaniu swojej kobiecości i odkrywaniu samej siebie. Poznawanie swojego ciała, dotykanie, pieszczenie, sprawianie sobie przyjemności, to jest bardzo ważny aspekt dotyczący naszej cielesności, dlatego teraz rozumiem przesłanie autorki dotyczące tego, że "seks zaczyna się w głowie". Bo aby otworzyć się na swoje ciało, to najpierw trzeba pozbyć się własnego wstydu i pokochać swoje ciało, bez względu na jakiekolwiek niedoskonałości. Pani Melisa pięknie to przedstawiła i opisała, czuć, że ten erotyk został dopieszczony w każdym szczególe. W porównaniu z innymi powieściami erotycznymi ta podobała mi się bardzo, co dowodem jest, że przeczytałam ją od deski do deski i nie mając odruchów wymiotnych😁 Brawo @melisa.bel.autorka👏 Co mnie cieszy najbardziej, że to nie koniec przygód Kingi i Marcela, czekam na kolejną odsłonę ich losów, a czuję, że autorka zaserwuje nam wielką niespodziankę.

15 października swoją premierę będzie mieć najnowsza powieść Melisy Bel "Ekscentryczka". To kontynuacja "Bezczelnej", ale nieznajomość pierwszego tomu zupełnie Wam nie przeszkodzi w dobrym odbiorze części drugiej. Swoim skromnym zdaniem, polecam jednak czytanie od pierwszego tomu - w ten sposób łatwiej dostrzeżecie i zrozumiecie przemianę, jaką zaszła w głównej bohaterce. To już nie ta sama buntownicza Kinga, borykająca się z problemami, których źródeł należy upatrywać w patologicznej sytuacji domowej, surowym wychowaniu i braku zrozumienia w środowisku szkolnym. Nieudane relacje z mężczyznami zmieniły dziewczynę w młodą kobietę o zaniżonym poczuciu własnej wartości. Kiedy po 10 latach, pod wpływem przyjaciółki i spożytych napojów wyskokowych, bohaterka wysyła maila do swojej młodzieńczej miłości, nawet nie przypuszcza, jak ogromnym zmianom w postrzeganiu ciała i własnej seksualności, właśnie szeroko otwiera drzwi. Nawiązanie kontaktu z Marcelem rozpoczyna długą drogę odkrywania własnych pragnień, zdobywania wiedzy i przełamywania wpojonych jej w dzieciństwie stereotypów i prawideł. Melisa wspina się na szczyty subtelnego posługiwania się słowem, by w niezwykle wyważony, delikatny, a jednocześnie szalenie oddziałujący na wyobraźnię i zmysły sposób, przekazać wyjątkowość budowanej relacji intymnej. Tu każde słowo, każdy gest, powłóczyste spojrzenie mają niebagatelne znaczenie. Stanowią preludium do podjęcia gry w przełamywanie poczucia wstydu, czerpania rozkoszy w nowy, zaskakujący sposób. Najbardziej intrygujacą postacią jest tutaj Marcel - w pierwszym tomie byłam nim zauroczona, w drugim - sama nie wiem, co o nim myśleć. Stanowi zagadkę, jest w nim sporo niewiadomych, jakiś mrok, który nie do końca mnie jednak przekonuje i któremu autorka może jeszcze nadać dowolny kierunek. Zupełnie nie potrafię się zdecydować, czy związek z tak tajemniczą osobowością może przynieść Kindze szczęście, czy przysporzy cierpienia i bólu. Wszystko to sprawia, że moja ciekawość co do dalszego rozwoju zapoczątkowanego wątku wyraźnie wzrasta. Podsumowując, lekturę "Bezczelnej" i "Ekscentryczki" zupełnie nie polecam fankom typowych powieści erotycznych, lubujących się w mnogości scen erotycznych na co drugiej stronie. Spowolnione tempo akcji szybko wywoła znużenie, natomiast będzie to świetny czytelniczy wybór dla miłościczek powieści obyczajowych z wątkiem erotycznym, poprowadzonym z wyczuciem smaku i elegancją. Wybór należy tylko do Was, to Wy znacie siebie i swoje upodobania najlepiej. Ekscytującej i satysfakcjonującej lektury życzę 😘.

28-letnia Kinga zakończywszy swój przykry związek, postanawia wrócić do życia. Chciałaby znaleźć się w relacji romantycznej z mężczyzną. Jednak spotkanie tego odpowiedniego nie jest proste. W jej głowie wciąż tkwi ten jeden, który nie chce się wynieść. Nie pozwala o sobie zapomnieć. Ktoś z przeszłości, ze szczenięcych lat. Jeden, nie do końca przemyślany e-mail zmieni wszystko... A ktoś z dawnych lat, ponownie wkroczy w życie Kingi. Czy po takiej rozłące będą potrafili odnaleźć wspólny język? Jakim mężczyzną jest teraz chłopak z dawnych lat? Kim ona sama się stała? "Ekscentryczka" to drugi tom z cyklu pt. "Odnaleźć siebie". W pierwszym, zatytuowanym "Bezczelna" poznajemy Kingę, jako młodą dziewczyną, która tak naprawdę dopiero wkracza w dorosłe życie. Teraz mamy do czynienia z kobietą, która sama decyduje o sobie, o każdym kolejnym kroku. Odcięta od dawnego, przykrego życia i domu rodzinnego, który to skutecznie odcisnął na niej piętno, teraz stawia na siebie. Czy, aby na pewno uwolniła się od dawnych demonów? Gdy Melisa Bel zapowiedziała, że kolejny tom cyklu będzie erotykiem, poczułam się naprawdę zainteresowana. Zastanawiałam się, jak poprowadzi losy Kingi. Jak sama wypadnie w tym gatunku. Jednego jestem pewna - ten erotyk nie jest podobny do tych, które czytałam do tej pory. Autorka wprowadza nas do innego świata, gdzie namiętność, erotyzm i cała ta otoczka znajdą się w zupełnie innym wymiarze. Otwiera przed nami drzwi do nowej, nieznanej gry. Gdzie nie chodzi o gwałtowność w każdym kolejnym ruchu, a zasady mówią wyraźnie - liczy się subtelność, porozumiewanie między wierszami, czasami wystarczy milczenie innym znów razem jedno, ale jakże wymowne słowo, czy odpowiedni gest. Liczy się coś, co wisi w powietrzu, to napięcie które jest niemal wyczuwalne. Które się kumuluje przez dłuższy czas. Przede wszystkim, ważne jest to, co znajduje się w głowie. Jak daleko wyobraźnia jest w stanie nas ponieść... Melisa Bel ukazuje Kingę jako kobietę, która tak naprawdę dopiero teraz odkrywa świat erotyki i podchodzi do niego z ostrożnością, ale i ciekawością. Zaczyna odkrywać siebie, rozumieć o co chodzi we wspomnianej grze dwojga ludzi. Aż sama zaczyna w nią grać. Jak bardzo otworzy się na drugiego człowieka? Gdzie postawi granicę? Jeśli jesteście ciekawi, jak Autorka poradziła sobie z tym gatunkiem, sięgnijcie po książkę. Wierzę, że tak jak ja będziecie czytać ją z fascynacją, podziwem. Polecam!