Dziewczyna z Siódmej Alei (okładka  miękka, wyd. 05.2024)

Tajemnice większe lub mniejsze znajdują się chyba w każdej rodzinie. Często pogrzebane przez lata ulegają zapomnieniu, ale zdarza się i tak, że mimo upływu czasu nadal zalegają w głowie i w sercu. Kolejne pokolenia nie dopytują zbyt cyklicznie o przeszłość, żyjąc tu i teraz, i traktując wszystko takim, jakie jest. Może i nie warto czasem rozgrzebywać przeszłości, bo potrafi sprawić ból, z drugiej zaś strony znajomość własnych korzeni i historii rodziny jest przecież bezcenna. Estella zabiera czytelnika do ogarniętego wojną Paryża oraz Nowego Jorku, który stanowi jego przeciwieństwo. Ma dryg do projektowania, jednak brak zasobów i wiary w siebie oraz tocząca się wojna skutecznie opóźniają spełnienie jej marzeń. Sama w wielkim mieście musi walczyć o byt, martwiąc się nieustannie o pozostałą we Francji matkę, jej jedyną rodzinę. Estella jednak ma niezrównany charakter, siłę i nie pozwoli sobą pomiatać. Tym sposobem zjednuje sobie kolejnych bliskich ludzi, którzy w jej życiu zagrają znaczące role. Fabienne mieszka na stałe w Australii, choć bliski jej sercu jest zarówno Nowy Jork, jak i Paryż. Zawodowo jest kuratorką mody, choć po babci i ojcu odziedziczyła znacznie więcej talentu. Jednak objęcie władzy nad Stella Design uznaje za przekraczające jej kompetencje i woli skupić się na australijskiej karierze. Jej serce jest wolne od miłości po kolejnym nieudanym związku i jedyne, czym się martwi to zdrowie najukochańszej babci. A jednak gdzieś tam w głębi tli się w niej tęsknota za stabilizacją oraz promyk wiary, który pcha ją ku rodzinnemu dziedzictwu. „Dziewczyna z Siódmej Alei” to powieść wymagająca, malownicza i wyróżniająca się na tle dostępnych propozycji. Lester umiejętnie przeplata przeszłość z teraźniejszością, prowadząc nas przez losy młodej Estelli oraz jej wnuczki Fabienne. Obie narracje są niemniej angażujące oraz wywołują szereg emocji, a historie obu kobiet wnikają w głąb czytelniczego serca. Autorce genialnie udało się oddać ten ludzki pierwiastek II Wojny Światowej i wszelkie uczucia targające osobami, którym przyszło żyć w tych trudnych czasach. Dzięki temu poznajemy zupełnie inny niż dziś Paryż, a jednak nadal zakochany w modzie, pomimo targającej nim wojennej zawieruchy. Ta opowieść to przede wszystkim historia rodziny, skomplikowana, pełna tajemnic i trudnych wyborów, które odbiły się na losach wielu osób. Ale to także podróż przez wyjątkowe miejsca, po których zarówno w wymiarze historycznym, jak i teraźniejszym oprowadza nas Lester. To także powieść o miłości, o rozterkach sercowych, o błędach popełnianych w dobrej wierze i ogromnej sile uczuć, których ani odległość, ani czas nie są w stanie zmienić. Znajdziemy tu również trudny, ale i jakże istotny wątek dotyczący wykorzystywania kobiet, który swoje źródło ma w prawdziwych wydarzeniach. Autorka bowiem wplata do kreowanej fikcji literackiej prawdziwe osoby i elementy ich życiorysów, co nadaje jeszcze bardziej szczególny rys tej powieści. Nie obędzie się także bez momentów wzruszeń wywołanych poczuciem straty, czy niesprawiedliwością losu. Ale odnajdziemy tu także wyjątkowe chwile szczęścia, które dają siłę po to, by żyć, nadzieję na lepsze jutro i wiarę, że życie jest piękne, mimo wszystko. Lester przypomina również, że prawdziwa, piękna miłość jest warta walki o nią, bo kolejna może się przecież nie pojawić, a żal po jej utracie pozostanie w nas już na zawsze. Jeśli szukacie wyjątkowej pozycji, to koniecznie musicie zwrócić uwagę na tę właśnie opowieść. Polecam!

Każda rodzina skrywa mniejsze lub większe sekrety. Jedne schowane głęboko, najprawdopodobniej nigdy nie ujrzą światła dziennego. Inne wychodzą na jaw w najmniej spodziewanym momencie lub czekają na odpowiedni czas. "Dziewczyna z Siódmej Alei" to historia o tajemnicach z przeszłości, ale także miłości, pasji, poświęceniu. To powieść, która zrobiła na mnie ogromne wrażenie i z pewnością zapamiętam ją na długo. Rok 1940 Młoda Estella Bissette ucieka przed nazistami z Francji do Nowego Jorku. Jej pasją jest moda, z którą wiąże swoją przyszłość. Marzy o własnym atelier, gdzie mogłaby dzielić się swoim nowatorskim podejściem do mody. Rok 2015 Na co dzień mieszkająca w Australii Fabienne Bissette wybiera się na galę Met, gdzie odbywa się wystawa prac jej babci, jednej z najsłynniejszych projektantek mody. Zagłębiając się w historię swojej rodziny, zaczyna odkrywać rodzinne tajemnice, które bardzo ją zaskoczą. Cóż to była za historia! Jestem nią oczarowana. "Dziewczyna z Siódmej Alei" to z pewnością jedna z tych powieści z wojną w tle, która zajmie szczególne miejsce w moim sercu. Choć wojna nie wychodzi tu na pierwszy plan, ma jednak istotny wpływ na losy bohaterów. To właśnie w czasie wojny mają miejsce wydarzenia, które decydują o dalszym życiu Estelli. Młoda dziewczyna zmuszona była wyjechać sama do obcego kraju, aby przetrwać. Mając ze sobą tylko walizkę i maszynę do szycia, nie zrezygnowała ze swojej pasji i marzeń. Uparcie dążyła do ich spełnienia. To niezwykle silna i ambitna postać, która pomimo wielu trudności nigdy się nie poddała. Tę siłę i ambicję dziedziczy po niej jej wnuczka, Fabienne. Dzięki akcji prowadzonej dwutorowo możemy lepiej poznać zarówno obie postaci, jak i ich rodzinną historię, która, jak się okazuje, skrywa wiele sekretów. Autorka w cudowny sposób przeplata przeszłość z teraźniejszością. Dodatkowo idealnie oddała klimat Paryża i Nowego Jorku w czasie wojny kontrastując to ze współczesnym wizerunkiem tego ostatniego. Obie historie mocno angażują czytelnika, a przede wszystkim przepełnione są ogromnymi emocjami, które czuć niemal na każdej stronie tej cudownej powieści. Na uwagę zasługuje także relacja babci i wnuczki, niezwykle silna i pełna miłości. Obie kobiety są dla siebie wielkim wsparciem, gotowe zrobić dla siebie wszystko. Praktycznie na każdym kroku widać to, jak bardzo są do siebie podobne. I choć moda gra tu pierwsze skrzypce, w końcu to od tej wielkiej pasji zaczyna się cała historia, to jest to także opowieść o miłości, relacjach i tajemnicach rodzinnych, a także trudnych wyborach. To również powieść, która pokazuje, że warto mieć marzenia i walczyć o nie, a przede wszystkim nigdy się nie poddawać. Czytało mi się wspaniale głównie dzięki świetnemu i lekkiemu stylowi Autorki. A to sprawia, że przez tę historię wręcz się płynie. Nie wiadomo kiedy, a dochodzimy do ostatniej strony. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Autorki, ale z pewnością nie ostatnie. To powieść, która wywołała we mnie wiele emocji, skłoniła do refleksji, a odkrywanie wraz z bohaterami sekretów z przeszłości dodawało jej momentów zaskoczenia i sprawiało, że czytało się ją z jeszcze większym zainteresowaniem. Zdecydowanie to historia, której długo nie zapomnę. Polecam z całego serca!

Przenikająca paryskie i nowojorskie oblicze mody z lat 40. Wybrzmiewająca rodzinnymi tajemnicami, które muskają kolejne pokolenia. Emanująca kobiecą siłą, uporem i zuchwałością w spełnianiu największych marzeń. „Dziewczyna z Siódmej Alei” to powieść obyczajowa rozpisana na fundamencie dwóch przestrzeni czasowych, a więc czule tkanym splotem kompilująca teraźniejszość z bolesnymi odmętami wojennych realiów. Rozplatając zawiłe nici historii dwóch kobiet, babci i wnuczki, eksponuje na tle ich barwnych portretów niezależność, swoistą brawurę w dążeniu do upragnionego celu, niezmąconą radość pasji, ale i istotę miłości. To kreacja niewątpliwie głęboko zanurzona w goryczy, dotykająca rozdzierającej serce straty, która bez względu na okoliczności zawsze doskwiera z taką samą intensywnością, w końcu obnażająca trudne decyzje utrwalające się na dnie serca z wyczuwalnym cierpieniem. I przywołująca na swoje karty zdarzenia zaistniałe w rzeczywistości – wstrząsające, druzgocące czytelnicze zmysły, na wskroś poruszające wizją ludzkiego okrucieństwa. To właśnie one stały się impulsem pobudzającym wyobraźnie autorki, inspiracją do skomponowania historii o żądnym kreatywności świecie mody, dramatycznych sekretach determinowanych obietnicami, o oswajaniu traumatycznych doświadczeń, którymi los obdarowuje z obfitością. Bez względu na czas, kontynent i wymiar odczuwalnej miłości romantycznej. Trudno odmówić tej odsłonie obezwładniającej pasji oraz emocjonującego, a wręcz fascynującego wydźwięku w zobrazowanej tu klasie i szyku! Tworzona moda stanowi wymowny przekaz, staje się synonimem refleksji nad życiem, zarazem źródłem odwagi, a nawet nadziei. To literacka kompozycja wręcz przesiąknięta trendami wśród fasonów, wzorów i kolorów z lat 40., ale i niesiona nowatorskim spojrzeniem na nowe wizje ubioru w czasach przecież tak niepewnych, spowitym lękiem i toczącymi się tuż za granicami pracowni tragediami. Z zauważalną namiętnością i ożywieniem, Natasha Lester odmalowuje obraz mody jako finezyjnej sztuki, nie kobiecej fanaberii, ale twórczego kunsztu. Ze złotej jedwabnej tkaniny czyni symbol hartu ducha, wplata w miłość do krawiectwa i projektowania emocje, przekonujące zdarzenia i skomplikowane relacje, mimowolnie oferując odbiorcy książkę wielowarstwową, nietuzinkową w swoim fabularnym ujęciu, ewidentnie niezapomnianą i akcentującą cenne wartości. Wznosi ze słów historię o przeżyciach odbierających oddech, ale z pewnością możliwych do przetrwania i przezwyciężenia, o rozstaniach przyćmiewających i tak ukradkowo wyrywane życiu szczęście, ale finalnie niezatracających umysł w nieprzerwanej rozpaczy. O podnoszeniu się z kolan, kiedy bezwzględny los podrzuca na ścieżkę codzienności przeszkody, o które tak łatwo zawadzić, o kroczeniu do przodu – z determinacją, uniesioną dumnie głową i błyskiem w oku. Piękna i wyjątkowa, wręcz elegancka i szykowna niczym suknia Estelli Bissette, aranżacja kobiecej wytrwałości!

"Dziewczyna z siódmej alei" to pozornie powieść o modzie i wojnie w tle, ale nic bardziej mylnego. Natasha Lester stworzyła wielowątkową i angażującą historię o pasji, marzeniach, miłości oraz o zawiłościach ludzkich losów, na których wojna odcisnęła trwałe piętno. Siła przyjaźni, bezinteresowność, a także cierpienie i złamane serce - tym właśnie odznacza się historia Estelli. Sama nie jestem wielbicielką mody, wszelkie niuanse mnie nudzą, ale czytanie o tym, jak pasjonuje się tym główna bohaterka, sprawiało mi swoistą przyjemność. Nie chodziło o sam fakt tego, że zajmowała się szyciem i projektowaniem coraz to nowych ubrań, a właśnie o tę pasję i jej żarliwe zaangażowanie - autorka przepięknie ubrała to w słowa i przedstawiła Estellę jako silną, bezkompromisową kobietę, która pragnie przebić szklany sufit. Fabuła powieści toczy się dwutorowo. Estellę poznajemy jako młodziutką dziewczynę, która w wyniku wojennych reperkusji musi opuścić swoją ukochaną Francję i odnaleźć się w Nowym Jorku, oraz jako sędziwą staruszkę o której opowiada nam jej wnuczka. Lester dała mi możliwość ujrzenia jej na początku oraz na końcu drogi na szczyt. Wojna w powieści dzieje się w tle, nie stanowi centrum wydarzeń, daleko też do romantyzowania jej. Autorka podeszła do tego tematu z wielkim wyczuciem, delikatnością. Skupiając całą akcję na życiowych zawirowaniach Estelli sprawiła, że niezwykle mocno zaangażowałam się w tę zawiłą i pasjonującą historię. "Dziewczyna z siódmej alei" to przede wszystkim powieść o sięganiu gwiazd. O pokonywaniu własnych słabości, wytrwałym dążeniu do celu, ale również o miłości, która bywa kapryśna. To także żywy dowód na to, jak zawiłe są meandry ludzkiego losu. To także historia dziewczyny, która pragnęła osiągnąć sukces w świecie zdominowanym przez mężczyzn, gdzie nikt nie traktował jej poważnie. Estella jest niezwykle inspirującą postacią, na którą warto zwrócić uwagę, ale jej przyjaciele i reszta bohaterów drugoplanowych również zasługują na uwagę - Lester świetnie wykreowała feerię charakterów. Autorka nie stworzyła bezbarwnych, płaskich kukieł, a bardzo realistyczne postacie, które składały się zarówno z zalet, jak i wad. Ich barwne charaktery były istnym crème de la crème tej powieści. "Dziewczyna z siódmej alei" to powieść, od której nie mogłam się oderwać. Zaangażowałam się w tę historię, pokochałam bohaterów i z pasją śledziłam ich losy na tle wojennej zawieruchy. Książka, która nie tylko opowiada o modzie, ale przede wszystkim o ludzkiej determinacji, marzeniach i miłości. Natasha Lester splata losy swoich bohaterów misterną nicią, tworząc złożoną i poruszającą historię, która na długo pozostanie w mojej pamięci. Estella Bissette, dzięki swojej odwadze i talentowi, stała się wręcz moją inspiracją! Powieść ta jest doskonałym wyborem dla każdego, kto szuka w literaturze głębokich emocji, wartkiej akcji oraz niezapomnianych postaci. Polecam ją z całego serca.

"Dziewczyna z siódmej alei" autorstwa Natashy Lester to powieść historyczna, która przenosi nas w dwie różne epoki i kontynenty, łącząc je historią dwóch odważnych kobiet, Estelli Bissette i jej wnuczki Fabienne. Akcja książki rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych. W 1940 roku, gdy nazistowskie wojska zbliżają się do Paryża, młoda krawcowa Estella Bissette jest zmuszona uciec do Nowego Jorku. Przybywa tam z kilkoma frankami w kieszeni, walizką i maszyną do szycia, marząc o stworzeniu własnego atelier. Jej wizjonerskie podejście do mody oraz niezłomny charakter pozwalają jej stawić czoła przeciwnościom i zawalczyć o swoje miejsce w świecie mody, mimo braków zasobów i wiary w siebie. W 2015 roku, Fabienne Bissette, kuratorka mody z Australii, uczestniczy w gali Met w Nowym Jorku, gdzie odbywa się wystawa prac jej ukochanej babci. Historia jej rodziny to jednak nie tylko blask sławy i sukcesu, lecz także tragedia, złamane serca i ukryte tajemnice. Fabienne, odkrywając kolejne fragmenty przeszłości, zaczyna lepiej rozumieć siebie i swoją rodzinę. Natasha Lester, znana z umiejętności tworzenia bogatych i emocjonalnych opowieści, po raz kolejny zachwyca swoją zdolnością do malowania słowem. Mistrzowsko przeplata przeszłość z teraźniejszością, tworząc narrację pełną emocji i napięcia. Zarówno losy Estelli, jak i Fabienne, angażują i pozwalają nam głęboko zanurzyć się w ich światach. Autorka wspaniale oddaje atmosferę wojennego Paryża, kontrastując ją z dynamicznym i pełnym nowych możliwości Nowym Jorkiem. Ale nie jest to tylko historia z modą w tle. To przede wszystkim opowieść o sile więzi rodzinnych, determinacji i miłości. Estella i Fabienne, mimo trudnych wyborów i życiowych przeciwności, pokazują, że warto walczyć o swoje marzenia i nie poddawać się. Powieść dotyka także ważnych tematów, takich jak np. wykorzystywanie kobiet, co nadaje jej jeszcze większą głębię. Styl pisania autorki jest lekki, przemyślany i niezwykle wciągający, co sprawia, że książkę pomimo 464 stron, czyta się szybko i z przyjemnością. "Dziewczyna z siódmej alei" to powieść wyjątkowa i myślę, że wyróżniająca się na tle innych książek. To historia, którą trudno jest odłożyć. Jeśli szukacie książki pełnej emocji, niezwykłych postaci i pięknie opisanych miejsc, to ta na pewno spełni wasze oczekiwania. Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @wydawnictwo.kobiece (współpraca reklamowa) 🩷.

Jakimi słowami oddać zachwyt? Jak ubrać w słowa uczucia, które wzbudziła we mnie ta lektura, byście odczuli, że poruszyła najczulsze struny, że się w niej zatraciłam. W końcu, jak zachęcić Was do sięgnięcia po tą książkę? Przeczytaj ją! Jeżeli uwielbiasz historie w tle, mnóstwo tajemnic, które trzeba zgłębić - czytaj. Nie zabraknie tu złamanych serc, bolesnych decyzji, rozstań, pasji, a nawet wątku wywołującego ciarki. Nie zabraknie pięknej miłości, bólu i cierpienia, wspaniałych przyjaźni i przeznaczenia. Kiedy po wybuchu wojny Estella opuszcza Paryż udając się do Ameryki, zostaje totalnie sama, z ogromną tęsknotą, zrujnowanym światem, w który wierzyła i marzeniami, które pragnie spełnić. Zostawia Alexa którego zbiegiem okoliczności spotkała wdając się w działania ruchu oporu, przez co zostaje zmuszona do ucieczki. Los chce, że na swojej drodze spotyka dobre osoby, które motywują ją do działania. Niedługo później w Ameryce znów spotyka Alexa. Alexa przez którego jej świat obrócił się o 180 stopni i który po raz kolejny wywoła rewolucję w jej życiu, sprawiając, że dziewczyna już sama nie będzie wiedziała kim jest. Czytając tą książkę wciąga nas świat mody. Nawet nie mając w tej dziedzinie za dużo pojęcia, wchłonęła mnie pasja Estelli, jej jakże mroczne rodzinne perypetie i jej znajomość z Alexem... ich spotkania, które nie pozwalają mi się oderwać od wyrazów zajmujących kolejne wersy, od kolejnych akapitów. Część historii poznajemy w drugiej linii czasowej, której główną bohaterką staje się Fabienne - wnuczka Estelli, by jej oczami poznać sekrety ukrywane latami, jej pogoń za przeszłością, ale także jej walkę o to co w życiu najważniejsze. Zdecydowanie jest to jedna z piękniejszych historii jakie ostatnio czytałam. Powieść o tym, że warto sięgać po marzenia, że warto kochać, choćby jedynie przez chwilę, o pięknych przyjaźniach i rodzinnych więzach. Jest to książka, która łamie serce, wzburza emocje i która z pewnością zostanie w pamięci na dłużej. Jest to książka, dokładnie taka, jakie uwielbiam.

Utkana z tkaniny mocnej i trwałej jak rodzinna więź. Zszyta nićmi tajemnicy, bolesnych wyborów i drugich szans. Taka jest "Dziewczyna z Siódmej Alei", książka ciekawa, poruszająca i zaskakująca. Natasha Lester napisała urzekającą historię o świecie wielkiej mody, pasji i marzeniach. Pięknym, niezwykle plastycznym językiem, splotła losy Estelle Bissette i jej wnuczki Fabienne, łącząc fabularnie niezwykłe miasta i kontynenty. Zderzenie dwóch światów i dwóch płaszczyzn czasowych wprowadza do powieści zaciekawienie i burzę emocji, a moc kontrastów na każdym kroku potęguje poruszenie i angażuje czytelnika bez reszty. Estelle, młoda paryska krawcowa, musiała uciekać z owładniętej wojną Francji do Nowego Jorku. Na Manhattan przybyła z kilkoma frankami w kieszeni, jedną walizką, maszyną do szycia i marzeniem o własnym atelier. Posiadała jeszcze coś bardzo cennego - ogromny talent, który pozwolił jej projektować niebanalne stroje. "Nie mogła walczyć na froncie, nie mogła obronić Paryża, ale mogła tworzyć ubrania, które będą dodawać kobietom odwagi, rezonu i otuchy, tak potrzebnych w tych mrocznych czasach". Synonimem sukcesu młodej dziewczyny stała się słynna złota suknia, która wyzwalała siły w dążeniu do realizacji marzeń. Wiatru w żagle dodawali Estelle przyjaciele i Nowy Jork. To miasto, w przeciwieństwie do Paryża, gdzie zamarło życie, pulsowało energią i było gotowe na śmiałą złotą kreację i nietuzinkowe projekty. Jestem zauroczona tą historią. Tyle w niej szacunku do ciężkiej pracy, determinacji, poświęcenia. Pięknie ukazuje różne oblicza miłości i przyjaźni na całe życie. Jest pełna wiary w drugiego człowieka i wiary w siebie, bo każdy jest kowalem własnego losu, bez względu na pochodzenie. Zawiera też ważne przesłanie: "żyj po swojemu i nie obawiaj się kochać całym sercem". Polecam tę wielowątkową i romantyczną historię o młodych kobietach, które chcą sięgać gwiazd. Jedyne, czego mi zabrakło, to złotej sukni na okładce, która odmieniła życie bohaterki.

"Dziewczyna z Siódmej Alei" to wielowarstwowa historia, która skrywa w sobie naprawdę dużo: bogate tło historyczne, mnóstwo emocji i ciekawe postaci. Natasha Lester gwarantuje mnogość wątków, dzięki czemu książka ciekawi od pierwszych do ostatnich stron. Autorka pozwala w pełni zanurzyć się w pasjonujące życie swoich bohaterów, przenosi nas w ich wyjątkowy świat i sprawia, że żyjemy tymi historiami przez całą lekturę. "Dziewczyna z Siódmej Alei" to książka, która przekracza granice kontynentów i czasów. Australia, Europa, Ameryka Północna. Historie z początków XX wieku, czasów wojny i współczesne. Bohaterowie ze środowisk robotniczych i wyższych klas społecznych. Natasha Lester nie pozwala na nudę i łączy wszystko poprzez bohaterów oraz ich nieprawdopodobne losy. Niemniej, momentami miałam poczucie, że wątków jest za dużo. Nie to, że się w nich gubiłam, ale każdy z nich wydawał się niezwykle istotny. Bo mamy tu dążenie do spełnienia marzeń, świat wielkiej mody, tajemniczą historię rodzinną, wątek związany ze szpiegostwem, wątek miłosny… Jest tego naprawdę sporo. Jestem przy tym zachwycona, jak Natasha Lester pokazuje modę i wielką pasję Estelle. Ubiór staje się tu czymś znacznie ważniejszym, niż tylko okryciem. Jest sztuką, na którą nakładają się materiał, detale i ogrom pracy. Zresztą zobaczcie sobie w internecie kreacje Babe Paley z “Vogue’a” – postaci historycznej, która jest obecna w tej książce. Pomimo lat wciąż cieszą one oko i wprawiają w zachwyt. "Dziewczyna z Siódmej Alei" to książka, która z pewnością przypadnie do gustu wielbicielom wielowarstwowych powieści. Jestem pełna podziwu wobec Autorki, która pozwoliła mi zanurzyć się w świat wielkiej mody i wyjątkowych historii mających poparcie w autentycznych wydarzeniach.

Jak Wam się czyta powieści, w których mamy przeskoki czasowe? Lubicie, czy raczej wolicie, gdy wszystko dzieje się w teraźniejszości? Ja osobiście ten element bardzo lubię, pomieszanie przeszłości z aktualnymi czasami. Zawsze to fajny myk wzbudzający ciekawość. Właśnie dziś chciałam Wam polecić cudowną powieść, historię babci i wnuczki, gdzie akcja właśnie toczy się w dwóch płaszczyznach czasowych. Krawcowa Estella na skutek wojny jest zmuszona opuścić Paryż i przenieść się do Nowego Jorku. Jedyne co posiada, to maszynę do szycia i marzenia o swoim atelier. Fabienne to kuratorka modowa, gdy przybywa na wystawę prac swojej ukochanej babci, nie spodziewa się, że otworzą się przed nią wrota do rodzinnych tajemnic. Skrywanych sekretów, rozterek i zawirowań miłosnych. Kobieta zaczyna powoli zbierać każdy fragment, by ułożyć całą układankę. Powiem szczerze, że zaczynając czytać, nie wiedziałam czego mogę się spodziewać po tej powieści. Czy będzie to książka głównie o modzie, marzeniach i sztuce, czy może odkryje przede mną inne karty. I odkryła... ta powieść pokazała mi cały wachlarz emocji, od cierpienia, po radość, namiętność i niesamowitą odwagę kobiet. Estella kroczyła przez życie z niesamowitą siłą i determinacja, mimo przeszkód. Opisy wojny i to co widziała, gdy dotarła ponownie do Paryża, było ciężkie i bardzo przejmujące. Podobnie rozdziały z perspektywy Fabienne. Nie chcę za dużo zdradzić, ale kilka łez popłynęło, gdy czytałam o jej relacji z babcią. Tak pięknej relacji, a jednocześnie naznaczonej tyloma tajemnicami. Bardzo się cieszę, że miałam okazję przeczytać tą piękną i wartościową powieść. Polecam Wam ją z całego serca. Dziękuję pięknie Wydawnictwu Kobiece za egzemplarz recenzencki ❤️

Paryż, II wojna światowa. Estella Bisset przez przypadek wplątuje się w ogromne niebezpieczeństwo. Ucieka do Nowego Jorku, gdzie próbuje swych sił jako projektantka mody. Czy uda jej się zawojować serca Amerykanek? Natomiast, w sferze prywatnej panuje u niej galimatias. Serce bije jej szybciej na myśl o szpiegu Alexie, jednak ten zjawia się na spotkanie z Estellą z… inną kobietą. I to nie byle jaką, ale wyglądającą identycznie jak Estella. Kim jest ta kobieta? Czy łączy je coś więcej? Nowy Jork, obecnie. Fabienne, wnuczka Estelli ma przed sobą dylemat. Przejąć stery rodzinnej firmy czy próbować swych sił w zupełnie innym miejscu, w Australii. Podczas podróży do Paryża bliżej zapoznaje się z rodzeństwem - Willem i Mellisą. Ta znajomość na zawsze odmienia życie Fabienne. „Dziewczyna z Siódmej Alei” to fikcja literacka w postaci powieści historycznej, w której przewijają się prawdziwe postacie, wydarzenia lub miejsca. Książka ta sprawdzi się idealnie dla osób, które interesują się modą, bowiem sporo tutaj miejsca poświęcono tej dziedzinie. Ja nie byłam tym zbytnio zainteresowana i - przyznaję - omijałam co bogatsze opisy. Ta książka sprawiła, że poczułam cały wachlarz emocji. Od znudzenia przez złość, zachwyt i finalnie wzruszenie. Nie polubiłam Estelli, irytowało mnie jej zachowanie, a poza tym nie znoszę motywu, w którym główny bohater/ka zrywają z kimś bez wyjaśnienia, bo uważają, że druga połowa „zasługuje na kogoś lepszego”. Nie zmienia to jednak faktu, że historia tej upartej kobiety sprawiła, że doceniłam moją codzienność i utwierdziła mnie w przekonaniu, że nie warto odkładać rzeczy na później, bo owe „później” może nie nadejść. Warto przyjrzeć się bliżej tej historii