Upadli. Tom 4. Dzień gniewu (okładka  miękka, wyd. 05.2011)

Przeczytałam I część ze względu na interesującą okładkę i tytuł. Nie zawiodłam się. Zżyłam się z głównym bohaterem i nie mogę uwierzyć, że to już koniec. Niesamowite połączenie humoru i powagi. Pokazuje związek między człowiekiem i zwierzęciem. Miłość i nienawiść, a także chorą ideę czynienia dobra kosztem innych. Werchiel jest idealnym przykładem osoby, która postradała zmysły i ciężko jest przewidzieć jego następny krok.
Jest tylko jedna rzecz, która mnie zdenerwowała. Rewolwerowiec miał na imię w III części Lehehiasz, tutaj ta sama postać ma na imię Lehash (coś takiego) Jest to ogromny błąd, który wpływa na dyskomfort czytania. Aczkolwiek można przymknąć oko na to małe niedopatrzenie.

Bardzo wciągająca seria, dla fanów tego gatunku na pewno będzie zadawalajaca. Polecam

Okładki ksiażek zachęcają, by po nie sięgnąć. Ja też nie mogłam się oprzeć uczuciu tajemniczości, patrząc na nie, ale... No właśnie, "ale". Styl pisania autora jest trochę dziecinny, liczyłam na bardziej zawiły tekst. Patrząc na to, że autorem jest mężczyzna, to jest to wręcz nie do zniesienia (nie mogłam się powstrzymać od porównań z Paolini'm i Tolkienem). Zachowanie bohatera w pierwszej części jest mało dojrzałe, pasowałoby bardziej do dwunastoletniej rozhisteryzowanej dziewczynki. A co do opisów z tyłu książek, to powinny być bardziej zwięzłe. W przypadku ostatniej części przeczytało się opis i książka niczym nas nie zaskoczyła. Zdecydowanie za dużo zdradzono.
Co do plusów, to gdy się zapomni o negatywnych cechach, to książka pozwoli spędzić miły wieczór, ale nic więcej. Wiem już, że nie sięgnę po nią w najbliższym czasie.

Niezwykle dynamiczna książka, przepełniona nadzieją. Upadłe Anioły uzyskują przebaczenie a Aron dopełnia swojego przeznaczenia. Jest krwawa, momentami smutna znacznie różniąca się od tych wszystkich miłosnych rozterek. Czasami uważając inne istoty za gorsze od siebie czyni nas jeszcze gorszymi. Przepełniony chorą i obsesyjną miłością do Boga, anioł Verchiel staje się gorszy niż pierwszy upadły Anioł. Uważa, że Bóg się myli i on sam musi wymierzyć sprawiedliwość.

Nie zawsze jesteśmy tacy jakimi mieliśmy być. Verciel był z natury aniołem dobrym stał się zły, natomiast poranna gwiazda, anioł mający nieść światło stał się Panem Ciemności jednak cały czas szukał wybaczenia.

Jednak najbardziej podoba mi się w jaki sposób autor przedstawił Lucyfera. Nie jako żądnego krwi szatana przepełnionego zemstą i nienawiścią, lecz wręcz odwrotnie -skruszonego,szukającego spokoju i wybaczenia u Boga. Można wywoskować to nawet na podstawie "przyjaźni" myszy z nim.
Jak na razie jest to jedyna książka jaką czytałam, która ukazuje Lucyfera w pozytywnym świetle.Pomaga nawet Aronowi pokonać Verciela, nie wypuszczając całego zła na świat jakim został ukarany przez Stwórcę. I chociaż on po skończonej wojnie pozostaje jeszcze na Ziemi, dalej ma nadzieje że kiedyś te przebaczenie uzyska … i ja też w to wierze.

Niezwykle ciekawa i bardzo nietypowa wizja. Okrutne anioły i przyjazny Lucyfer, to niezwykle nowatorski i nieco ryzykowny pomysł, ale Tomas Sniegowski poradził z nim sobie po mistrzowsku! Fabuła bardzo dynamiczna i wciągająca. Cały czas coś się dzieje. Autor postawił duży nacisk na emocjonalną stronę bohaterów, i za to daję twórcy duży plus. Gniew i chęć zemsty, ale również miłość i nadzieja na wybaczenie to uczucia, które towarzyszą bohaterom nieustannie. Naprawdę dobra książka.

Książka ciekawa, szybko i przyjemnie się czyta. Wizja okrutnych aniołów i budzącego sympatię Lucyfera wydaje się interesująca, ale nie jest to żadna nowość - podobne ujęcia były przedstawiane już wcześniej, niemniej zdecydowanie polecam. Chętnie sięgnę po kolejne dwie części, ciekawa jestem kiedy ukażą się w polskim wydaniu.

Książka gorsza od poprzedniczki, ale nadal trzyma dobry poziom. Główny bohater już nie jest tak irytujący, rozmowy ze zwierzętami przestały drażnić. Cieszę się, że sięgnąłem po 'Upadłych'. :)

Przeczytałam wszystkie z cztery części i że spokojnym sumieniem mogę ją polecić. Czyta się ją naprawdę jednym tchem i można zapomnieć o bieżących troskach.
Pozdrawiam Agata

Koniec przygód Aarona i walki o przetrwanie:( ale czytało się tą jak i poprzednie części z czystą przyjemnością;)

super książka ale szkoda że tak mało czesci :cry;