Dwie kobiety (okładka  miękka, wyd. 05.2019)

Serdecznie polecam

„Dwie kobiety” to współczesna powieść obyczajowo-psychologiczna, której atutami są przekonujące postacie i nieprzewidywalna akcja. Czyta się z zainteresowaniem i apetytem na jeszcze więcej. Na naszym rynku księgarskim mamy mnóstwo rodzimych powieści o kobietach. Niestety, rzadko są to książki ciekawe i wartościowe. Najczęściej autorki i autorzy powielają różne schematy, piszą banalnie i o dyrdymałach. Książka Hanny Dikty, na szczęście, w żaden sposób nie wpisuje się w tę tenedencję . Bohaterkami są tu dwie doświadczone życiowo kobiety. Niemal pięćdziesięcioletnia Bogna prowadzi samotnie pensjonat w małej wsi na Dolnym Śląsku. Po śmierci męża wdowa nie chce nawiązywać nowych znajomości z mieszkańcami Glinki, ogranicza się do kontaktów z gośćmi i biedną rodziną, której pomaga. Pocieszeniem okazuje się dla niej przyjaźń z miejscowym księdzem. Na ogłoszenie przytłoczonej obowiązkami Bogny odpowiada trzydziestokilkuletnia Ewa. Przyjeżdża do pensjonatu z Katowic, gdzie zostawiła pracę na uczelni, męża i zrzędzącą matkę. A także bolesną tajemnicę, od której bezskutecznie próbowała uciec. Początkowo kobiety odnoszą się do siebie z rezerwą. Obie są samotniczkami, obie skrywają sekrety. Szybko jednak rodzi się między nimi nić porozumienia, gdyż darzą się szacunkiem i sympatią. Gdy pewnego dnia we wsi dochodzi do tragedii, Bogna i Ewa muszą podjąć kilka decyzji, na które nie są przygotowane... Hanna Dikta pisze o swoich bohaterkach w sposób szczery, ale i subtelny. Stopniowo odkrywa przed czytelnikiem ich przeszłość, dzięki czemu lepiej rozumie on ich zachowania i wybory. Interesujące są relacje między tytułowymi postaciami i między ich bliskimi. Akcja jest nieprzewidywalna i to na pewno jeden z atutów powieści. Nie ma tu miejsca na banały, sztuczne dialogi, naciągane rozwiązania. „Dwie kobiety” to proza dojrzała, przemyślana i dająca do myślenia na temat człowieka oraz jego związków z innymi ludźmi. To również książka stawiająca pytania o szczęście, granice odpowiedzialności i lojalności, ukazująca bohaterów w trudnych sytuacjach. Całość czyta się z zainteresowaniem i emocjami, czekając niecierpliwie na finał. A on okazuje się zaskakujący. Polecam z czystym sumieniem. BEATA IGIELSKA

RECENZJA 46\2019 Hanna Dikta – „Dwie kobiety” Wydawnictwo: Zysk i S – ka Liczba stron: 328 Premiera: 28.05.2019 r. „Dwie kobiety” to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i wiem, że po lekturze tej powieści nie będzie ono ostatnim. Sposób, w jaki opisuje otaczający nas świat jest bardzo odważny, a zarazem wyjątkowo realny, bowiem poruszone kwestie dzieją się obok nas, tylko tak rzadko się o nich mówi. Hanna Ditka mieszka w Piekarach Śląskich, pracuje jako nauczycielka języka polskiego i historii. Jest laureatką kilkudziesięciu konkursów literackich i autorką powieści obyczajowych oraz tomików poetyckich. „Teraz tamten czas – ostatni etap ich wspólnego życia – wydawał się jej piękny niczym najwspanialszy sen. Za późno. Jak większość spraw w życiu ten zachwyt także pojawił się za późno.” Akcja powieści skupia się wokół dwóch kobiet – Bogny i Ewy. Obie są kobietami dojrzałymi z bogatym bagażem doświadczeń, niestety także tych bolesnych, które pozostają w człowieku już na zawsze. Miejscem splatającym ich losy jest Stara Szkoła – pensjonat prowadzony przez Bognę, do którego przed bolesną przeszłością ucieka zamknięta w sobie Ewa. Bogna nigdy nie czuła się dobrze wśród kobiet i nie utrzymywała z nimi zażyłych relacji. Straciła matkę bardzo wcześnie, a jej odejście bardzo ją dotknęło. Wyszła za sporo starszego od siebie mężczyznę. Jednak także on odszedł z jej życia na zawsze… Ewa zachowuje się bardzo dziwnie, kiedy w jej towarzystwie pojawiają się dzieci. Jaką skrywa tajemnicę? Stopniowo odkrywamy przeszłość bohaterki poprzez zabieg przywoływania wspomnień w trudnych dla niej sytuacjach. Samotne i nieskore do zawierania nowych znajomości, a co za tym idzie dzielenia się problemami kobiety, zaczynają czuć w swoim towarzystwie nader swobodnie. „[…] przyniosła jej nieoczekiwaną ulgę. Jakby próbując dać nadzieję dziewczynce, sama też nagle ją odnalazła. A może rzeczywiście gdzieś tam, w jakimś alternatywnym świecie jej malutki synek szczęśliwy biega po łące i łapie motyle?” „Dwie kobiety” to powieść obyczajowo – psychologiczna, w której autorka porusza kontrowersyjne i trudne tematy. Robi to jednak w bardzo delikatny i subtelny sposób, zagłębiając się w psychikę bohaterów i sięgając w ich decydująca przeszłość. Książka za sprawą tragicznych wydarzeń, pojawiających się niejednokrotnie w tej powieści była dla mnie lekturą wstrząsającą. Poruszające zdarzenia doprowadziły bohaterów do podjęcia kluczowych, zaskakujących i niełatwych decyzji. W mojej ocenie były to decyzje słuszne, bo zostały podjęte w zgodzie z własnym sumieniem. Cieszę się, że miałam okazję przeczytać kolejna książkę poruszającą kontrowersyjne tematy, o których rzadko się mówi, o ile w ogóle. Zdecydowanie jest to powieść, którą warto poznać!

Z tego co zdążyłam zauważyć Pani Hanna Dikta wydała także inne książki, ale niestety nie miałam okazji ich przeczytać. Wiele razy to powtarzałam, ale napiszę jeszcze raz. Uważam, że każdy autor/ka zasługują na szacunek, ponieważ napisanie książki nie jest niczym łatwym. Wymaga dużego zaangażowania i niezliczonej ilości czasu. Chciałabym zaznaczyć, że opinia, z którą się Wami podzielę będzie tylko moja, ponieważ każdy z Was po przeczytaniu będzie miał swoją, a więc do rzeczy. Krótki opis fabuły i dalsza opinia Autorka Hanna Dikta napisała książkę w taki sposób, że czyta się ją bardzo lekko i szybko. Zajęło mi to raptem jeden wieczór. Książka zawiera 327 stron. Dla mnie to jest idealna ilość, ponieważ nie przepadam za książkami, które mają więcej niż 400 stron. Należę do osób niecierpliwych. Pani Hanna w swojej książce porusza dosyć wrażliwy temat. Nie wiem, czy mogę go w ten sposób ocenić, ale jest to kwestia, która do tej pory wywołuje wiele kontrowersji. Nie każdy człowiek jest gotów zrozumieć to, że związek nie zawsze składa się z mężczyzny i kobiety. Taką właśnie tematykę porusza autorka w swojej powieści, ale więcej szczegółów dowiecie się podczas czytania. Poza tym nie jest to jedyny wątek, który został przedstawiony. Do przeczytania książki zachęciła mnie okładka, a także opis, który znajduję się z tyłu. Byłam na nią bardzo pozytywnie nastawiona i muszę przyznać, że nie mogłam doczekać się momentu, w którym zacznę ją czytać. Prawdą jest to, że Pani Hanna napisała piękną książę, która w pewien sposób nakłania do refleksji, ale historia, którą przedstawiła nie przypadła mi do gustu. Zabrakło mi czegoś w tej książce. Nie mogłam zrozumieć zachowania bohaterów, a zwłaszcza Bogny. Jak dla mnie była to osoba, która nie do końca wiedziała czego chce. Zakończenie jest dla mnie niestety nie jasne i nie wiem, czy jest to zapowiedź drugiej części? A może po prostu był to koniec historii. Nie wiem… Nie potrafię go zrozumieć. Reasumując Podsumowanie rozpocznę tym, że nie da się napisać książki, która zachwyciłaby wszystkich ludzi na świecie. Książka „Dwie Kobiety” nie zrobiła na mnie dużego wrażenia, ale to nie znaczy, że na kimś innym nie zrobi. Autorka Hanna Dikta w swojej książce porusza także temat ogromnej straty, której i ja kiedyś doświadczyłam. Każdy z nas ma jakąś swoją tajemnicę, o której nie opowiada. Zachęcam Was do przeczytania, abyście i Wy mogli ocenić tę książkę. P.S Nie zdradziłam nic z fabuły, ponieważ chciałabym, abyście sami odkryli wszystko od początku. Po za tym mam ogromne wyrzuty sumienia z powodu recenzji, którą właśnie przeczytaliście, ale nie mogłam inaczej.

Jak z łatwością można się domyślić, powieść Hanny Dikty opowiada o dwóch kobietach, których życiowe drogi w pewnym momencie się krzyżują. Obie całkiem się od siebie różnią, ale łączy je jedno – każda przeżyła stratę bliskiej osoby i reaguje na nią w odmienny sposób. To jest to, na co warto w tej książce zwrócić uwagę – autorka pokazuje, że każdy człowiek ma własną metodę na radzenie sobie ze skrajnymi przeżyciami, problemami: jedni wpadną w nałóg, a ktoś inny może stronić od jakiejkolwiek bliskości ze strony ludzi. Nie ma tutaj jednej, jasnej reguły sprawdzającej się w dosłownie każdym przypadku. „[...] zanim spotkała ją tragedia, sama też nie poświęcała rozpaczy innych więcej niż kilka minut refleksji. I to naiwne przekonanie, że mnie takie rzeczy nie dotyczą, że mnie to nigdy nie spotka. To chyba trochę jak z myśleniem o śmierci. Ludzie wokół nas umierają, ale my wciąż w głębi duszy wierzymy, że jesteśmy nieśmiertelni...” Ewę i Bognę połączyła więź, która pomaga im dojść do siebie po tym, co zgotował dla nich los. Dzięki temu Ewa dostaje szansę od losu na poukładanie od nowa tego, co liczy się dla niej w życiu najbardziej i czy jej dotychczasowe relacje mają dla niej jeszcze jakiekolwiek znaczenie. Jej wszystkie rozterki jak i te właścicielki pensjonatu mają prawo bytu w ich sytuacji – jest tu pewna logika, ciąg przyczynowo-skutkowy, więc o głupocie nie ma mowy. Jest to pocieszające, bo ostatnie, czego bym potrzebowała podczas lektury „Dwóch kobiet”, to niedojrzałe, bezsensowne problemy bohaterów co najmniej jak u nastolatek. Na szczęście tego nie było! W zamian otrzymałam refleksje bohaterów dotyczące życia, jego kruchości, śmierci, ale i odpowiedzialności, jaką jesteśmy obarczani przez innych albo nawet przez nas samych. Szczerze mówiąc – książka ta jest dość nieoczywista, bo sięgając po nią, nie spodziewałam się, że podzieją się aż takie rzeczy! Nie wiem, czy do końca całość spodobała mi się aż tak bardzo (bo chyba nie do końca to moje klimaty), ale zdecydowanie muszę przyznać, iż autorka – będąc poetką i prozaiczką – ma bardzo dobre pióro, wie jak zaskoczyć potencjalnego czytelnika i nie boi się poruszyć trudnych tematów.

DWIE KOBIETY autorstwa Hanny Dikta to powieść, która opisuje losy dwóch kobiet, które są bardzo doświadczone przez los. Jedną z nich jest Bogna, kobieta jest wdową, ma około pięćdziesięciu lat i aktualnie prowadzi pensjonat w małej miejscowości na Dolnym Śląsku. Po śmierci męża Bogna zamknęła się na cały świat i zaczęła prowadzić samotne życie unikając mieszkańców swojej wioski. Po stracie męża była pewną, że nikogo już nie pokocha, kiedy jednak stało się inaczej, jej uczucie zostało odrzucone przez drugą osobę co spowodowało, że Bogna jeszcze bardziej zamknęła się na ludzi. Interes jednak powoli się rozkręca, Bogna ma coraz więcej gości i jest zmuszona zatrudnić pomoc. Na ogłoszenie, które zamieszcza szybko odpowiada pewna kobieta. Jest nią Ewa, kobieta trzydziestoletni, mieszkanka Katowic. Kobieta rzuciła wszystko, dobrą pracę na uczelni, męża, wiecznie marudzącą matkę i postanowiła złapać życie w swoje ręce i wreszcie coś zmienić, wszystko postawiła na jedną kartę. Ewe męczy jeszcze jedna rzecz, pewna tajemnica przed, którą również ucieka. Początkowo zarówno Ewa jak i Bogna podchodzą do siebie z wielkim dystansem i obie są bardzo nieufne. Jednak z czasem przełamują się i zaczynają ze sobą rozmawiać, kobiety zaprzyjaźniają się, z czasem nawet coraz bardziej... Pewnego dnia we wsi, w której mieszkają dochodzi do strasznej tragedii, Ewa i Bogna będą szybko musiały zacząć działać i podjąć decyzję, której się nie spodziewały i w zupełności nie były na nią przygotowane. DWIE KOBIETY to powieść bardzo realna, obie bohaterki wiele w życiu przeszły i los ich bardzo doświadczył. Autorka powoli odkrywa przed nami historie kobiet, z każdą kolejno przeczytaną stroną odkrywamy co wydarzyło się w życiu Ewy i Bogny, jakie radości i jakie smutki dano im przeżyć. Pamiętajmy, że miłość ma wiele twarzy, ludzi czasami z dnia na dzień potrafi połączyć coś niezwykłego i niewytłumaczalnego. Historia Ewy i Bogny jest bardzo emocjonalna i porusza, tragedie często nas początkowo załamują, jednak z czasem okazuje się, że jesteśmy silniejsi niż by nam się wydało. Polecam! Moja ocena: 8,5

Muszę przyznać,że trochę zastanawiałam się nad tą pozycją.Przeczytać czy jednak nie? I sama do końca nie wiem,czy kierowała mną intuicja czy jakiś wewnętrzny magnes,który prześcigał mnie do tej książki.No i w końcu się na nią skusiłam,bo nie ukrywam,że ta tajemnicza okładka mnie wprost oczarowała.A jak było z treścią? .🌼 ”Dwie kobiety“ @hanna.dikta_autorka to bardzo emocjonalna powieść,która skradła moje serce.Taka niepozorna a jednak.Pierwszą bohaterką powieści,którą poznajemy to Bogna.Kobieta kilka lat wcześniej straciła męża w wyniku strasznej choroby.Od tej pory stała się wycofana i bardziej skryta.Bogna,aby poradzić sobie z bóle po stracie i samotnością zatraca się w codziennym obowiązku prowadzenia pensjonatu na niewielkiej wsi na Dolnym Śląsku.Jako jedyna właścicielka postanawia zatrudnić sobie kogoś do pomocy.Kobietę,którą zatrudnia to Ewa.Ewa również jest bardzo tajemnicza.Całą swoją dotychczasową przeszłość zostawiła daleko za sobą.Ona również pragnie na nowo się odnaleźć.Obie kobiety szybko się ze sobą zaprzyjaźniają.Jednak ta przyjaźń z czasem przeradza się w głębszą i intymną wieź.Obie mogły się nigdy nie spotkać,a jednak przewrotny los splótł ich drogi.Jak potoczy się ich dalsza przyszłość?Czy znajdą w końcu ukojenie? .🌼 ”Dwie kobiety“to bardzo piękna,głęboka i dojrzała pozycja.Historia dwóch tytułowych kobiet niesie ze sobą wiele przemyśleń i emocji.Fabuła książki jest nieszablonowa przez co jest tak wyjątkowa.Autorka pokazuje,że miłość ma wiele rożnych obliczeń.Nie zabraknie tu kontrowersyjnych tematów dotyczących uczuć i intymności.Powieść ukazuje również,że czasem dramatyczne wydarzenia zmieniają wszystko,ale na końcu tego tunelu zawsze tli się iskierka nadziei.Ta powieść wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie.To powiesić o kobietach dla kobiet.Subtelna jak płatek rożny,ale również bolesna jak cierń.Zdecydowanie jest to lektura warta uwagi, i która pozostanie na dłużej w waszej pamięci. . Dziękuje Zysk i S-ka Wydawnictwo 💛 Moja ocena 8.5/10 https://www.instagram.com/rudy_lisek_czyta/?hl=pl

#DwieKobiety autor: Hanna Dikta, od @zysk_wydawnictwo Przepięknie wydana książka z równie interesującą zawartością. Wcześniej nie miałam styczności z twórczością Pani Hanny, widzę że muszę prędko nadrobić zaległości. Odważny zamysł na fabułę, świetna kreacja bohaterów i ich problematyka wewnętrzna. Jestem pozytywnie zaskoczona. Czyta się szybko, a na każdej stronie z zapartym tchem wyczekujemy kolejnych emocji. Podziw, współczucie , szacunek i ciągłe refleksje – te odczucia towarzyszyły mi przez całą publikację. Kolejna powieść, która pokazuje że życie jest najlepszym reżyserem. Ilość życiowych wzlotów i upadków nie zna granic, a po każdej burzy wychodzi słońce. Uczta dla zmysłów, Bogna i Ewa na długo pozostaną w mojej głowie. Historia miłości opowiedziana subtelnie i ze smakiem, z radością i grozą. To pozycja mówiąca o tym, że jesteśmy tylko ludźmi, a żądza i ból często przyćmiewają nam zdrowy rozsądek. Ewa nie potrafi odnaleźć spokoju ducha, po tragedii jaka dotknęła jej rodzinę. Postanawia zostawić dotychczasowe życie za sobą i wyjechać na wieś. Otrzymuję pracę w pensjonacie, gdzie pieczę trzyma sympatyczna wdowa Bogna. Obie kobiety noszą w sobie stratę, każda skrywa jakąś tajemnicę. Między dwiema paniami zawiązuje się głęboka więź. Ewa szybko aklimatyzuje się wśród lokalnej społeczności, wszystko się dobrze układa. Do czasu, gdy dramatyczne wydarzenia wstrząsają życiem lokalnej społeczności i mają ogromny wpływ na bohaterki. Jeżeli jesteście ciekawi, jaką opowieść niosą „ Dwie Kobiety” , to zapraszam do bliższego poznania.

📚DWIE KOBIETY 🖋 @hanna.dikta_autorka @zysk_wydawnictwo ▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️ „… Największy żal miała do siebie. Do swojej intuicji. Powinna była wyczuć, kim jest młoda kobieta, która przyjechała do Bogny…” Książka Hanny Dikta to powieść obyczajowo-psychologiczna. Czytając ta książkę uświadomiłem sobie jak wiele rzeczy niedoceniany w dzisiejszych czasach. Zły los potrafi spłatać nam figle i nie raz tracimy to co najważniejsze. Kiedy w życiu spotyka nas coś złego, nie zawsze potrafimy sobie z tym poradzić. Ciężko jest nam stawić czoła i problemom. Wydaje nam się wtedy, że najlepszym rozwiązaniem jest ucieczka. Ale prawda jest taka, że gdziekolwiek byśmy nie uciekli, prawda zawsze nas dosięgnie. Więc zadajmy sobie pytanie. Czy warto uciekać? Może i tak, bo taka odskocznia pozwala nam na nowo uwierzyć w siebie, swoje uczucia i w to, że w życiu możemy zaznać jeszcze szczęścia. Myślimy że pomimo tego, co się wydarzyło i na co nie mieliśmy wpływu, możemy czerpać z życia pełnymi garściami. Książka opowiada o życiu i samotności dwóch kobietach. Pierwsza to Ewa, która porzuca męża i pracę, aby udać się na wieś o nazwie Glinka, by podjąć tam pracę w pensjonacie. po resztę recenzji zapraszam na mojego instabooka https://www.instagram.com/ksiazki_oczami_mezczyzny/

Hanna Dikta "Dwie Kobiety" ❤️ "Mogłyby się nigdy nie spotkać. A jednak przewrotny los splata ich drogi. " Przypadek? Poruszająca historia ukazująca przewrotność ludzkich losów. Dwie kobiety. Dwie historie. I jedno miejsce, w którym ich losy się łączą. Ewa, po traumatycznych wydarzeniach porzuca dotychczasowe życie i wyjeżdża do małego pensjonatu w Glince, gdzie zatrudnia się jako pomoc. Tam chce zapomnieć o przeszłości, o dawnej sobie. Czy jej się uda? Bogna, właścicielka pensjonatu. Ogromna samotność po śmierci męża odbiera jej radość życia. Czy ktokolwiek jest w stanie temu zaradzić? Przekonajcie się sami. Książka trudna, naszpikowana emocjami, nieoczywistymi wyborami. Warta przeczytania!