Trogirskie wakacje (okładka  miękka, wyd. 04.2021)

Zachwycająca kolorystyka okładki i wiele tajemnic w środku. Jesteście gotowi spędzić wakacje w Trogir? Trogir to zabytkowe chorwackie miasteczko, gdzie w sierpniu panuje upał. Nigdy nie słyszałam o tej miejscowości i to bardzo ciekawe, że zamiast wszystkim znanych lokalizacji autorka wybrała coś niepopularnego. To właśnie w Trogirze Olga spędza swoje wakacje, choć nie jest to jej pierszy raz. Rok temu odwiedziła to miasto razem z córką, Natalią teraz jest tu sama. To samo miasto, ten sam hotel, ten sam pokój... Niedokończone sprawy i pytania bez odpowiedzi przytłaczają kobietę do tego stopnia, że w tym właśnie piękny, pełnym wspomien miejscu planuje odwbrać sobie życie. Niespodzianie na jej drodze pojawi się Martin, młody Chorwat, który może pomóc jej wyjaśnić tajemnice sprzed roku. Myśli o samobójstwie to bardzo trudny i poważny temat. Gdy się o tym nie rozmawia ciężko zauważyć, że ktoś się z tym mierzy. Nigdy nie wiemy co dzieje się w czyjejś głowie, a może tam być wiele bolesnych myśli, które odbierają radość życia. Olga między się z wyrzutami sumienia, poczuciem, że zrobiła za mało, zawiniła. Bycie rodzicem to bardzo trudna sprawa. Zwłaszcza, gdy traci się dziecko... Poczucie starty może być strasznie przytłaczające, nie do zniesienia, aż wydaje się, że już nigdy nie będzie lepiej. "Poczucie winy wobec córki było obecne w życiu Olgi właściwie od zawsze. Obwiniała się, że wybrała na ojca dla swojego dziecka Łukasza, mężczyznę, jak się później okazało, skrajnie nieodpowiedzialnego, obwiniała się, że jej córka została emocjonalną półsierotą, porzuconą przez ojca, choć przecież to nie ona ją porzuciła i nie z jej winy związek z Łukaszem się rozpadł. Obwiniała się również, kiedy zaczęła spotykać się z Igorem." Książka podejmuje trudne i ważne tematy, o których za bardzo się nie mówi, a powinno. Myśli samobójcze, samobójstwo, strata dziecka, a nawet gwałt. Podziwiam za odwagę ujęcia tak ważnych tematów i przedstawiania jej w ciekawiej, choć trudnej historii. Ciekawa, pełna bólu, tajemnic i napięciami. Nawet gdy wraz z Olgą znajdujemy odwiedzi na jedne pytania, pojawiają się kolejne. Książka wywołuje wiele emocji i sprzyja refleksom nad tematami tabu i ogólnie życiem. Jest jesteście gotowi się z tym zmierzyć, polecam.

„Życie jest trudne, ale nikt nie obiecywał, że będzie łatwe. Odwagą jest zmierzenie się z nim. Przyjęcie swojego losu, zaakceptowanie go.” Poznajemy Olgę, kobietę, której świat całkowicie się zawalił. Nie widząc celu, ani sensu dalszego życia postanawia popełnić samobójstwo. Przed rokiem razem z córką były na wakacjach w Trogirze spędziły tam bardzo miło, beztrosko czas. Po powrocie do domu, wszystko zaczęło się sypać, a jej córka niebawem odebrała sobie życie. Pozostawiając zrozpaczoną matkę z całym mnóstwem pytań, na które chyba już nigdy nie uzyska żadnych odpowiedzi… Olga wraca dokładnie w te same miejsca, do tego samego pensjonatu, pokoju, chce ostatni raz spojrzeć na miejsca w których była szczęśliwa razem ze swoim jedynym dzieckiem. A potem, potem planuje połknąć tabletki, dokładnie odliczoną ilość… Niespodziewanie na jej drodze staje, pełen wewnętrznego ciepła Stanisław, a przypadkowo poznany znajomy jej córki całkowicie burzy jej pozorny spokój. Z pomocą Stanisława Olga krok po kroku odkrywa, co przydarzyło się jej córce. Prawda szokuje. Autorka porusza szereg trudnych, złożonych problemów. Robi to z dużą wnikliwością, szczerością i ogromnym realizmem. Ogromna, bezwarunkowa miłość matki do córki. Olga całe swoje życie, po tym jak porzucił je ojciec Natalii, podporządkowała dobru swojego dziecka. I nagle zupełnie niezrozumiałe postępowanie, decyzje, czyny Natalii. Ogromny ból, rozpacz, brak sensu dalszego życia. Duszenie w sobie wszystkich złych emocji, niełatwa, pełna wewnętrznego oporu próba otwarcia się na drugiego człowieka. Gwałt i jego przytłaczające konsekwencje. Trudne szukanie sensu życia. Niepowtarzalny urok i klimat Trogiru – pięknego miasteczka w Chorwacji. Piękna, mądra, wnikliwa, przepełniona bólem i smutkiem powieść obyczajowa, umiejętnie połączona z romansem. Pomimo poruszanych bolesnych problemów czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie. Zakończenie pozostawia czytelnika z całą masą pytań i niewiadomych. Już z niecierpliwością czekam na kontynuację. Z przyjemnością sięgnę po inne powieści autorki. Fani dobrych, niosących mądre przesłanie powieści obyczajowych, będą zachwyceni. Bardzo polecam, Tatiasza i jej książki :)

Miałam możliwość zrecenzowania książki mojej sąsiadki - @hanna.dikta_autorka , która mieszka w Piekarach Śląskich. Nie wiedziałam, że tak blisko mnie mieszka taka uzdolniona autorka! Po raz pierwszy czytałam twórczość Pani Hanny i jestem nią naprawdę zachwycona. Ma lekkie pióro i bardzo przyjemny styl pisania. . Powieść, którą miałam okazję czytać to "Trogirskie wakacje". Szczerze przyznam, że zastanawiałam się trzy razy zanim tę książkę zamówiłam i gdybym tego nie zrobiła to z całą pewnością bym żałowała! W książce przenosimy się do słonecznego Trogiru mieszczącego się w Chorwacji. Poznajemy Olgę, która chciała spędzić w tym miasteczku ostatnie godziny swojego życia... Pewnie teraz zastanawiacie się dlaczego? Może była chora? Może depresja? A może była u kresu swojego życia? Otóż... Kobieta straciła swoje jedyne dziecko. Jej córka Natalia....odeszła. Jak? Tego Olga niestety nie wie. Aczkolwiek wie jedno - nie chce już żyć. Jedynym sensem jej życia było dziecko... Sprawy nabierają innego obrotu, kiedy na jej drodze pojawia się Stanisław Wokulski (nie, nie ten z "Lalki" Bolesława Prusa😁). Ten sześćdziesięcioletni mężczyzna chyba nie przypadkiem znalazł się na drodze Olgi... Wierzę, że osoby, które pojawiają się w naszym życiu to nie przypadek i uważam, że w przypadku Stanisława i Olgi było tak samo. Historia nabrała takiego tempa, że chciałam jak najprędzej poznać zakończenie a tu klops... ciąg dalszy nastąpi... Tak się Kochana Autorko nie robi🙈 Teraz muszę wypatrywać drugiej części na horyzoncie! Nie pozostaje mi nic innego jak zachęcić Was do sięgnięcia po tę pozycję, bo czyta się bardzo dobrze :) ! Ja z całą pewnością sięgnę po inne powieści Hanny Dikty. Tego jestem pewna! "(...)...kiedy życie traci cel, trzeba za wszelką cenę znaleźć inny. Tylko to może nas uratować..."

#824 - Trogirskie wakacje - Hanna Dikta - strona autorska - Zysk i S-ka Wydawnictwo #384/52/2021 Książka ma 296 stron. Swoją premierę miała dnia 13.04.2021 roku. Jest to pierwszy tom cyklu Trogir - pisałam już wcześniej o drugim tomie, czyli Jeżeli jesteś - #765. Miałam przyjemność dwa razy w życiu być w Chorwacji, dlatego chętnie sięgnęłam po tą książkę, niestety w opisanym przez autorkę Trogir akura nie byłam, więc wszystko przede mną. Olga straciła dziecko i nie potrafi sobie z tym poradzić. Ta strata jest ponad jej siły i doprowadziła ją do skrajnej depresji. Ta sytuacja doprowadza ją do myśli o samobójstwie. Wtedy na jej drodze pojawia się Stanisław Wokulski. Co połączy czterdziestoletnią Olgę i sześćdziesięcioletniego Stanisława ? Tego musicie dowiedzieć się z książki. "Jestem tutaj, żeby się zabić." Słowa, które zabieram dla siebie z tej książki: "Życie jest trudne, ale nikt nie obiecywał, że będzie łatwe. Odwagą jest zmierzenie się z nim. Przyjęcie swojego losu, zaakceptowanie go." Bardzo dziękuję za tą książkę Zysk i S-ka Wydawnictwo i serdecznie ją Wam polecam. <3 <3 <3 https://www.facebook.com/zaczytanaeliza/photos/a.1656801191286441/2774810119485537/

„Trogirskie wakacje” to przepiękna książka. Pomimo, że tematyka jest trudna, poruszająca to jednak na swój sposób także piękna. Autorka połączyła ze sobą romans z czymś niezwykle trudnym. Jest to odważne połączenie, jednak w tym przypadku bardzo udane. Wraz z Olgą wyruszamy na poszukiwanie prawdy zaginięcia Nataszy. Poznajemy nowe okoliczności wydarzeń, ale i także masę emocji. Książka idealnie oddaje uczucie matki do córki. Postacie w książce zostały wykreowane w świetny sposób. Jednak to Olgę udaje nam się poznać najlepiej. Autorka dokładnie przedstawiła wszystkie emocje targające bohaterką. Dosłownie odczuwamy jej ból i cierpienie. Ukojeniem i opoką Olgi staje się Stanisław. Hanna Dikta prócz ciekawej historii podarowała nam na łamach książki także wycieczkę do urokliwego Chorwackiego miasteczka i pomaga poczuć jego klimat. Zakończenie książki jest bardzo zaskakujące i nie mogę doczekać się kolejnego tomu. „Trogirskie wakacje” to książka, którą warto przeczytać. Pokazuje jak ważny jest sens życia, wsparcie i otwarcie się na ludzi. Zdecydowanie polecam.

Zrobiłam małą przerwę w kryminałach i thrillerach! Czas na mały dramat z romansem w tle. Piękna historia o stracie bliskich, przebaczaniu, miłości, przyjaźni i psychice, która potrafi w ciągu minuty posypać się na milion kawałków. IG: Czytomanka 👉Olga przylatuje do Chorwacji i jedzie do miasta Trogir. To nie są dla niej wakacje. Olga postanawia popełnić samobójstwo, w miejscu w którym straciła rok wcześniej swoją córkę. Nie jest w stanie sobie poradzić z pustką i z jej brakiem. Poznaje jednak Stanisława, który wszystko zmienia.... Olga postanawia dowiedzieć się co właściwie stało się jej córce.... 👉Temat, który lubię. Emocjonalna trudność, krucha psychika, ciężkie sytuacje życiowe, które zmieniają człowieka już na zawsze. Książkę czyta się szybko, a człowiek mimowolnie utożsamia się z bohaterką. Dość łatwo można wczuć się w jej sytuację i poczuć to co ona. Autorka idealnie opisała uczucia, zwłaszcza te pełne bólu i smutku po stracie dziecka. Kilka razy miałam mokre oczy... ❗Ocena: 8/10

Zakończenie jest otwarte i szokujące. Jestem bardzo ciekawa dalszej części, bo to, czego dowiadujemy się o córce głównej bohaterki też nieźle burzy krew ! Powieść czyta się szybko, ale ładunek emocjonalny o zabarwieniu negatywnym jest przytłaczający. Chyba nie lubię książek poruszających temat żałoby, depresji czy smutku i jego odcieni. Życie samo w sobie jest przygnębiające, po co dobijać się jeszcze taką literaturą. A może po prostu to nie był właściwy czas na jej przeczytanie w moim życiu.

Cała recenzja tu: https://www.instagram.com/meradil_zmiloscidoliteratury/