Definicja strachu (okładka  miękka, wyd. 11.2018)

Świetna książka młodego, aspirującego pisarza! Czekamy na więcej!

super książka, uwielbiam czytać kryminały

Jak kryminał to na pewno trafi w moje ręce, tym bardziej jeśli jest od polskiego autora! Kocham polskich autorów i czytam naprawdę sporo polskiej literatury, szczególnie, że odkrywam w ten sposób doskonałych autorów. Ogromnie podoba mi się zabieg jaki zastosował pan Michał – pomieszania (takie wrażenie przynajmniej odniosłam) rzeczywistości z urojeniami, co spowodowało na moich plecach gęsią skórkę. Na całe szczęście akcja nie pędzi jak szalona, więc książką można się wręcz rozkoszować. Klimat jaki wprowadził autor nie opuszczał mnie ani przez chwilę, a to oznacza, że to dobra literatura! Z każdą kolejną stroną byłam jak zahipnotyzowana. Dreszczowiec, który miałam w dłoniach to historia z małego miasteczka, z określoną społecznością, niemalże tak jak w moim codziennym życiu, co zdecydowanie potęgowało emocje, które towarzyszyły mi przy tej opowieści. Fabuła odnosząca się do tragedii sprzed lat – bomba, uwielbiam takie! Wiecie groza zbrodni sprzed lat, nikt nie chce uchylić rąbka tajemnicy, a jednak szukamy odpowiedzi na pytania dotyczące mordercy. Ethan jak najbardziej jest moim faworytem, nie tylko przez swój charakterek, ale także przez to, że jest dziennikarzem, a ja podziwiam takich ludzi za ich upór i dążenie do informacji. Język jakim posługuje się Wróblewski jest przyjemny, mimo to starałam się niesamowicie skupić, by niczego nie przegapić i mimo strachu, nie mogłam jej sobie dozować po trochę, bo ciekawość brała górę i pożerałam tę książkę ile fabryka dała. Ja jestem zadowolona z lektury i mimo, ze nie każdemu taka literatura pasuje to jestem wręcz przekonana, że znajdą się tacy, których ta opowieść poniesie do Dale tak samo jak i mnie!

„Definicja strachu” to książka, którą miałam przyjemność objąć patronatem medialnym. Ma w sobie wszystko, czego może oczekiwać fan kryminału :) Zapraszam. Pięć lat temu na wyspie Dale znaleziono zwłoki młodej turystki. Na ciele kobiety był wypalony charakterystyczny znak — czy Lucy Atkinson była przypadkową ofiarą szaleńca? Młody dziennikarz Ethan Nero płynie na wyspę, by rozwikłać zagadkowe morderstwo sprzed lat. Nie podejrzewa, jak wysoką cenę będzie musiał zapłacić za prawdę. „Definicja strachu” jest debiutem Michała Wróblewskiego i to bardzo udanym. Książka utrzymana jest w stylu Arthura Conana Doyle'a (autora cyklu o Sherlocku Holmesie). Akcja nie pędzi, rozwija się stopniowo i wciąga w specyficzny, mroczny klimat. Miejsce, w którym dzieją się wydarzenia, zostało wybrane nieprzypadkowo — mglista wyspa, zamknięta i niedostępna dla przypadkowych osób, charakterystyczna, mała społeczność. Świat, w którym obcy „rozgrzebujący” zabliźnione rany, naraża się nie tylko na zwykłą niechęć, ale i na otwartą wrogość. Ethan Nero sam w sobie jest bohaterem nieoczywistym. Młody, wolny strzelec z dość mroczną przeszłością. Przyjazd na wyspę budzi uśpione w jego duszy demony, jawa miesza się ze snem, powracają koszmarne wizje, a może wspomnienia? Michał Wróblewski udowodnił, że do stworzenia dobrego kryminału nie potrzeba krwi i gonitwy rodem z filmu sensacyjnego. Tę powieść buduje tajemnica, a kolejne kroki, które przybliżają do odkrycia prawdy, wzbudzają coraz większy niepokój. Przekonajcie się sami, jaka jest Wasza definicja strachu.

Według mnie Michał Wróblewski stworzył klasyczny kryminał, który na pewno zadowoli każdego czytelnika. Dla mnie była to ogromna przyjemność móc przeczytać te książkę. Każda strona dostarczała mi wielu czytelniczych wrażeń, do tego stopnia, że trudno się od niej oderwać. Warto również zaznaczyć, że książka charakteryzuje się dynamiczną akcją, nieprzewidywalnością i nieziemskim klimatem grozy. Warto podkreślić również, ze Wróblewski tak poprowadził narrację, że ja niejednokrotnie czułem się jakbym był uczestnikiem opisywanych wydarzeń. Koniecznie muście przeczytać te książkę. Polecam