Dębowe Uroczysko (okładka  miękka, wyd. 03.2024)

Ci co mnie znają wiedzą, że książki Asi uwielbiam i pochłaniam je migiem, do tej pory jeszcze ani razu się nie zawiodłam i za każdym razem nie mogę się doczekać kolejnych nowości. Przy książkach tej autorki relaksuje się w 100%, zajmują one u mnie specjalne miejsce i wiem, że jeszcze kiedyś do nich wrócę💚. Najnowsza książka Asi jest po prostu rewelacyjna i już nie mogę doczekać się kontynuacji, jednym słowem przepadłam. Z główną bohaterką Niną polubiłam się od pierwszej strony, dziewczyna po ciężkich przeżyciach postanowiła wszystko co ma sprzedać i wyruszyć w Bieszczady, lecz przy pierwszym przymusowym postoju postanowiła przejść się po Dębowym Uroczysku i właśnie wtedy podjęła kolejną szaloną decyzję, że tu zacznie nowe życie, nie zdążyła jeszcze obejrzeć miasteczka a już znalazła pracę, co prawda nie była to wymarzona praca, ale od czegoś trzeba zacząć, o nocleg poszła zapytać do pensjonatu i tam trafiła na młode małżeństwo Alinke i Przemka, którzy ucieszyli się tak bardzo, bo do tej pory chętnych na nocleg nie za wiele mieli. Po mimo otwartch ludzi w Dębowym Uroczysku, Nina zbyt wiele o sobie nie zdradza. Na swojej drodze spotyka Eryka 40-letneigo naukowca, który również jest zagubiony i poszukuje spokoju i jak ona zatrzymał się w pensjonacie. Po mimo tylu przyjaznych ludzi, Niny demony powracają jak bumerang czy zdoła sobie z tym poradzić? I czy Dębowe Uroczysko będzie jej miejscem na ziemi? Asia jak zwykle potrafi poprowadzić tak fabułę, że otrzymujemy przeplatanie ludzkich losów z pięknym otoczeniem natury, przez co książka jest bardzo realistyczna i czujemy się jak byśmy tam byli. Była to piękna pełna ciepła, wzruszająca i pełna refleksji powieść, w której otrzymamy mnóstwo emocji. Zachęcam was bardzo do sięgnięcia po tą nową powieść tym bardziej, że to dopiero początek, polecam z całego serducha 💚.

„Dębowe Uroczysko” zachwyciło mnie od samego początku językiem, bohaterami, fabułą i ciepłym klimatem. Sielska okładka kryje w sobie niesamowitą historię pełną emocji. Autorka powoli z niezwykłą czułością snuje niezwykłą opowieść o poszukiwaniu szczęścia, prawdziwej przyjaźni, walce z traumą, a także o przebaczaniu i uwalnianiu się z negatywnych uczuć. Powieść momentami bardzo smutna, ale nie pozbawiona nadziei. Joanna Tekieli stawia bohaterów na wspólnej drodze i chociaż żadne z nich nie jest wolne od problemów, to wspólnie po zjednoczeniu sił mogą wzajemnie sobie pomóc. Niejednokrotnie z jakiś powodów postanawiamy diametralnie zmienić swoje życie w myśl zasady „rzuć wszystko i jedź w Bieszczady”. To stwierdzenie stało się synonimem wszelkich zmian w życiu, które czasem są nieuniknione. Bohaterka „Dębowego Uroczyska” Nina jest życiowym rozbitkiem, wciąż nękają ją demony przeszłości, więc decyduje się na podjęcie radykalnych kroków z dnia na dzień. Odchodzi z pracy, sprzedaje mieszkanie i rusza w trasę, by szukać swojego miejsca na ziemi. Nina chciała schować się przed wszystkimi na końcu świata, ale los zdecydował inaczej. Autobus, którym jedzie, ulega awarii w przypadkowym miejscu. A może nie? Być może właśnie tu i teraz dziewczyna miała osiąść na dłużej, a może na zawsze? Może ktoś wie lepiej i to miejsce wcale nie jest przypadkowe? Miała znaleźć się tu i teraz, poznać ludzi, którzy tu mieszkają. Nina nie wierzy w przypadki, czuje, że los po coś ją skierował do Dębowego Uroczyska. W poszukiwaniu noclegu Nina trafia do pensjonatu, prowadzonego przez parę młodych mieszczuchów, którzy odziedziczyli dom po wujku i zakochali się w tym miejscu od pierwszej chwili. Niestety brak im doświadczenia i sama pasja oraz pomysł nie wystarczą, by potrafili właściwie zarządzać pensjonatem, w związku z czym nie wielu gości go odwiedza. Nina od pierwszej chwili zaprzyjaźnia się z gospodarzami i czuje, że to może być jej miejsce na ziemi, którego tak szukała i będzie mogła się tu zakotwiczyć na dłuższy czas albo nawet na zawsze. Wspólny język znajduje także z rezydentem pensjonatu, który podobnie jak ona szuka w życiu swojego miejsca. Nina postanawia pomóc sympatycznej parze w rozkręceniu biznesu. Pomimo iż wciąż walczy z upiorami w swojej psychice, to wydaje się jej, że dzięki temu miejscu i mieszkającym tu ludziom, stopniowo się wycisza. Wyzwania i kontakt z naturą zawsze przynoszą człowiekowi pożytek. W codziennej gonitwie nie jesteśmy w stanie wsłuchać się w głos swego serca i reagować na ostrzeżenia, zanim dotrzemy do ściany. Gdy wsłuchamy się w swoje wnętrze, los zaprowadzi nas tam, gdzie jesteśmy najbardziej potrzebni, gdzie znajdziemy właściwe miejsce, odpowiednich ludzi, którzy nam pomogą, albo my będziemy mogli komuś pomóc. „Dębowe Uroczysko” to przepiękna powieść o przyjaźni, miłości, śmierci i o wspomnieniach. Opowiada o samotności i o tym, co może dać obecność drugiego człowieka. Ta książka pojawiła się u mnie w odpowiedniej chwili, żeby dodać mi otuchy, przywrócić wiarę w drugiego człowieka. Opisana w niej historia pokazała mi, że nie jesteśmy sami, tylko trzeba się rozejrzeć dookoła i w odpowiedniej chwili poprosić o pomoc. Nigdy nie jest tak, żeby nie można było znaleźć wyjścia z jakiejś sytuacji. Nina sądziła, że to miejsce, o którym coraz częściej myśli, jak o domu, pomoże definitywnie wypędzić jej demony. Nie jest to jednak łatwe, gdyż każdy głośniejszy dźwięk, nieprzewidziana sytuacja wywołuje w niej ataki paniki. Nadal nie potrafi podzielić się z przyjaciółmi tym, co spotkało ją w przeszłości. Myślała, że wszystko już przepracowała, niestety wciąż wszystko w niej siedzi. We wspomnieniach wraca do przeszłości, a poczucie winy dalej jej nie opuszcza. „Dębowe Uroczysko” to przepiękna powieść o tym, że po każdej burzy świeci słońce i że jeśli ma się wsparcie kochających osób, można pokonać wszelkie przeciwności losu. Zamykanie swoich demonów w klatce na nie wiele się zda, bo i tak niepostrzeżenie się wydostaną. Trzeba im się przeciwstawić i pokonać raz na zawsze. W każdym mroku pojawi się kiedyś maleńkie światełko nadziei. Trzeba ruszyć w jego kierunku i nie oglądać się za siebie, a upiory tkwiące w psychice pokonać i zakopać głęboko pod ziemią. A przede wszystkim rozmawiać z innymi, bo czasem jedna szczera rozmowa może zmienić wszystko.

𝐽𝑒𝑠𝑙𝑖 𝑏𝑒𝑑𝑧𝑖𝑒𝑠𝑧 𝑧𝑎𝑚𝑖𝑎𝑡𝑎𝑐 𝑝𝑟𝑜𝑏𝑙𝑒𝑚𝑦 𝑝𝑜𝑑 𝑑𝑦𝑤𝑎𝑛, 𝑤 𝑘𝑜𝑛𝑐𝑢 𝑢𝑟𝑜𝑠𝑛𝑖𝑒 𝑧 𝑛𝑖𝑐ℎ 𝑡𝑎𝑘𝑎 𝑔𝑜𝑟𝑎, 𝑧𝑒 𝑠𝑖𝑒 𝑛𝑎 𝑛𝑖𝑒𝑗 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑤𝑟𝑜𝑐𝑖𝑠𝑧. Joanna Tekieli napisała piękną, poruszającą, skłaniającą do refleksji opowiesc o poszukiwaniu swojej bezpiecznej przystani, a jednocześnie historię o mierzeniu się z wspomnieniami przeszłosci, które pojawiaja się niespodziewanie burząc spokój. Czasem w życiu bywa tak, że los nie bez przyczyny kieruje nas w to, a nie inne miejsce. Nina w swoim życiu doświadczyła traumatycznych przeżyć i  to właśnie skłoniło ją do zmiany miejsca. Młoda kobieta postanowiła ruszyć w Bieszczady, jednak kiedy autobus którym jechała psuje się w malowniczym, małym mieście o wdzięcznej nazwie: Dębowe Uroczysko postanawia się tutaj zatrzymać  wierzac, że nie bez przyczyny trafiła w to miejsce. Czy odnajdzie tutaj spokój i jaką rolę odegrają w jej życiu ludzie z którymi skrzyżują się jej ścieżki w Dębowym Uroczysku? Uwielbiam takie ciepłe, refleksyjne historie,  a jednoczesnie pełne malowniczych krajobrazow, które maluje przed czytelnikiem autorka. Czuć taką sielskość i spokój bijący z pensjonatu i jego otoczenia, a wraz z Niną możemy "podziwiać" widoki podczas jej pieszych wędrówek, a jednocześnie obserwować jak w tym zupełnie obcym sobie miejscu odnajduje swoją oazę, ale i pomysł jak pokierować swoim zyciem. Nie ukrywam, że podczas czytania sama miałam ochotę dołączyć do bohaterów i zaszyć się wśród lasu, gdzie panuje taka atmosfera i nie szkodzi, że właściciele tak naprawdę zaczynają swoją przygodę z dzialalnoscią, a ich jedzenie częściej niestety nie nadaje się do spożywania. Nie można oczywiście pominąć dwóch urwisów na czterech łapakach, którzy dostarczają rozrywki. Podobała mi się kreacja głównej bohaterki, która poznajmy etapami, odsłaniając kawałek po kawałku jej historie. Na uwagę zasługuje jej pasja, którą postanowiła wykorzystać dla siebie, ale i jako oryginalną atrakcję, która miała przyciągnąć gości do pensjonatu. Nina jest pełna kontrastów, bo z jednej strony jest zagubiona osobą, która szuka sposobu aby uciszyć swoje demony, zaś z drugiej strony to twarda babka, która wie jak przyłożyć facetowi, a także nie boi się wyzwań. Widać jak to nowe otoczenie pozytywnie wpływa na Nine, ale czy pozwoli jej całkiem odnaleźć upragnionego spokój? Mnie poruszyła też historia właścicieli pensjonatu, młodych ludzi, pełnych energii, którzy zostawili swoje pełne perspektyw życie, aby zacząć od zera. Ich problemy dotknęły mnie z prywatnych powodow, bo jeszcze jakiś czas temu sama mierzyłam się z podobnymi trudnościami żyjąc nadzieją. Bohaterowie drugoplanowi jak najbardziej zasługują tutaj na uznanie, gdyż dzięki nim ta historia jest jeszcze ciekawsza, są takimi dobrymi duszkami tej opowieści. Los niespodziewanie polaczyl ich ścieżki, ukazując jak miedzy zupełnie różnymi osobami, obcymi rodzi się piekna przyjaźń i wsparcie. Nie można oczywiście zapomnieć o najwazniejszym wątku w tej książce czyli o poszukiwaniach swojego miejsca, ale i o tym, że nie da się uciec przed przeszłością i wspomnieniami. One dopadną nas wszędzie, wyjdą na swiatlo dzienne w najmniej spodziewanym momencie i najlepszą opcją jest próbą stawienia im czoła. Tutaj autorka również zwraca uwagę na to, że nie wszystko jest takie, jak my to widzimy i czasem nasza wyobraźnia podsuwa nam mylny osąd. Podsumowując uważam, że to kolejna swietna książka autorki, pełna życiowych lekcji, niesamowitej przyjaźni, zabawnych chwil, ale i cieni zycia. Jestem ciekawa dalszych losow bohaterów, mocno kibicuję właścicielom pensjonatu, aby u nich wyszło słońce, ale przede wszystkim jestem ciekawa Niny i tego, jak dalej potoczy się jej życie. Przepiękna, ciepła opowieść, która szczerze Wam polecam.

Zbliżająca się premiera najnowszej powieści Joanny Tekieli, stała się okazją do sięgnięcia po pierwszą tytułową część cyklu „Dębowe Uroczysko”. Znając twórczość autorki, przepełniony barwnymi wspomnieniami z lektury wcześniejszych powieści pisarki z radością rozpocząłem swoją kolejną czytelniczą przygodę. I wiecie co – to był doskonały wybór. Kolejny raz otrzymałem poruszającą historię, która ujęła moje czytelnicze serce, serwując mi pełną paletę niezapomnianych wrażeń. Dlatego też z czystym sercem, przepełniony miłością do twórczości Joanny Tekieli zachęcam Was do poznania historii Niny. Bohaterka powieści „Dębowe Uroczysko” nękana demonami przeszłości pragnęła szczęścia i harmonii w swym życiu. Dlatego też postanowiła rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady odnaleźć sens swojego. Doświadczenia z przeszłości pozostawiły trwały ślad w jej pamięci, w jej psychice. Zatem Nina rzuca pracę, sprzedaje mieszkanie i rusza w poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi. Nie ukrywam, że taka postawa zasługuje na uznanie i wiąże się z odwagą. Rzucenie wszystkiego, aby na nowo poskładać swoje życie, wymagało od Niny odwagi i determinacji. Czy ten krok podjęty przez kobietę będzie początkiem nowego, lepszego życia? Czy Nina zdoła na nowo ułożyć sobie życie? Myślę, że jej chęć i wola walki o siebie, może być dla niej właściwą drogą do osiągnięcia wymarzonego szczęścia. Jeśli jesteście ciekawi jak potoczy się historia Niny, to koniecznie sięgnijcie po „Dębowe Uroczysko”. To, co zasługuje na docenienie, to fakt, że Joanna Tekieli posiada niebywały talent kreślenia ujmujących historii. Styl, w jakim to czyni, przenosi nas do świata pełnego emocjonujących chwil. Piękne opisy przyrody, ujmująca historia głównej bohaterki, sprawią, że nie oderwiecie się od lektury tej książki ani na chwilę, lecz z ekscytacją będzie zatapiać się w poznawaniu tej historii. Warto dodać, że łatwość podejmowania przez pisarkę ważnych życiowych historii, sprawia, że my czytelnicy w pełni scalamy się z problemami Niny. A dzięki temu możemy w jej życiowych dylematach odnaleźć receptę na rozwiązanie własnych bolączek. Zatem śmiem dodać, że „Dębowe Uroczysko” to nie tylko urocza historia, to również powieść dająca pokrzepienie każdemu czytelnikowi, który jest na życiowym zakręcie. To książka będąca drogowskazem, dla każdego, kto poszukuje sensu swojego życia. Nina, stawiając wszystko na jedną kartę, z każdym dniem odbudowuje swoje szczęście. Poznając właściciela miejscowego pensjonatu, może odkryć szczęście i miłość, której jak każdy z nas potrzebuje. Zatem jeśli czujecie potrzebę sięgnięcia po wyjątkową powieść, która napełni Was miłością i kolorytem, to „Dębowe Uroczysko” jest właśnie dla Was. To historia o trudnych wyborach, które każdy z nas podejmuje w swym życiu. Przyglądając się historii Niny, może być nam łatwiej w dokonaniu własnych życiowych, kluczowych decyzji. A Czyt-NIK po przeczytaniu tej książki zasłużenie zdecydował o umieszczeniu jej na półkę NIK – Najlepszych Interesujących Książek. Powieść „Dębowe Uroczysko” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia

Na zapowiedź premier Joanny Tekieli wyczekuję jak na coś ekscytującego czeka mała dziewczynka. Każdorazowo okładka jest obietnicą przyjemnej lektury, i za każdym razem wnętrze książki to potwierdza. W tej książce mamy okazję poznać zupełnie nową bohaterkę, która próbuję rozpocząć swoje życie od nowa. Z początku o Ninie dowiadujemy się niewiele. Postanawia rozpocząć nowe życie, żeby zapomnieć o trudnych przeżyciach. Przypadek sprawia, że trafia do Dębowego Uroczyska i spontanicznie postanawia tu zostać, na chwilę? Na dłużej? Zupełnie nie planuje. Trafia do pensjonatu dwójki młodych osób Asi i Przemka. Ci nie do końca radzą sobie z jego prowadzeniem. Nina początkowo trafia tu jako gość, z czasem zaprzyjaźnia się z bohaterami, zostaje jako domownik, pomagając im rozkręcić biznes a także nawiązując z nimi współpracę. Nina wykorzystując swoje doświadczenie, po zakończonej zawodowej służbie wojskowej, postanawia założyć działalność związaną z organizacją spotkań integracyjnych dla wytrwałych i rządnych przygody. Wykorzystując naturalne tereny Dębowego Uroczyska, czyli rozległy las i nierówny teren, organizuje ścianki wspinaczkowe, i przetrwanie w trudnych warunkach. Podczas całej lektury mamy okazję towarzyszyć bohaterce w licznych wzlotach i upadkach. Dziewczyna próbuję walczyć z traumą, a autorka stopniując nam wiedzę wraca do trudnej przeszłości Niny. Czy kobieta poradzi sobie sama? Czy znajdzie wsparcie i punkt zwrotny, który pozwoli jej dalej żyć bez lęków? Nie bez znaczenia będzie pojawienie się w pensjonacie Eryka, który z początku nie ufny z czasem staje się przyjacielem. Jak zawsze u Joanny Tekieli możecie liczyć na doskonałe opisy świata otaczającego bohaterów. Las, zamiłowanie z którego słynie autorka, pozwoli nam odczuć zarówno swoją przyjemną aurę w dzień, jak i dreszczyk strachu w nocy. Niesamowitą niespodzianką było umieszczenie miejsca akcji Dębowego Uroczyska, w niedalekiej odległości od Wszeborowa, które mieliśmy okazję poznać w książce „Leśniczówka Wszebory”. Miło było chociaż na chwilę zajrzeć do domu dawnych bohaterów, dowiedzieć się co u nich słychać. Polubiłam bohaterów Dębowego Uroczyska, polubiłam pensjonatu, który był głównym miejscem akcji tej książki. Ciekawa jestem czy autorka jeszcze kiedyś wróci do tego miejsca i pokaże nam jak się poukładały losy bohaterów.

Nina stara się uciec od demonów z przeszłości, które w dalszym ciągu ją nękają. Postanawia rozpocząć nowy rozdział życia w zupełnie nowym miejscu. Podczas podróży do Bieszczad, jej bus ma przymusowy postój w małej miejscowości o nazwie Dębowe Uroczysko. Kobieta jednak postanawia wykorzystać tę okazję, bo nie wierzy w przypadki i robi rozeznanie w okolicy. Po chwili znajduje pracę i już wie gdzie mogłaby się zatrzymać na jakiś czas. Tak trafia do przytulnego pensjonatu i zaprzyjaźnia się z właścicielami. Nina postanawia pomóc nowym przyjaciołom i robi wszystko by tylko rozkręcić ten ich pensjonat, bo ma w sobie ogromny potencjał. Jednak psychika cały czas daje o sobie znać. Czy Nina upora się z demonami przeszłości? Jaki pomysł na swoje życie ma kobieta? Oraz czy już na zawsze zostanie w Dębowym Uroczysku? To było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i muszę przyznać, że bardzo pozytywnie się zaskoczyłam. Bardzo mi się podobała postać głównej bohaterki, to jak została wykreowana. Z jednej strony fizycznie silna kobieta, która pokonałaby nie jednego mężczyznę, z drugiej strony, psychicznie jest bardzo krucha. To co ją spotkało, co poznajemy dopiero bliżej końca historii, cały czas nie daje o sobie zapomnieć. To sprawia, że coraz częściej ma ataki paniki. Bardzo zaimponowało mi również to, że stara się pomóc innym, nie przechodzi obojętnie obok potrzebującej osoby. Oczywiście, że drugoplanowe postacie również dażyłam sympatią, Alina i Przemek dążyli do realizacji marzeń, jednak los nie chciał z nimi współpracować. Autorka w tej historii porusza temat straty, tego jak sobie z tym radzić, że nie zawsze dobre będzie dla nas nie mówienie o swoich problemach. Zgłębiamy również temat tego jak rodzice narzucają swemu dziecku, co ma robić i którą drogą podążać. Zupełnie nie wiem czemu ale obawiałam się trochę tej książki, tego że mnie wynudzi. A wcale tak nie było, jak już zaczęłam czytać i zagłębiać się w historię Niny, to ciężko było mi się oderwać. Chciałam jak najszybciej poznać, co ją spotkało oraz dowiedzieć się czy zostanie w Dębowym Uroczysku. Jeśli szukacie pięknej i wciągającej historii o życiu, to gorąco polecam. Wiadomo każdy z nas ma jakieś tam problemy, tak i Ninie los kładzie kłody pod nogi. Ta powieść obyczajowa jest bardzo realistyczna i warta uwagi.

Kto z nas nigdy nie pomyślał “A gdyby tak rzucić to wszystko i pojechać w Bieszczady?”? Tym właśnie kierowała się główna bohaterka, Nina. Kobieta odeszła z czynnej służby, sprzedała mieszkanie, spakowała plecak i wyruszyła w trasę. Do Bieszczad nie dotarła ze względu na przymusowy postój autobusu w małym miasteczku, Dębowym Uroczysku. Nina podjęła decyzję, że to właśnie tutaj rozpocznie nowy rozdział w swoim życiu. Czy uda jej się zostawić demony przeszłości za sobą? Jej nowym domem staje się pensjonat, którego właścicielami są sympatyczni młodzi ludzie - Alina i Przemek. Wkrótce dołącza do nich 40-letni Eryk, który również szuka swojego miejsca na ziemi. Wkrótce ta czwórka zaprzyjaźnia się, są dla siebie jak rodzina (z tą różnicą, że sami ją sobie wybrali ;)). Dzielą swoje troski, smutki i radości. To niezwykła relacja, gdzie jedno za drugim zawsze staje murem. Bardzo zauroczył mnie klimat tego małego miasteczka. Czułam niezwykły spokój, gdy wraz z Niną przemierzałam tamtejsze lasy. To niesamowite, jak kojąco może działać na nas lektura. Polubiłam całą czwórkę, bardzo im kibicowałam i miałam ogromną ochotę przytulić ich i powiedzieć, że wszystko będzie dobrze. Tak różne kobiety: silna i niezależna Nina, słodka i urocza Alinka, a jednak jedna dla drugiej jest ogromnym wsparciem w najgorszych momentach. Bo “Dębowe Uroczysko” to słodko-gorzka opowieść o życiu. Każdy z bohaterów zmaga się ze swoimi zmartwieniami. Autorka poruszyła tutaj tak życiowe problemy, że zapewne większość z nas może utożsamiać się z mieszkańcami pensjonatu. Tak bardzo zżyłam się z tymi ludźmi, że żal mi było przewracać kartki ostatnich rozdziałów. Uśmiech na mojej twarzy wywołały słowa na ostatniej stronie “Koniec części pierwszej”, bo to oznacza, że będzie kontynuacja losów bohaterów. A ja nie mogę się doczekać, aż będę mogła podejrzeć, co u nich słychać :) “Dębowe Uroczysko” to poruszająca, otulająca swoim ciepłem historia, skłaniająca do głębokiej refleksji. To powieść, która podnosi na duchu i pozwala z nadzieją spojrzeć w przyszłość. Z całego serca Wam polecam.

Joanna Tekieli to kolejna polska autorka, która ma na swoim koncie wiele książek, a ja ich nie znam. Okazją do poznania jej twórczości okazała się lektura "Dębowe uroczysko". Po sięgnięcie powyższej powieści zachęciła mnie słynna maksyma "rzuć wszystko i jedź w Bieszczady"w opisie książki. Główną bohaterką powieści jest Nina, która z tego powiedzonka skorzystała. Odeszła z pracy, sprzedała mieszkanie i wyrusza w podróż by odnaleźć swoje miejsce na ziemi oraz odciąć się od dawnego życia, przeszłości. Niestety do Bieszczad nie udaje się jej dotrzeć, gdyż autobus którym podróżuje ma problem techniczny i przymusowo zatrzymuje się w małym mieście o tytułowej nazwie. Dziewczyna jest ciekawa w jakim celu los ją w te urocze miejsce skierował. Nina zaprzyjaźnia się się z właścicielami miejscowego pensjonatu oraz z ich rezydentem, ale czy jej przeszłość pozwoli odnaleźć w nowym miejscu spokój  ? "Dębowe uroczysko" to pierwsza książka autorki, którą przeczytałam jak również pierwsza część tej niezwykłej historii. Miło spędzone godziny z lekturą to cenny czas w urokliwym miasteczku w pensjonacie. Na dodatek ośrodek czekają zmiany. Bardzo się cieszę, że miałam możliwość zapoznać się bohaterami, którzy przeżywają własne problemy z którymi muszą się zmierzyć. Sama Nina w życiu nie miała łatwo. Trudne przeżycia właśnie przyczyniły się do jej wyjazdu. Podziwiam ją, że miała w sobie tyle odwagi by porzucić dotychczasowe życie i zatrzymać się w małym miasteczku. Nie wiem czy ja bym odważyła się podjąć taką decyzję. Problemy z jakimi zmagają się postacie w powieści są tak ludzkie i realne, że zapewne każdy czytelnik by się utożsamił z Niną, Erykiem oraz właścicielami pensjonatu. Lekturę czyta się przyjemnie, przyżywając rozterki jak i radości postaci literackich. Już wkrótce kolejna część, więc to nie koniec przygód Niny i jej nowych przyjaciół w nowym miejscu. Bardzo jestem ciekawa jak potoczą się ich dalsze losy oraz co dalej z pensjonatem.

Miałam pomysł na początek tej opinii, ale byłby on zbyt oklepany, więc zacznę po swojemu... Czasami w życiu bywa tak, że nie radzimy sobie z samym sobą, z własnymi problemami i demonami. Ale kiedy jesteśmy po prostu dobrymi ludźmi, ukojenie może przynieść nam pomoc drugiemu człowiekowi. Bo cudze bolączki łatwiej leczyć niż własne. A to potencjalnie może okazać się wręcz terapeutyczne. Nina wyniosła traumatyczne doświadczenia z pracy, dlatego postanowiła radykalnie zmienić otoczenie i odnaleźć spokój. Była w drodze w Bieszczady, kiedy autobus się zepsuł, a kobieta spacerując po okolicy trafiła na Dębowe Uroczysko- klimatyczną miejscowość, która okazała się dla Niny ostatnim, docelowym przystankiem. Natknęła się na klimatyczny pensjonat, którego włascielom nie brakuje pasji, ale cierpią na pewne "deficyty" w kwestiach organizacyjnych. Pojawia się też Eryk- sympatyczny naukowiec, który też poszukuje spokoju, ale jest ciekawym typem człowieka. To wszytko inspiruje Ninę do działania... Nie powiem więcej, bo pracę autorki należy poznać i docenić osobiście, a nie czytając streszczenia. No i oczywiście mocno polecam odwiedzić "Dębowe Uroczysko", bo w nim znajdziecie charakterystyczne już dla twórczości Joanny Tekieli elementy, czyli ludzkie losy wplecione w czeluści matki natury, bo kontakt ze wszytkim co zielone to znak rozpoznawczy jej książek. Im dalej w las, tym więcej... stylu Asi. Na kartach powieści znajdziecie siłę przyjaźni, współpracy, wzajemnego wsparcia. Ale nie myślcie, że to sielska opowiastka z mchu i paproci... Nie. To historia o ludziach z krwi i kości , którzy mają swoje problemu większe i mniejsze, z przewagą tych trudniejszych. Ale nie rozczulają się i nie załamują rąk, a wręcz zawijają rękawy i zabierają się do pracy, hołdując dwóm prawdom: po pierwsze nie można zamiatać problemów pod dywan, a po drugie... W kupie siła😉. Zainteresowani? Mam nadzieję.

Czy wierzysz w przeznaczenie? Życie Niny , głównej bohaterki powieści Joanny Tekieli runęło jak domek z kart za sprawą jednego traumatycznego wydarzenia. Obecnie młoda kobieta stara się na nowo odnaleźć w codzienności, co wcale nie jest takie proste, bowiem dręczący ją demony nie pozwolą łatwo o sobie zapomnieć zaś poczucie winy będzie atakować znienacka, bez ostrzeżenia. Początkiem nowej drogi ma być wyjazd zgodny ze sloganem Rzuć wszystko i wyjedź w Bieszczady. W końcu dlaczego nie? A jednak.. Los bywa przewrotny i czasem prowadzi nas w miejsca do których nigdy świadomie byśmy się nie udali , bo przecież nie mielibyśmy po co.. Awaria autobusu wielu ludziom mogłaby się wydawać ogromnym pechem - dla Niny zaś była znakiem, by właśnie tu spróbować szczęścia. Niewielka mieścinka zaoferowała jej bowiem pracę ekspedientki i pobyt w pensjonacie Aliny i Przemka - młodego małżeństwa z wielkimi marzeniami i niezwykłymi zwierzętami. Postawiła też na drodze niedoszłej skrzypaczki niezwykłego mężczyznę o intrygującym imieniu Siemomysł. Czy Nina odnajdzie w Dębowym Uroczysku to czego szukała? Jestem po prostu oczarowana. Tak w skrócie mogłabym opisać, to co czuję już po przeczytaniu- jak się okazuje pierwszej części nowego cyklu książek Pani Joasi. Pokochałam postaci które miałam okazję poznać na czele z Niną, którą niejednokrotnie podziwiałam za siłę, determinację oraz to,że się nie poddała uparcie dążąc do wyznaczonego celu. Kolejne rozdziały umykały ,a ja nie mogłam się oderwać , tak byłam ciekawa kolejnych sekretów czekających na odkrycie. Muszę też wspomnieć o niezwykle pięknie opisanej warstwie psychologicznej. Autorka poruszała na kartkach swojej powieści tematy niesamowicie istotne, wymagające uważności i wrażliwości czego z całego serca jej gratuluję ❤️ To była przepiękna historia. Mądra, przemyślana i na wskroś życiowa. Gorąco polecam, nie zawiedziecie się ❤️