Centrum śmierci (okładka  miękka, wyd. 06.2022)

Fantastyczna biografia, bardzo wciągająca i dokładna. Świetnie opisuje prace śledczego z zakresu medycyne sądowej. Książka głownie opisuje sytuację z 11 września 2001. To moja pierwsza przeczytana biografia i jest wprost świetna.

Bardzo mnie interesują takie tematy i myślę, że nie tylko mnie. Książka bardzo ciekawa nie tylko dla laików, ale także dla osób mających zawodowo kontakt ze śmiercią (np.lekarzy). Polecam!

Dobra książka. Dowiedziałam się kilku ciekawych rzeczy, o których wcześniej nie wiedziałam. Ciekawie napisana. Polecam

Super opisane przypadki z kariery patologa. Ciekawie się czyta.

Kupiłam jako prezent i się spodobało:)

Polecam!

Superrr

Powiem wam, że tak naprawdę po raz pierwszy ktoś dokładnie mi wytłumaczył na czym polega autopsja. Autor kawałek po kawałku opisuje nam które narządy wyciąga, jak je przekraja i co możemy znaleźć wewnątrz nich. Najbardziej chyba zdziwił mnie fakt przechowywania ich przez conajmniej dziesięć lat! Nie dziwi was dlaczego? W ogóle od samego początku książki nie potrzebowałam kawy, bo wszystkie informacje, którymi raczył mnie autor były tak niewiarygodne, że moje ciśnienie wciąż tylko wzrastało. Dobrze, może od początku. Pozycja jest opowieścią jednego z najbardziej doświadczonych śledczych z zakresu medycyny sądowej. Oczywiście z początku poznamy go jako młodego chłopca, którego zainteresowała pewna książka. Miał on o tyle utrudnione zadanie, że wiara w której przybywał znacznie ograniczała jego naukę. Uparty i rządny wiedzy nie poddawał się nawet wtedy, kiedy czuł, że jest wykorzystywany. W późniejszym czasie nauczył się życia i wiedziony dobrem swojej rodziny zaczął bardziej doszukiwać się posady, która byłaby lepiej płatna. Z opowieści autora przeczytacie o jego podbojach i upadkach. Wiele razy ludzie go pouczali, lecz jak sam zauważył, warto było ich słuchać. Potrafił uczyć się na własnych błędach i o ile doznał nagłego olśnienia pracy przy zmarłych, o tyle przekonał się, że jedynym plusem była tutaj cisza. Aż dreszcze mnie brały gdy czytałam o oględzinach zwłok, które zostały już zaatakowane przez czerwie. Doszedł nawet do wniosku, że wymioty na widok rozkładających się zwłok są całkiem normalne. Bardzo dokładnie opisał przebieg autopsji, który mocno mną wstrząsnął. Czytałam wiele książek na ten temat, jednak nikt nie zagłębiał się w takie szczegóły. Poznałam sekret dobrego zachowania zwłok w trumnie. Do tego tajniki sekcji ludzi innej wiary. Sam podkreśla, że wielokrotnie musiał postępować według innych norm społecznych, by rodzina zmarłego nie czuła się zbrukana. Przyznał ile czasu zajęło mu przystosowanie się do tej pracy i dlaczego ze zmarłymi czuł się lepiej, niż z żywymi pacjentami. Naprawdę trzeba mieć w sobie tę siłę zaparcia, by nauczyć się traktować zwłoki jako obiekt, a nie organizm. Wszystko tak lekko opisywał, aż nie potrafiłam się od niej oderwać. Bardzo chciałam zamieścić tutaj wiele ciekawostek o których dopiero co się z tej książki dowiedziałam, ale stwierdziłam, że nie zabiorę wam przyjemności przeczytania tej książki osobiście. To opowieść, nie poradnik czy reportaż. Znajdziecie tutaj emocje o których wam się nie śniło. Tajniki medycyny, chwyty lekarskie i postępowania na granicy prawa, by tylko móc uratować czyjeś życie. Książka napisana z pasją i sercem. Po prostu niesamowita!!!

„Centrum śmierci” to opowieść jednego z najbardziej doświadczonych śledczych z zakresu medycyny sądowej. Dzięki historii ukrytej na kartkach tej książki możemy przyjrzeć się bliżej tragicznej sprawie z Nowego Jorku z11 września 2001 r. Autor pomimo strachu o swoich najbliższych brał czynny udział w identyfikowaniu zwłok, kości i tym co pozostało z ludzi. Niestety ta praca nie należy do lekkich i przyjemnych. Naczelny lekarz sądowy Charles Hirsch oraz jego pracownicy jeszcze przed zawaleniem się wież pojechali na rekonesans w celu zbadania terenu, strat i możliwości wybudowania polowych kostnic. Czy doktor Charles przeżył? Wyobrażacie sobie – wszystkie ciała z tego bezsensownego ataku musiały zostać poddane autopsji. Dużo roboty i mało rąk do pracy. A ludzie pogrążeni w żałobach chcieli dowiedzieć się czy znaleziono ciała ich bliskich. Nikt nie był przygotowany na taką tragedię. Czynny udział w identyfikowaniu zmarłych brali również antropolodzy. Poza tą historią znajdziecie tutaj również inne przypadki zgonów. Czy zastanawialiście się kiedykolwiek jak wygląda autopsja? Jaką drogę pokonuje zmarły od chwili śmierci aż do pogrzebu? Patolog ocenia czy do zgonu doszło samoistnie poprzez choroby lub samobójstwo czy przyczyniły się do tego osoby trzecie. Jeżeli wyniknie, że do zgonu doprowadziły osoby trzecie wtedy wszczynane jest postępowanie i szukanie winnych. „(…) Śmierć to dopiero początek naszej roboty. (…)” Wyobrażacie sobie pracę ze zwłokami w głębokim stanie rozkładu? Jak wygląda praca stażystów pragnących zostać śledczymi z zakresu medycyny sądowej? Na te i wiele innych pytań związanych ze zwłokami znajdziecie odpowiedzi w książce „Centrum śmierci”. Ciekawa książka dla zainteresowanych tym tematem. Będąc dzieckiem marzyłam o takiej pracy. Chciałam brać czynny udział w sekcjach zwłok. A jakie były wasze dziecięce marzenia? Książka przypadła mi do gustu. Szybko ją przeczytałam. Uwielbiam książki o tej tematyce. Znajdziecie w niej dużo bólu związanego ze stratami bliskich osób. Przygotujcie sobie chusteczki. Niektóre opisy wywołują mdłości także radzę nie czytać po jedzeniu. „Centrum śmierci” to książka na faktach, także jest naprawdę mocna. Tylko dla czytelników o mocnych nerwach. Jeżeli interesujecie się tym tematem koniecznie ją przeczytajcie. W innym wypadku odradzam.

Początkowo recenzję tej książki chciałem zatytułować „Medycyna sądowa od kuchni”. Jednak pomyślałem, że taki zlepek słów może być niesmaczny. Natomiast „Centrum śmierci” to książka to prawdziwy smaczek dla osób interesujących się medycyną sądową. Shiya Ribowsky napisał książkę, która zaciekawi również ludzi otwartych na zdobywanie wiedzy z zakresu autopsji. „Centrum śmierci” nie jest biografią Ribowskiego, choć autor pisze głównie o swej pracy, swym doświadczeniu, to książka ta jest obrazem Nowego Jorku – miasta o dwóch obliczach. Z jednej strony ponure dzielnice. Z drugie zaś luksusowe apartamenty w centrum miasta. Elementem wspólnym jest tu śmierć. Śmierć, która dla Shiyi Ribowskiego nie jest tematem tabu. Shiya jest doświadczonym śledczym z zakresu medycyny sądowej. Mężczyzna przez piętnaście lat pracował w Biurze Naczelnego Lekarza Sądowego Nowego Jorku. Brał udział w identyfikacji ofiar zamachów z 11 września 2001 roku. Autor nie ukrywa, że wydarzenia te mocno nim wstrząsnęły. Shiya zajmował się również rozwiązywaniem kryminalnych zagadek w Nowym Jorku. „Centrum śmierci” to książka, w której autor drobiazgowo wprowadza nas w tajniki autopsji. Bez wątpienia podczas lektury można odnieść wrażenie, że autopsja dla Ribowskiego nie jest tylko pracą, jest poszanowaniem człowieka. Dla mężczyzny ta praca, to nie tylko praca przy zwłokach. To ważne, że autor podkreśla ten fakt. Myślę, że „Centrum śmierci” to doskonała propozycja dla osób chcących pracować przy rozwiązywaniu kryminalnych zagadek. Dzięki niej można poznać wiele tajników. To również tytuł, dla osób interesujących się medycyną sądową. Po tę książkę sięgnąć mogą także czytelnicy, którzy poznać chcą kulisy różnych zawodów. Ten zawód, który wykonuje Shiya Ribowsky, wymaga pewnego charakteru. Charakteru, którego nie brakuje autorowi książki „Centrum śmierci”. To nie jest książka kryminalna, choć wielu pisarzy tego gatunku mogłoby wykonać research na podstawie faktów ukazanych przez Ribowskiego. Książka „Centrum śmierci” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia, Filia na faktach