Błękitny dom nad jeziorem (okładka  miękka, wyd. 09.2020)

Wspaniała tzw trylogia mazurska,polecam ,lekka lektura na wakacje,czyta się z przyjemnością

Cudowna książka. Pełna refleksji i ciepła. Czyta się ją jednym tchem. Gorąco polecam.

Bardzo fajna Książka. Polecam cała serię

przepiękna opowieść o życiu

Super. Polecam.

Super. Polecam

Polecam 👍

Super

Czasem słońce, czasem deszcz Życie to splot przeróżnych zdarzeń, i tych smutnych, które łamią nam serca, i tych radosnych, które pozwalają patrzeć nam z nadzieją w przyszłość. Nigdy nie wiemy czym zaskoczy nas życie, czy gdzieś za rogiem nie czeka na nas szczęście, o którym śnimy i marzymy. Takie niespodzianki od losu otrzymają właśnie bohaterowie powieści pani Katarzyny Janus "Błękitny dom nad jeziorem". Antonina Zielińska jest samotną kobietą, mieszka w małym mieszkanku, z kotem Baltazarem, pracuje w bibliotece, marząc o wielkiej miłości, o której zdarzało się jej czytać w ukochanych romansach. Nie spodziewa się, że życie szykuje jej prawdziwą rewolucję, która odmieni jej życie o 180°. Niespodziewanie dziedziczy stary dom na Mazurach. Zachwycona otoczeniem domostwa i samym budynkiem postanawia osiąść tam na stałe, a w domu zmarłej niedawno ciotki urządzić pensjonat. Ale to jeszcze nie koniec podarunków od losu, niedługo na swej drodze Tosia spotka mężczyznę, który stanie się dla niej kimś bliskim. Tym mężczyzną będzie Jakub Lange, pogrążony w żałobie i smutku, żalu po rozstaniu z ukochaną kobietą, zaglądający coraz częściej do kieliszka. Jest mężczyzną, który stracił sens życia i nie widzi dla siebie przyszłości. Wszystko zmienia się gdy przypadek postawi go przed bramą domku Tosi. To spotkanie zapoczątkuje wielkie zmiany w jego życiu. Gdy pewnej burzliwej nocy uratuje go przed utonięciem, przeznaczenie splecie ich losy jeszcze mocniej. Przyjaźń zacznie zmieniać się w uczucie głębsze i piękniejsze. Z biegiem czasu do pensjonatu zawitają kolejne pogubione dusze. Zosia, która uciekła od swojego chłopaka, który okazał się nie tym, za kogo go miała, a także Paulina, ciężarna studentka, poszukująca swojego zaginionego chłopaka. Później do gości pensjonatu dołączy w wyniku dramatycznych splotów wydarzeń, Bruno, współpracownik i najlepszy przyjaciel Jakuba. Dla wszystkich mieszkańców pobyt w Błękitnym Domu nad jeziorem okaże się przełomowym momentem w ich życiu, czas spędzony na Mazurach przyniesie szczęśliwe zakończenia, choć dotarcie do nich nie obejdzie się bez łez, bólu i wybaczenia. "Błękitny dom nad jeziorem" to przepiękna opowieść o tym, jak życie potrafi nas zaskakiwać, o niespodziankach od losu, jakie przytrafiają się nam, gdy się ich zupełnie nie spodziewamy, o mocy przeznaczenia, o miłości, szczęściu, które czeka za rogiem, a wreszcie o sile przebaczenia, które przynosi ukojenie i wolność. Powieść napisana jest wspaniałym językiem, który sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko. Cieszę się, że wreszcie znalazłam chwilę by poznać losy Tosi i Kuby. Co mi się podobało? Na pewno kobiece sylwetki kreowane przez autorkę. Tosia, Paulina i Zosia to silne, samodzielne kobiety, choć czasem los nie obchodził się z nimi lekko, to one mimo to potrafiły podnieść się z każdego upadku i iść z dumnie podniesioną głową dalej. Kryją w sobie odpowiednie proporcje wrażliwości, delikatności, jak twardości i hardości. To kobiety, które obdarza się sympatią od pierwszego spotkania. Podobał mi się także wątek braci bliźniaków Piotra i Pawła, jubilera i zegarmistrza z Leszna, którzy stanowią wspaniałą klamrę spinającą losy Tosi i Jakuba. Ich wątek wnosi do powieści odrobinę magii i fantastyki. Podbił on moje serce. Na uwagę zasługują również fragmenty pamiętnika Benedykty, krewnej ciotki Tosi. Świetnie zawiązują one nici łączące przeszłość z teraźniejszością. Nie podobał mi się natomiast główny bohater męski, czyli Jakub. Strasznie denerwował mnie swoim zachowaniem. Dobrze, że na koniec ogarnął się i zrozumiał głupotę swojego postępowania. Ale mojego serca nie podbił. Niestety. Dobrze, że świetnie nakreślone bohaterki powieści zrekompensowały mi to rozczarowanie głównym bohaterem. "Błękitny dom nad jeziorem" to bardzo ciepła opowieść obyczajowa, która nie rozpieszcza ani bohaterów ani czytelnika, bo jak to nasze życie, przeplata ze sobą złe chwile z dobrymi. Jest i radość i czas na łzy. Czasem słońce, czasem deszcz. Polecam z całego serca wszystkim fanom literatury obyczajowej i kobiecej ! Ja miło spędziłam czas przy jej lekturze :) Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu FILIA.

Moja znajomość z twórczością Katarzyny Janus rozpoczęła się we wrześniu tego roku lekturą powieści "Wszystko jest możliwe" i już wtedy wiedziałam, że z chęcią poznam inne tytuły. Autorka porywa wręcz do opisywanego świata i wręcza pakiet problemów bohaterów, dzięki którym zapominamy o swoich. Czy "Błękitny dom nad jeziorem" potwierdził moją teorię? Antonina pracuje w małej osiedlowej bibliotece w Lesznie. Ma trzydzieści pięć lat i jest pełną kompleksów szarą myszką. Jej życie odmienia list z kancelarii Tymoteusza Mikulskiego - tak, Tosia dostaje spadek. Starsza siostra jej ojca - Maria - zostawiła jej stary dom we wsi Mrówki na Mazurach a że młoda kobieta nie jest szczęśliwa w Lesznie, postanawia podjąć wyzwanie i poznać nową rzeczywistość. Początek jakich wiele - nieszczęśliwa bohaterka otrzymuje spadek i ma wizję lepszego życia. Jednak Katarzyna Janus tak poprowadziła fabułę, że zupełnie o tym fakcie zapomniałam. Owszem, wielokrotnie pojawia się informacja, która tym przypomina, ale tak wiele się dzieje, że traci to na znaczeniu. Z ogromnym zaintrygowaniem śledziłam ucieczkę Tosi od dotychczasowego życia. Nie dość, że w jej codzienności pojawił się dom, dołączył do niego zwierzak, to jeszcze wokół jej osoby zaczęli pojawiać się mężczyźni! "Towar" jakże deficytowy do tej pory. A jak się okazało Kuba to mężczyzna po przejściach, z problemami i traumami, które trudno mu oswoić powieść nabrała tempa. Nie zaczął tej znajomości dobrze, więc pod dużym znakiem zapytania staje możliwość zaufania ze strony Tosi. Antonina okazała się osobą chętną do pomocy, szczerą i otwartą a jej dobre serce zjednywało sobie wielokrotnie obce osoby. W błękitnym domku zaczęła realizację swoich marzeń ratując przy okazji swoich przyszłych przyjaciół z opresji. Niespodziewanie pojawił się też dość sensacyjny wątek rozgrywający się w stolicy Szwecji - Sztokholmie, który dzięki powieści można zwiedzić wirtualnie. Dość zaskakującym wątkiem, który z biegiem czasu zyskał na znaczeniu, są bliźnięta Piotr i Paweł - jubiler i zegarmistrz. Wyjątkowi starsi panowie mają pewne przeczucia a ich rola w powieści jest większa niż początkowo myślałam. Bardzo spodobała mi się historia przedmiotów osobistych, choć miałam pewne przypuszczenia wcześniej niż zostało to ujawnione. Katarzyna Janus pokazała w tej historii cały wachlarz ludzkich problemów: utratę dziecka, ukochanego, alkoholizm, depresję, wizję samotnego macierzyństwa, przemoc domową, oszustwa finansowe, zdradę czy nadszarpnięte zaufanie. Wisienką na torcie tej powieści, utkanej z mazurskich jezior, wiatrów i spokojniejszego życia na prowincji, są wspomnienia, które podczytuje Tosia - bardzo lubię takie głosy z przeszłości. Ile pozytywnych a ile negatywnych wydarzeń czeka na czytelnika w tej lekturze? Musicie sprawdzić sami, zwłaszcza że książka wciąga, relaksuje a język autorki jest lekki, prosty i przyjemny w odbiorze. Podsumowując - "Błękitny dom nad jeziorem" to opowieść o miłości do właściwych i niewłaściwych osób, przyjaźni, utracie cnoty i zaufania, o śmierci bliskich osób, tragicznej prawdzie i wybaczaniu. Historia pełna smutku, tęsknoty, ale i żaru czy namiętności, w której nie brakuje przeznaczenia, pozytywnej energii, poczucia winy i oswajania nieznanego. Gorąco polecam Wam tę powieść!