Alyssa i obłęd. Tom 2 (okładka  miękka, wyd. 04.2019)

Nie mogę się doczekać 3 tomu, poprzednie przeczytałam jednym tchem.

Dobra książka do czynienia

Jest nawet w porządku.

Psychodela :D

Po powrocie z Krainy Czarów Alyssa znów wiedzie normalne życie. Na pozór. Choć pochłaniają ją zwykłe sprawy – zbliżający się szkolny bal, konflikt z nadopiekuńczą matką, kryzys w związku z Jebem – wystarczy jedno spotkanie z Morpheusem, aby przypomniała sobie o dzikiej i mrocznej stronie swojej natury. Jako królowa netherlingów czuje się odpowiedzialna za bezpieczeństwo Krainy Czarów, której zagraża Czerwona Królowa, gotowa zemścić się na Alyssie i Morpheusie. Dziewczyna będzie musiała stanąć przed trudnym wyborem – chronić bliskich w realnym świecie czy swoich poddanych w Krainie Czarów? Co gorsza, Alyssa wie, że nie powinna nikomu ufać, ponieważ jedna z najbliższych osób ją zdradzi… O pierwszym tomie serii A.G. Howard, Alyssie i czarach, nie mogłam wyrażać się inaczej niż w samych superlatywach – w końcu książka ta trafiła na listę moich ulubionych lektur ubiegłego roku, a takie wyróżnienie mówi samo za siebie. Zachwycił mnie unikatowy klimat rodem z filmów Tima Burtona i zaskakujące połączenie oryginalnej historii Alicji w Krainie Czarów Lewisa Carrolla ze współczesnością. Rozpływałam się w zachwytach nad groteskowymi i ekscentrycznymi bohaterami, których mnogość sprawiała, że nie wiedziałam, na której z fantastycznych postaci się skupić: kościotrupim Gróliku Białym, uroczym Kocie z Cheshire aka Chessiem czy może jedynym i niepowtarzalnym Morpheusie, gwieździe całego przedstawienia? Krótko mówiąc, złapałam się w pułapkę A. G. Howard. Sięgając po drugi tom tej serii byłam pełna nadziei na równie powalającą lekturę… Czy Alyssa i obłęd właśnie taką była? Chcąc porównać pierwszy i drugi tom Alyssy musiałabym stwierdzić, że dosyć znacząco różnią się od siebie. W przypadku pierwszego czytelnik zostawał obrzucony z każdej strony magią i niezwykłością Krainy Czarów, do której przez króliczą norę trafiła Alyssa. Nie sposób było się nie zachwycić całym tym fantastycznym światem wykreowanym przez autorkę, tak różnym od świata rzeczywistego. Alyssa i obłęd stwarza natomiast zupełnie inny obraz – tym razem to nie Alyssa podróżuje w głąb króliczej nory, lecz mieszkańcy Krainy Czarów stopniowo coraz częściej przenikają do jej rzeczywistości, rozsiewając wokół dziewczyny coraz większy chaos. Możecie sobie wyobrazić, że z tego względu książka ma zupełnie inną dynamikę niż pierwszy tom – przez większą jego część przyglądamy się codziennemu życiu Alyssy, jej kłopotom w związku i w rodzinie, jej przygotowaniom do balu szkolnego i tak dalej, zostawiając Krainę Czarów gdzieś na uboczu. Było to poniekąd rozczarowujące, przyznaję. Mając w głowie szalony świat fantastyki, jaki znałam z Alyssy i czarów, wciągnięcie się w zwyczajną codzienność przyziemnego świata przysparzało mi pewnych trudności. W drugiej połowie książki historia Alyssy powróciła jednak na właściwe tory. Po raz kolejny urzekł mnie niezwykły talent autorki do łączenia fikcji z rzeczywistością, przemycania maleńkich elementów Krainy Czarów do całkowicie pozbawionych magii prozaicznych wydarzeń życia powszedniego. Choć w powieści A.G. Howard jesteśmy świadkami tego, jak złe moce próbują zaburzyć porządek świata, chciałabym, aby Kraina Czarów w takiej formie – nawet złowroga i niebezpieczna – naprawdę istniała. Dla mnie, jako osoby obdarzonej wyjątkowo ubogą wyobraźnią, seria o Alyssie jest prawdziwą wariacją z udziałem najbardziej fantastycznych, fascynujących i niepowtarzalnych stworzeń, jakie tylko można powołać do istnienia na kartach książki. Mówiąc o bohaterach, należy wyróżnić jedną główną gwiazdę programu – Morpheusa. Choć w recenzji poprzedniego tomu chwaliłam Alyssę jako postać ekscentryczną i wyróżniającą się na tle innych młodych bohaterek, tym razem nie zrobiła na mnie aż tak dużego wrażenia. Wciąż uważam, że jest postacią inspirującą i oryginalną, lecz w Alyssie i obłędzie została zepchnięta na drugi plan. Przez kogo? Przez naszego księcia ironii, niedomówień i przekrętów, czyli Morpheusa, który w mojej głowie wzbija się coraz wyżej w rankingu najlepszych męskich bohaterów książkowych. Bardzo rzadko jakaś postać budzi we mnie tak sprzeczne uczucia – z jednej strony fascynuje mnie jego odmienność, jego dzikość i nieposkromiona natura, a z drugiej czasem jego bezczelność, dwuznaczne półsłówka i niedopowiedzenia, manipulacje każdą żyjącą istotą w celu działania na swoją własną korzyść… sprawiają, że mam ochotę udusić go gołymi rękami. Wciąż nie zmienia to jednak faktu, że spod pióra A.G. Howard wyszedł bohater niezwykły i jedyny w swoim rodzaju, który jest diamentem całej serii. Oczywiście w książce wciąż pozostaje Jebediah zwany Jebem, czyli chłopak Alyssy; jej matka, która po opuszczeniu szpitala psychiatrycznego zaczyna odgrywać w życiu dziewczyny (oraz w toku akcji powieści) bardzo istotną rolę oraz (nieliczni, ale obecni) mieszkańcy Krainy Czarów. Ciąg dalszy: booksofsouls.blogspot.com

Drugi tom przygód Alyssy dotarł wprost w moje ręce, spogląda na mnie wprost z okładki mężczyzna w kapeluszu, a wszystko dookoła spowija mrok. Klimatyczna okładka pasuje całokształtem do historii, dziewczyny, która słyszy zbyt wiele. Czym zaskoczyła nas autorka tym razem? Czy ponownie udamy się do Krainy Czarów na spotkanie z Morfeuszem? Wydarzenia w drugim tomie książki „Alyssa i obłęd” mają miejsce rok po tym, jak dziewczyna powróciła z Krainy Czarów. Alyssa po ukończeniu szkoły średniej zamierza przeprowadzić się do Londynu z Jebem, jej chłopakiem, który nie pamięta swojej przygody w Krainie Czarów. Rodzice dziewczyny bardzo się o nią martwią, czemu trudno się dziwić, w końcu ma wyruszyć za ocean z mężczyzną, więc zachęcają ją, aby najpierw wyszła za mąż, mimo, że nie darzą chłopaka zbytnią sympatią. Starają się zatrzymać na ich córkę na tak długo, jak to możliwe. Jedyne czego pragnie to spokój nie tylko życiowy, ale także wewnętrzny związany z jej magicznymi zdolnościami. Alyssa chce zapomnieć o swoim królewskim rodowodzie i być „normalna”. Czuje się niezbyt dobrze z wizytami Morfeusza, przywódcy Krainy Czarów, który pojawia się w jej snach, aby uczyć magii, ale nie tylko. Chociaż dziewczyna pozostawiła za sobą wiele kłopotów w Krainie Czarów, gdzie nie przebywa, co za tym idzie nie ma ich kto naprawić, nie miną, ale podążą za nią. Morfeusz mówi Alyssie, że Czerwona Królowa przebywa na wolności i idzie po nią. Alyssa musi wrócić do Krainy Czarów i ją pokonać, jeśli przyjdzie do świata ludzi, cała rodzina i przyjaciele dziewczyny będą mieli poważne kłopoty. Nie można oszukać lub wyminąć tego, co przygotowało dla nas przeznaczenie, zarówno dziewczyna, jak i jej matka otrzymają tą cenną lekcję ucząc się na własnych błędach. Nie można się także bez końca wypierać tego, kim się jest naprawdę. Czy Alyssa uda się do Krainy Czarów, czy ona sama o sobie przypomni i ją pochłonie? Czy uda się jej rozwiązać rodzinne tajemnice? Jakie sekrety mają przed nią jej rodzice? „Alyssa i obłęd” to dobra kontynuacja, która wykorzystała mocne punkty jej pierwowzoru. Rozwija poznany świat, wzbogaca nas w jego wiedzę, przede wszystkim obserwujemy rozwój znanych nam postaci. Mimo że Alyssa podejmuje wiele wątpliwych decyzji, ma większą głębię psychologiczną niż przeciętna bohaterka YA, a jej działania są zazwyczaj wiarygodne, mimo, że nie zawsze idealne. Upiera się, że jest zakochana w Jebie, ale myślę, że tak naprawdę jest w nim zauroczona, ponieważ przedstawia bezpieczeństwo i stabilizacje. Jej życie nigdy nie było stabilne, dlatego trzyma się tych rzeczy, które były w nim stałe: malowanie, jazda na deskorolce, jej garderoba, makijaż i Jeb. Morfeusz, jest pewnego rodzaju przełomem, jest wielokrotnie odrzucany, ponieważ prosi ją, aby dorosła, odłożyła „zabawki” i stała się tym, kim jest na prawdę. Jedną z rzeczy, które najbardziej w nim lubię, jest to, że zachęca Alyssę, aby była silna i wierzyła w jej moc. Zawsze jest w pobliżu, aby obserwować rozwój sytuacji, pozwala Alyssie radzić sobie z własnymi sprawami, ale kiedy pojawi się potrzeba jest gotów udzielić dziewczynie pomocy. W tej opowieści dowiedzieliśmy się więcej o rodzicach Alyssy, o tym jak się poznali. Alisson tajemnicą i cieszę się, że książka dała mi szansę na jej lepsze poznanie. Bardzo podobał mi się związek między dziewczyną i jej matką, widać, że bardzo jej tego brakowało. Kraina Czarów zmienia się w królestwo rozpadu w kontynuacji cyklu Alyssa i inne krainy, wciągającego czytelników w uzależniający świat magii, romansu i przygody. Gorzki, jak spód filiżanki herbaty i słodki jak herbatnik polany czekoladą będący nieodłącznym jej elementem. Jakie decyzje podejmie Alissa? Czy stanie się Królową z krwi i kości, czy nadal będzie pozwalała prowadzić siebie za rączkę? Który z „z jej mężczyzn” okaże się tym niezawodnym i właściwym? Rycerski Jeb, czy Ćma, która nie zamierza się poddać?

Alicja w Krainie Czarów to jedna z moich ulubionych historii, która ze względu na swoje balansowanie między tym, co realne a zniekształcone i dziwaczne szczerze mnie uwiodła już lata temu. I kiedy w zeszłym roku miałam okazję przeczytania Alyssy i czarów, byłam całkiem zadowolona, choć nie tak zachwycona, jak miałam nadzieję. Do lektury drugiego tomu podchodziłam z dozą niepewności, ale gdy w końcu się zmotywowałam, książkę pochłonęłam w dwa dni. W tym tomie autorka nieco oddaliła się od Krainy Czarów, którą zaprezentowała nam w Alyssie i czarach, stawiając na świat rzeczywisty. Tym razem to w nim pojawia się coraz więcej niesamowitych oraz przerażających elementów nieznanych dotychczas ludziom. Jak dla mnie był to świetny pomysł: dawniej stabilna rzeczywistość ludzkiego świata przestaje być bezpieczna, więc główna bohaterka musi o nią zawalczyć, aby chronić swoich bliskich. Może i brzmi sztampowo, ale Howard wyszło to na tyle dobrze, że nie mam na co narzekać (przynajmniej w tej kwestii). Podobnie jak w pierwszej części, towarzyszą nam mroczne obrazy oraz niepokojący bohaterowie. Możliwe, że w o wiele mniejszym natężeniu niż miało to miejsce w Alyssie i czarach, jednak tym razem niepokój buduje fakt, że to, co przerażające, znalazło się w naszym świecie. Autorka nie stroni od makabry, odwoływania się do fobii ludzi oraz plastycznych opisów. Nie skłamię, mówiąc, że czytając niektóre sceny miałam dreszcze! Historia, choć na pierwszych stronach toczy się bardzo powoli, z czasem nabiera tempa, pochłaniając do reszty. Z ciekawością śledziłam kolejne wątki, zastanawiając się, jakie jeszcze sekrety skrywa Kraina Czarów przed Alyssą. I przyznam szczerze, że kilkukrotnie zostałam zaskoczona wprowadzonymi rozwiązaniami. Z kolei zakończenie Alyssy i obłędu sprawia, że nie mogę się doczekać premiery trzeciego tomu w Polsce! Niestety nie wszystko jest tak ładne, jak bym sobie tego życzyła. Jest kilka rzeczy w tej książce, które trochę mi przeszkadzały.Po pierwsze: główna bohaterka. Nie zawsze musimy kochać protagonistów, ale milej czytać, odczuwając do nich jakąkolwiek sympatię. W przypadku Alyssy mam wrażenie, że z tomu na tom jest tylko gorzej. Jej decyzje są nierozsądne, zachowania bywają głupie, a rozważania romantyczne, którego z chłopaków woli – frustrujące. Co za tym idzie nie jestem też do końca zadowolona z tego, jak toczy się kwestia wątku romantycznego. Choć z drugiej strony mam wrażenie, że w gimnazjum byłabym nim usatysfakcjonowana, więc może to po prostu kwestia grupy docelowej dla Alyssy i obłędu. Miałam nadzieję, że sytuację będą ratowały postacie drugoplanowe i faktycznie, Morpheus sprawia, że fabuła jest barwniejsza (nawet jeżeli i jego zachowania bywają niezadowalające), a przeszłość matki Alyssy znacząco ubarwia historię (brawa dla Howard za to, jak poprowadziła jej wątek). Nie mogę jednak tego samego powiedzieć o Jebie, który jak dla mnie niewiele wnosi poza tym, że utrudnia proces decyzyjny głównej bohaterki i odciąga jej myśli od tego, co naprawdę ważne. Jednak największą wadą tej książki jest styl. Chwilami (a szczególnie na początku) coś bardzo mocno mi tutaj nie grało. Autorka poświęca stanowczo zbyt dużo miejsca na opisywanie elementów, które nie mają większego znaczenia dla historii i o których czytelnik za pół strony zapomni. Po drugie kilkukrotnie miałam wrażenie, że dialogi są sztywne i brzmią bardzo nienaturalnie. Czytając to, trudno było mi uwierzyć, że ktokolwiek mógłby mówić w taki sposób. Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Z jednej strony Alyssa i obłęd roztacza ciekawą wizję świata wykreowanego przez Lewisa Carolla. Jestem zafascynowana tą historią i na pewno sięgnę po trzeci tom, wieńczący tę serię. Jednak nie mogę się pozbyć uczucia frustracji przy lekturze niektórych wątków. Ale podsumowując, mimo wszystko jeżeli podobał wam się pierwszy tom, to warto dać szansę kontynuacji.

"Postępujemy tak, jak musimy, żeby chronić to, co kochamy." Alyssa powraca z Krainy Czarów do świata ludzi, by móc zasmakować życia, jakie powinna wieść przeciętna nastolatka. Jej rodzina nareszcie jest kompletna, czas nadrobić te wszystkie lata, kiedy mama nie była obecna w jej życiu. Obie mają sobie tyle do powiedzenia. Alyssa w tym roku kończy szkołę, przed nią bal, a następnie studia, a zarazem wspólna przyszłość z Jebem u boku. Zakochani nie mogą się już doczekać studenckiego życia, nie spodziewają się, że coś, a właściwie ktoś, stanie im na przeszkodzie. Dziewczyna coraz częściej miewa senne wizje dotyczące Krainy Czarów, które nie należą do najprzyjemniejszych. Niepokojące jest, że w niedługim czasie Morpheus zaszczyca ją swoją obecnością, a nie przychodzi z dobrymi wieściami. Czerwona Królowa łaknie zemsty za wyrządzone jej krzywdy, planuje wkroczyć do świata ludzi, by zemścić się na Alyssie i jej bliskich. Czy nastolatka obudzi w sobie głęboko skrywaną Królową Netherlingów, a co za tym idzie - magię, której stara się do siebie nie dopuszczać? Dziewczyna stanie przed wieloma wyborami, których decyzje będą ściśle związane z jej niedaleką przyszłością. Czy wybierze dobrze? "Alyssa i obłęd" to drugi tom serii Alyssa z innej krainy autorstwa A.G.Howard. Pierwszą częścią serii byłam zachwycona, wersja Alicji w Krainie Czarów w klimacie wyjętym z filmowej adaptacji Tima Burtona to coś dla mnie! Byłam ogromnie ciekawa kontynuacji, choć bałam się, że mnie rozczaruje. Czy tak się stało? Niestety, ale po części tak. Nie mogę napisać, że książka mi się nie podobała, bo to bardzo mija się z prawdą. Koniec końców jestem zadowolona z lektury, ale zabrakło mi tej magii, która była wszechobecna w pierwszym tomie serii. Może dlatego, że w tym tomie większość akcji ma miejsce w świecie ludzi? Pewnie tak. Na szczęście, postaci z Krainy Czarów zaszczycają nas swoją obecnością, z czego się bardzo cieszę, bo ... jestem ogromną fanką Morpheusa. Dla mnie to człowiek zagadka. Jest tajemniczy, pewny siebie, momentami arogancki, a pod przykrywką tych cech kryje się wielkie, wrażliwe serducho. Moja ulubiona postać, zdecydowanie. Historię Alyssy pochłania się błyskawicznie, mimo tego, że liczy sobie prawie pięćset stron. Nie ma tu miejsca na nudę, a klimat powieści mocno mi się udzielił. Znajdziemy tu wiele intryg, niedomówień i tajemnic, które budują niebywałe napięcie. Otrzymałam też odpowiedzi na nurtujące mnie pytania, co mnie satysfakcjonuje :). Za dużo tu dla mnie love story z Alyssą i Jebem w roli głównej. Najchętniej ominęłabym te "słodkie" fragmenty, ale może to dlatego, że nie lubię tego chłopaka? ;) Kibicuję Morpheusowi od samego początku, uwielbiam jego poczucie humoru i to, w jaki sposób operuje słowem. Zakończenie tego tomu... co to było? No, genialne! Autorka zostawiła czytelnika z wieloma znakami zapytania, jestem ciekawa, w którą stronę pójdzie Howard zamykając tę serię. Mam nadzieję, że moja wizja pokrywa się z wizją Autorki :). Z wielką niecierpliwością wyczekuję kolejnego tomu! "(...) teraz bardziej niż kiedykolwiek zdaję sobie sprawę z tego, jak ważne jest każde wspomnienie, dobre czy złe, ponieważ wszystkie one nas kształtują."

Moja opinia: Alyssa i Obłęd to magiczna, pełna tajemnic i niespodziewanych zwrotów akcji historia, która swoją premierę będzie miała 3 kwietnia 2019 roku za pośrednictwem Wydawnictwa Uroboros. Jej autorką jest A. G. Howard –bestsellerowa pisarka New York Times,która zasłynęła z magicznej i poruszającej wyobraźnię serii Alyssa z innej krainy. Pomysł na tę historię zrodził się pośród zapachu starych książek i bezcennej ciszy, która otulała salę niewielkiej, miejskiej biblioteki. Zainspirowana twórczością Lewis Carroll’a, stworzyła kreatywną i fascynującą powieść fantasy, która jest nieco mroczniejszą i bardziej szaloną wersji Alicji z Krainy Czarów. W drugim tomie, Alyssa Gardner ponownie znajdzie się w ogromnym niebezpieczeństwie, a jej plany na przyszłość i młodzieńcze marzenia będą musiały jeszcze trochę poczekać. Do czasu, aż stawi ona czoła swojemu przeznaczeniu i wszystkim zbliżającym się ku niej wrogom. W jej świecie pojawi się także Morpheus, który z całych swoich sił będzie próbował namówić ją do opuszczenia krainy ludzi i powrotu do Krainy Czarów. Ostrzeże ją także przed Czerwoną Królową, która wciąż żyje zemstą i nie odpuści, dopóki nie uwięzi jej w swoich zabójczych dłoniach. Zapowiada się więc kolejna fascynująca walka, w której to śmiertelniczka zdecyduje o losach magicznej krainy. Czy Alyssa wróci do Krainy Czarów? Czy pokona Czerwoną Królową? Czy może pozostanie w świecie śmiertelników i pokona ją swoją własną bronią? Alyssa i Obłęd to nietuzinkowa i pełna niezapomnianych przygód historia, która zauroczyła mnie nie tylko siłą swoich ekstremalnych emocji i kreatywną, dynamiczną fabułą, ale i świetnie wykreowanymi bohaterami, którzy są charyzmatyczni, wyraziści i pełni wewnętrznego ognia. Szybkie oderwanie się od tej książki jest według mnie absolutnie niemożliwe. Kraina czarów jest tak wściągająca i wyjątkowa, że czytelnik pragnienie w niej pozostać i nie wracać do szarego, pełnego trudów życia codziennego. Nie wiem jak wy, ale ja z niecierpliwością czekam na kolejny tom tej magicznej, nieszablonowej historii! Bo w świecie wyobraźni nie ma nic lepszego, niż książka naszpikowana magią tajemnic, intryg i i niezapomnianych emocji :) Podsumowując: Alyssa i Obłęd to magiczna, mroczna i trzymająca w baśniowo-elektryzujący napięciu historia, która zabierze nas do świata otulonego magią tajemnic, nutką szaleństwa i szczyptą śmiertelnego niebezpieczeństwa, które mrozi nie tylko krew w żyłach, ale i sprawia, że serce czytelnika zaczyna bić w niekontrolowanym, szaleńczym tempie! Pragniesz emocji? Niezapomnianych przygód? Szaleńczych wrażeń? Alyssa już czeka, by zabrać cię w niezapomnianą podróż do krainy pełnej śmiertelnych wyzwań i magicznych zagadek:)

Główna bohaterka na pewno nie jest zwyczajną nastolatką. Rozdarta pomiędzy światem rzeczywistym, a iluzją Wonderlandu, pomiędzy uczuciami kierowanymi do Jeba, a postacią enigmatycznego Morpheusa. Dziewczyna zostaje postawiona w bardzo trudnej sytuacji i w końcu musi zrozumieć, że nie da się na wieki udawać kogoś, kim się nie jest. Ale nie przychodzi jej to łatwo. Momentami drażnił mnie jej brak zdecydowania i podejmowania „dorosłych” decyzji, bo przecież nie da się zbyt długo polegać na pozorach i liczeniu na czyjąś pomoc. Jeśli chodzi o kreację męskich bohaterów, wszyscy jak zahipnotyzowani kręcą się wokół Alyssy. Dziewczyna musi mieć chyba w sobie to coś… Inaczej trudno byłoby mi to zrozumieć. Jeb, jako ludzki nastolatek nie wskrzesił we mnie ponadprzeciętnej sympatii, za to Morpheus, choć momentami mroczny, zdołał tego dokonać. I pomyśleć, że jest przecież ćmą! Oddany swojej misji, towarzyszący działaniom Alyssy, zdeterminowany w walce z wrogiem. A przy tym wszystkim skłaniający do zachowania pewnej rezerwy zaufania w odczuciach czytelnika. Akcja powieści rozgrywana jest zarówno w ludzkim środowisku, jak i Krainie Czarów, chociaż tym razem większy akcent zostaje położony na pierwszy ze wspomnianych światów. To nie Alyssa narusza rzeczywistość Wonderlandu, a raczej postaci wyjęte rodem z magicznej krainy zdają się o nią upominać, przenikać do jej życia. Ciekawe? Wszystko zależy od preferencji. Podoba mi się pomysłowość autorki i fakt, że w ten sposób nie powieliła fabuły pierwszego tomu, a dała jej zupełnie nowy wydźwięk. Złaknionym wyłącznie fantastycznych klimatów czytelnikom może odrobinę brakować tej magii, która towarzyszyła poprzedniej części. Ogromne wrażenie zrobiło na mnie zakończenie powieści. Walka Alyssy z codziennością, jej rodzinne relacje, stawianie czoła wrogom, zostaje zwieńczone dość mocnym cliffhangerem, więc nie ma opcji niesięgnięcia po kolejny tom. Akcja zostaje zawieszona w dość kluczowym momencie, za co autorkę pochwalam, bo narobiła mi ochoty na sięgnięcie po trzecią część. I już mam wrażenie, że na pewno będzie się w niej sporo działo. Kontynuacja na poziomie poprzedniej części, z delikatnie topornym początkiem, za to w późniejszym etapie – prężnie rozwijającą się akcją. Są postaci budujące aurę niepewności, są momenty kulminacyjne i do prawdy zaskakujące odkrycia. Kto jest wrogiem, a kto przyjacielem? Czy Alyssa zdoła uchronić tych, na których jej zależy? Polecam wielbicielom powieści fantastycznych powiązanych niejako ze spuścizną przodków, w tym wypadku z twórczością Lewisa Carrolla. Ja czekam już na trzeci tom. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2019/05/alyssa-i-obed-tom-2-ag-howard-kto-jest.html