Zimna krew (okładka  miękka, wyd. 11.2009)

Cbserwujemy Sweeta, który nie miał lekkiego życia- prześladowany w szkole przez kolegów, wyśmiewany przez koleżanki, dręczony psychicznie przez własnego ojca, wychowywany bez matki. Wątek kryminalny jest bardzo przejrzysty, ale nie on jest istotą powieści. Najważniejsze jest tu studium ofiary. Kto tak naprawdę nią jest?
Życie osobiste głównej bohaterki jest coraz ciekawsze- Paris nie może dojść do ładu z własnym małżeństwem, jest rozdarta między pragnieniem serca, a rozsądkiem, który podpowiada jej , że nie ma już o co walczyć. Na dodatek kolega z pracy nie ułatwia jej podjęcia decyzji. Właściwie Paris pozostaje samotna w tym wszystkim- jest niezdecydowana i doskonale zdaje sobie sprawę z tego, co się dzieje.Ten wątek pozostaje otwarty.Książkę czyta się bardzo dobrze- intryga jest przejrzysta, a mimo wszystko trzyma w napięciu. A zakończenie wcale nie jest takie oczywiste. Jest pewna rzecz, która mnie zaskoczyła. Czyżby zaczynał się nowy wątek w cyklu?

Całkiem podoba mi się zabieg stosowany przez Monsour, czyli ujawnianie od samego początku kto jest winny zbroni. Ciekawe, na ile to się sprawdzi w dalszych książkach, trudno powiedzieć. Tutaj mieliśmy znowu szansę poznać całe “tło” z życia zabójcy. Jąkający się “odmieniec”, odrzucony w szkole przez wszystkich, podlegający znęcaniu się słownemu i fizycznemu, którego matka i siostra nagle znikają, a ojciec też okazuje się być niezbyt stabilny psychicznie. To wszystko tworzy potwora, który tylko marzy o tym, by się zemścić na kolegach z liceum i być w centrum uwagi społecznej, najlepiej jako bohater.
Jeżeli ktoś lubi kryminały, a na dodatek podobała mu się pierwsza część przygód seksownej pani sierżant, to zapraszam serdecznie – będzie się podobać :)

Po lekturze bardzo dobrego Czystego Cięcia z chęcią sięgnęłam po kolejną książkę Theresy Monsour. Zimna Krew również opowiada o losach detektyw z St. Paul - Paris Murphy. Tym razem policjantka jest na tropie groźnego szaleńca, który w niezbyt wyrafinowany sposób zabija kolejne ofiary. Podobnie jak w poprzedniej książce czytelnik dość szybko dowiaduje się, kto zabił. Ale nie jest przez to mniej ciekawie. Czytelnik może potem dopingować Murphy w jej śledztwie i z napięciem obserwować kolejne kroki mordercy... W Zimnej Krwi podoba mi się to, że bohaterowie nie są jedynie szablonowymi postaciami z thrillera. Paris Murphy nie jest superbohaterką bez skazy - ma problemy z mężem, waha się, popełnia błędy. Jej antagonista również nie stał się tym, kim jest bez powodu... Polecam!

To chyba pierwsza książka opowiadająca o pościgu za brutalnym zabójcą, w której naprawdę szkoda mi było biednego Sweeta. Pewnie wynika to z kobiecej wrażliwości Monsour, która była w stanie zwrócić uwagę na to, że nie zawsze bestia jest po prostu czystym złem. Poza tym znów (polecam "Czyste cięcie"!) genialna Paris Murphy, znów pogwałcenie zasad thrilleru... i znów świetna książka :)