Skazany (okładka  miękka, wyd. 06.2024)

Super książka. Wciąga od pierwszych stron.

zajebiste polecam każdemu

Mówi się, że jeden błąd często pociąga za sobą drugi, a próba ich ukrycia niesie za sobą jeszcze gorsze konsekwencje. Mówi się też, że raz złamane zasady wymuszają konieczność łamania następnych szczególnie, jeśli nie chcemy się przyznać. Niestety często jest tak, że w ten sposób spirala nieszczęścia się nakręca. Brooke Sullivan jako nastolatka popełniła taki błąd, katastrofalny w swoich skutkach. Okłamała rodziców, że spędzi noc u swojej przyjaciółki, podczas gdy planowała go spędzić na imprezie ze swoim chłopakiem. Shane Nelson nie był kimś, kogo mogła przedstawić rodzicom jako kandydata na swojego partnera. Wychowywany przez samotną matkę, która z trudem wiązała koniec z końcem, mimo iż był gwiazdą szkolnej drużyny sportowej, to na pewno nie był kimś, kogo zamożni Sullivanowie chcieliby zaprosić do swojego domu. Dlatego Brooke spotykała się z nim potajemnie i dlatego posłużyła się kłamstwem, żeby móc spędzić z nim noc. Na imprezie miała być jeszcze jej przyjaciółka z chłopakiem oraz Tim, najlepszy przyjaciel, z dziewczyną którą zabrała jako jego towarzyszkę. Dobra zabawa wkrótce przerodziła się jednak w tragedię – trzy osoby na imprezie zostały zasztyletowane, a życie pozostałych zmieniło się bezpowrotnie. Przeżył Tim, który ocalił Brook życie, a którego ledwie uratowano, został bowiem ranny w brzuch. Przeżyła Brook, a także jej chłopak Shane, który … próbował ją zabić. Jej zeznania oraz zeznania Tima pogrążyły go, a w konsekwencji Shane otrzymał wyrok dożywocia i trafił do więzienia o zaostrzonym rygorze. Kiedy po dziesięciu latach Brook wraca do Raker, miasta w którym się wychowała, ma poczucie, że powrót ten oznacza nowy etap w jej życiu. Po śmierci rodziców, z którymi od lat się nie kontaktowała, odziedziczyła dom, a zawód pielęgniarki jest jej atutem. Tyle tylko, że na CV odpowiedziała tylko jedna placówka w okolicy – więzienie o zaostrzonym rygorze. To samo, w którym osadzony jest Shane Nelson. Brook nie ma jednak wyboru. Chodzi bowiem nie tylko o nią, ale również o syna, za którego jest odpowiedzialna. Syna, który jest owocem tej feralnej nocy dziesięć lat temu. Syna mordercy. Brooke ma nadzieje, że zanim Shane trafi do gabinetu pielęgniarki, ona zdąży zmienić już pracę. Nie wie jednak, że mężczyzna wyjątkowo często potrzebuje opieki medycznej z powodu bójek. Sytuacja, w której się kobieta znajduje jest wyjątkowo problematyczna. Szczególnie, że Shane przeprasza ją za tę noc i próbuje wyjaśnić, że jest niewinny. Brooke, początkowo nie daje wiary jego słowom, ale zasiewają one ziarno wątpliwości w jej umyśle. Niewinność Shane`a oznaczałaby, że prawdziwym mordercą jest Tim, jej najlepszy przyjaciel. Mężczyzna z którym teraz, po powrocie do domu, zaczęła się spotykać. Jak zakończy się ta opowieść? Niezależnie od tego, jaki scenariusz sobie ułożymy w myślach, to i tak damy się tej historii zaskoczyć. Freida McFadden, autorka książki „Skazany”, ma bowiem wyjątkowy talent do tworzenia wielowarstwowych historii, tak bardzo złożonych, że odkrycie prawdy zawsze jest wstrząsem, bowiem nie wskazują na właściwe rozwiązanie nawet najmniejsze przesłanki. Ta powieść, opublikowana nakładem wydawnictwa Czwarta Strona, również nie jest wyjątkiem. Sięgnąć po nią powinni nie tylko miłośnicy pisarstwa autorki, ale również zwolennicy thrillerów psychologicznych, a także doskonale skonstruowanych powieści, gdzie plejada wyważonych postaci odsłania przed nami mechanizmy ludzkiego działania, w tym… nieprzewidywalność. Tym samym, to książka poważająca nasze zaufanie do swoich instynktów, do samego siebie i … do otaczających nas ludzi.

„Skazany” to thriller psychologiczny autorstwa Freidy McFadden, który pochłonęłam w jeden dzień. Główna bohaterka, Brooke Sullivan, podejmuje pracę jako pielęgniarka w męskim zakładzie karnym o zaostrzonym rygorze, gdzie obowiązują trzy kluczowe zasady: traktować więźniów z szacunkiem, nie ujawniać danych osobowych i nigdy nie nawiązywać więzi z osadzonymi. Jednak te na pozór proste do przestrzegania zasady, okazują się trudne do przestrzegania, szczególnie gdy pod jej opiekę trafia Shane Nelson. Narracja McFadden z wielką precyzją odkrywa skomplikowaną przeszłość bohaterki, pełną zadr i niejasności, splecioną z losami Shane’a Nelsona – mężczyzny, którego zeznania Brooke w przeszłości wsadziły za kratki. Brooke jako postać na początku strasznie mnie irytowała, bo jak byłam wstanie zrozumieć jej naiwność gdy była nastolatką, tak gdy już jest dorosłą kobietą po przejściach jest strasznie podatna na manipulacje. Dlatego przez pierwsze 100 stron przy książce trzymała mnie ciekawie wykreowana postać Shane’a, który jak twierdzi siedzi za coś czego nie zrobił. Thriller powoli, acz nieubłaganie, prowadzi nas przez labirynt wspomnień i sekretów Brooke, które choć wydarzyło się 11 lat temu zagrażają jej obecnemu życiu. Autorka wodzi nas za noc, manipuluje naszymi emocjami oraz serwuje stopniowo narastające napięcie, które ciekawi i utrzymuje atmosferę mroku i niepewności. Styl autorki jest szczegółowy, pełen opisów i zwrotów akcji, które mogą być zaskakujące, ale gdy czytamy uważnie i analizujemy okazują się dość przewidywalne. McFadden umiejętnie balansuje między teraźniejszością a przeszłością, pozwalając nam odkrywać tajemnice krok po kroku. Każdy odkryty nowy fakt rzuca inne światło na wydarzenia, zmuszając nas tym samym, do zastanowienia się nad tym, co naprawdę się wydarzyło. „Skazany” to świetny thriller oraz głęboka opowieść o winie, karze i poszukiwaniu prawdy. Freida McFadden z wprawą porusza się wśród emocji swoich bohaterów, ukazując ich lęki, nadzieje i zmagania z własnymi demonami. To książka, która nie pozwala na obojętność i pozostawia nas z mnóstwem pytań i refleksji. Myślę, że dla osób, które dopiero odkrywają twórczość McFadden, książka będzie doskonałym wprowadzeniem do jej stylu, a zaserwowany plot twist ich zaskoczy. Muszę przyznać, że spędziłam fajny czas z książką, mimo, że niektóre rzeczy udało mi się przewidzieć. Mając w pamięci dwa pierwsze tomu serii „Pomoc domową” spodziewałam się większego zaskoczenia przy plot twiście, dlatego mi osobiście to tamta seria bardziej przypadła do gustu. Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @czwartastronakryminalu (współpraca reklamowa) 🩷.

"Skazany" to historia Brooke, która jedenaście lat temu przeżyła. To opowieść o okropnej zbrodni i sprawiedliwości... ale czy na pewno? To także książka, o której już zawsze będziecie myśleć w czasie burzy. Praca jako pielęgniarka w męskim zakładzie karnym o zaostrzonym rygorze, nie brzmi jak spełnienie marzeń, prawda? A co jeśli jednym z osadzonych byłby wasz były partner, który został skazany głównie przez wasze zeznania? Partner, który nigdy nie zapomniał przez kogo tam trafił... W takiej właśnie sytuacji zostaje postawiona nasza główna bohaterka, która na domiar złego zaczyna kwestionować to, czy lata temu postąpiła słusznie. Królowa thrillerów powróciła i jak zawsze nie zawodzi! Ponownie daje nam niesamowicie inteligentną i wciągającą historię, w której niczego nie możemy być pewni. Jak wiecie kocham "Pomoc domową", więc miałam ogromne oczekiwania co do historii Brooke. Czy zostały spełnione? Jak najbardziej tak! Jak zawsze autorka bardzo długo pozwala nam myśleć, że przewidzieliśmy fabułę, tylko po to, żeby na koniec zrzucić plot twist, który wyrzuca z kapci. Oczywiście miałam swoją teorię (bardzo solidną!) i co? I miała sens przez jakieś 3/4 książki, po czym okazało się, że jak zawsze nie mam racji... Teraźniejszość miesza się z przeszłością, dzięki czemu na bieżąco dowiadujemy się co wydarzyło się tej pamiętnej nocy jedenaście lat temu, kiedy to prawie wszyscy przyjaciele Brooke zostali zamordowani. Najmocniejszą i najbardziej zadziwiającą częścią był zdecydowanie epilog. Czytałam go z otwartą buzią, bo nie mogłam uwierzyć w to co się tam dzieje. Przeczuwałam, że to, co wydarzyło się podczas lepienia bałwana było podejrzane, ale żeby coś takiego?! Jeśli chodzi o bohaterów to byli wspaniale wykreowani. Każdy miał swój charakter, swojego "trupa w szafie" (lub gdzieś indziej) i potrafił omamić czytelnika. Postać Shane'a - byłego chłopaka naszej głównej bohaterki, który został skazany - genialny! Dawno żaden bohater nie zaskoczył mnie tak bardzo. Jedynie do kogo mogę się przyczepić, to do Brooke. Denerwowało mnie, że tak wolno łączyła kropki. W pewnym momencie chciałam wejść do tej książki i nią potrząsnąć, żeby wreszcie przejrzała na oczy. Książki Freidy McFadden mają w sobie coś takiego, że nie da się o nich zapomnieć. Tak bardzo wżerają się w pamięć, że nawet jeśli chcielibyście odłożyć jej historię na bok, to po prostu nie będziecie w stanie. Ciekawość tego co będzie dalej, będzie za wami chodzić tak długo, aż nie skończycie czytać.

O wcześniejszych książkach autorki słyszałam wiele dobrego i mimo tego, że nie miałam jeszcze okazji ich czytać, bez wahania zdecydowałam się, aby sięgnąć po jej najnowszą powieść. Historię poznajemy z perspektywy dwóch linii czasowych, teraźniejszych oraz sprzed 11 lat, kiedy to główna bohaterka przeżyła piekło. Dzięki temu zabiegowi wszystkie wydarzenia się uzupełniają, a my jako czytelnik mamy możliwość na wyrobienie sobie własnej opinii dotyczących tamtych zdarzeń. 

 Brooke jest bohaterką, którą nie każdy polubi. Jest ona łatwowierna, naiwna, zagubiona, a w wielu sytuacjach podejmuje zbyt pochopne decyzje. Jednak mimo tego wszystkiego jestem w stanie po części ją zrozumieć, bo ja też się poczułam zmanipulowana i oszukana. Autorka tak namąciła mi w głowie, że uwierzyłam tej niewłaściwej osobie. Shane natomiast to bardzo intrygujący i enigmatyczny mężczyzna, który moim zdaniem jest najlepiej wykreowaną postacią w książce. Freida McFadden nie skupiła się jedynie na głównych bohaterach, bo również ci drugoplanowi zostali przez nią świetnie skonstruowani. Każdy z nich otrzymał własną rolę, która miała wpływ na całokształt historii. Nikt nie został pominięty, a charakterystyka, działania i motywacje postaci zostały w 100% dopracowane. 

 Niestety sam początek książki mnie nie wciągnął, ale wzbudził moje zaciekawienie. Było po prostu okej, ale bez szału. Dopiero pewien moment sprawił, że siedziałam cała napięta i czytałam z zapartym tchem. Moja głowa produkowała milion myśli na sekundę dotyczących rozwiązania zagadki. Myślałam, że wiem kto jest sprawcą, bo przecież wszystkie dowody na to wskazywały, jednak byłam w błędzie i to ogromnym. Totalnie nie spodziewałam się takiego zakończenia, które dodatkowo jest tak klarowne. A epilog? Nie mam słów. Mistrzostwo. Jest to dynamiczna i bez zbędnych opisów historia, która pozostaje na długo w pamięci. Pokazuje jak nieprzepracowana przeszłość ma wpływ na dalsze życie i do czego może doprowadzić nienawiść do drugiego człowieka. Mimo tego słabszego początku, koniec końców jestem zadowolona. Teraz naprawdę nie dziwi mnie fakt, że autorka jest uwielbiana przez wiele osób.

Freida McFadden to zdecydowanie jedna z moich ulubionych autorek thrillerów. Brooke zatrudnia się jako więzienna pielęgniarka. Wie, że przebywa tam jej niedoszły mo*derca. Co zrobi, gdy go spotka? Co ich łączy? Napięcie, jakie towarzyszyło mi przy czytaniu Skazanego jest niemalże namacalne. Cały czas odczuwalna była atmosfera grozy otoczona aurą tajemniczości. Autorka sprytnie wodzi nas za nos, myląc tropy, nakierunkowując na podejrzanych by później wszystko odwrócić, zamieszać i zwieść naszą intuicję, dacie się zaskoczyć nie raz. Z nią nigdy nic nie jest pewne i albo dowiadujemy się czegoś na sam koniec albo pozostajemy w zawieszeniu w fazie domysłów. Genialna książka, oczywiście nie mogłam się oderwać od lektury i muszę przyznać, że tytuł jest bardziej niż adekwatny do treści. Co więcej, po przeczytaniu zrozumiecie, że ma głębszy sens niż tylko domyślny jeden człowiek. Czytając miałam swoje podejrzenia i mimo, że trafiłam killa razy to i tak zostałam nieco zaskoczona przez sprytne manipulacje ze stronu autorki. Nawet jeśli często trafiłam w prawdę nie było uczucia zawodu, wprost przeciwnie. Pomysł na fabułę genialny, prowadzenie jej od początku do końca także - tu nie ma miejsca na żadne znużenie, odstawienie książki póki się nie skończy nie wchodzi w grę. Tr*py ścięlą się gęsto a nasza bohaterka pragnie rozwiązania sprawy do końca. Mamy motyw past to future, który lubię w thrillerach a także dwie osie czasowe oraz perspektywę kilku osób, w tym sprawcy. Szkoda było się rozstać z tą książką, kreacja postaci jest bezbłędna. Są manipulujcy, inteligentni, przewidujący ale nie przewidywalni, mają wady i zalety a także da się ich lubić lub nie. Sama historia tego, co się stało kiedyś a dzieje się także teraz jest wciągająca i pochłania nasze myśli. Gdy czytałam tę książkę nie widziałam i nie słyszałam nic poza nią, byłam w świecie przedstawionym w niej i tropiłam winnych razem z naszą główną postacią, Brooke. Mamy pełen obraz na zakończenie książki a jednocześnie jest maleńka furtka, z której łatwo by było zacząć drugi tom gdyby autorka chciała. A gdyby nie, to ta historia równie dobrze jest kompletna.

Po rewelacyjnej “Pomocy domowej” i troszeczkę gorszej, ale nadal świetnej jej kontynuacji (czy wiecie, że po angielsku wyszedł właśnie trzeci tom “Pomocy…”?), bez wahania sięgnęliśmy po kolejną książkę Freidy McFadden, czyli “Skazanego” - najnowszy tytuł autorki na polskim rynku. Opis: Brook to dyplomowana pielęgniarka, która po latach wraca do rodzinnej miejscowości w stanie Nowy Jork, gdzie udaje jej się znaleźć pracę jedynie w lokalnym więzieniu o zaostrzonym rygorze. Nie byłoby to aż tak straszne, gdyby nie fakt, że wyrok odsiaduje tam jej były chłopak, skazany za zabój$two (nie zdradzimy czyje) i usiłowanie zabój$twa jej samej, co miało miejsce pewnej felernej nocy przed dziesięciu laty. Nie mija oczywiście wiele czasu, nim bohaterce przyjdzie skonfrontować się z upiorem z przeszłości, a jej historia przeplatana jest relacją z owej tajemniczej, tragicznej nocy z przeszłości. Książka jest dobrym thrillerem, który fajnie wprowadza w klimat, a fabuła jest na tyle wciągająca, że czyta się ją bardzo szybko i chce się poznać rozwiązanie zagadki. Niestety poprzeczka “Pomocy domowej” została postawiona bardzo wysoko i ten tytuł bynajmniej jej nie dorównuje. Zabrakło nam więcej więziennego klimatu, tymczasem powieść w dużej mierze przechyla się w stronę dreszczowca obyczajowego. Rozwiązanie było bardzo ciekawe… do pewnego momentu. Jeden z elementów zakończenia nie jest naszym ulubionym, ale szanujemy wybór autorki. Zwroty akcji są całkiem ciekawe, choć rozwiązania poniekąd domyśliliśmy się już wcześniej, mimo tego, że autorka próbuje mocno czytelnikowi w głowie namieszać. Jeśli czytaliście “Pomoc domową” i spodziewacie się thrillera-kryminału na podobnym poziomie, to możecie się zawieść. Klimat książki jest ciekawy, aczkolwiek nie tak mroczny, jak sugerowałyby okładka i opis, jednak zestawienie tajemnicy z przeszłości, małego miasteczka i więzienia dla najgorszych przestępców jest ciekawym pomysłem. Jeśli więc macie ochotę na nie najdłuższy i dość lekki thriller na wakacje, to “Skazany” na pewno wejdzie dobrze.

Po thrillery Freidy McFadden sięgam w ciemno. Autorka pokazała już kilka razy, że każda jej historia charakteryzuje się dwoma cechami: są nieodkładalne i nieprzewidywalne. "Skazany" to – zdawałoby się – nie do końca taka powieść. Powrót do rodzinnego miasta, traumatyczne przeżycia i samotność – z tym mierzy się główna bohaterka thrillera. A chwilę później brak pewności co do wydarzeń z przeszłości. Nie ma co ukrywać: początkowo odniosłam wrażenie, że fabuła jest przewidywalna i sztampowa i – chociaż książkę czytało się świetnie – miałam wątpliwości co do jej wyjątkowości. Po jej odłożeniu okazało się, że każdy element – nawet ten “oklepany” – wskoczył na swoje właściwe miejsce. "Skazany" to bardzo dobra kreacja bohaterów. Niektórzy wzbudzają w czytelniku niepokój, mnóstwo podejrzeń, innym będziemy współczuć, a jeszcze inni to spokój, stabilizacja i pewność intencji. Warto jednak śledzić każdy ich krok, każdy gest. Tym bardziej, że Autorka pisze językiem sugestywnym i łatwo dać zwieść się na manowce. Freida McFadden umiejętnie manipuluje odczuciami czytelnika, a ułatwia jej to prowadzenie akcji w dwóch liniach czasowych. Choć mogłoby się wydawać, że dzięki temu będziemy mieli szerszą perspektywę, to nic bardziej mylnego. Im dalej w las, tym więcej pytań zaczyna się pojawiać. Ale kto by zwracał na to uwagę! Fabuła wciąż wydawała się banalna 🙂 Naprawdę – niemal przez większość książki płynęłam przez kolejne strony, ale wydawało mi się, że "Skazany" to thriller, o którym szybko zapomnę. Jednak ostatnie kilkadziesiąt stron całkowicie zmieniło moje odczucia względem tej książki i momentalnie zmieniłam swoją ocenę. Freida McFadden przygotowała dla nas kapitalny plot twist, a ostatnie strony sprawiły, że moja szczęka opadła z głośnym hukiem. I choć "Skazany" może nie będzie moim ulubionym thrillerem Freidy McFadden, to muszę przyznać, że Autorka trzyma wysoki poziom! Polecam!

Brooke po wielu latach powraca do rodzinnej miejscowości i wraz z 10-letnim synem, planuje zamieszkać w domu swoich zmarłych rodziców. Ma problem ze znalezieniem pracy w satysfakcjonującym miejscu, a zostaje zatrudniona jako pielęgniarka dopiero w pobliskim więzieniu o zaostrzonym rygorze. Okazuje się, iż w placówce tej przebywa była chłopak Brooke - Shane, który został skazany i osadzony 11 lat temu. Kobieta wówczas przyczyniła się do oskarżenia Shane’a i zaczynają do niej powracać koszmarne wspomnienie sprzed tych 11 lat. Wydarzenia z przeszłości będą odbijać się szerokim echem na teraźniejszości. Jedna noc, która na zawsze zmieniła życie wielu osób. Co się wówczas wydarzyło? Freida McFadden ma tak specyficzny, a zarazem lekki i przystępny styl pisania, iż jej książki chce się czytać w każdej wolnej chwili. „Skazany” dostarcza czytelnikowi niezapomnianych emocji i wrażeń, a przedstawienie wydarzeń w dwóch liniach czasowych jedynie pogłębia uczucie niepewności oraz wzmaga jego ciekawość. Autorka w mistrzowskim stylu bawi się z nami w kotka i myszkę, podsuwając coraz to nowsze informacje i odkrywając tajemnicze karty z pewnej makabrycznej nocy sprzed lat. Doskonale skonstruowany thriller psychologiczny, niesztampowy, z szokującymi tajemnicami z przeszłości oraz zakończeniem niezwykle ciężkim do rozszyfrowania. „Skazany” jest to błyskotliwie poprowadzona historia, w której nie zabraknie napięcia, niespodziewanych zwrotów akcji, a wszystko to osadzone w mrocznym, elektryzującym klimacie niewielkiej społeczności oraz murów więzienia. Nieprzewidywalność wydarzeń czyni tę lekturę niezwykle wciągającą i satysfakcjonującą. Autorka nie zawiodła pokładanych oczekiwań i dostarczyła czytelnikowi niemałych emocji. Polecam ogromnie, szczególnie jeśli lubicie, gdy autorzy stale wodzą Was za nos!