Zielnik czarodziejski (okładka  twarda, wyd. 05.2019)

Bardzo polecam

Aby zrozumieć sens tej książki warto znać definicję przesądu.Jest to utrwalone przekonanie apropo jakiegoś zjawiska bądź przedmiotu, często mające nacechowanie magiczne, mistyczne i na ogół niezrozumiałe. Choć przesądy nie mają poparcia we współczesnej nauce wciąż możemy o nich usłyszeć.W tej recenzji pod lupę weźmiemy "Zielnik czarodziejski to jest zbiór przesądów o roślinach" Józefa Rostafińskiego.Był to botanik i padacz który podjął się zadania bardzo ciekawego-zebrał w jednej książce przeróżne przesądy o roślinach.Spisał ustne przekazy a także uporządkował te już istniejące w literaturze.Korzystał z wiarygodnych źródeł z przeszłości i dobrze streścił treść aby zamieścić dużo informacji przez małą ilość tekstu. Autor przedstawia ciekawą teorię według której przesądy o roślinach które przetrwały do XIVw. nie mają już w sobie praktycznie żadnych naleciałości z kultury Słowiańskiej.Chciał dojść do wykazania pierwotnych wierzeń pogańskich naszego ludu o roślinach z zebranych przez siebie informacji ale doszedł do wniosku że mało jest takich, które na pewno były używane w celach leczniczych przed napływem chrześcijaństwa. Rostafiński zaznaczył, że nie spisał wszystkich przesądów, ponieważ jest ich zbyt wiele ale starał się by były różnorodne i ciekawe.Przeczytamy o bylicy, pokrzywie ale i tykwie i bazylii. Książka podzielona została na trzy części.W pierwszej odnajdziemy materiały takie jak dokładna nazwa rośliny, adnotacja co do pochodzenia i zbiór przesądów.W drugiej właściwości danej rośliny dobre dla ludzi.Trzeca część poświęcona jest skutkom działania roślin czarodziejskich.Tam też odnajdziemy wniosek że magiczne przesądy działały na każdą sferę człowieka i nie tylko.Przeczytamy o roślinach przedłużających życie, chroniących od śmieci, zatrucia, ukąszenia, odpędzające duchy a nawet powodujące posłuszeństwo zwierząt.Magiczne właściwości miały mieć także konkretne części danej rośliny np.korzenie, bulwy, kwiaty.Ważny był sposób i czas zbierania, wpływ planet.Opisano wiele sposobów używania zewnętrznego i wewnętrznego-wcieranie, okłady, sypanie prochu, soki, nalewki. Po tej lekturze nie da się spojrzeć na otaczającą nas zieleń w nudny i przewidywalny sposób.Każde ziele może mieć za sobą długą i interesującą historię przesądów i magicznego wykorzystania. Dziękuję Wydawnictwo Graf_ika za możliwość przeczytania lektury.

,,Zielnik Czarodziejski to jest zbiór przesądów o roślinach” Józef Rostafiński Jesteś miłośnikiem botaniki, kultury ludowej lub starych wierzeń? Jeśli tak, to ,,Zielnik Czarodziejski to jest zbiór przesądów o roślinach” jest idealną lekturą dla Ciebie! Czy zastanawiałeś się, jak w dziewiętnastym wieku, ludzie radzili sobie z chorobami? A może jakie panowały w owych czasach przeświadczenia? ,,Zielnik Czarodziejski to jest zbiór przesądów o roślinach” umożliwia Ci poznanie tajników dziewiętnastowiecznej magii. Dowiesz się więcej nie tylko o przesądach dotyczących roślin, ale również jak przygotować określony napar, czy jakie skutki niesie za sobą zażycie danego ziela. Zebrałam dla Ciebie kilka ciekawych przesądów, które może zachęcą Cię do sięgnięcia po zielnik. - Mięta - leczy śledzionę, jeżeli chory obrywa ją zębami z krzaka niewyrwanego. - Tymianek - podesłania leczy padaczkę. - Leczywrzód - patrzeć wrytemi oczami na sok traci się czkawkę. - Bazylia - wąchanie niebezpieczne. Przykład Włocha, któremu skutkiem wąchania ulągł się srogi robak w mózgu. ,,Zielnik Czarodziejski to jest zbiór przesądów o roślinach” jest zdecydowanie gratką dla entuzjastów botaniki, magii i wierzeń ludowych. Piękne wydanie oraz archaiczny język przeniosą Cię do wieku dziewiętnastego. Poczujesz się jak świeża adeptka, której przeznaczono nie tylko leczenie ludzi, ale również odczynianie uroków.

Prawdziwa perełka dla miłośników kultury ludowej, botaniki oraz czarnoksięstwa i magii wszelakiej. Piszę to zupełnie szczerze "Zielnik czarodziejski. To jest zbiór przesądów o roślinach", może okazać się dla wyżej wymienionych entuzjastów, nielada rarytasem. Józef Rostafiński zdecydował się udowodnić, że "to co z wierzeń o roślinach żyje wśród ludu" nie jest, o czym to przekonana była większość ówczesnych badaczy, wyobrażeniem proweniencji pogańskiej, ale chrześcijańskiej. Swoją tezę popiera popularną literaturą ludową na czele z "Ogrodami zdrowia". Leksykon, bo tym w rzeczywistości jest dzieło Rostafińskiego z 1893 roku składa się z trzech części. W pierwszej części autor układa rośliny w porządku alfabetycznym i przypisuje do nich kolejne przesądy i przypisy, dzięki którym dociekliwszym czytelnikom łatwiej będzie sięgnąć do ich źródeł. W kolejnej zestawił sposoby używania środków roślinnych w stosunku do świata ludzkiego. W trzeciej natomiast skupiamy się na skutkach działań środków roślinnych czarodziejskich. Książka jest doskonale i pięknie wydana, ale zauważyłam już, że nie jest to wyjątek jeśli chodzi o publikacje @wydawnictwo_grafika . Niestety, niektórych pewnie to rozczaruje, ale ilustracji tu brak. No ale nie można mieć wszystkiego, prawda?