Zachwyć się! Naucz się medytować od wielkich filozofów (okładka  twarda, wyd. 01.2022)

Ok

Ćwiczenia uważności, ale nie mindfulness. Propozycje ćwiczeń medytacyjnych, ale i krytyka zbytniego zafiksowania się na konkretnych technikach. Książka Marcina Fabjańskiego niejednokrotnie mnie zaskoczyła. A jednocześnie, zafascynowała i dała nadzieję, że medytacja odmieni także moje życie - choć prawdopodobnie nigdy nie usiądę w pozycji kwiatu lotosu. Książka składa się z dziesięciu ćwiczeń, czyli "etiud medytacyjnych", opatrzonych komentarzem. Choć nosi podtytuł "naucz się medytować od wielkich filozofów", dla mnie najciekawsze były spostrzeżenia samego autora. Być może dlatego, że jego droga jest pokazana w szerszym kontekście, ze wskazaniem zarówno momentów przełomowych, jak i licznych błędów. "Zachwyć się" można przeczytać za jednym zamachem, trochę jak napisany lekkim piórem traktat filozoficzny. Można kolejne lekcje rozłożyć na 10 dni. Ja na pewno będę jeszcze do niej wracała - myślę, że to jedna z tych pozycji, które przy każdym kolejnym podejściu odsłaniają przed czytelnikiem nowe sensy.

Mój mąż, buddysta Diamentowej Drogi, już lata temu zaszczepił we mnie ciekawość jeśli chodzi o praktyki medytacyjne. Wielokrotnie próbował nauczyć mnie medytacji, jednak okazałam się wyjątkowo oporną kursantką. Siedzenie bez ruchu na poduszce medytacyjnej wypełnionej łuską gryczaną w pozycji półlotosu, wyprostowana sylwetka i próba totalnego wyciszenia, to wszystko nie przychodziło mi łatwo. Jedyne na czym byłam w stanie się skupić to bolące plecy czy skurcze, które pojawiały się w łydkach. Po kilku próbach zaniechałam wysiłków, ku rozczarowaniu własnemu i mojej drugiej połówki. Z zazdrością jednak obserwowałam jak wiele dobrego medytacja daje mojemu mężowi: przynosząc mu spokój i napełniając jego serce niespotykanymi pokładami cierpliwości. Z ciekawością więc sięgnęłam po najnowszą książkę Marcina Fabjańskiego, filozofa i twórcy Apenińskiej Szkoły Filozofii we Włoszech, który od lat popularyzuje filozofię wschodu i zachodu czerpiąc garściami z buddyzmu, stoicyzmu i myśli współczesnych filozofów. "Zachwyć się! Naucz się medytować od wielkich filozofów" to pięknie wydana pozycja, która pokazuje że medytowanie nie musi być praktyką wyczerpującą i schematyczną. Według autora medytować można wszędzie (najlepiej będąc blisko natury), w pozycjach, które nie wymagają umiejętności gimnastyka, biorąc z bogactwa myśli i idei wielkich filozofów to co najcenniejsze. Na kartach swoje książki odwołuje się zarówno do nauk Buddy, utworów Marka Aureliusza, myśli Kartezjusza czy Nietzschego. Znajdziemy tu liczne cytaty z ich dzieł, które mogą być inspiracją w codziennych praktykach medytacyjnych. Każdy rozdział zakończony jest opisem ćwiczenia medytacyjnego, które autor pięknie nazywa etiudą medytacyjną, zawierającym zarówno instrukcje jak je wykonać oraz informacje jak może wpłynąć na polepszenie jakości naszego życia. Jednak główna myśl, która wyłania się z kart tej książki jest taka, że nie wystarczy używać technik medytacyjnych, trzeba prowadzić medytacyjne życie. To świetna pozycja dla tych, którzy chcą wzbogacić swoje duchowe życie, ucząc się medytować bez napięcia i sztywnych reguł. Polecam!

Medytacja - to nie wyjazd na koniec świata, udawanie guru... Autor chce nas przekonać, że medytować cały czas, że nasze życie to medytacja. Nie chodzi tu o dziwne ćwiczenia, w dziwnych pozach, zatracanie się. Zachwyć się to książka, która zachęca do tego, by po przebudzeniu spojrzeć na coś innego niż telefon. To książka, która pokazuje, jak "obserwacja uśmiechu" może pomóc skupić się na czymś dobrym, co dzieje się w nas. Cytaty z filozofów, tych znanych i tych, o których przeczytałam pierwszy raz; opisy doświadczeń autora, sprawiają, że książka nie jest typowym podręcznikiem medytacji. To książka, która zachęca do tego, by własne życie przeżyć, zacząć je doświadczać, a nie tylko zamknąć w numerkach, liczbach - od daty urodzenia, po datę śmierci, a pomiędzy na numery telefonów, kont, wartości franka, czy raty kredytu. Czy warto ją przeczytać? Warto mieć czas żeby z nią posiedzieć, na spokojnie doświadczać. (ps. dla miłośników ładnych wydań - książka ma naprawdę świetną okładkę z nierówną fakturą, działa na zmysły:) pasuje do medytacji)

Zachwyciłam się tą książką. Bardzo ciekawe i odmienne, od znanych mi, podejście do medytowania, a do tego przepiękne wydanie. Podoba mi się podział książki na etiudy medytacyjne, które są opisane bardzo praktycznie i można robić je samemu.

,, Nuda nie istnieje sama w sobie. Jest skutkiem chwilowego otępienia, czyli błędem w sztuce dawania uwagi. Jakość naszych doznań i emocji oraz klarowność myślenia zależą od tego, jak dajemy uwagę. To ona kreuje światy, w których żyjemy". Więc może zaczynając od początku powiem wam, że książka jest niecały centymetr niższa od innych przeciętnych lektur i około centymetra węższa. Wewnątrz druczek jest średniej wielkości, aczkolwiek jest bardzo wypośrodkowany i wąski. Wszystkie ważne myśli, czy też sentencje są pogrubione w książce, by najbardziej zwrócić na siebie uwagę, choć moim zdaniem to, co jest pomiędzy nimi także jest ważne. Tylko tam jakby napisane bardziej normalnie, jakby tłumaczono nam pewne schematy. Jeśli chodzi o styl autora, to jakoś w tej książce do mnie nie dotarł. Czytałam już jego inną i była bardziej zrozumiała. Tutaj stara się zachować jakby jakość swoich wypowiedzi, pokazać, że jest na wyższym szczeblu intelektualnym i kiedy tylko chce, może używać naukowego żargonu. Jak sam zwraca nam uwagę ta książka została napisana przez wcześniejszą sieć niezliczonych strumyków doświadczenia. Przeczytamy o tym jak poprawnie medytować i jak w ogóle się do medytacji przygotować. Wszystkie te kroki będą dość szczegółowo opisane. Jest to łatwe do zrozumienia i zastosowania ale tylko dla tych osób, które nie są nadpobudliwe. Osoba, która wciąż jest w ruchu nie wytrzyma tak długiego siedzenia. Ktoś powie, że jest ono bezczynne, jednak autorowi chodzi o to, by właśnie wkraczając w pole medytacji wyciszyć się na tyle, by pozostawić swoje myśli, odczucia i cały dotychczasowy chaos poza obszarem medytacji. By całkowicie oczyścić się ze zbędnych zmagań nie tylko naszego ciała, ale i mózgu. Musicie jednak wiedzieć, że nie da się jej przeprowadzić na siłę. Nikt nikogo nie zmusi, by siedział i przestał myśleć. Tylko człowiek całkowicie gotowy by tego spróbować ma szansę powodzenia. Prawdę jednak napisał, że poprzez oczyszczenie się ze złych emocji i stresu, zgiełku dnia codziennego, nasz świat naprawdę wygląda inaczej...

Czy prowadzisz medytacyjne życie, czy jedynie korzystasz od czasu do czasu z narzędzi medytacyjnych? Czy medytujesz kontemplując, czy może jednak wykorzystujesz techniki, które jedynie mają za zadanie skoncentrować Twoją uwagę na jednym obiekcie? Autor zadaje wiele niewygodnych pytań, które dają do myślenia. 👏 Pokazuje ciekawe spojrzenie na życie medytacyjne, wbijając nieraz kij w mrowisko - przekazując swoją opinię o nauczycielach medytacji, którzy działają w sieci. Nie ze wszystkim zgadzałam się z autorem, ale też sporo rzeczy jasno zostało nazwanych - myśli, które i mnie gdzieś kłębiły się w głowie. . Książka w dużej mierze nawiązuje do podejścia różnego rodzaju filozofów, od których czerpie autor. Mamy tu takie postaci jak: Marek Aureliusz, Kartezjusz, Epikur czy Budda. Do tego sporo samej praktyki Fabjańskiego plus 10 praktycznych ćwiczeń medytacyjnych. Jest naprawdę spora szansa, że większości z nich nie znacie. ✨ . Jeżeli interesujecie się medytacją, zdecydowanie polecam Wam tę pozycję!

Jedna z lepszych pozycji na temat medytacji i uważności. Wskazuje, że medytacja nie jest tylko ćwiczeniem, ale stylem życia. Zawiera dużo filozofii, cytatów myślicieli i buddystów, a także personalnych doświadczeń autora. Polecam!