Mindhunter. Tajemnice elitarnej jednostki FBI zajmującej się ściganiem seryjnych przestępców (okładka  miękka, wyd. 01.2021)

Studiuję kryminologię i od wielu lat interesuję się profilowaniem. Mam 8 stron notatek z tej książki właśnie odnośnie profilowania. Bardzo wciąga. Jak ją kończyłam to było mi smutno, że nie jest dłuższa. Książka oczywiście jest lepsza od serialu. Z niej można się na pewno dużo nauczyć jeżeli ktoś chce iść w kierunku kryminologii i związanego z nią przyszłego zawodu. Książkę się czyta niesamowicie przyjemnie, a autor ma świetny styl pisania. Na tyle dobry, że kupiłam już jego inne książki. Bardzo polecam. Po przeczytaniu książki zaczęłam oglądać serial i rozczarował mnie. O ile rozmowy z więźniami są odtworzone identycznie co do słowa, to reszta się nie pokrywa. Książkę bardzo polecam. Nie lubię czytać książek ani oglądać seriali ponownie, ale jestem pewna, że Mindhuntera przeczytam ponownie za jakiś czas.

Bardzo ciekawa książka o profilowaniu morderców. Historia wydziału behawioralnego, jego praca, sukcesy i porażki. Opisy charakteru zbrodniarzy i ich czynów, mrożą krew w żyłach i uruchamiają wyobraźnię. Polecam książkę, choć jest dość ciężka poprzez brutalna zawartość.

Uwielbiam książki o takiej tematyce i się nie zawiodłam. Był to dobry opis rozwoju pracy profilera psychologicznego bez pieśni chwalebnych od autora dla autora. Skupiona na sednie.

Może książka nie jest po prostu dla mnie, ale nawet nie doszłam do połowy a męczyło mnie jej czytanie, nic ciekawego.

Oczywiście, że bardzo intereujące dla tych co lubią lektury z dziedziny kryminalistyki. Dobrze napisane.

Jeśli interesują Cię wątki tego gatunku, jest to idealna książka dla Ciebie!

Wciągająca

(:-)-[-]=

Polecam.

„Mindhunter” - książka, ale i serial który powstał i możecie go zobaczyć na Netflixie. Nie od dziś wiadomo, że ludzi interesuje osobowość mordercy, gwałciciela, pedofila. Każdy chciałby wiedzieć co spowodowało, że takim się stał, co go do tego popchnęło. Może coś stało się w dzieciństwie, może trudny okres dojrzewania, może to wina rodziców, a może po prostu taki się stał w późniejszym czasie. Profiler kryminalny to niełatwy zawód - to właśnie on musi zrozumieć osobowość i zachowania seryjnego mordercy albo chociażby złodzieja, który seryjnie napada na banki czy sklepy. John Douglas - pełni właśnie taką funkcję, odkrywa ludzkie zachowania, ludzkie pobudki które prowadzą i popychają ich do popełnienia zbrodni. Dlaczego człowiek potrafi zabić innego człowieka? Jaką ma z tego satysfakcję? Moim zdaniem profiler powinien bardzo interesować się psychologią, socjologią, kryminalistyką. Nie może opierać się tylko na czynach, on musi zrozumieć co kierowało zbrodniarzem, dlaczego to zrobił. To profiler musi ustalić co to za osoba, czy to mężczyzna, czy kobieta, czy to osoba starsza czy młodsza. Douglas opisuje kilku takich wybitnych profilerów, którzy dokładnie potrafili określić profil, powiedzieli o tym policji, a ci bezbłędnie dzięki temu mogli ująć zbrodniarza. Takim profilerem jest również Douglas, nie opiera się na suchych faktach - on chce zrozumieć ludzką psychikę, ludzkie zachowania. Właśnie aby tak się stało prowadzi wiele rozmów z więźniami, a oni nie mają oporów przed tym aby się otworzyć i opowiedzieć o sobie i dlaczego popełnili taki a nie inny czyn. Sam John Douglas w książce, już na samym początku mówi, że jeśli chcecie dowiedzieć się jak dokładnie popełnić zbrodnię doskonałą - to on Wam tego nie powie, nie podsunie. To byłby strzał w kolano. W książce „Mindhunter” dowiecie się o życiu prywatnym Douglasa, o pracy w policji, w FBI o pracy jako profiler. Opowie trochę o zbrodniach które "zatrzęsły" Stanami Zjednoczonymi. Dowiecie się tyle, aby zaspokoić własną ciekawość, ale nie na tyle aby wiedzieć jak taką zbrodnię popełnić. Muszę Wam się przyznać, że czytając „Mindhuntera’, już od początku miałam gdzieś z tyłu głowy jedno pytanie a zarazem stwierdzenie - "stworzyć serial na podstawie takiej opowieści to jest coś, to wymaga niezwykłego talentu". Nie dlatego, że John źle pisze, wręcz przeciwnie mamy tutaj doskonały przykład lekkości pióra, w tym powinniśmy się od niego uczyć - problem w tym, że Douglas ukazuje nam części spraw, opisane ogólnie, ale mówiące wszystko co powinniśmy wiedzieć - jaki był motyw, co się stało, jak wpadli na trop i jak schwytali zbrodniarza oraz jak go skazali. „Mindhunter” to inne spojrzenie na opowieści kryminalne - z jednej strony czyta się jak dobre opowieści o zbrodniach, jak kryminał, ale z drugiej strony macie ciągle przeświadczenie, że to o czym on pisze zdarzyło się naprawdę. I takie rzeczy ciągle się dzieją - nie tylko w USA. Polecamy: Dobre Recenzje