Wtorki z Morriem (okładka  twarda)

Książka, która zmienia punkt widzenia.

Daje do myslenia....

Wybitna książka.

Lubię powieści, w których jest coś do okrycia. Lubię książki, które pozwalają czytać między wierszami. W ten sposób trafiłam na twórczość Mitcha Alboma i odnalazłam dokładnie to czego szukałam. Historie autora są stosunkowo krótkie, ale za to w pełni konkretne, świadome oraz przemyślane. Albom pozwala wychwycić w tekście nie tylko nowe przygody czekające na jego bohaterów, ale także jego prywatną interpretację świata. Możemy się z nią zgadzać lub nie, ale zawsze wejdziemy w interakcję z fabułą a to najlepsza rekomendacja dla każdej książki. Powyższa lektura jest indywidualną, bardzo prywatną lekcją, którą autor otrzymał od życia a z którą postanowił podzielić się ze swoimi czytelnikami. Opowiada on o swojej relacji z poznanym profesorem socjologii, Morriem Schwartzem, która trwała na przestrzeni lat - najpierw została jednak zerwana, by móc odrodzić się z jeszcze większą siłą. Jednak kiedy Albom ponownie spotkał Schwartza na swojej drodze ten był już nieuleczalnie chory a jednak jak kiedyś kontynuowali tradycję workowych spotkań. To historia motywująca, pełna możliwych do wychwycenia cytatów, wartości, morałów. Subtelnie narzucająca swoje racje, ale jednocześnie pozwalająca czytelnikowi skonfrontować się z radami umierającego człowieka i zrozumieć własną objętą życiową drogę. Przyznaję, że osobiście nie zawsze popierałam decyzje czy nawet same słowa tytułowego Morria, ale to pozwoliło mi jedynie utwierdzić się w przekonaniu co do własnych racji a sama książka pokazała mi kilka możliwości spojrzenia na świat za co jestem jej bardzo wdzięczna. Krótka fabularnie historia, którą zapewne każdy z Was przeczyta w jeden wieczór zmusza do myślenia, zaskakuje wyjątkowym klimatem i zaprasza do zamkniętego, kameralnego grona po kilka życiowych prawd oraz uniwersalnych mądrości. Nic dziwnego, że "Wtorki z Morriem" to książka, która stała się bestsellerem. Najlepsze powieści bowiem to te, które kryją w sobie sporo prawdy i opierają się na życiowych doświadczeniach a pisane są prosto z serca. W tej historii przebija zafascynowanie autora, jego potrzeba dążenia do poziomu swojego mistrza oraz próba zaznajomienia czytelnika z zasadami według których żył Schwartz. Cieszę się, że miałam przyjemność poznać tak nietuzinkową powieść i Wam również polecam samemu zmierzyć się z tym dziełem.

To już moje czwarte spotkanie z twórczością Mitcha Alboma i jak dotąd chyba najmocniejsze. Owszem, podobał mi się NIEZNAJOMY NA TRATWIE, również PIĘĆ OSÓB, KTÓRE SPOTYKAMY W NIEBIE było dobre, gorzej z kontynuacją, czyli KOLEJNĄ OSOBĄ, KTÓRĄ SPOTKAMY W NIEBIE... ale WTORKI Z MORRIEM mają moc - bo są autentyczne. Albom opowiada, w właściwie relacjonuje nam ostatnie rozmowy ze swoim profesorem. Morrie Schwartz umiera, a on, jego dawny student postanawia, zbiegiem okoliczności, odnowić tę znajomość... Nie planował tego, można powiedzieć, że los rzucił mu temat przed oczy, a on podjąl rękawicę i razem ze swym, jak go nazywa "trenerem" dotyka sedna ludzkiego życia. Bo co jest w życiu ważne? Ale tak naprawdę ważne? Niby każdy wie, ale jak co do czego, to akurat najważniejsze mamy gdzieś (aby nie rzec mocniej - słowo na "d" i ma cztery litery). Świadomość końca zmienia perspektywę i nagle OKNO znaczy świat, a świat, znaczy niemożliwie. To trudna książka, trudny wywiad z człowiekiem z "terminem ważności". Jest w tej rozmowie jednak tyle ciepła i paradoksalnie ŻYCIA, że śmierć zdaje się tylko napędzać przyjaźń i wzajemne zrozumienie. Śmierć? Kto o niej myśli? Kto pamięta, że jest nasza? Że nie można się jej wyprzeć? Że przyjdzie? Ponownie - niby każdy wie, ale jak przyjdzie co do czego... to mamy śmierć w ... no właśnie. A ona nas nie ma gdzieś - ona pamięta i czeka. WTORKI Z MORRIEM, choć mają słabsze momenty, chociażby minusem jest to, że samych rozmów nie jest aż tak wiele, spodziewałam się raczej całej KSIĄŻKI - ROZMOWY i jest problem z pierwszym wrażeniem, gdy czytelnik może odnieść wrażenie, że oni rozmawiają posługując się złotymi myślami, że to banały, a przynajmniej slogany... Lecz, jak się nad tym zastanowić, to na końcu zostaje nam właśnie ten banał. To oczywista prawda, która ze śmiercią na ramieniu staje się największym pragnieniem. Polecam, Mitcha Alboma czyta się bardzo dobrze, ma lekkie pióro i porusza delikatne struny naszej egzystencji i myślenia o niej. Trochę mi przypomina Coelho, choć zdecydowanie Alboma bardziej lubię, ma coś też z CHATY (której akurat fanką nie jestem), ale roznosi właśnie takie wibracje i porusza właśnie takie tematy. Książka jest ślicznie wydana, spójnie z innymi pozycjami tego pisarza/dziennikarza. Myślę, że ta książka, jak i pozostałe są nam, gdy trafią na odpowiednią chwilę, mogą wiele w życiu odbiorcy zmienić i stać się ważnym krokiem w podjęciu jeszcze ważniejszych decyzji. Polecam. oby każdy na swej drodze miał szczęście spotkać swojego Morriego Wydawnictwo Zysk i S-ka

👉 Książka, która pozwoli ci lepiej poznać samego siebie i na nowo odkryć świat - genialny nagłówek z którym zgadzam się w 100%. IG: Czytomanka 👉Wielu spotkało w swoim życiu kogoś, kto stał się dla nich mądrym i cierpliwym nauczycielem, zawsze służącym radą i pomagającym stawiać pierwsze kroki w dorosłym życiu. Dla Mitcha Alboma taką osobą był Morrie Schwartz, profesor socjologii, który go kiedyś uczył. Po dwudziestu latach spotykają się ponownie w bardzo trudnym dla autora okresie. Jego dawny mistrz jest nieuleczalnie chory, mimo to widują się jak kiedyś co wtorek, a ich rozmowy stają się dla Mitcha bezcenną lekcją życia. 👉 Wartościowa książka, z której można mieć samorefleksje. Pozwala na chwilę się zatrzymać i zastanowić w jaki sposób wykorzystujemy swój czas i czy właściwie go wykorzystujemy... dobra ksiązka! ❗ Ocena: 8/10 Dziękuje @zysk_wydawnictwo za egzemplarz!

Fenomenalna!