Wojna makowa. Tom 1 (okładka  zintegrowana, wyd. 02.2023)

Dla sieroty wojennej jaką była Rin przyszłość była jasno określona. Zostać żoną starego i bardzo bogatego mężczyzny, być mu posłuszna i rodzić dzieci. Dziewczyna jednak przysięgła sobie, że nigdy do tego nie dopuści. Po dwóch latach przygotowań, ciężkiej pracy i wręcz nie możliwym wytrwaniu, osiągnęła swój cel. Spośród wielu zamożnych dzieciaków, przygotowanych do tego egzaminu od najmłodszych lat Rin została przyjęta. Jej początki w Akademii były chyba moją ulubioną częścią książki. Cały ból dziewczyny, pogardę z jaką traktowali ją inni, ja dzięki temu jak dobrze to autorka opisała, też czułam. Wiele razy zaciskałam zęby razem z bohaterką w poczuciu niesprawiedliwości. Postacie poboczne były świetne wykreowane. Gdy już myślałam, że znalazłam swojego ulubieńca to pojawiał się ktoś nowy i otrzymywał moją sympatię. Rin to moje odkrycie roku. To w jaki sposób została ona wykreowana jest czymś niesamowitym. Wiele razy nie rozumiałam jej decyzji, w innych jej znowu bardzo kibicowałam. To bohaterka nie idealna, z prawdopodobnie szarą moralnością co jest świetne. Cały czas słuchając tej książki w audio miałam tylko w głowie JAK JA JĄ UWIELBIAM. Przez te kilka dni podczas których słuchałam jej tylko gdy natrafiała mi się okazja, docierało do mnie jak dobrą robotę odwaliła autorka. Dość, że bohaterowie nie pozwalają mi się oderwać od tej książki to też sama fabuła, która sprawia, że przez nią się płynie. Rin robiła wszystko aby zyskać chodź trochę odrobiny dumy w oczach osób, których szanowała i respektowała jako dowódców czy mentorów. Jej relację z każdym z mężczyzn, którzy byli obecni w jej życiu były strasznie fascynujące. Każda z nich była inna, ale miała podobne cele. To jak Rin zmieniła się w przeciągu całej książki było świetne. A zakończenie, dla mnie całkowicie niespodziewane i muszę przyznać, że troszkę łez wylałam na jednej z końcowych już scen. Nie jest to lektura dla osób bardzo wrażliwych, jednak mnie właśnie urzekła tą swoją momentami wręcz brutalnością. Już się nie mogę doczekać aż sięgnę po kolejny tom.

dzieło sztuki, postawia poprzeczkę dla gatunku fantasy. Wciąga tak bardzo, że nawet jedząc czytasz bo tak bardzo chcesz dowiedzieć się co dalej. Rozwinięci bohaterowie do których można się przywiązać, wspaniały opis świata wraz mapą, drastyczne i jednocześnie wspaniałe opisy pobudzające wyobraźnie.

Nie dało się oderwać os wojny makowej. Wykreowany świat a przede wszystkim bohaterowie był idealny. Glowna bohaterka choć czasami bardzo mnie denerwowała to nie zepsuła całej opowieści. Wiec z czystym sumieniem mogę bardzo polecić książkę .

Na ten moment bez czytania. Książka zostala zapakowana tragicznie, po odbiorze, okladna ma wgniecenia. Szczerze, od empika spodziewałam sie czegos lepszego. Wsadzona w papierowa koperte i wyslana. Żenada.

pomimo zatrważającej ilości stron, od książki wręcz nie dało się oderwać . Serdecznie polecam każdemu.

Świetna książka

Kocham ❤️

Słabe

SPOILERY Książka zapowiadała się świetnie: historia o awansie społecznym, społecznej dyskryminacji i wojnie. I to wszystko z magią w tle! Tyle że, autorka nie kryła się zbytnio ze swoimi historycznymi inspiracjami i finalnie wyszła płaczliwa parodia wojny niż jej w miarę realny obraz. Źli Mugeńczycy (którzy zapewne przypadkiem mają swoją nazwę z japońskiego) dokonują strasznych zbrodni, beszczeszczą zwłoki, dokonują eksperymentów na ludziach. No i uważają się za lepszych, uważają, że mają prawo zabić każdego. A z drugiej strony mamy Nikaryjczyków, którzy coś za bardzo trzymają się stratyfikacji i lokalnych stereotypów. I to wszystko. Opisy tego co robili ci źli żołnierze Mugen zaczęły się powtarzać, chyba nikomu nie trzeba przypominać co chwila jak straszna jest wojna. W szczególności, kiedy inspiracją był konflikt chińsko-japoński, gdzie w książce to tylko jedna strona jest zła. Może jestem nawina, ale po tak dobrych recenzjach oczekiwałam czegoś bardziej rozwiniętego niż ,,my ci dobrzy oni źli". Propagandę mogę sobie sama wyszukać. Książka ma jednak swoje plusy: postacie dorastają i w zależności od doświadczenia ich osobowości się zmieniają. Widzimy zmienającą się Rin- od bólu i poczucia bycia gorszą po wściekłość. Widzimy Altana, który z dobrego dowódcy zmienił się we wrak człowieka. Również sam koncept boskich mocy jest interesujący, aczkolwiek, gdy po raz pierwszy padły słowa o narkotykach i bogach to kąciki ust poszły w górę. Podsumowując: pierwsza część trylogii jest naprawdę dobrze napisana, nie pamiętam kiedy ostatnio wciągnęłam się w fikcyjną historię. Ale pokazanie wojny... No cóż, wojna jest zła, ale jeszcze gorsze jest czerpanie z wojny w taki sposób, aby akurat twój kraj został przedstawiony jako ten dobry. Jeśli ktoś nie lubi monotonnych opisów ludzkich ciał po śmierci i wojny lub wie choć odrobinę o relacjach chińsko-japońskich to radzę książkę ominąć lub przygotować się na spadek jakości w połowie książki. Dla tych co lubią się odmóżdżyć i poznać kolejny system magii-pozycja warta uwagi.