Włócznia przeznaczenia (okładka  miękka, wyd. 07.2012)

Połączenie mitu i sensacji spotyka się często, ale gdy do tego dołożyć wątek polityczny i podeprzeć zakulisowymi działaniami wywiadu to efektem jest pełna akcji fabuła. Czytając opis z tyłu okładki łatwo się zasugerować się nim, lecz już po pierwszych stronach dochodzi się do wniosku, że książka ta oferuje więcej niż tylko kopię w stylu Dana Browna czy też Indiany Jonesa. Dwa horyzonty czasowe, chociaż niezbyt odległe wydają się być całkowicie od siebie odrębne, do czasu, pewna nazwa kojarzy je ze sobą, ale dalej powiązania są tajemnicą. Można snuć przypuszczenia jak potoczy się dalej historia, lecz czy okażą się słuszne można dopiero się przekonać na ostatnich kartkach. Zaskakujące zwroty są jednym z podstawowych motywów, kolejnym elementem nie pozwalającym się nudzić jest przeplatanie się przeszłych wydarzeń z teraźniejszymi, a do tego intryga kryminalno-szpiegowska-historyczna spinająca treść w całość. Autor zadbał by bohaterowie byli nieszablonowi.

Choć „Włócznia Przeznaczenia” Craiga Smith’a jest kontynuacją losów bohaterów poznanych w książce „Przeklęty Zakon”, niech nie zraża się ten, kto nie czytał wcześniejszej części i śmiało sięga po „Włócznię…” I koniecznie doda na półkę w swojej biblioteczce, bo jest to powieść, którą z dumą można prezentować znajomym!
Tytułowa „Włócznia Przeznaczenia” to przedmiot pożądania wielu ludzi, zwłaszcza z kręgu kultury chrześcijańskiej. Od czasów najdawniejszych, aż po współczesne. Zgodnie z wierzeniami, za jej pomocą przebity został bok ukrzyżowanego Chrystusa. Czy prawda to, czy legenda, opowieściom na ten temat uległo wielu znamienitych (a także i mniej znamienitych) postaci. Stała się ona między innymi obiektem zainteresowania nazistów, a w szczególności samego Heinricha Himmlera, który w zamku w Wewelsburgu chciał stworzyć swego rodzaju centrum ruchu nazistów, a pomóc miała mu w tym legenda króla Artura i jej największe symbole – święty Graal oraz W

Kto lubi dobre powieści sensacyjne tego ta książka nie zawiedzie. Już sam opis jest bardzo interesujący, a co dopiero fabuła. Ale od początku. Autor zadbał żeby nam się nie nudziło za sprawą przemyślanej intrygi, którą umiejętnie dawkował nam w całej powieści. Skutkowało to tym, że ciągle byliśmy ciekawi, co będzie na następnej stronie. A finał jest jednym z lepszych jakie ostatnio czytałem.