Władcy żywiołów. Woda i wiatr (okładka  miękka, wyd. 06.2022)

Książka napisana przystępnym językiem, bardzo płynnie się ją czyta. Akcja szybko się rozkręca i szybko można się wciągnąć w historię. Fajni bohaterowie, wyrazisty wątek romantyczny. Wybranek bohaterki jest typem tajemniczego, władczego mężczyzny, z pozoru płytkiego, lecz jak się okazuje wrażliwego i dobrego. Moce bohaterki są ciekawie opisane, można się łatwo wczuć w jej przeżycia. Polecam

Przyjemna lekka lektura na odprężenie

Najlepsze co ostatnio czytałem

Pięciu bogów, cztery żywioły i stworzenie świata- o tym opowiada stara szamańska legenda. Według niej bogowie nie do końca byli zgodni, jeden z nich zapragnął władzy bezgranicznej, a ludzie mieli być mu podporządkowani. To bardzo nie spodobało się reszcie bogów i zesłali go wraz z jego nieudanym mrocznym tworem do innego świata, dokładnie zapieczętowanego. Jednak on poprzysiągł zemstę, jego wewnętrzny żar nienawiści ciągle się tlił, czekał na odpowiedni moment, aby zasiać ziarenko niepewności wśród bogów. Dokonało się, na nasz świat wstąpiło zło, mrok wdarł się do umysłów ludzi i przejął nad nimi kontrolę. Żywił się smutkiem, strachem, niedolą. Tak też powstali strażnicy, by chronić i wytępić to plugastwo. Z pokolenia na pokolenie przekazywane były moce jasnowidzenia, czytania umysłu, wody, ognia, wiatru oraz uzdrawiania. Lecz nie każdy był godny, nie każdy z wybranych wiedział o darze, a przede wszystkim nie każdy był gotów nosić ten ciężar. "Władcy żywiołów. Woda i wiatr" wydawnictwa NOVAE RES to debiut Klaudii Wiktorii Streich i to całkiem udany. Książkę zaliczamy do fantastyki, a dokładniej to młodzieżówka z elementami fantastyki. Jak w książkach tego gatunku, autorka dokładnie przedstawiła nastoletni świat, znajdziemy tu wszystkie rozterki i trudy związane z życiem młodego człowieka, szkolne potyczki i przyjaźnie, pierwsze miłości, cały ten zbuntowany świat. Mamy tu też całkiem niezły romans. Wszystko zostało okryte kołderką świata fantastycznego. Główni bohaterzy władają żywiołami. Raven ma moc wody i wiatru, a z czasem okazuje się, że też inne ukryte moce. To dość mocna postać. Ta dziewczyna nie może sobie pozwolić na słabość, dlatego zlekceważyła szkolne plotki, niezbyt pochlebne. Gra stanowczą, oziębłą, trochę niebezpieczną i puszczalską "laskę". Dba o pozycję w szkole. Raphael włada ogniem. Jest też szefem lokalnego gangu, wszyscy się go boją i w sumie zapracował sobie na reputacje bardzo groźnego kryminalisty - łamacza niewieścich serc. Oboje od początku za sobą nie przepadają, nic dziwnego, przy tak mocnych i dominujących charakterach szybko o burzę z gradem. Jednak okazuje się, że zaczynają się do siebie przyciągać i to jak bardzo duży magnez, bo budzi się w nich wielkie pożądanie. Z czasem okazuję się, że trochę podsycane przez naszego przystojnego bohatera, bo nasz chuligan umie nie tylko skutecznie pokonać demona kulą ognia ale też rozbudzić w kobiecie namiętność. Cały świat oparty na legendach jest bardzo dobrze wykreowany, mamy tu trzymające w napięciu wątki, historia spójnie się przeplata, zaskakuje i pozwala przenieść się do tego niebezpiecznego ale pociągającego świata magii. Postaci są dobrze scharakteryzowane, mamy jasny ich obraz, każdy pełni w tej opowieści swoją określoną role. Byłam bardzo ciekawa jak wszystko się rozwinie, bo książka jest dość obszerna, a utrzymanie czytelnika w napięciu i zaangażowaniu historią na ponad 560 stronach to nie lada wyzwanie, tym bardziej dla debiutanta. Cieszy mnie to, że autorka dobrze sobie z tym poradziła. Mam małe ale tylko do formy, niekiedy brakowało mi jakby większego odstępu w treści- czytając o jednym wątku, nagle przenosimy się w następny, co powodowało u mnie lekkie zagubienie w wydarzeniach, jednak wszystko później stawało się jasne. Fabuła wciągnęła mnie od samego początku, bohaterowie poboczni dopieścili całość, wątek rodziców głównej bohaterki jest bardzo interesujący, historia dzieciństwa drugiego bohatera też jest bardzo dopracowana. Autorka potrafi zaskakiwać co jest bardzo obiecujące. Zakończenie książki otwiera furtkę jej kontynuacji, z wielką ochotą dowiedziałabym się co dalej czeka naszych zbuntowanych wojowników. Odważnie dodam, że przy takiej ilości motywów można by się było pokusić na z ekranizowanie "Władców żywiołów". Byłby to ciekawy serial nie tylko dla młodzieży. Jednak zaznaczę, że treścią to tak 15. Podsumowując: udany debiut; dopracowana historia; utrzymanie czytelnika w napięciu. (współpraca barterowa)

Czy szamańskie legendy o władcach żywiołów, walczących z ludźmi i opętanymi przez zło, które główna bohaterka znała dotąd jedynie z opowieści ciotki, staną się rzeczywistością? Niebawem okaże się, że czasem wystarczy jedno spotkanie, by życie stało się pasmem trudnych, wręcz niewytłumaczalnych zdarzeń. Raphael, jeden w wybranych, uświadamia Raven, że podobnie jak on została obdarzona wyjątkowymi umiejętnościami, otrzymała bowiem dar władania żywiołami. Nieświadoma dotąd niczego młodziutka dziewczyna, staje się coraz bardziej świadoma czekającego ją przeznaczenia, porzuca zwyczajne życie, jakie do tej pory prowadziła i uczy się panować nad własnymi emocjami, gdyż to one budzą żywioły odpowiedzialne za pewne zjawiska i anomalie pogodowe. Bowiem, kiedy się smuci "leje jak z cebra, chociaż zapowiadali trzydzieści stopni w cieniu", kiedy zaś złości, zaczyna wiatr silny wiatr, a brak kontroli przywołuje huragan. Jednak szybko okazuje się, że władanie żywiołami to nie jedyny dar, jaki drzemie w głównej bohaterce.  Na kartach powieści obserwujemy jak odkrywa w sobie umiejętność widzenia ludzkich aur, może wejść ludziom w umysł, komunikować się z nimi, w ich głowie, widzieć to co oni, sprawdzać ich wspomnienia. Ta świadomość jest dla Raven fascynująca i przerażająca jednocześnie.  Już niedługo przyjdzie jej walczyć z demonami, i to nie tylko tymi z zewnątrz, ale przede wszystkim tymi, które skrywa głęboko w sobie... Czy dziedzictwo, które nosi w sobie, nie okaże się dla niej pewnego dnia przekleństwem? Brzmi interesująco? Z pewnością! Niestety realizacja pomysłu nie była na równie wysokim poziomie, co koncept na fabułę . Oprócz głównych bohaterów autorka stworzyła wiele interesujących postaci jak starą wieszczkę - Inerę (która wskrzesza ludzi, przepowiada ataki i potrafi wskazać miejsca, w których ukrywa się zło), bezmyślnych sługusów (ślepo wykonujących rozkazy, nie zabijających, lecz wysysających energię życiową), czy bezwzględne demony (potrafiące wykorzystać cudzą miłość na swoją korzyść i obrócić ją przeciwko kochającym się osobom).  Sama Raven, nieprzewidywalna, dobra, bezinteresowna, a jednocześnie spontaniczna, momentami porywcza i nieprzewidywalna, stanowi ciekawy kontrast dla nieco stonowanego Raphaela. Niestety brakowało mi autentyczności w relacjach między bohaterami, z żadnym z nich się nie zżyłam, żadnemu nie kibicowałam, byli mi zwyczajnie obojętni.  Pomimo iż język był niezwykle lekki, a książkę naprawdę bardzo szybko się czytało, "Władcy żywiołów" zupełnie mnie nie porwali. Opisy były zdecydowanie zbyt rozwleczone i odniosłam wrażenie, że autorka, zamiast na tych istotnych, skupiła się na wątkach, które miały znikome znaczenie dla całości fabuły. Brakowało mi motywów związanych z nauką władania żywiołami, mięsa w scenach walk, a Raven wszystko przychodziło zbyt lekko. Wydaje mi się, że nie jestem też optymalnym odbiorcą tej powieści.  Moim zdaniem jest to raczej historia dla młodszego czytelnika Jednak na pewno warto dać szansę, bo ".... Woda i wiatr" to dopiero początek... ... a gdy czegoś naprawdę pragniesz, nie powstrzyma cię żaden żywioł.

"- Raven, to nie legendy. Należymy do wybranych..." Czy czytając Wasz ulubiony gatunek książek jesteście w stanie wybaczyć autorowi niektóre błędy i nieścisłości? Jeśli chodzi o mnie, to muszę się Wam przyznać, że ostatnio się na tym złapałam. Fantastyka to mój ulubiony rodzaj książek, dlatego też to po niego sięgam najczęściej. Zauważyłam jednak, że czytając publikacje z tej kategorii, jestem w stanie wybaczyć autorowi wiele błędów. Za to, gdy mam w swoich rękach powieść historyczną czy nawet thriller, staję się o wiele bardziej krytyczna. "Władcy żywiołów. Woda i Wiatr" to książka, która przede wszystkim skłoniła mnie do tej refleksji. Jak się już pewnie domyślacie, jest to powieść z gatunku fantasy. Muszę przyznać, że naprawdę mi się podobała i nie mam jej nic poważnego do zarzucenia, choć po głębszym zastanowieniu można w niej znaleźć kilka nieścisłości. Jednak zanim do tego przejdę, przedstawiam Wam krótki opis historii w niej zawartej: Co gdyby legendy, które słyszał*ś jako dziecko okazały się być prawdziwe? Raven myśli, że jest zwyczajną dziewczyną do czasu, gdy na jej dłoni pojawia się tajemniczy tatuaż. Widzi go tylko Rafael, szef miejscowego gangu, z którym dziewczyna nie chce mieć zbyt wiele wspólnego. Chłopak stara się uświadomić dziewczynę jak wielkie dziedzictwo nosi ona w sobie. Jednak czy przypadłość, którą została obdarzona nie okaże się w przyszłości dla niej zgubna? "- To ona jest kluczem do zwycięstwa. Musisz jej na to pozwolić." Sam zamysł tej historii bardzo mi się podoba. Już czytałam raz książkę z motywem władców żywiołów, lecz ta była jeszcze inna. Główna bohaterka- Raven, wykreowana przez autorkę, to dość zagubiona dziewczyna. Czytelnik jest obserwatorem jej przemiany. Na kolejnych stronach książk dziewczyna uczy się jak okiełznać moc, którą ma w sobie. Jej relacja z Raphaelem jest naprawdę skomplikowana. Z jednej strony Raven nie chce mieć z nim nic wspólnego, a z drugiej jest z nim w pewien sposób połączona i nosi to samo brzemię, które niekiedy nie pozwala jej spać spokojnie. Myślę, że to czego mi bardziej brakowało w tej książce to brak pogłębienia scen, w których Raven i Raphael walczą z demonami. Jest to dość ważna część powieści, a moim zdaniem autorka się na niej zbytnio nie skupiła. Tak samo z nauką dziewczyny nad panowaniem swoją mocą. Ten wątek nie był również zbytnio rozwinięty, przez co nawet nie wiadomo skąd pojawiały się postępy podczas kolejnych walk z potworami. Uważam też, że zdolność dziewczyny do wchodzenia do czyjegoś umysłu to bardzo ciekawa część historii, na którą autorka mogła poświęcić więcej czasu. Przez te wszystkie niedociągnięcia wielu fanów fantasy może się czuć bowiem lekko zawiedzionymi, gdyż to takie sceny stanowią istotę książki. Jednak poza tym książka mi się podobała i cieszę się, że miałam okazję ją przeczytać.

Dziś pokaże Wam książkę, która mnie zainteresowała fabułą, wydała mi się ciekawa i chciałam poznać jej rozwinięcie. Nie obawiam się debiutów, dlatego też książka Klaudii Wiktorii Streich pod tytułem „Władcy żywiołów. Woda i Wiatr” zagościła na mojej półce. Z czym będziemy mieć do czynienia? Sięgając po książkę starałam się nie mieć żadnych oczekiwań. Udało mi się dowiedzieć, że będę miała mieć styczność z szamańskimi legendami. Nie znałam żadnej, dlatego zetknięcie się z żywiołami i przypowieściami było dla mnie czymś niebywale ciekawym. Czytelnik wkracza na nieznany teren i jest gotowy na to, aby dać się poprowadzić za rączkę w miejsce, do którego zmierza cała historia. Główną bohaterką książki „Władcy żywiołów. Woda i Wiatr” autorstwa Klaudii Wiktorii Streich jest Raven, młoda dziewczyna, która niewiele jeszcze wiedziała o życiu. Szamańskie legendy znała jedynie z opowiadań, którymi raczyła ją rodzina. Pewne spotkanie zmieniło wszystko, przewartościowało całe życie dziewczyny. Na drodze Raven stanął Raphael, przywódca pewnego gangu nie tylko zauroczył kobietę, ale także sprawił, że jej życie bardzo się skomplikowało. Raven odkryła w sobie moc, która jest niezwykle potężna. Została obdarzona mocą żywiołów, co zmieniło jej przeznaczenie. Czy Raven będzie gotowa na to, aby porzucić wszystko, co do tej pory znała i stanąć na wysokości powierzonego jej zadania? Kim jest Raphael i jaką posiada moc? Czy Raven może mu zaufać? Czy będzie w stanie zapanować nad demonami? „Władcy żywiołów. Woda i Wiatr” jest książką, która została napisana w sposób niezwykle przyjemny i przystępny czytelnikowi. Styl autorki jest bardzo plastyczny, w połączeniu z opisywaną historią sprawia, że w powieści można się zatracić. Nikomu nie umknie fakt, że książka jest dość obszerna, ale dla mnie nie był to problem. Nigdy z resztą nie jest, jeśli fabuła wciąga i chce się jak najdłużej przebywać w tym świecie i poznać jak najwięcej szczegółów. Czasami los stawia przed nami wyzwania zmieniając wszystko, co znaliśmy wprost nie do poznania. Można rzucić wszystko i uciekać bez końca, albo stanąć twardo na ziemi i zmierzyć się z tym, co nieuniknione. Co zdecyduje Raven? „Władcy żywiołów. Woda i Wiatr” ukazała zupełnie inny świat, który fascynuje czytelnika. Akcja powieści nie jest może zbyt dynamiczna, ale nieszczególnie mi to przeszkadzało. Bardzo chętnie przeczytam kolejną książkę autorstwa Klaudii Wiktorii Streich, jeśli tylko taka zostanie wydana.

Raven prowadzi zwyczajne życie. Ma najlepszą przyjaciółkę, lubi imprezować... Jej zwyczajny świat zmienia się w chwili, kiedy na jednej z imprez wkracza w niego Raphael, szef miejscowego gangu i największy przystojniak w szkole. Szamańskie legnedy o władcach żywiołów, walczących z ludźmi opętanymi przez zło opowiadane przez jej ciotkę okazaują się prawdą. Początkowo dziewczyna jest przerażona. Jej moce się przebudzają, a ona nie do końca potrafi nad nimi panować. Do tego musi stawić czoło demonom, które atakują nie tylko przypadkowych ludzi, ale także i jej bliskich. Współpraca z Raphaelem również nie należy do najłatwiejszych, bo chłopak za wszelką cenę chce ją chronić nie pozwalając podejmować jej samodzielnych decyzji. W grę wchodzą także uczucia, które mogą wyrządzić więcej szkód niż same żywioły. Władcy Żywiołów to debiut, który wciągnął mnie od pierwszej strony i czytałam go jak szalona, jednak nie określiłabym go wybitnym. Było tu trochę błędów, które przeszkadzały mi w czytaniu. Nie podobało mi się, że autorka połączyła tutaj typową młodzieżówkę z fantastyką. Było tu zbyt wiele wąktów, które gryzły się ze sobą. Z jednej strony Raven staje się swego rodzaju bohaterką, dzięki żywiołom ratuje świat, a z drugiej strony zachowuje się jak nieodpowiedzialna gówniara spędzając czas na imprezach i randkach z chłopakami. Podobnie było z Raphaelem. Nie tylko władał żywiołami, ale był szefem lokalnego gangu i walczył zarówno z demonami jak i zwykłymi gangsterami. Z tego materiału mogłyby powstać dwie zupełnie różne powieści. Dla mnie było tego zdecydowanie za dużo i przy łączeniu tych wątków powstawał za duży chaos. Irytowały mnie tu również tajemnice, a także dziwne zachowanie dziadków. Oni od początku wiedzieli o żywiołach i o darach jakie posiadała Raven i jej przeznaczeniu, a jednak, kiedy wróciła pokiereszowana po starciu z nimi, to nakrzyczeli na nią jak na zwykłe dziecko, które weszło na drzewo i spadło z niego. Podobał mi się tu jedynie wątek romantyczny, który tu (poza demonami) napędzał wszystko i jak dla mnie, to uratował tą powieść. Chociaż z drugiej strony nie podobało mi się irracjonalne zachowanie bohaterki względem Raphaela i szukanie dziury w całym. Potrafiła zrobić problem z niczego i czuć się strasznie zraniona. Aż się dziwiłam jak chłopak to wytrzymywał. Niemniej jednak książkę czytało mi się przyjemnie, a te błędy nie sprawiły, że miałam ochotę ją odłożyć.

Legendy i opowieści o władcach żywiołów, walczących z ludźmi opętanymi przez demony, zło w czystej postaci. Zło, które zaczyna się panoszyć i atakować niespodziewanie. Młodziutka Raven została obdarzona owymi żywiołami, wodą i wiatrem, ale czy na pewno? Kiedy jest smutna może rozpętać ogromną burzę, a nawet huragan. Dziewczyna odkrywa w sobie niesamowitą moc, która ją fascynuje i przeraża jednocześnie. W poznaniu jej prawdziwego JA, pomaga Raphael, szef miejscowego gangu i największe ciacho w szkole. On również jest obdarzony pewnym darem, więc wie z czym musi zmierzyć się Raven. Dziewczyna stara się zapanować nad darami, staje się świadoma czekającego ją przeznaczenia. Ale czy dziedzictwo którym została obdarzona, nie okaże się dla niej przekleństwem? Czy zdoła udźwignąć ten ciężar? Zacznę od tego, że okładka jest śliczna, a opis mnie zaciekawił, więc z przyjemnością sięgnęłam po tę książkę. Autorka ma bardzo lekki styl, historię przeczytałam szybko. Nie jest to cienka lektura, ponieważ ma ponad 560 stron. Raven, główna bohaterka jest bardzo dobrą, bezinteresowną osobą, która jak trzeba skoczy za tobą w ogień. Ma również przyjaciółkę Lindsay, która stoi za dziewczyną murem. Raphael, silny, stanowczy nie znoszący sprzeciwu. Stara się chronić Raven za wszelką cenę. To jest bardzo fajne. Obydwoje są jak ogień i woda. Co do akcji niestety autorka skupiła się bardziej na opisach niż na całej akcji oraz przygodach, których było jak na lekarstwo. Dosłownie spokojne tempo, szkolne dialogi i cała szkoła. Nie było chwili przy której czułam ten dreszczyk emocji, nie było napięcia w walce z demonami. Brakowało mi tej całej magii związanej z żywiołami głównej bohaterki. Brakowało mi fantastyki w fantastyce. Pomimo braku akcji, zostajemy wciągnięci do świata Raven. Świata żywiołów. Świata demonów. Świata legend. Przeczytajcie, przekonajcie się sami, czy zwykła dziewczyna o wyjątkowym talencie, potrafi wzniecić tornado i ugasić pożar.

Życie Raven toczyło się normalnie jak życie wielu innych dziewczynek. Dzięki opowieściom rodziny znała Szamańskie legendy, jednak tak naprawdę w nie nie wierzyła. Szkoła, imprezy, znajomy – tak toczyło się jej życie i nic nie zapowiadało zmian, jakie miały niebawem nadejść. Jednak wokół niej zaczęły dziać się dziwne rzeczy, a ona odkryła, że wcale nie jest taką zwykłą osobą. Otrzymała moce, których tak naprawdę nie chciała, nie potrafi do końca zrozumieć i opanować. Na dodatek do jej życia wkracza Raphael, szef gangu i największy przystojniak w szkole. Jak potoczy się znajomość tej dwójki? Czy Raven zrozumie swoje moce? Jakie czeka ją przeznaczenie? Zacznę od tego, że książkę czytała nastolatka i to jej oczami jest pisana recenzja. Jej książka zdecydowanie się podobała, czytała ją z ogromnym zainteresowaniem, nie mogąc się od niej oderwać. Historia Raphael wywoływała wiele emocji, akcja była sprawnie poprowadzona, z dość ciekawymi zwrotami. Świat, który wykreowała autorka, okazała się naprawdę ciekawy. Wszystko było tak opisane, że nie było problemu z wyobrażeniem sobie co i gdzie się dzieje. Bohaterowie ciekawi, dobrze wykreowani. Raphael na początku jest dość zagubiona, jednak później wszystko się zmienia, ona się zmienia. To bohaterka dająca się lubić, której losy śledzimy z ciekawością. „Władcy żywiołów. Woda i Wiatr” to naprawdę ciekawa propozycja dla nastolatek. Polecamy. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA