Rodzina Casella. Miłość (okładka  miękka, wyd. 05.2024)

Książka otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl. „Rodzina Casella” to kolejny romans mafijny od Gabrieli Wolskiej. Tym razem główną bohaterką jest Elena, dziewczyna, której jedyną ucieczką od mafijnego świata jest taniec. Pewnego dnia zostaje poproszona do tańca przez tajemniczego mężczyznę, który potem zostaje w jej życiu na trochę dłużej. Kobieta nie ma pojęcia, kim jest i jak wygląda jej nowy znajomy. Podejmuje grę, w której główną rolę odgrywają uczucia i tajemnice. Wystarczył tylko jeden taniec, żeby życie Eleny zmieniło się o sto osiemdziesiąt stopni. Jesteście ciekawi wyniku tej gry? Zatem bierzcie i czytajcie tę książkę. Zaczęło się zagadkowo i skończyło się zagadkowo. Już teraz Wam zdradzę, że możecie nie dowiedzieć się wszystkiego, czego chcecie. Autorka zaszalała, bo książka była tak wciągająca, jak jakiś narkotyk. Mało tego. Utrzymując tajemnicę do samego końca, sprawiła mi niesamowitą przyjemność z czytania. Akcja cały czas była szybka i napięta. Pojawiło się dużo zaskakujących sytuacji, kłamstw i podejrzliwości. Wydarzyły się rzeczy, które jeszcze bardziej dodały pikanterii całej tej historii. Ciągle coś się działo, nie było nawet chwili spokoju na zastanowienie się, co właściwie się stało. „Rodzina Casella” to romans mafijny, których czytałam już mnóstwo, ale mimo to, fabuła wydała mi się inna niż wszystkie. Zawiało świeżością i nowym pomysłem na tego typu powieści. Nie było przekleństw, nie było wulgarnych treści, nie było drastycznych scen. Można stwierdzić, że jak na książkę z mafią w tle, to ta była delikatna. Ale to dobrze, przydało mi się coś nowego. Książka jest lekka i przyjemna. Jest też świetną odskocznią od codzienności i można przy niej fajnie odpocząć. Dzieje się dużo, ale nie są to jakieś bardzo mocne rzeczy. Co do zakończenia, to mam mieszane uczucia. Z jednej strony mi się podobało, bo jednak jeszcze coś zostało do wyjaśnienia, więc można się spodziewać kontynuacji, a z drugiej trochę mnie zdenerwowało, bo w dalszym ciągu nie wiem wszystkiego. Ogólnie rzecz biorąc, książka Gabrieli Wolskiej bardzo mi się spodobała i nie mogę doczekać się kolejnej. Jedynym minusem jak dla mnie było to, że historia Eleny i Tajemniczego była mało naturalna. Zachowanie kobiety było bardzo nieodpowiedzialne i nie wiem, czy przy całej tej mafijnej otoczce, tak właśnie powinna się potoczyć. 8/10

Wystarczył tylko jeden taniec... A on? "Tańczył tak, jakby miał tę muzykę we krwi". Świat w jakim żyje Elena rządzie się swoimi prawami. Pochodzi z mafijnej rodziny Casella. Aby nie myśleć o codzienności gangsterskich porachunków dziewczyna ucieka w taniec. Gdy zatraca się w ruchu, oddaje się mu całkowicie wtedy nic się nie liczy. Za to on nie ma odskoczni od mafijnych porachunków. Każdy dzień mężczyzny jest dniem wypełnionym chęcią zemsty. Bardzo przyjemnie było przenieść się do świata gdzie miłość w tym przypadku jest zakazana. Główna bohaterka, Elena, zakochuje się w Antoniu, zaciekłym wrogu swojego ojca, co w stu procentach prowadzi do skomplikowanej sytuacji w rodzinie Casello. Dwa światy, które zatracają się w sobie, są pełne zakazanego uczucia, pożądania oraz sekretów. Elena musi wybrać co jest dla niej najlepsze. Musi zdecydować czy jest przykładną córką. Czy obowiązek zwycięży, a uczucie zostanie odsunięte na drugi plan? O tym sami musicie się przekonać. Autorka w interesujący sposób ukazuje emocje i relacje między bohaterami, przedstawiając ich zmagania z uczuciami. Pomimo trudności i przeciwności, jakie pojawiają się na drodze Eleny nie można odłożyć książki na później, chce się wiedzieć, czy związek tej dwójki przetrwa wszystkie wyzwania. Dodatkowo, autorka nie poprzestaje tylko na uczuciu Antonia i Eleny również porusza wiele innych tematów, takich jak lojalność, miłość, czy trudności w relacjach rodzinnych, co dodaje powagi fabule. #rodzinacasellamiłość to książka, która ma wciągającą fabułę, ciekawie wykreowanych bohaterów i jest kilka niespodziewanych zwrotów akcji. Czytając od samego początku chcesz się dowiedzieć jak potoczą się losy głównych bohaterów. Polecam ją wszystkim osobom, które nie boją się wniknąć w mroczne zakamarki przestępczego świata i zatańczyć jak muzyka im zagra. Czekam z niecierpliwością na kolejną część gdyż zakończenie pozostawia niedosyt.