Pani La Muerte (okładka  miękka, wyd. 10.2023)

Ludzie to bestie. Zniszczą wszystko, co stanie im na drodze do zdobycia władzy, i zapłacą każdą cenę, by zrównać go z ziemią to, co im się nie podoba.” Amelia, aby stać się Panią La Muerte musiała wiele poświęcić, stać się bezwzględną i pozbyć wyrzutów sumienia. Przywódczyni pradawnego azteckiego Zakonu musi zmierzyć się z przepowiednią o końcu zakonu Krwawego księżyca. Jego członkowie giną w okrutny sposób. Morderca najpierw torturuje, a później w bestialski sposób zabija swoje ofiary. La Muerte nie może liczyć na niczyją pomoc. Nawet Bogów, w których wierzy. “Śmierć zagląda mi w oczy. Panoszy się wokół tak bardzo, że aż czuję jej zapach. Gdy budzę się z koszmarów, mam wrażenie, że jej oddech otula moją krtań, pochłania moje krzyki o pomoc. Zjawia się w moich snach i rzeczywistości. W obu przypadkach tak samo okrutna i brutalna.” Czy Amelii uda się uratować zakon? Ach te świetne okładki. Czemu one zawsze tak kuszą 🤭 I tak było tym razem. “Pani La Muerte” skusiła mnie swoją okładką. Książka ma ciekawie stworzoną fabułę, nie brakuje rozlewu krwi oraz krótkich scen erotycznych. Akcja jest bardzo szybka i dość brutalna. Autorka postawiła na wiele ciekawych dialogów bez niepotrzebnych opisów. Pradawne azjatyckie wierzenia tylko dodają uroku fabule. Bohaterowie byli naprawdę fajnie wykreowani, a sama bohaterka była silna i waleczna. Kolejnym plusem jest to, że cała fabuła dzieje się w Polsce, a dokładniej w Łodzi, rzadko się spotyka książki, które dzieją się w takich okolicach. Teraz minusy. Dla mnie książka mogłaby być bardziej rozbudowana, czegoś mi w niej brakowało. Akcja pędziła za szybko i czuję jakiś taki mały niedosyt. Jeszcze dodatkowo jakoś nie mogłam uwierzyć, że takie miejsca mogą dziać się w Polsce. Podsumowując “ Pani La Muerte” to naprawdę fajny i brutalny thriller który wciąga nas w aztecki świat. Myślę, że pomimo minusów warto po nią sięgnąć i wyrobić sobie swoje zdanie.

Łódź i okolice. Amelia jest młodą i zaradną businesswoman. Mąż, gosposia, piękna willa pod lasem i grono wiernych przyjaciółek. Nikt jednak nie wie, że kobieta jest przywódczynią pradawnego, azteckiego Zakonu Krwawego Księżyca - tak zwaną La Muerte. To okrutny, brutalny i bardzo krwawy kult, który swoje zwyczaje opiera na rytuałach, pochodzących z prekolumbijskiego, XVI-wiecznego Meksyku. Amelia wycierpiała w swoim życiu wiele, głównie ze strony apodyktycznej matki Aurelii - swej poprzedniczki w zakonie, która posunęła się do wielu okrutnych czynów, by pozbawić swoją córkę wszelkich ludzkich odruchów serca i zahamowań. Miała stać się bezwzględną i silną mistrzynią Krwawego Księżyca. Dziś, spełnia się przepowiednia, która głosi, że Zakon czeka zagłada. W bestialski sposób, ktoś zabija kobiety należące do kultu, a Amelia musi zrobić wszystko, by uchronić to w co wierzy i czemu zaprzedała duszę. ** „Pani La Muerte” kusi nieziemską okładką i zapowiedzią historii niezwykłej i oryginalnej. Fabuła i motyw to coś, czego nie spotykamy w thrillerach na codzień, za co duże brawa. Autorka nie przebiera w słowach. Jeśli jest morderstwo, będzie ono okrutne i brutalne. Jeśli seks czy gwałt (to nie moja bajka w książkach, więc akcje „przewijam”) - będzie bardzo nieprzyjemnie. Ciekawie przedstawiono relacje matka-córka, funkcjonujące w ramach nietypowej sekty, bo tak ten Zakon trzeba nazwać. Cieszy również fakt umiejscowienia akcji książki w Polsce. Książkę czyta się dobrze, choć nie ukrywam - brakowało mi tu czegoś, by historia nabrała rumieńców. Pewne aspekty zostały potraktowane dość płytko, ale składam to na garb braku doświadczenia autorki. Nie wykluczam, że kolejne książki będą miały tą głębię, które przyciąga czytelników.