Twoje spokojne dziecko. 50 ćwiczeń, które pomogą dzieciom opanować złość (okładka  miękka, wyd. 03.2023)

Mega książka trochę kart pracy

Dobra. Ćwiczenia sensowne.

Rewelacyjna pozycja ;)

Przydatna

To bardzo ciekawy zeszyt ćwiczeń, który wspiera dziecko w przeżywaniu silnej emocji jaką jest złość. „Twoje spokojne dziecko” Samanthy Snowden, MA to zbiór 50 ćwiczeń, które pomogą dzieciom opanować złość, odkryć jej źródła, zrozumieć skąd bierze się złość i jak wpływa na nasze ciało, poznać sposoby na rozpoznanie pierwszych oznak nadchodzącej złości, a także dowiedzieć się jak ugościć złość i ją zaakceptować. Książka podzielona została na 3 części: - Dlaczego czuję złość? - Co się dzieje, gdy się złoszczę? - Co mam zrobić ze swoją złością? Każda z nich poświęcona jest odrębnemu zagadnieniu, które zostało bardzo starannie i dogłębnie opracowane. Ćwiczenia polegają w większości na udzielaniu własnej odpowiedzi, wskazaniu jednej z kilku możliwości ale również na rysowaniu, czy rozluźnianiu poszczególnych części ciała. Zadania poprzedzone są bardzo merytorycznymi, a jednocześnie przyjaznymi i przystępnie skonstruowanymi słowami wstępu tłumaczącymi dane kwestie. Myślę, że to bardzo wspierająca, wartościowa i ciekawa pozycj która sprawdzi się zarówno w domowych warunkach, jak i w gabinetach terapeutycznych czy podczas zajęć grupowych z dziećmi.

„TWOJE SPOKOJNE DZIECKO. 50 ćwiczeń, które pomogą dzieciom opanować złość” Samantha Snowden, MA Złość i gniew dzieli cienka linia. Trudno je rozpoznać, lecz łatwo w nie wpaść. Złość potrafi zmienić człowieka i wewnętrznie i zewnętrznie. Do tego dochodzi furia, wściekłość, czy irytacja, choć ta akurat czyni najmniej szkód. Złość rządzi każdym bez względu na wiek, a Samantha Snowden postanowiła rozpracować ją u dzieci. Rozłożyć, dosłownie ujmując, na czynniki pierwsze i zbadać każdy element złości. Złapać, oglądać, badać i oceniać czy jest potrzebny, czy zupełnie nieprzydatny, bo destrukcyjny. A wszystko zaczyna się w dość przewrotny sposób. Bowiem najpierw trzeba zaprosić złość do siebie. Pozwolić jej wkroczyć, jak dobremu przyjacielowi, zaprosić do pokoju, poczęstować słodkim kakao, donieść nawet rogaliki z dżemem truskawkowym. Ze złością trzeba usiąść na wprost i zacząć wspólne dociekania: Co czujesz patrząc na złość? Jak się czujesz w jej towarzystwie? Kiedy i gdzie ogarnia cię złość i dlaczego? Dlaczego tak chętnie dajesz jej przyzwolenie? Co zrobić, by tobą nie rządziła? Przecież każda jej obecność budzi w tobie negatywne emocje, a te nigdy nie są dobrymi doradcami. Odruchy i słowa wymykają się spod kontroli. Kopiesz, tupiesz, uderzasz pięściami, mówisz wyrazy, których najczęściej potem żałujesz. Złość zmienia całego człowieka, dlatego naucz się ją w porę rozpoznawać. Wyłapuj sygnały. Nadawaj jej intensywność i zachowaj czujność. Masz prawo ją czuć, ale jest wiele sposobów przeciwdziałania jej dominacji. Lecz gdy już jest, znajdź coś, co ją odpędzi lub sprawi, że jej natężenie znacznie zmaleje. Spacer, sprzątanie biurka, rysowanie, pieczenie z mamą ulubionych ciastek, czy jazda na rowerze są w takich momentach najlepsze. Można nauczyć się technik świadomego oddychania i rozluźniania spiętych mięśni. Sekret tkwi w tym, by zająć czymś umysł. Bezsprzecznie każdy na prawo czuć złość. Sztuka jednak polega na tym, by złość stała się jednym z elementów naszej osobowości, lecz by nią nie rządziła. Ma stać z dobrocią, uśmiechem i dobrym słowem w jednym szeregu. Złość to przecież składowa codzienności, jak kanapka do szkoły. Zawsze ją masz, prawie zawsze ci smakuje. Podobnie jest ze złością, dlatego naucz się ją... przyprawiać. Nie łącz jej z ostrymi przyprawami. Chilli, czy pieprz odpadają. Sięgnij po wanilię, cynamon i skórkę pomarańczy, ozdób listkiem mięty. Poczęstuj złość, jak gościa herbatą z melisy lub gorącą czekoladą, a sam się przekonasz, że ze złości … można się śmiać. Jednak to wymaga pracy. Autorka radzi, by stanąć obok siebie złego i zobaczyć, jak źle złość na ciebie wpływa. Czy chciałbyś się z kimś takim zaprzyjaźnić? - pada pytanie Samathy Snowden. Raczej nie, dlatego bądź mądrzejszy od złości i to ty rządź nią. „Twoje spokojne dziecko...” to wspaniała książka-poradnik-dzienniczek nie tylko dla dzieci. To 50 ćwiczeń, które są równie pomocne w życiu dorosłych. Dorośli bowiem, dzięki autorce mogą rozpracować i siebie. Kolorowanie emocji, samokontrola odczuć oraz ich nazywanie. Stanięcie oko w oko ze złością. To wymaga odwagi, ale i czasu. A te 50 ćwiczeń to genialna droga ku leczeniu i byciu lepszym. Krok po kroku przy ścieżce z drogowskazami i poradami. Wedle lekarskiej terapii, można uleczyć swój umysł. W każdym domu powinny być dwa egzemplarze tej książki. Jeden dla dzieci, drugi dla rodziców... Można śmiało dokupić i jeden więcej, bo każdy swój zeszyt wypełni dla siebie. Ktoś puka do drzwi? Tak, to nieproszona złość już zaciera rączki na miłą gościnę u nas. Złość? To nich stoi i puka... Bo nikt nie ma zamiaru jej otwierać. Może jej się znudzi i odejdzie... I oby do ciebie nikt jej nie wpuścił. Świetna i jedyna w swoim wymiarze, a przy tym pięknie wydana. Pozostaje życzyć sobie, by tego typu publikacji było o wiele – wiele – więcej. #agaKUSIczyta

Złość i gniew dzieli cienka linia. Trudno je rozpoznać, lecz łatwo w nie wpaść. Złość potrafi zmienić człowieka i wewnętrznie i zewnętrznie. Do tego dochodzi furia, wściekłość, czy irytacja, choć ta akurat czyni najmniej szkód. Złość rządzi każdym bez względu na wiek, a Samantha Snowden postanowiła rozpracować ją u dzieci. Rozłożyć, dosłownie ujmując, na czynniki pierwsze i zbadać każdy element złości. Złapać, oglądać, badać i oceniać czy jest potrzebny, czy zupełnie nieprzydatny, bo destrukcyjny. A wszystko zaczyna się w dość przewrotny sposób. Bowiem najpierw trzeba zaprosić złość do siebie. Pozwolić jej wkroczyć, jak dobremu przyjacielowi, zaprosić do pokoju, poczęstować słodkim kakao, donieść nawet rogaliki z dżemem truskawkowym. Ze złością trzeba usiąść na wprost i zacząć wspólne dociekania: Co czujesz patrząc na złość? Jak się czujesz w jej towarzystwie? Kiedy i gdzie ogarnia cię złość i dlaczego? Dlaczego tak chętnie dajesz jej przyzwolenie? Co zrobić, by tobą nie rządziła? Przecież każda jej obecność budzi w tobie negatywne emocje, a te nigdy nie są dobrymi doradcami. Odruchy i słowa wymykają się spod kontroli. Kopiesz, tupiesz, uderzasz pięściami, mówisz wyrazy, których najczęściej potem żałujesz. Złość zmienia całego człowieka, dlatego naucz się ją w porę rozpoznawać. Wyłapuj sygnały. Nadawaj jej intensywność i zachowaj czujność. Masz prawo ją czuć, ale jest wiele sposobów przeciwdziałania jej dominacji. Lecz gdy już jest, znajdź coś, co ją odpędzi lub sprawi, że jej natężenie znacznie zmaleje. Spacer, sprzątanie biurka, rysowanie, pieczenie z mamą ulubionych ciastek, czy jazda na rowerze są w takich momentach najlepsze. Można nauczyć się technik świadomego oddychania i rozluźniania spiętych mięśni. Sekret tkwi w tym, by zająć czymś umysł. Bezsprzecznie każdy na prawo czuć złość. Sztuka jednak polega na tym, by złość stała się jednym z elementów naszej osobowości, lecz by nią nie rządziła. Ma stać z dobrocią, uśmiechem i dobrym słowem w jednym szeregu. Złość to przecież składowa codzienności, jak kanapka do szkoły. Zawsze ją masz, prawie zawsze ci smakuje. Podobnie jest ze złością, dlatego naucz się ją... przyprawiać. Nie łącz jej z ostrymi przyprawami. Chilli, czy pieprz odpadają. Sięgnij po wanilię, cynamon i skórkę pomarańczy, ozdób listkiem mięty. Poczęstuj złość, jak gościa herbatą z melisy lub gorącą czekoladą, a sam się przekonasz, że ze złości … można się śmiać. Jednak to wymaga pracy. Autorka radzi, by stanąć obok siebie złego i zobaczyć, jak źle złość na ciebie wpływa. Czy chciałbyś się z kimś takim zaprzyjaźnić? - pada pytanie Samathy Snowden. Raczej nie, dlatego bądź mądrzejszy od złości i to ty rządź nią. „Twoje spokojne dziecko...” to wspaniała książka-poradnik-dzienniczek nie tylko dla dzieci. To 50 ćwiczeń, które są równie pomocne w życiu dorosłych. Dorośli bowiem, dzięki autorce mogą rozpracować i siebie. Kolorowanie emocji, samokontrola odczuć oraz ich nazywanie. Stanięcie oko w oko ze złością. To wymaga odwagi, ale i czasu. A te 50 ćwiczeń to genialna droga ku leczeniu i byciu lepszym. Krok po kroku przy ścieżce z drogowskazami i poradami. Wedle lekarskiej terapii, można uleczyć swój umysł. W każdym domu powinny być dwa egzemplarze tej książki. Jeden dla dzieci, drugi dla rodziców... Można śmiało dokupić i jeden więcej, bo każdy swój zeszyt wypełni dla siebie. Ktoś puka do drzwi? Tak, to nieproszona złość już zaciera rączki na miłą gościnę u nas. Złość? To nich stoi i puka... Bo nikt nie ma zamiaru jej otwierać. Może jej się znudzi i odejdzie... I oby do ciebie nikt jej nie wpuścił. Świetna i jedyna w swoim wymiarze, a przy tym pięknie wydana. Pozostaje życzyć sobie, by tego typu publikacji było o wiele – wiele – więcej. #agaKUSIczyta

W swojej pracy psycholożka przekonała się, jak dużą przeszkodą może być złość do osiągnięcia harmonii w rodzinie. Napisała książkę, w której celem ćwiczeń jest ułatwienie dzieciom rozpoznania własnych nawyków związanych ze złością i przejścia procesu aż do poprawy samopoczucia. Zeszyt ćwiczeń przeznaczony jest dla dzieci, co widać na każdym kroku. W tej publikacji Złość jawi się jako istota żywa, która z nami przebywa od czasu do czasu. Autorka proponuje włączyć ciekawość i potraktować Złość jako kłopotliwego gościa, którego trzeba poczęstować herbatą i ciasteczkami. Od razu robi się „przyjemniej”, a my mamy świadomość, że niechciany gość kiedyś pójdzie sobie. Przyznam szczerze, że to genialny pomysł. Dziecko ma okazję przyjrzeć się całościowo Złości – obejrzeć ją, dotknąć, usłyszeć, powąchać. Pisze do niej list, rysuje ją. Stopniowo oswaja. Dzięki różnym ćwiczeniom młody człowiek patrzy na negatywne emocje w inny sposób, z uwagą się im przygląda, zaczyna je rozumieć, uświadamia je sobie, uczy się mówić o swoich potrzebach w zrozumiały sposób, potrafi nad nimi zapanować. Wie, jak powstaje złość i czym się objawia. Uczy się też specjalnego oddychania i uważnego słuchania. W efekcie mały człowiek bardziej polubi siebie, stanie się życzliwy i poczuje więcej radości ze swojego życia. Wystarczy, że popracuje nad złością, pozna kilka sztuczek i zacznie je stosować w życiu. Znajdzie zdrowe sposoby na odzyskanie spokoju. Dziecko traktowane jest jak dorosły człowiek, poważnie i z szacunkiem. Samantha Snowden zwraca się bezpośrednio do swego podopiecznego, zmniejszając dystans, tworząc z nim bliższą więź. Informuje dziecko o wszystkim, co je czeka, jakie trudności może napotkać, ile wysiłku włoży w pracę. Kolory organizują materiał, przykuwają wzrok, pozytywnie nastrajają. Niektóre strony spinają narysowane spinacze. Inne wyglądają jak kartki z notatnika kołowrotowego. Nieliczne rysunki ukazują różne sytuacje z życia dziecka. Ważna jest kompozycja w tej publikacji. Najpierw list do rodziców, potem do dziecka, a następnie 3 części: Dlaczego czuję złość?; Co się dzieje, gdy się złoszczę?; Co mam zrobić ze swoją złością? Na początku psycholożka informuje, czego się dziecko nauczy. Prowadzi je krok po kroku, wprowadzając w sekrety emocji i oswajając z nimi. W poszczególnych podrozdziałach po krótkim wstępie znajdują się ćwiczenia. Polegają one głównie na pisaniu i rysowaniu, lecz wymagają zastanowienia się, przypomnienia, analizy, przekształcenia, kreatywności. Przydają się różne listy uczuć i sytuacji, by dziecko, szczególnie te młodsze, potrafiło je nazwać. Na końcu znajduje się wykaz przydatnych książek, stron internetowych i aplikacji. Moim zdaniem ten zeszyt ćwiczeń skierowany jest do rodziców, pedagogów, psychologów, którzy będą pracować ze starszym dzieckiem. Kilkulatek nie napisze, nie dokończy zdań, nie przeanalizuje stawianych przed nim problemów ani nie dokona przewartościowania. Jedynie narysuje. Wszystkie zaproponowane przez autorkę ćwiczenia są statyczne – rysowanie, pisanie, techniki oddychania. Będą one wykonywane przy ławce czy biurku, co dziecko nadpobudliwe może dodatkowo rozzłościć. Zabrakło mi ćwiczeń, w których dziecko będzie mogło pokazać swoją złość pantomimą, za pomocą pacynek, a nawet ją wykrzyczeć. „Twoje spokojne dziecko” to publikacja niemalże obowiązkowa dla wszystkich złośników, niezależnie od wieku, choć ze szczególnym uwzględnieniem dzieci. Zrozumienie swoich negatywnych uczuć, zaakceptowanie ich i przewartościowanie to sposób na szczęśliwe życie z samym sobą i wśród ludzi. Łatwo nie będzie, ale liczy się efekt.

Dziecięca złość to chyba jeden z trudniejszych i bardziej frapujących rodziców tematów. Często nie wiadomo, jak zachować się podczas takiego wybuchu. Zazwyczaj opiekun – z różnych powodów – chce szybko go ukrócić. Jest trochę jak strażak, który gasi pożar. Szuka odpowiedniej gaśnicy, która stłumi emocje. I chyba tę złość można w pewnym sensie porównać do ognia, bo jest to reakcja fizjologiczna, która pomaga nam przetrwać, ale gdy wymknie się spod kontroli może mieć destrukcyjne skutki. Dlatego, tak jak pamiętamy o odpowiednim zabezpieczeniu ogniska, tak samo możemy nauczyć się panować nad złością. W publikacji „Moje spokojne dziecko” Samantha Snowden proponuje szereg ćwiczeń, dzięki którym łatwiej tego dokonamy. Oczami wyobraźni widzę tłum rodziców rzucających się na tą książkę, więc zacznę o zasadniczej kwestii: „Dla kogo?”, a wyjaśnienie: „Dlaczego” pozwoli mi zaprezentować tę publikację szerzej. Najefektywniej sprawdzi się dla dzieci w wieku szkolnym – ja celowałabym tak w około 9 lat – niemniej z moją pięcioletnią córką też udało mi się całkiem fajnie popracować z tą książką, jednak tu opiekun musi się „nagimnastykować”, żeby ćwiczenia uatrakcyjnić. W czym rzecz? Zadania proponowane przez Samanthę Snowden polegają, w głównej mierze, na zastanowieniu się, na spojrzeniu z dystansem na sytuacje, kiedy się złościmy. Ma to pomóc nazwać emocje, nauczyć się obserwować reakcje ciała, znaleźć punkty zapalne oraz nauczyć się radzić sobie z nimi. Autorka zadaje szereg pytań, czy też zachęca nas do dialogu z własną złością, dzięki czemu możemy ją poznać, a nawet zakumplować się z nią. Zapisywanie odpowiedzi i przemyśleń dziecka nie było dla mnie problemem. Fakt, że wnioski przedszkolaka będą dużo prostsze niż ucznia, jednak moja córka podeszła do zadania chętnie. Aczkolwiek to jest taki typ, który bardzo lubi rozmawiać o emocjach (chociaż ona generalnie dużo gada). Trochę trudniejsze do przedstawienie okazały się wstawki teoretyczne. Generalnie zostały świetnie napisane. Samantha Snowden zwraca się bezpośrednio do dziecka. Używa niezbyt skomplikowanego języka, a fachowe terminy bardzo jasno tłumaczy. Myślę, że 8, 9, 10 latek nie będzie miał problemu ze zrozumieniem treści. Trudno mi powiedzieć, ile wyniosło z tego moje dziecko, bo fragmenty te były dla niego za długie. M. kręciła się, podglądała kolejne strony, pytała się, co trzeba na nich zrobić itp. Co mi przychodzi do głowy, opiekun może spróbować jakoś streścić to dziecku, które nie ma cierpliwości słuchać, albo przemycić pewne treści w czasie robienia zadań. Ja będę próbować, bo widzę w publikacji „Twoje spokojne dziecko” duży potencjał. Nie lubimy złości, do tego stopnie, że często jest nazywana „złą emocją”. Ale emocji nie można „szufladkować”. One są, a natura po coś nas nimi obdarzyła. Dlatego zamiast walczyć, albo tłumić złość, warto ją poznać i nauczyć się z nią obchodzić. Samantha Snowden chce tego nauczyć już najmłodszych.

Czy złość jest zła? Nie. Wszystkie emocje są nam potrzebne. Wszystkie są dla nas ważnym sygnałem. Każdy z nas się złości. Jedni częściej, inni rzadziej, jednak każdy odczuwa tę emocję. Zarówno dorośli, jak i dzieci. I o ile dorośli wiedzą, jak nad nią zapanować, czy poradzić sobie, aby nie doprowadzała do silniejszych emocji takich jak gniew, który może wywołać lawinę niefortunnych zdarzeń, to dzieci mają już z tym kłopot. W moje ręce trafiła bardzo ciekawa publikacja pt. "Twoje spokojne dziecko. 50 ćwiczeń, które pomogą dzieciom opanować złość".  Coraz więcej pojawia się tego typu książek, jednak ta zwróciła moją uwagę zawartością. Oprócz cennych porad, jest w niej wiele praktycznych ćwiczeń, dzięki którym dzieci jeszcze lepiej zrozumieją emocję, jaką jest złość, jak wpływa ona na dziecko oraz inne osoby w jego otoczeniu. Pomoże to w dokonywaniu wyboru, w jaki sposób postąpić. W pierwszym rozdziale autorka w przystępnych słowach, opierając się na przykładach, czym jest złość. Nie przystraja nazwy w kolorowe piórka. Przyznaje, że jest to trudna emocja. Przedstawi, jak reaguje ciało i mózg człowieka na emocję złości, jakie towarzyszą jej doznania (np. szybkie bicie serca, drżenie, pustka), co w chwili złości mamy ochotę zrobić. Przeczytamy o tym, jakie mogą być konsekwencje naszego zachowania, gdzie i kiedy najczęściej ją odczuwamy, w jaki sposób ją okazujemy, jak złość przejmuje nad człowiekiem kontrolę, czego potrzebujemy, aby się uspokoić, itd. Książka jest niezwykle inspirująca i pomocna. Polecam ją serdecznie dla dzieci, rodziców, opiekunów i nauczycieli. Jest to bardzo pomocna lektura w poznaniu i radzeniu sobie ze złością, ale też lepszym poznaniu siebie i swoich potrzeb. Na uwagę  z pewnością zasługują proponowane przez autorkę ćwiczenia, których jest aż 50. Oto kilka z nich: List do złości; Rysunek złości, Napisz, w jakim miejscu poczułeś złość; Co czujesz w głowie, na twarzy i karku?; Podaj przykład sytuacji, w której ogarnia cię złość, itp.Dzięki tej publikacji nie tylko dzieci, ale także dorośli lepiej poznają emocję, jaką złość. Zawarte w książce ćwiczenia, techniki oddechowe są przemyślane, nie sprawiają dziecku trudności. Pomogą je jednak wyciszyć, skupić jego uwagę na zagadnieniu. Myślę, że książka okaże się pomocna zarówno w domu, kiedy moi chłopcy będą się złościć, jak również w pracy zawodowej.