Tęsknica (okładka  miękka, wyd. 11.2023)

Tytuł oddaje wrażenia po przeczytaniu książki ,

Dobre, ale spodziewałam się czegoś innego

Bardzo dobre pióro. Polecam

„Tęsknica” Anny Sokalskiej to mistyczna podróż do serca słowiańskich wierzeń, wplątana w historię bohaterki, która zmuszona jest zmierzyć się ze swoimi demonami w poszukiwaniu uzdrowienia. Fabuła rozpoczyna się od dramatycznego zdarzenia, które zmusza Igę, główną bohaterkę powieści, do zastanowienia się nad sensem własnego życia. Po przeżytym zawale serca Iga postanawia przerwać dotychczasowy szaleńczy tryb życia i znaleźć ukojenie na polskiej wsi, gdzie poznaje tajemniczą Nadzieję, właścicielkę gospodarstwa „Pomiędzy”. To spotkanie staje się początkiem serii niezwykłych wydarzeń, które wplątują Igę w świat ludowych obrzędów i dawnych wierzeń. Sokalska mistrzowsko buduje atmosferę tajemnicy i grozy, wprowadzając czytelnika w malowniczy, ale zarazem niepokojący świat polskiej prowincji. Wraz z Igą odkrywamy kolejne aspekty życia Nadziei i jej otoczenia, które są głęboko zakorzenione w miejscowych legendach i podaniach. Autorka umiejętnie wplata w snutą przez siebie opowieść elementy magii, tajemniczych zjawisk oraz refleksji nad kondycją ludzkości, tworząc z „Tęsknicy” nie tylko baśń dla dorosłych, ale także opowieść o sile ludzkich więzi, ich tęsknotach i destrukcyjnej sile tych z marzeń, które wymykają się spod kontroli. Jednym z największych atutów powieści są wyraziste postaci, które są zarówno realistyczne, jak i tajemnicze. Iga przechodzi przez głęboką transformację pod wpływem swojego nowego środowiska i różnych od dotychczas zdobywanych doświadczeń. Jej wewnętrzna podróż od osoby zagubionej i przerażonej do silnej i odważnej kobiety stanowi serce tej opowieści. Nadzieja natomiast, choć na pierwszy rzut oka wydaje się ekscentryczną postacią, stopniowo odsłania swoje wewnętrzne zmagania i tajemnice, co sprawia, że staje się dla czytelnika fascynującym i wielowymiarowym charakterem. Ważnym elementem „Tęsknicy” jest również ukazanie kontrastu między światem miejskim a wiejskim oraz refleksja nad znaczeniem natury i kobiecości. Autorka prowadzi czytelnika przez labirynt ludowych wierzeń i praktyk, pokazując, jak głęboko zakorzenione są one w polskiej kulturze i tradycji. Niezwykła w powieści jest atmosfera. Mroczny, tajemniczy klimat wsi, zanurzony w legendach i historiach, wprawia czytelnika w stan niepokoju i ciekawości. Opisy natury, lasów i pól dodają głębi narracji, tworząc wrażenie, że lasy skrywają wiele tajemnic, a sama wieś jest miejscem pełnym sekretów. Jednym z aspektów, który warto podkreślić, jest również sposób, w jaki autorka wplata wątki słowiańskiej mitologii i kultury ludowej w fabułę. Przesądy, obrzędy, istoty ze słowiańskiego folkloru – wszystko to tworzy fascynujący kontekst dla historii Igi i Nadziei, czyniąc ją jeszcze bardziej interesującą. Jedynym, co może przeszkadzać w powieści jest tempo narracji. Fabuła rozwija się raczej powoli, a niektóre wątki mogą wydawać się rozmyte lub niepotrzebnie rozwleczone. Mimo to powieść czyta się sprawnie, bo jest to ciekawa, niezbyt obszerna, przystępnie podana lektura. „Tęsknica” to fascynująca, mistyczna podróż przez świat słowiańskiej magii, legend i ludowych wierzeń. Mroczny klimat, dobrze wykreowane postacie i mistyczna atmosfera sprawiają, że wciąga od pierwszej strony. Z pewnością będzie niezapomnianym doświadczeniem literackim dla miłośników fantasy i opowieści inspirowanych folklorem słowiańskim.

Rzadko sięgam po powieści z elementami fantastyki. Po prostu nie moja bajka. Jednak lektura „Tęsknicy” Anny Sokalskiej, którą zamierzałam zostawić sobie na bożonarodzeniowy czas, tak bardzo mnie wczoraj pochłonęła, że zarwałam noc. I nie żałuję! Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, więc nie wiedziałam, czego się spodziewać. Dostałam w prezencie niemal 300 stron ekscytacji i wyciszania na zmianę. Było też miejsce na refleksje, a nawet na odrobinę poczucia humoru. Ale po kolei… Akcja rozgrywa się współcześnie. Iga, młoda, ambitna kobieta, pada ofiarą pracoholizmu. Pewnego dnia jej świat się załamuje, gdy z menadżerki w dużej firmie staje się pacjentką szpitala. Diagnoza jest jednoznaczna: zawał i wyczerpanie! Jak to możliwe? Przecież zawsze wszystko się udawało, a choroby serca ponoć dotykają ludzi starszych! I powinny być poprzedzone jakimiś znakami ostrzegawczymi! Okazuje się, że niekoniecznie… Iga decyduje się ratować swoje zdrowie i wyjeżdża na wieś, do miejsca zwanego „Pomiędzy”. Wita tam ją młoda kobieta, Nadzieja, uznawana przez mieszkańców okolic za dziwaczkę i znachorkę. Pewnego dnia Nadzieja znika…Iga zgłasza jej zaginięcie, ale wszyscy, łącznie z policją, lekceważą jej niepokój. I wtedy w życiu Igi zaczynają dziać się rzeczy, o jakich – cytując klasyka – nie śniło się filozofom. Iga wkracza w świat, który dotąd znała tylko z baśni i podań. Otwiera się przed nią przestrzeń, w której wszystko może się wydarzyć. W wielkim i gęstym lesie czekają na nią dobre i złe siły. To postacie mogące uratować albo zabić… Komu zaufać? Może trzeba zdać się na intuicję i przypadek? O ile pierwsza część powieści, realistyczna, opisujące pracę i problemy Igi, momentami wydawała mi się nieco nużąca, to późniejsze perypetie bohaterki wciągnęły mnie niczym wir. Stały się baśnią da dorosłych. Intrygującą, bo jednak wciąż dotyczącą ludzkich doznań, lęków, nadziei, marzeń… Autorka ciekawie wplotła w treść elementy ludowej demonologii. Tytułowa Tęsknica to tylko jedna z postaci. I nie tylko postać, ale także stan ducha, któremu Anna Sokalska poświęca sporo miejsca. Robi to bardzo sugestywnie. Na tyle, że śledząc losy Igi, można zadumać się nad własnymi tęsknotami… Moją uwagę zwróciły też fragmenty poświęcone snom. I nie chodzi o ich symboliczne odczytywanie czy konfrontowanie z sennikami. Autorka w intrygujący sposób pisze o mocy snów, ich wpływie na nas oraz możliwości sterowania snami i panowania nad nimi. Cóż jeszcze? Może tyle, że zakończenie zaskakuje (a to lubię!) i nie pozwala przestać myśleć o książce nawet po odłożeniu jej na półkę. Plusem są też sugestywne opisy przyrody, które współgrają z przeżyciami bohaterów. Cenię taki język i umiejętność takiego obrazowania. Tak naprawdę nie mogę napisać zbyt wiele o treści, by nie popełnić śmiertelnego grzechu spojlerowania. Po prostu przeczytajcie! I dajcie się ponieść tej magii... BEATA IGIELSKA

„Tęsknica” to najnowsza książka autorstwa Anny Sokalskiej. Zabiera czytelnika w świat mitologii słowiańskiej, wszelkich baśni polskich, mitów i legend. Ma swój specyficzny klimat, który potrafi wciągnąć, rozbudzić, sprawić, że czuje się niedosyt i pragnie o wiele więcej. Twórczość autorki poleciła mi koleżanka, tak, więc zabrałam się za „Wiedźmę” i w ten sposób cały cykl zagościł na mej półce. Ucieszyłam się, kiedy zobaczyłam, że najnowsza książka autorki ujrzała światło dzienne jeszcze w tym roku, szczerze, nie mogłam się jej doczekać. Byłam zaintrygowana tematem, poznaniem głównej bohaterki i powrotem w świat słowiańskich wierzeń. Główną bohaterką książki autorstwa Anny Sokalskiej pod tytułem „Tęsknica” jest Iga, inteligentna kobieta, menadżerka pracująca w korporacji, dla której kariera zawodowa jest wszystkim. Jest pracoholiczką, czerpie z tego przyjemność. W tej całej gonitwie zapomniała o sobie i swoim zdrowiu, ile można „jechać” na ogromnych ilościach kawy, słodyczach, czy papierosach? Przy takim trybie życia niewiele trzeba, żeby wszystko zaczęło się powoli komplikować. Iga trafia do szpitala i musi podratować swoje zdrowie, co oznacza dłuższe zwolnienie lekarskie, jak taka pracoholiczka to zniesie? Wyjazd na wieś, czyli zmiana otoczenia i zwolnienie tempa z pewnością okazuje się dobrą alternatywą. W ten sposób kobieta trafia do gospodarstwa, „Pomiędzy”, które prowadzi nieco dziwna właścicielka – Nadzieja. Mieszkańcy wsi mają ją za znachorkę, albo dziwaczkę, niczego nieświadoma Iga zostaje wciągnięta w świat ludowych obrzędów, dziwnych tajemnic, a także lasu, który jest przedsionkiem świata, którego nie znała. Co spotka bohaterkę w tym dziwnym miejscu? Czy Iga zrozumie, co się liczy w życiu? „Tęsknica” to niesamowita książka, której akcja jest bardzo dynamiczna, wciągająca i sprawiająca przyjemność. Anna Sokalska włożyła wiele pracy w powieść, co od razu widać. Przeprowadziła research, przemyślała całą historię nadając jej specyficzny klimat. Nic tutaj nie dzieje się przypadkowo, nie ma chaosu, lubię tak dopracowane książki. Tajemnica, intrygi, niesamowite miejsce, które kryje wiele przygód. Tęsknica, walka o utraconą duszę, własne marzenia, zaostrzyły mój apetyt. Na uwagę zasługują opisy przyrody, natury, mogłam sobie wyobrazić tło fabularne bez żadnych problemów. „Tęsknica” to książka, od której trudno się oderwać, ciekawi, sprawiła, że polubiłam bohaterkę i chciałam dla niej jak najlepiej. Potrafiła wywołać we mnie tak wiele emocji, że czasem musiałam sięgnąć po chusteczkę. Z ogromną łatwością można wczuć się w położenie głównej bohaterki, to silna kobieta, która rozpoczęła pracę nad sobą i stara się ułożyć swoje życie. Gorąco wam polecam wyprawę na wieś odwiedzenie gospodarstwa „Pomiędzy” i zagoszczenie w nim na nieco dłużej.

Czasami życie ma dla nas zupełnie inny plan niż droga, którą do tej pory podążaliśmy. Nie jest jednak łatwo odnaleźć się w nieznanym, o czym przekonała się główna bohaterka powieści Anny Sokalskiej. Możecie kojarzyć autorkę z innych, równie tajemniczych oraz klimatycznych powieści. Dla mnie jednak było to pierwsze spotkanie z jej twórczością. Ale jakże udane! Na początku kusił mnie opis z okładki, ale zastanawiała objętość, ponieważ nie byłam pewna czy autorka zdąży zamknąć wszystko w niespełna 300 strona. Moja obawa okazało się jednak zupełnie niepotrzebne, ponieważ otrzymałam powieść nie tylko pełnowymiarową, ale również treściwą, dojrzałą, magiczną oraz mocno dającą do myślenia. Czytamy o losach Igi, menadżerski dobrze rozwijające się korporacji, której zdrowie przestało dopisywać. Nagle to co brała za pewnik stało się kulą u nogi. I tak przyszło jej porzucić marzenia o karierze, ponieważ przeniosła się na wieś, gdzie poznała Nadzieję, właścicielkę gospodarstwa "Pomiędzy". Nie byłoby w tym nic niezwykłego, gdyby bohaterka nie wkroczyła do zupełnie innego dla siebie świata. Ludowe legendy, tajemnice, dziwne sploty zdarzeń oraz aura magii, mimo że to nie książka fantasy, zmieniły się w nieszablonową opowieść, pełną ukrytych znaczeń. Trudno ubrać w słowa jak intrygująca okazała się przygoda Igi, ale zapewniam, że każdy kto zdecyduje się wraz z nią podążyć jedną z wiejskich dróg, zrozumie jak duża praca została włożona w treść tej powieści. Sięgając po lekturę nie spodziewałam się, że będzie aż tak dobra. Przemyślana, dynamiczna, piekielnie klimatyczna i jeszcze bardziej inteligentna. Anna Sokalska w prawdziwej polskiej scenerii stworzyła świat pełen możliwości, który kusi bohaterkę potencjalnymi wyborami. Pytanie tylko, którą drogą zdecyduje się podążyć, ponieważ kwestie moralne stanęły tutaj w obliczu nie lada wyzwania. Zacierają się granice, wydaje się, że wszystko może się wydarzyć, a dynamiczna akcja łączy się z baśniowym wydźwiękiem, gdy zaczynamy dostrzegać wykorzystywanie folkloru, polskich baśni czy legend. Emocje zatem towarzyszą nam od pierwszej do ostatniej strony na scenie, w której kobiecość odgrywa kluczową rolę. "Tęsknica" zasługuje na wszelkie słowa uznania. To historia niebywała, poszerzająca wyobraźnię i odrywająca od wszystkiego co dzieje się dookoła nas. Zachwalam ją z pełną świadomością, ponieważ chyba jeszcze nigdy, a przynajmniej nie mogę sobie przypomnieć, nie czytałam nic tak intensywnie błyskotliwego, otwartego na czytelnika i łączącego ludzką naturę z urokiem fauny oraz flory. Jeśli poszukujecie książki jedynej w swoim rodzaju, oto idealna propozycja dla Was.

"Miłość jest piękna z daleka, gdy się o niej słyszy i ją podgląda, ale z bliska, gdy się zajrzy do jej środka, potrafi obezwładnić”. Iga jest młodą, pełną energii młodą kobietą, pracuje w korporacji, której całkowicie jest oddana. Nagła choroba zmusza ją do przerwania dobrze rozwijającej się kariery. Ratując swoje zdrowie, podejmuje decyzję o wyjeździe na wieś. Tam poznaje dość nietuzinkową właścicielką gospodarstwa “Pomiędzy” - Nadzieję. Ta prowadzi spokojne, patrząc z boku wręcz nudne życie. Uważna jest przez jednych za znachorkę, a przez innych za dziwaczkę. Splot tajemniczych wydarzeń powoduje, że dochodzi do niepokojących incydentów. Nadzieja znika, a w życiu Igi zaczynają dziać się bardzo, bardzo dziwne rzeczy. Rosnący tuż obok las wzbudza ciekawość i coraz większe obawy… Moje pierwsze i z całą pewnością nieostatnie bardzo udane spotkanie z twórczością Autorki. Akcja powieści toczy się niespiesznie i niezmiennie intryguje. Fabuła zajmująco poprowadzona i dokładnie przemyślana. Warstwa fantastyki idealnie współgra z zajmująco poprowadzonymi wątkami obyczajowości. Pisarka ma przyjemne, lekkie, barwne pióro otulone melancholią. Bohaterowie ciekawie ukazani, nietuzinkowi, realni. Iga, nie do końca ją polubiłam, jest pracoholiczką, żyje na pełnych obrotach, lubi fajki, alkohol, słodycze i kawusię. Ta niezdrowa mieszanka używek już wkrótce daje jej nieźle popalić. Moje serce całkowicie skradła Nadzieja, niesamowita postać. Klimatyczna, niepokojąca, chwilami duszna, wręcz groźna atmosfera jest wyraźnie odczuwalna. Ludowe wierzenia, ciekawość, ujadanie wilka, dziwne, przerażające nocne odgłosy. Dobre i złe moce wirują. Nieuchronność losu, szukanie własnej tożsamości, zrozumienie siebie i innych. Próba ujarzmienia własnych lęków, marzenia, tęsknoty, nadzieja, moc sennych zwidów. Niesamowite, realne, wnikliwe, barwne, opisy przyrody robią przenikliwe wrażenie. Jestem oczarowana tą opowieścią. Wciągająca, zaskakująca, niebanalna z intrygującym drugim dnem. Czyta się szybko i przyjemnie, dałam się porwać. Jest to fikcja literacka, ale łatwo ją wpasować w życie większości z nas. Serdecznie polecam! Tatiasza i jej książki :)

To chyba najbardziej zaskakująca książka na jaką natrafiłam. Składa się z trzech rozdziałów i w tym kilku podrozdziałów. Każdy z rozdziałów został podzielony jakby na osobny gatunek literacki. W pierwszym czytamy o przepracowanej kobiecie, która zbyt zabiegana przestała dbać o zdrowie, czego skutkiem był zawał. Leżąc w szpitalu stwierdza, że nie ma tak naprawdę osoby, która by za nią tęskniła. Kiedy jednak ktoś się pojawia, widzimy o co najbardziej jej chodzi i bynajmniej nie jest to troska o jaką naszej postaci chodziło. Później dowiaduje się, że warunkiem wyzdrowienia jest odpoczynek, więc mamy poszukiwanie spokoju, a później miejsca, gdzie tego spokoju mogłaby doświadczyć. To był dział typowo obyczajowy, który nie dawał najmniejszych oznak na jakąkolwiek zmianę, a ja odbierałam go bardzo osobiście. Drugi jest wkroczeniem na literaturę ezoteryczną. Poznajemy nowe osoby i jesteśmy nimi zafascynowani. Tutaj dzieje się najwięcej, fantazje się spełniają i błąkamy się między różnymi światami doznając najbardziej nie oczywistej fantastyki, której naprawdę nic nam nie zapowiadało. I trzeci dział to jest ten między powieścią psychologiczną, a rachunkiem sumienia podciągniętym nawet pod poradnik. Nie na próżno taki tytuł widnieje na okładce, jednak tematyka samej tęsknoty jest rozłożona na przeróżne rzeczy. Są to osoby, miejsca, rzeczy, praca a nawet samotność. Są to też postacie, które nie muszą mieć czystych zamiarów, wszystko zależy od tego, czy zwęszy się podstęp. Lektura tej książki jest bardzo wciągająca, bo daje nam odczucia, że znamy to, co się tu dzieje i fascynująca jednocześnie, bo jednak większość rzeczy się raczej nie zdarzy. Ktoś tutaj zaginie i postać, która będzie tego dowodem nie należy do świata prawdziwego. Pokazuje jednak, że może komuś na kimś bardzo zależeć bez względu na to jakie kogo łączyły stosunki. Niekiedy było tutaj strasznie, ale było i wzruszająco, tylko wiele osób może te uczucia odczuwać w innych momentach. Polecam każdej osobie, która lubi czytać książki z zaskakującymi wydarzeniami łączącymi fantastykę z życiem prawdziwym:-)

⏳️⏳️ RECENZJA ⏳️⏳️ Anna Sokalska "Tęsknica" Iga od dawna wiodła dość intensywne życie, aż do dzisiaj, do dnia gdy jej serce powiedziało dość. Gdy budzi się zdezorientowana na oddziale szpitala dowiaduje się że przeszła zawał a co za tym idzie zdecydowanie musi odpocząć i zadbać o siebie. Wyjazd do ustronnego gospodarstwa "Pomiędzy" wydaje się być idealnym pomysłem aby naładować baterie jednak to co spotyka tam Igę nie tylko staje się przygodą jej życia ale i wywraca je do góry nogami. Co takiego czeka na nią w tym specyficznym miejscu? "Tęsknica" to historia która początkowo sprawia wrażenie bardzo monotonnej, bezbarwnej i prostej ale im głębiej się zaczytujemy tym bardziej do nas dociera że jest to niezwykła, poruszająca i zmuszająca do refleksji historia godna uwagi. Główna bohaterka aby zadbać o własne zdrowie trafia do gospodarstwa prowadzonego przez Nadzieję kobietę specyficzną, pełną tajemnic i zajmującą się między innymi zielarstwem. Jej stosunki z mieszkańcami wioski, tajemnicze odgłosy, dziwne sytuacje i tajemniczy las to wszystko sprawia iż stopniowo przenosimy się ze spokojnej i malowniczej scenerii do świata pełnego słowiańskich przesądów, obrzędów i fikcyjno baśniach wydarzeń. To co spotyka bohaterkę jest niewiarygodne, akcja nabiera tempa a emocje rosną z każdą przeczytaną stroną. Tajemnicza Nowia, barwni bohaterowie drugoplanowi, zaskakujące momenty sprawiają że odczuwamy strach, zdenerwowanie ale i ogromną fascynację. Ten zupełnie nam obcy świat stawia przed Igą trudne wyzwania, pytanie czy ta znajdzie w sobie siłę aby im sprostać? Kochani to przyjemna i baśniowa historia pokazująca przemianę bohaterki która walczy o duszę, marzenia i próbuje na nowo ułożyć sobie życie. To książka inspirowana ludowymi tradycjami, wierzeniami i pięknem wsi którą ja serdecznie polecam. Pozdrawiam @wiola_loves_books