Tego lata stałam się piękna. Lato. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 05.2022)

Belly jest wkurzające niedojrzała. Rozumiem, że ma 16 lat, ale przecież musi być różnica między jej rozumowaniem w wieku 10 lat i "teraz". Wszyscy są źli: tata - dlatego że pianino się nie spodobało, mama - dlatego że się rozwiodła i nie płakała albo dlatego że chciała zaprosić chłopaka Belly na obiad, brat i chłopcy są źli dlatego że chcą coś robić bez niej. Każdy musi jej wszystko powiedzieć, wszędzie zaprosić, kochać od pierwszego wejrzenia inaczej jest dupkiem. I ona totalnie się nie rozwija, nie wyciąga żadnych wniosków. Jedyny plus - opisy lat z przeszłości czasem były dość słodkie, ale nadal strasznie płytkie. Więc moim zdaniem jest to książka raczej dla dużo młodszych czytelników, może 10-12 lat, ale i tak nie polecam.

Kocham tą książkę 💕 naprawdę najlepsza młodzieżówka jaką czytałam w przeciągu tygodnia albo miesiąca nie wiem (uzależniłam się bardzo od czytania hehe) na początku niestety kupiłam tylko jedną z trzech z tej trylogii i bardzooo żałuję, bo pragnę jeszcze 😶 Sposób w którym ona piszę jest wspaniały a historia po prostu urocza i zadziwiająca tylko wystarczy mieć wyobraźnię. Bardzo ale to bardzo ją polecam nie tylko na gorące dni dlatego , że czytając tę książkę czujesz przyjemny przypływ ciepła a każdy rozdział ogrzeje ci serce ❤️❤️

Każde wakacje w życiu Belly wyglądają tak samo. Dwa miesiące w domku nad morzem z bratem Stevenem i mamą, przyjaciółką mamy Susannah oraz jej synami Jeremiahem i Conradem. Belly wie jednak, że coś się kończy a nadchodzące wakacje będą inne. I tak też jest w rzeczywistości. Steven wyjeżdża, bo zbliża się czas wyboru college’u. Mama i Susannah ciągle wychodzą tylko we dwójkę, a w relacjach z braćmi Conradem i Jeremiahem coś diametralnie się zmieniło. Chłopcy nie patrzą na nią już, jak kiedyś. Lekki, młodzieżowy romans, wakacyjny klimat, trójkąt miłosny i pióro Jenny Han. Dla mnie brzmi to naprawdę przekonująco. Byłam pewna, że historia trafi w moje gusta, bo przecież bardzo lubię tę autorkę. Oj, jak bardzo się myliłam. Zacznijmy od roastu na główną bohaterkę. Jakaż to była wstrętna, rozpieszczona, egocentryczna, narcystyczna, niedojrzała, irytująca paskuda. Przysięgam Wam, że jeszcze nigdy nie spotkałam się z postacią, która byłaby w równym lub chociaż w podobnym stopniu dziecinna i nie widziała niczego, poza czubkiem własnego nosa. Ona miała za zadanie po prostu istnieć, a reszta ją wielbić. Bo wiecie, tego lata wyładniała, zasługiwała więc na wszystko, co najlepsze. Conrad. Przez całą dobę obrażony na wszystko, ale tak naprawdę nikt nie wiedział na co. Wykłócał się, odpowiadał półsłówkami i ciągle trzaskał drzwiami. Zadufany w sobie, w nosie miał to, że krzywdzi swoją mamę, która była przecież wspaniałą osobą; i w swoim stanie; nie zasługiwała na takie traktowanie. Chyba miał być najdojrzalszym bohaterem, a zachowywał się niczym dziecko, któremu zabroniono grać na komputerze. Jeremiah. Chyba miał być tym fajniejszym bratem. Szczerze mówiąc nie miał zbyt dużej roli w tej powieści, poza jednym momentem, który był tak bardzo od czapy, że nawet nie można go nazwać plot twistem. W międzyczasie pojawił się jeszcze jeden chłopak, z którym Belly zaczęła randkować. Tak, mimo wielkiej miłości do Conrada i niezdecydowaniu, którego z braci powinna wybrać, uznała że fajnie byłoby spotykać się jeszcze z kimś jeszcze. W dodatku chłopcy uznali chyba, że mają większe prawa do Belly, niż ktokolwiek inny i od samego początku zachowywali się, jakby nie panowali nad własnymi żądzami i walczyli o dominację w stadzie. Książka dzieli się na to, co było kiedyś i to, co jest teraz. Retrospekcje wypadły całkiem ciekawie, zwłaszcza gdy Belly opowiadała o lecie, w którym to wzięła ze sobą koleżankę i przez okrągłe dwa miesiące irytowała się, że ją w ogóle zabrała. Taka była zazdrosna o chłopców. Natomiast teraźniejszość… Zastanawiałam się, kiedy zacznie się coś dziać. I wiecie co? Nie doczekałam się. Miałam wrażenie, że Belly całymi dniami siedzi na werandzie i nic poza tym. Najciekawszy moment był wtedy, gdy zjadła tosta z serem. Jak już wcześniej wspomniałam, Susannah była wspaniałą osobą i jedyną, która zasłużyła na sympatię w tym domu pełnym sfrustrowanych dzieciaków. Jej wątek zasługiwał na uwagę, ale powiedzenie Wam, o co w nim chodzi, byłoby dużym spoilerem. Nieprawdopodobne było dla mnie to, że dwie dorosłe kobiety mogły pozwolić sobie na dwumiesięczny wyjazd. Każdego roku. Od prawie dwudziestu lat. Susannah ponoć była bogata, co ją trochę usprawiedliwiało, ale mama Belly i Stevena..? Nie chce mi się w to wierzyć. Dodam jeszcze, że dialogi między mamami brzmiały, jakby rozmawiały ze sobą dwie nastolatki, a nie osoby dorosłe. Cóż, zawiodłam się. Zadecydowałam, że po dwa następne tomy na pewno nie sięgnę. Ale może Wy będziecie przy tej serii bawić się lepiej.

Kochammmmmmmm 💗💗💗💗💖💖💖💖

Dla Belly lato to czas spędzony w domku, należącym do przyjaciółki jej mamy - Susannah wraz z jej synami obraz bratem dziewczyny. Błogie dni na plaży, kąpiele słoneczne, nocne pływanie w basenie, oglądanie filmów do późna i czas spędzany z chłopcami. To lato jest jednak inne. Brat Belly musi wcześniej wyjechać, jeden z braci zachowuje się inaczej, niż dotychczas. Oprócz tego, dziewczyna w końcu przestaje być postrzegana jako dziecko. Słodko-gorzka historia, idealna na ciepłe, letnie wieczory. Podczas czytania śmiałam się, w pewnych momentach wzruszałam, jednak przez większość lektury uśmiech nie schodził mi z twarzy. Dokładnie takiej książki teraz potrzebowałam. Bardzo mi się podobała, z tej książki bije ogrom ciepła i słodyczy. Czuć promienie słońca na skórze, piasek pod stopami. Zakończenie, jak dla mnie, zaskakujące, chociaż pewnych rzeczy domyśliłam się w trakcie lektury. Zdecydowanie potrzebuję kolejnej części już na teraz! Pióro Jenny Han trafia prosto do mojego serca i rozgrzewa je jak nikt inny! Mogłam wyłączyć się na chwilę z życia i wchłonąć w świat przedstawiony, który może nie był skomplikowany, ale zdecydowanie taki, jakie lubię. Bardzo polubiłam wszystkie postacie, a szczególności Susannah. Czytając tę książkę poczułam się, jak bym sama znowu miała 16 lat i także przeżywała swoje pierwsze miłości. Ta historia pozostanie w moim sercu na długo i na pewno jeszcze do niej wrócę. Jestem bardzo ciekawa kontynuacji i jak to się dalej potoczy. Z mojej strony jest to ogromne polecenie, jeśli nie mieliście jej jeszcze w planach, to koniecznie dopiszcie ten tytuł do listy! 💛

Jestem niemiło zaskoczona. Książka wielokrotnie była mi polecana przez znajomych i nie tylko. Kupiłam ją głównie za sprawą dobrych opinii m.in. na Tik-Toku. Książka może nie jest „ZŁA”, ale jest totalnie nudna. Nie ma w niej praktycznie żadnych ciekawych akcji. Pojawiają się ciągle retrospekcje, które o ile były interesujące na początku powieści, potem stały się irytujące. Wprowadzały mnie w błąd, gdyż ciagle musiałam się cofać by sprawdzać czy to co teraz czytam to teraźniejszość czy może wspomnienia sprzed kilku lat. Główna bohaterka jest naiwna i denerwująca. Czytając wielokrotnie miałam ochotę strzelić sobie face palma. Książka zapowiadała się naprawdę dobrze i o ile pierwsze strony zachęcają - potem jest coraz gorzej. Powieść skończyłam czytać tak naprawdę tylko po to żeby „skończyć co zaczęłam”. Powinnam jeszcze wspomnieć o ostatnim rozdziale który pojawia się totalnie „z dupy”, nie ma żadnego powiązania z 300 poprzednimi stronami i tak naprawdę nic nie wnosi. Podobnie jak cała książka - jest mocno naciągany. Być może akcja rozwinie się w kolejnych częściach, ja jednak nie zamierzam wydawać kolejnych pieniędzy, żeby się o tym przekonać, tym bardziej że już te wydane na TLSSP uważam za wrzucone w błoto.

typowo młodzieżowa książka, mimo to bardzo mi się podobała. nie mogę się doczekać, aż przeczytam kolejne części. polecam osobom w każdym wieku

Dużo niepotrzebnych opisów, które nie zaciekawiają czytelnika. Belly zachowuje się niedojrzale i poprostu głupio. Jeremiah i Cam zasługiwali na coś lepszego. Conrad jest wkurzający, choć prawie go nie ma, nie wiem na jakiej podstawie laski się tak nim zachwycają. Nie wiem też, czy będę czytać następne części. Na pewno nie teraz.

Super książka! Jenny cudownie pisze. Czyta się lekko i bardzo przyjemnie. Książka bardzo mocna wciąga. Właśnie zakupiłam kolejne części trylogii. Polecam!

Jakieś 2 tygodnie temu przeczytałam wszystkie 3 tomy i nadal do mnie nie dociera co się stało na końcu. Cały czas myśle o tej książce, uwielbiam tą wspaniałą historie Belly. Nie ukrywam że podczas czytania targały mną emocje. Cała historia w tym tomie dopiero się rozpoczyna bo Belly cały czas kocha Conrada ale zapomina o Jeremiahu. Jej wakacje były niesamowite poznała Cama z którym tak właściwie się znała, hotówa Beck staje się bardziej uciężliwa i przykra dla domowników letniego domku. Jeśli uwielbiasz romansidła ale nie przesadne to polecam bardzo tą książkę ( drugi i trzeci tom są bardziej dosłowne i bardzo dużo się dzieje). Na końcu książki totalnie się rozryczałam i przez kilka dni nie wiedziałam co ze sobą zrobić. Mega się wciągnęłam i jeszcze raz bardzo polecam.❤️❤️