Stan zdumienia (okładka  twarda, wyd. 11.2021)

Świetna, porywająca powieść osadzona w realiach dusznej i tajemniczej Amazonii. Ann Patchett posługuje się barwnym i bogatym językiem, kreśląc pogłębione portrety bohaterów i opowiadając wielowymiarową historię o przeznaczeniu, pasji i odwadze. Książka skłania do refleksji o istotnych problemach współczesnego świata, nie stroniąc od wątków psychologicznych, antropologicznych i społecznych. Godna polecenia opowieść, która na długo nie pozwala o sobie zapomnieć.

Ann Patchett jest jedną z moich ukochanych amerykańskich pisarek współczesnych! Po mistrzowsku opowiada rodzinne historie, a tą książką udowadnia, że umie też wspaniale budować napięcie i kreować duszną, niepokojącą atmosferę opowieści. "Stan zdumienia" to moje top trzy książek autorki obok Domu Holendrów i Dziedzictwa.

"Stan zdumienia" Ann Patchett Gdy Anders Eckman zostaje wysłany do brazylijskiej gęstwiny lasów deszczowych przez koncern farmaceutyczny, by odnaleźć wybitną doktor Swenson i nakłonić ją do powrotu, nie wie, że pozostanie w Amazonii już na zawsze. Po otrzymaniu informacji o śmierci Eckmana do dżungli wyprawiona zostaje Marina w tym samym zamiarze, lecz nie jest świadoma, jak jej życie odmieni owa podróż... "Stan zdumienia" jest powieścią obyczajową autorstwa wielokrotnie nagradzanej amerykańskiej pisarki, której utwory przetłumaczone zostały na ponad 30 języków świata - Ann Patchett. Jest to wznowienie, gdyż pierwsze wydanie historii Mariny ukazało się na polskim rynku wydawniczym w 2012 roku. Autorka snuje przed czytelnikiem opowieść, mogłoby się wydawać, banalną, niewymagającą większego skupienia i uwagi, ale to tylko złudzenie, warstwa wierzchnia, pod spodem, w głębi kryje się zupełnie coś innego, niż wygląda to na pierwszy rzut oka. "Stan zdumienia" to oryginalna, nieoczywista, odbiegająca nieco od utartych schematów historia o niezłomności, walce w dążeniu do osiągnięcia obranego sobie celu, najgłębiej skrywanych ludzkich namiętnościach, ukrytych pragnieniach i aspiracjach. Patchett w inspirujący, pełen fascynacji sposób opowiada nam także o wytrwałości naukowców, którzy są gotowi poświęcić wiele dla odnalezienia w amazońskiej dżungli elementu, który być może odmieni losy świata, a którego odkrycie będzie przełomowym momentem w medycynie. Autorka wrzuca nas do miejsca, w którym granica między życiem a śmiercią jest bardzo cieniutka, wystarczy jeden nieostrożny krok, jeden zbyt gwałtowny ruch, by ją przekroczyć. Na każdym kroku czają się zabójcze bakterie, drobnoustroje, węże, pająki, jak i również niepozorne rośliny, w których gromadzą się trujące substancje zabijające w zawrotnym tempie. Patchett przedstawiła Amazonię jako miejsce niegościnne, ciężkie do życia, takie, w którym za każdym drzewem czai się niebezpieczeństwo utraty zdrowia, a nawet życia. Tym samym niemal idealnie oddała atmosferę lasu tropikalnego - duszna, wilgotna, lepiąca aura, unosząca się w powietrzu tajemnica i wzbijające się do lotu stada ptaków. Niezwykle urzekający jest warsztat pisarski Ann Patchett. Jej styl opowiadania fabuły jest bardzo subtelny, momentami delikatny i wrażliwy, lecz potrafi świetnie oddać brutalne niejednokrotnie realia życia w dolinie Amazonki. Pióro Patchett charakteryzuje się dużą ilością wszelkiego rodzaju ukwieceń, ubarwień, ale też prostotą. Przed rozpoczęciem lektury trzeba zwrócić uwagę na jeden aspekt - "Stan zdumienia" jest opowieścią bardzo monotonną, są chwile znużenia, ale też takie, w których fabuła się rozkręca, by po chwili znów wrócić do swojego stałego, powolnego tempa. I jest to jedyna rzecz, jaka mi w książce przeszkadzała; czyta się bardzo wolno, czasami odechciewa się całkowicie, ale coś popycha nas do kontynuowania. Ja kontynuowałem, dotarłem do końca i nie żałuję. Nie była to łatwa przeprawa, ale niezwykle satysfakcjonująca, pełna różnych emocji, odczuć, przemyśleń względem wydarzeń rozgrywających się na jej kartach. Cytat z książki: "Zawsze czujemy się lepiej, gdy zmierzamy w stronę domu" ⭐6/10 Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Znak Literanova.

Z książką Ann Patchett mam duży problem jeśli chodzi o ocenę. To dość dziwna powieść, niesymetryczna jeśli chodzi o napięcie. Tak naprawdę zaczęła mnie interesować dopiero w okolicach 90 strony, kiedy główna bohaterka postawiła pierwszy krok w Amazonii. Moja przygoda z książką przebiegała dwuetapowo, o pierwszym z tych etapów wolałabym zapomnieć. Niestety początkowe strony nie zachęcały do lektury, ciężko było mi wejść w strukturę powieści od strony językowej, szło bardzo opornie. Wielokrotnie odkładałam ją w nadziei na cud, który niespodziewanie nastąpił. Jest to kobieca wersja "Jądra ciemności" i bardzo słusznie tak określono tą opowieść. Doktor Marina Singh odgrywa tutaj rolę Marlona, kobieta wyrusza na poszukiwania zmarłego kolegi do samego serca dzikiej Amazonii. Wysłana przez koncern finansujący badania nad lekiem przyszłości wydłużającym płodność, bohaterka ma za zadanie nie tylko odkryć tajemnicę zniknięcia Andersa Eckmana, ale również raportować stan badań. Od momentu kiedy akcja przenosi czytelnika do Brazylii dostajemy zupełnie inna opowieść, przepełnioną sugestywnymi opisami przyrody, tętniącą życiem. Zieleń dżungli opada na czytelnika niczym kurtyna, nie tylko możemy ją sobie wyobrazić wizualnie, ale także powąchać i usłyszeć. " Wszystko, co nie było zielone stawało się zielone." Nieprzepastne tropiki, stada ptaków wydobywające nieustanny trel, roje owadów i moskitów uparcie kąsających skórę, a do tego wieczory ciężkie i cierpkie podczas których czuć lekką pachnącą rybami bryzę - uwierzcie na słowo, że można się w tym klimacie rozsmakować. Autorka z niebywałą obrazowością przybliżyła pracę naukowców w amazońskiej dżungli, zaakcentowała trudności z jakimi na co dzień musieli się mierzyć, z gorliwą szczerością opisała zwyczaje tubylców z plemienia Laikaszi. Całość czyta się z ciekawością nigdy nie wiedząc, czym zaskoczy nas autorka w kolejnym akapicie. Ann Patchett nie ślizga się po temacie, nie ma u niej banalnych zdań, czy twierdzeń. Zatopieni w rzeczywistości przepastnej Amazonii momentami zapominamy, po co tak naprawdę przybyła tu nasza bohaterka. Poza samym toczącym się śledztwem książka porusza jakże istotny temat szacunku dla przyrody i zastanego porządku. Pokazuje jak łatwo dobrymi chęciami i współczuciem zburzyć ten zastany ład, narazić, go na szwank. To historia mająca wiele wymiarów, poza odkrywaniem ukazuje rolę przeznaczenia i tego gdzie może nas zaprowadzić pasja oraz rozwój badań nad płodnością. Zza oparów wilgoci i mgły amazońskiej dżungli wydobywa się nie thriller, ale dobry i ciekawy dramat psychologiczny. Przygodę z książką zaliczam do udanych, choć było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki na pewno jestem zachęcona i w przyszłości sięgnę po jej kolejne tytuły. Nie zrażam się tym w jak toporny sposób wgryzałam się w fabułę, choć to po części zaważyło na ocenie końcowej małymi minusami. Do takowych zaliczyłabym również brak tłumaczenia zdań w języku portugalskim. Tak jak zaznaczyłam we wstępie - nie zniechęcajcie się początkowymi niepowodzeniami i wytrwajcie pierwsze 90 stron, czeka Was za nimi prawdziwa niespodzianka.

Ann Patchett stworzyła zdumiewającą historię, która pozostaje w nas na zawsze. Historię, która daje wiele ważnych przemyśleń. „Stan zdumienia” to powieść, którą należy przeczytać. Po przeczytaniu tej książki rozmyślałem o świecie, o tym co wokół nas. Powieść ta jest książką niezwykłą, dotyka tematów naukowych. Możemy uświadomić sobie, jak cienka jest linia dzieląca dobro od zła. W zasadzie linia ta zaciera się. Na kartach powieści „Stan zdumienia” poznajemy losy czterdziestodwuletniej Mariny, która wyjeżdża do amazońskiej dżungli, aby poznać okoliczności śmierci Andersa Eckmana. Jednak, to co Marina odkryje będzie bardziej przerażające niż jej się wydawało. Co tak bardzo przerazi kobietę? Czy to, co odkryje w samym środku dżungli? Czy może jednak sama doktor Annick Swenson prowadząca badania związane z płodnością? Jednak zastanawiając się nad postawą doktor Swenson warto zadać sobie pytanie – czy badania naukowe prowadzące do stworzenia leku, mają za główny cel pomóc ludzkości, czy jednak napełnić portfele właścicieli koncernów farmaceutycznych? Swenson bliżej było do tej pierwszej opcji. Pytanie czy w prawdziwym życiu naukowcy kierują się tą samą zasadą? Myślę, że odpowiedź na to pytanie nie jest do końca jednoznaczna. Oparta jest przede wszystkim na sumieniu każdego naukowca. Warto w tym momencie odwołać się do jednej z naczelnych zasad w medycynie, przypisywanej Hipokratesowi czyli „Primum non nocere”. „Stan zdumienia” to bez wątpienia thriller naukowy dotykający kwestii odkryć. Każda strona tej powieści odkrywa przed nami fascynującą i przerażającą historię. Ann Patchett zabiera nas w sam środek amazońskiej dżungli. Podróżujemy do jądra ciemności. Tutaj nic nie jest zero-jedynkowe. W tym świecie nic nie jest jednoznaczne. Po przeczytaniu tej książki warto zadać sobie pytanie – jak daleko naukowcy mogą posunąć się w swoich badaniach? Czy badania te zawsze służą ludzkości? Czy może jednak są realizacją ich ambicji? „Stan zdumienia” to bez wątpienia książka, która zmusza nas do zastanowienia się nad światem, nad jego funkcjonowaniem i nasze roli w jego kształtowaniu. Historia ta z jednej strony fascynuje, z drugiej zaś przeraża. To, co zasługuje na słowa uznania, to język Ann Patchett. Wyjątkowy styl autorki odczuwalny jest na każdej stronie tej książki. Autorka dotyka tematu trudnego, lecz jakże ważnego. Tematu, który porusza również etyczne aspekty w prowadzeniu badań naukowych związanych z płodnością. „Stan zdumienia” to bez wątpienia wyjątkowa lektura, której nie można pominąć na swej liście książek do przeczytania. A gdy już ją przeczytacie, to warto wpisać ją na listę Najlepszych Interesujących Książek. Czyt-NIK już to zrobił. Teraz Wasza kolej. Zdecydowanie polecam! Książka „Stan zdumienia” ukazała się nakładem Wydawnictwa Znak Znak Literanova

Zacznę od tego, że jestem absolutnie oczarowana tym nowym wydaniem. Okładka jest przepiękna, więc to już jest dla mnie 1 do ogólnej oceny książki. Gdy dostałam propozycje zrecenzowania "Stanu zdumienia", byłam zachwycona. Nie samymi nowościami człowiek żyje, a teraz po przeczytaniu... Jestem zdania, że tą książkę trzeba po prostu znać. Nie będę wam jej tu streszczać, jednak samej jest mi bardzo ciężko w jakiej kategorii ją oceniać. Jako thriller? Książka na pograniczu powieści obyczajowej? Nie wiem. Jednak... dawno nie czytałam już tak dobrze i porządnie napisanej prozy. Bardzo kobieca i nieprzewidywalna fabuła, a akcja... niesamowita! Do tej pory nie jestem w stanie uwierzyć, co tu się wydarzyło. Przepiękne opisy przyrody amazońskiej dżungli przeniosły mnie prosto do wioski Lakaszich w towarzystwie, dosłownie (!), naukowej śmietanki towarzyskiej. To właśnie pośrodku Amazonii rozgrywa się lwia część książki, gdzie musimy bardzo rozsądnie oddzielić dobro od zła, odrzucając na bok swoje egoistyczne pragnienie posiadania potomstwa, wbrew zdrowemu rozsądkowi. Jest to również opowieść o tym, jak żyć w zgodzie z naturą i zwykłą ludzką moralnością. Najważniejszym pytaniem, jakie sobie zadałam po lekturze było " Jak daleko posunie się naukowiec w swoich odkryciach?" Bohaterowie książki są niebanalni, pełni życia i do bólu ludzcy. I o ile, mówiąc o Marinie, przychodzi mi to z łatwością, tak skomplikowana naturą dr Swenson może na początku bardzo zdziwić. Bardzo, ale to bardzo, polecam sięgnać po prozę Ann Patchett, jest nietuzinkowa i wyróżniająca się na półce, jak i na liście przeczytanych książek. Wbrew temu, co napisałam o niej, jako bardzo kobiecej książce, nie jest to pozycja lekka. Nie nadaje na klasyczną "zapchaj dziurę". Dylematy moralne osiągają wysokość Kilimandżaro, pomimo piękna języka, jakim jest napisana, to jednak przedstawia gatunek książek ciężkich, zmuszających do myślenia i kontemplacji. A na dokładkę dodam, że jest po prostu NIEODKŁADALNA!

Cała historia dzieje się w dżungli amazońskiej, tam grupa naukowców od lat pracuje nad odkryciem pewnego leku, badając lud Lakaszi, gdzie kobiety niezależnie od wieku mogą zajść w ciążę. Szanowana doktor Swenson urwała kontakt z cywilizacją, a nasza główna bohaterka - Marina, jest ostatnią osobą która mogłaby ją odnaleźć. Dzikość dżungli, fascynacja nauką, senne koszmary i dylematy moralne. Akcja książki toczy się powoli, momentami przyspiesza - budząc zainteresowanie, jednak te momenty na tle reszty występują rzadko, a czasem bywa wręcz nużąco. Jeśli chodzi o bohaterów chyba każdy tutaj w jakimś stopniu budził we mnie irytację i finalnie nie byłam w stanie polubić żadnego z nich. Fabuła zaś momentami zdawała się szalenie absurdalna. Wszystko to sprawiło, że ta historia nie wzbudziła we mnie żadnego przejęcia, emocji, zainteresowania, nie potrafiłam się w nią wciągnąć. A jednak gdzieś tam wywołała we mnie dziwną fascynację, która sprawiła, że nie mogłam jej porzucić, musiałam ją dokończyć. I gdy już tego końca byłam blisko, autorka postanowiła zrobić coś, czego nigdy bym się nie spodziewała. Tak, że teraz sama nie wiem, co o tym zakończeniu sądzić. Bo najpierw szalenie mnie zdenerwowało, później sprawiło, że lekko się uśmiechnęłam. I o ile wiele osób uznaje je za sztuczne i naciągane, mi spodobało się z tego względu, że wzbudziło we mnie, w końcu, jakieś emocje

„Stan zdumienia” opowiada o grupie naukowców pracujących w brazylijskiej dżungli nad cudownym lekiem. Dołącza do nich Marina, która musi odkryć prawdę o zmarłym koledze z pracy. Książka Ann Patchett pokazuje, jak bardzo może zmienić się człowiek pod wpływem miejsca, warunków życia odbiegających od tych, w których dotychczas funkcjonował. Autorka ukazała też ludzką obłudę, a ostatecznie skłonność do zatajenia prawdy, którą uznaje się za niewygodną, mającą zburzyć obraz człowieka, który się zmienił pod wpływem miejsca, w którym się znalazł. Człowieka, w którym miejsce i czas przyczyniły się do odkrycia najciemniejszej strony jego duszy. Autorka z lekkością opowiada o sprawach trudnych, o z pozoru nic nieznaczących wydarzeniach, które zmieniają wszystko, i o tym, że wszyscy poszukujemy tak naprawdę swojego miejsca na świecie i nie jesteśmy w stanie odpocząć póki go nie znajdziemy. Jest to piękna i emocjonująca podróż. Zapis zwykłego niezwykłego życia, które zatacza krąg w najbardziej nieoczekiwany sposób.

„Stan zdumienia” to powieść, która w niespieszny sposób, ale skutecznie pochłania uwagę, wzbudza zdumienie, przenosi czytelnika do pięknego, a zarazem mrocznego miejsca, które mocno działa na wyobraźnię. Stawia wiele pytań, porusza ważne tematy, zaskakuje rozmachem rozważań. Klimatyczna, nieschematyczna i warta poznania lektura, która na mnie wywarła duże wrażenie. http://wyczytane-ksiazki.blogspot.com/2022/02/stan-zdumienia-ann-patchett.html

Bardzo wciągająca lektura. To kolejny wieczór, który spędzam przy lampce wina, szukając odpowiedzi na kolejnych stronach książki.