Spokój grabarza. Pogięte bajki. Tom 2 (okładka  miękka, wyd. 07.2019)

Pierwsza część zdecydowanie lepsza...

Nie wiem nawet, jak mam streścić Wam krótko fabułę tej pozycji. Znajduje się tutaj kilkanaście opowiadań, które w mniejszy lub większy sposób niszczą nam dzieciństwo i bawią do łez. Czytelnik znajdzie tutaj historię Krecika, który jest Piromanem, Listonosza Pata z depresją, Wandy, która nie chciała Niemca (swoją drogą to jedne z lepszych opowiadań!) czy Pszczółki Mai przedstawionej jako typową kobietę przed lub w trakcie okresu. Uwierzcie mi, każdy tutaj znajdzie coś dla siebie. Mnie najbardziej do gustu przypadła krótka historia Filemona i Bonifacego oraz wcześniej wspomniane opowiadanie o Wandzie. Teraz kiedy o tym myślę, to sama nie do końca wiem, dlaczego aż tak te dwie historyjki mi się spodobały. Owszem, były zabawne i naprawdę się na nich uśmiałam, jednak nie było to też coś specjalnego. Moim zdaniem przy połowie tych opowiadań można naprawdę się uśmiać i przyjemnie spędzić czas. Jednak przy tej drugiej połowie, przyznaję szczerze, że idzie się zanudzić prawie na śmierć. Teraz nie pamiętam już nawet, o czym one były i jakich bohaterów dotyczyły. Autor ma bardzo rozwiniętą wyobraźnię, ponieważ żeby wymyślić takie rzeczy, to trzeba mieć cholerny talent. Większość z nas pamięta te wszystkie bajki i filmy z lat dzieciństwa i raczej nikomu nigdy nie przyszło do głowy, żeby ulubionych bohaterów przedstawić w sposób karykaturalny, tak bardzo inny od tego, co znamy. Mnie na przykład nigdy w życiu nie przyszłoby do głowy, żeby zrobić z mojego kochanego Krecika jakiegoś piromana. Także za to jestem wdzięczna Marcinowi Pełce, ponieważ otworzył mi trochę umysł na to, co by było, gdyby to wszystko wyglądało inaczej. I to jest bardzo fajne. Jak widzicie, ta opinia jest bardzo krótka, a to ze względu na to, że o tej pozycji mogę napisać krótko i na temat. Dla jednych Pogięte bajki będą tworem żałosnym, z prostackim humorem, który momentami jest obrzydliwy. Dla innych jednak będzie to pozycja zabawna, relaksująca i odmóżdżająca po trudach dnia codziennego. Ja zdecydowanie należę do tej drugiej grupy, bo humor autora idealnie trafił w mój gust. Tak, mam dość prostacki humor, no ale cóż zrobić? Jeżeli potrzebujecie książki zabawnej, która poprawi Wam humor i zrelaksuje, to jak najbardziej polecam Wam zapoznanie się z tą pozycją. Poziom absurdu i satyry jest tutaj bardzo wysoki, także czego chcieć więcej? 😁

O "Pogiętych bajkach" pisałam: "Pogięte bajki to przepuszczona przez filtr sarkazmu, seksizmu i rozpusty wizja kultowych postaci z bajek w świecie zdominowanym przez używki wszelakie i brak moralnych hamulców". Robię pyk: kopiuj-wklej i tak samo mogę zaanonsować "Pogięte bajki. Spokój grabarza", czyli kolejny zbiór niegrzecznych bajek dla dorosłych autorstwa Marcina Pełki. Bo znów mamy profanację i demoralizację naszej wizji dziecięcych bajek. Dołączając specyficzne poczucie humoru, pełne seksistowskich wstawek oraz licznych nawiązań do alkoholowych libacji, defekacji, zaburzeń erekcji otrzymujemy naprawdę mocno kontrowersyjne opowiadania. Opowiadania te, podbite sarkazmem i wulgaryzmami oraz niesamowitą fantazją autora, albo zniesmaczą albo ubawią do łez. No ja się rechotałam w głos =D Masza z ADHD, Krecik piroman, Batman z zaburzeniami erekcji, Maja posądzająca Gucia o zdradę, Bob Budowniczy i konflikt interesów podczas budowy drogi, Pat (bez kota, bo zdechł) za to z depresją i zawodowym wypaleniem, genialne zakończenie opowiadania "Wybór", Kopciuszek jako seryjny morderca. Sporo tego ;) "Pogięte bajki. Spokój grabarza" to bajki dla dorosłych, ale nie wszystkich, bo nie każdego śmieszą rubaszne żarty, a wielu ludzi może poczuć się wręcz urażonych tego typu dowcipami. Rozumiem, szanuję i nie namawiam każdego. Niemniej warto spróbować i przekonać się, czy tego typu narracja i alternatywny sposób przedstawienia bohaterów dzieciństwa będzie nam odpowiadał. Prócz "przegięcia" autor serwuje czytelnikowi popis swojej fantazji i lekkiego pióra. Brawo za fantazję, brawo za wyobraźnię, brawo za odwagę. Czekam na kolejną porcję swawolnych i bezwstydnych bajek dla ludzi z przetrąconym poczuciem humoru, czyli ludzi takich jak ja =D https://tylkoskonczerozdzial.blogspot.com/2019/09/pogiete-bajki-spokoj-grabarza-marcin.html

POGIĘTE BAJKI 🖋MARCIN PEŁKA @wydawnictwo_novaeres ▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️▫️▪️ Z czym wam się kojarzy dzieciństwo? Czy pamiętacie bajki które towarzyszyły wam podczas Waszego dorastania. Wspaniałego i silnego Batmana, wspaniałą i uśmiechniętą Masze, Krecika którego zapewne każdy z nas pamięta. Tak to są nasi bohaterowie z dzieciństwa. Książka „Pogięte bajki” Marcina Pełki przypomną wam naszych wspaniałych bohaterów lecz w innej odsłonie niż tej którą poznaliśmy. Książka składa się z 21 krótkich opowiadań w których główne role grają nasi bohaterowie z dzieciństwa. Powiem wam że zacząłem czytać książkę kiedy miałem bardzo zły dzień. Nie sądziłem że jest ona w stanie tak poprawić mi humor, a nawet rozbawić do łez. Nie jest to przykład książki których czytam na co dzień jednak warto oderwać się od codzienności i nieraz sięgnąć po coś innego. Autor zafundował nam bardzo dużą dawkę pozytywnego humoru, czasami czarnego humoru, dosadne słownictwo, sarkazm, ironię, cynizm oraz bardzo wiele wyolbrzymienia i przerysowania głównych bohaterów. Książka świetnie odzwierciedla niektóre rzeczy z życia codziennego. Porusza tematy dorosłych ludzi za pomocą bohaterów z naszego dzieciństwa. Zazdroszczę autorowi jego fantazji bo aby napisać taką książkę naprawdę trzeba się wysilić. Jest to książka którą można przeczytać w jeden wieczór przy czym zapewniam że świetnie będziecie się przy niej bawić. Dla mnie osobiście najlepszą historią była historia Krecika oraz Wilka i Zająca. Dwie najlepsze bajki mojego dzieciństwa przedstawione całkowicie w innej formie po prostu coś rewelacyjnego. Na koniec chciałbym podkreślić że jest to książka tylko dla dorosłych do której serdecznie was zachęcam. #novaeres #wydawnictwonovaeres #zaczytani

Dawno się tak nie uśmiałam. Książka jest niepozorna, wręcz skromna ale zawiera w sobie potężny ładunek humoru. To moje pierwsze spotkanie z twórczością Marcina Pełki i mogę powiedzieć, że nie ostatnie. To zupełnie nowe spojrzenie na bajki dla dzieci w wersji dla dorosłych. Często dość brutalne, niekiedy ironiczne ale bardzo trafne bo pokazuje nas dorosłych i nasze wady, słabości, nasze zachowania w różnych sytuacjach, ukazuje też jak wyglądają niektóre sprawy w naszym kraju. Ukryte w bajce wcale nie muszą być prawdą. Moje spojrzenie na bajkę " Masza i Niedźwiedź " na zawsze pozostanie już inne. Masza nie ma ADHD tylko AC/DC jakbyście nie wiedzieli, bierze relanium i popija wódką. To nie jest zupełnie niewinna słodka blondynka ze skłonnościami do psot. Krecik przeze mnie nazwanym Ohio to zawodowy piroman, który w akcie zemsty rozwala szopę. Listonosz Pat to człowiek z długoterminową depresją uwięziony w Bajkowie bez dostępu do alkoholu. Myśli o samobójstwie ale odkłada je w czasie. Pat i Mat, czyli " Sąsiedzi " to dwaj niestrudzeni alkoholicy opijający każdą spartoloną robotę. Te i wiele innych bajkowych postaci zostały opisane w drugiej właśnie części. Humor autora jest niepowtarzalny i dość oryginalny. Przeczytałam ją ja i mój siedemnastoletni syn i przez dwa dni w domu można było usłyszeć salwy śmiechu. Zupełnie inna niż wszystkie książki daje naprawdę wiele radości. Bardzo miłe oderwanie się od zwykłej literatury. Marcin Pełka umiejętnie przelał swoje poczucie humoru na papier. Polecam ją każdemu kto chce oderwać się od rzeczywistości i zagubić się w " Pogiętych bajkach " po to by mieć powody do śmiechu i lepszego humoru. Miłej Lektury życzy Turkusowa Kredka

Bajki dla dorosłych? Mówię bardzo chętnie! Dwadzieścia jeden krótkich opowiadań z naszymi bohaterami z dziecińswta bez problemu poprawią każdemu humor. Ta niepozorna książka jest zdecydowanie czymś innym niż na codzień czytam i to mi się podoba! Pełna niecodziennego humoru, ironii, czasem cynizmu często też przerysowania sprawi, że będziecie się chichrać pod nosem . Bohaterowie tacy jak Pat (w depresji i co smutne biedak w Bajkowie nie może znaleźć alkoholu), Sąsiedzi (alkoholicy - to tak bardzo polskie), Pszczółka Maja( typowa zazdrosna baba) i Bob budowniczy( który użera się z ekoludkami), oni i inni przedstawieni w ekstermalnych sytuacjach trochę zniszczą nam dzieciństwo. W tych krótkich bajeczkach poruszono też problemy dorosłych, problemy dnia codziennego i sytuacje które mogą zmienić nasz pogląd na niewinne dotąd postacie. Dla mnie wygrywa historia Wilka i Zająca oraz Kopciuszek! Trzeba przyznać autorowi, że ma fantazję. Pamiętajcie, nie czytajcie tego swoim dzieciom na dobranoc, nie muszą wszystkiego wiedzieć.