Śpiący Rycerze. Dzieci Dwóch Światów. Tom 2 (okładka  miękka, wyd. 03.2020)

Oki

„Zima w Tatrach jeszcze nigdy nie była tak magiczna” Hanka i Igor spotykają się ponownie, tym razem podczas ferii zimowych. Oboje są uczestnikami obozu na Podhalu, zorganizowanego przez ojca Igora pod patronatem mistrza Twardowskiego. Na obozie pojawiają się też inne dzieci dwóch światów, nie wszystkie w pełni świadome swego dziedzictwa. Guślarze ujawniają, że przed bohaterami stoi nowe zadanie: muszą zdobyć magiczny klejnot znajdujący się na jednym z tatrzańskich szczytów. Ale jak tego dokonać w środku zimy, kiedy wszędzie leży mnóstwo śniegu i nie da się wyjść na szlak? Czy śpiący rycerze spod Giewontu pomogą w poszukiwaniach? A może będzie to zupełnie kto inny? Na dodatek jest poważny problem: już od jakiegoś czasu nie ma kontaktu z mistrzem Twardowskim, co bardzo niepokoi jego wiernego koguta. Trzeba koniecznie odnaleźć czarodzieja, bo bez niego magia nie działa tak, jak powinna. Pojawia się też pytanie: gdzie tak naprawdę są Popiel i Dragomira? „Mysią wieżę” i „Śpiących rycerzy” czytałam jedna po drugiej, więc miałam pełny obraz tego, co się działo i nie odniosłam wrażenia, że o czymś nie pamiętam. Aczkolwiek, jeśli czytaliście pierwszy tom dłuższy czas temu i macie okrojony podgląd na tę pozycję to autorki przypominają niektóre wydarzenia, także nie trzeba go sobie re-readować. Niestety jest wiele serii, w których po pierwszym tomie 2 okazuje się być niewypałem i się zawiedziecie. Tutaj absolutnie nie ma czegoś takiego. „Śpiący rycerze” byli jeszcze lepsi! Przede wszystkim, pierwszy tom był tylko wprowadzeniem, a tutaj bardziej skupiamy się na akcji i wydarzeniach. W książce występuje wiele wątków, ale raczej się w nich nie pogubicie tylko odbierzecie je jako zaleta. Autorki wprowadziły też kilku nowych bohaterów co ubarwia tą książkę i sprawia, że staje się ona jeszcze ciekawsza. Każda z tych postaci ma zespół swoich cech i poznajemy je stopniowo, a jednocześnie nie jest ona „płaska” tylko rzeczywiście każda z tych osób mogłaby istnieć. (To znaczy jeśli pozbyliby się oni magicznych zdolności ;) Dodatkowo w tej książce wszystko jest przemyślane. Każda cecha i wydarzenie jest po coś i ma sens, a nie jest wprowadzona tylko żeby była. W wielu pozycjach autorzy tylko dotykają jakiegoś tematu, bo jest to np. popularne obecnie. Tutaj nie ma czegoś takiego. Oczywiście, jest to pozycja dla nieco młodszych czytelników, ale jeśli lubicie proste serie dla młodszej młodzieży, które przy okazji mogą czegoś nauczyć (tutaj poznajemy mitologię w przejrzystej formie oraz poznajemy góralskie zwyczaje i ich gwarę) to polecam <3

Nadszedł czas na kolejną przygodę Hanki i Igora! Tym razem ta magiczna dwójka spotyka się w górach na obozie podczas ferii zimowych. Nie przyjechali tam jednak, by odpoczywać. Wraz z guślarzami muszą przeszkolić kolejną grupę dzieci dwóch światów, a także muszą zdobyć magiczny klejnot znajdujący się na jednym z tatrzańskich szczytów. Co nie będzie łatwe, bo jest dużo śniegu i nie da się wejść na szlak. Do tego zaginął mistrz Twardowski. A także Popiel i Dragomira znowu dają o sobie znać. No i co tu robi ten lis?! Ale fajnie czytało się tę książkę. Przyjemnie, w sam raz na oderwanie się od tej ponurej rzeczywistości. Wpływała na to przede wszystkim fabuła. Przygody dzieci dwóch światów wciągały od pierwszej strony i z każdą kolejną przyciągały czytelnika coraz bardziej. Zanim się obejrzałam to już byłam w połowie, trzech czwartych, na ostatnich stronach książki. Ciągłe tajemnice (momentami miałam jednak wrażenie, że było ich nawet ciut za dużo) tylko podsycały ciekawość. Trochę dziwił mnie czas akcji. Otóż był on osadzony w... zimie. Nie dość, że jest już wiosna, to do tego w tym roku u mnie nie było w ogóle śniegu. Mimo to osadzenie czasu akcji właśnie w tej porze roku pozwoliło na oderwanie się jeszcze bardziej od rzeczywistości i jeszcze bardziej wciągało w książkę. Dodatkowo tworzyło to magiczny klimat, który idealnie pasował. Niby nic, ale kupiło mnie to! Co do bohaterów to mam mieszane uczucia. W tej części główne postaci trochę mnie irytowały. Miały trochę za dużo tajemnic, sekretów, których nie chcieli ujawnić nawet bliskim gotowym do pomocy. Rozumiem, że chcieli wszystko załatwić sami, ale oni są jeszcze dziećmi. Właśnie – są dziećmi, a wydawali mi się oni dużo bardziej dojrzali, jakby byli o co najmniej kilka lat starsi. Wracając, irytowały mnie te ciągłe tajemnice. Autorkom jednak udało się pokazać, że ciągłe kłamstwa i sekrety nie wróżą niczego dobrego, więc wybaczyłam to. Ale nie do końca, bo i tak to irytowało. Albo po prostu jakaś nerwowa ostatnio jestem. Co do zakończenie – właśnie takie zakończenia lubię! Zamyka przygody z książki i nie zostawia niedomówień, a jednocześnie rozbudza ciekawość co do kolejnej części. Zachęca do sięgnięcia po kolejną część, ale do tego nie zmusza. I to szanuję. Czy polecam Wam sięgnięcie po „Śpiących rycerzy”? Jak najbardziej. Tej książce udało się spełnić jej zadanie i oderwać czytelnika od rzeczywistości, więc jak szukacie takiej powieści, to właśnie ją znaleźliście.

Bohaterowie mają do czynienia z przebiegłym oszustem. Stara drużyna sama nie daje rady, ale nie ufa nowym. Zachowuje tajemnice dla siebie, choć każdy ma do odegrania swoją rolę w ratowaniu świata. Lis przemyka to tu, to tam, kobold wyczuwa czarną magię, seans spirytystyczny wywołał zjawy, a opowieść Sabały zagmatwała całość. Obozowicze nie robią postępów. Problemów przybywa, niektóre ciągną się za nimi od lata. Pojawiają się różne hipotezy i wątpliwości, czasem wkrada się bezradność, a innym razem zbiegi okoliczności się kumulują. Zaczytałam się w tej niesamowitej powieści okraszonej magią, zanurzonej w sekretach, oplecionej licznymi skojarzeniami do innych utworów i osób, przykrytej śnieżną pierzyną i skutej mrozem. Autorki ponownie zabrały mnie do świata, w którym przeżyłam wiele ciekawych i niebezpiecznych przygód. W powieści szybko robi się tajemniczo i groźnie, a zima daje się bohaterom we znaki. Magiczna akcja ma dynamiczny przebieg i obfituje w wiele niespodziewanych zwrotów. W ciągu ferii zimowych dużo się dzieje, czas nagli, a wrogowie nie śpią. Autorki mylą tropy, zwodząc bohaterów i czytelnika. Porażki przeplatają się z małymi sukcesami, by zmierzać do ekscytującego finału. Do znanych bohaterów dołączyli nowi – ci „prawie” normalni i fantastyczni. Razem z nimi zmierzałam ku epickiej przygodzie i z fascynacją obserwowałam, jak budzi się w nich druga natura. W tym tomie jest najazd istot magicznych od beboka i kobolda, przez smoka, upiory po duchy i lodowe panny. Autorki nawiązują do mitologii greckiej i słowiańskiej, sięgają po fantastykę, rodzime legendy i przywołują sławne postaci związane z Tatrami, snują Moją uwagę przykuła bajka Sabały w gwarze góralskiej, gadający lis oraz wątek koni wożących turystów nad Morskie Oko. W tym wszystkim walka dobra ze złem, pokazywanie właściwych ścieżek i wartości. Choć przygody znalazły swój finał, to świat nie jest bezpieczny. Otwarta furtka do nowych przygód zachęca do sięgnięcia po kolejny tom cyklu. Góralski folklor, górskie wycieczki, zimowa aura, magiczny klimat w mrocznej odsłonie, istoty nie z tego świata, nadzwyczajne umiejętności bohaterów oraz walka dobra ze złem gwarantują fantastycznie spędzony czas z książką w ręku. Świetna fantasy dla małego i dużego!

Nie jestem osobą, która sięga zbytnio często po literaturę dziecięcą, bądź dla dość młodych nastolatków. Kto miał okazje czytać moją opinie na temat, pierwszej części ten wie, że niesamowicie mi się podobała. Mimo iż są to ksiązki w zupełnie innym klimacie, niż zwykle czytam, jej czytanie naprawdę sprawiło mi frajdę. Są bardzo nie oczywiste i można, nie raz i nie dwa, być zaskoczonym, co obie autorki dla nas przygotowały. Warto wspomnieć, że dla mnie czasem postacie są trochę za dziecinne, jednak, nie mogę tego potraktować za minus. Jest to związane tylko i wyłącznie z moim wiekiem, dlatego niektóre monologi i rozmowy, była dla mnie czasem ciężkie do przejścia. Cała akcja rozpoczyna się od tego, że Twardowski zaginął i Hanka oraz Igor, razem z pozostałymi postaci, próbują dowiedzieć się, co się stało. Moja rada jest taka, że podczas czytania, trzeba być maksymalnie skupionym, ponieważ można naprawdę momentami pogubić się w historii. Ja przynajmniej czasem, miałam ten problem, przez co musiałam wracać do jakiś fragmentów. Najbardziej podoba mi się w tych książkach, wykorzystanie legend słowiańskich, jest to super sprawa i tak szczerze, bardzo mało mamy takich pozycji do wyboru. Książkę, czyta się szybko i przyjemnie, przez bardzo prosty język, który jest skierowany do młodszego odbiorcy, dlatego udało mi się przeczytać ja w bardzo szybkich tempie. Wczoraj przysiadłam, a dzisiaj rano już kończyłam. Jestem bardzo ciekawa, czy autorki zdecydują się na napisanie, kolejnej części. Na pewno będę wyczekiwać informacji na ten temat. Także każdemu, kto lubi sięgnąć, po coś lekkiego, przy czym można się zrelaksować, to koniecznie polecam tę pozycję

Zatęskniliście za przygodami Hanki i Igora? Jeśli tak to… bardzo dobrze się składam. Czeka Was kolejne spotkanie z tym niecodziennym duetem. Tym razem nie będzie jednak ani ciepło, ani mazursko. Klimat tej powieści jest zupełnie odmienny. Cóż… ruszamy w góry! Hanka i Igor znów się spotykają, tym razem podczas ferii zimowych. Czeka ich kolejne, niełatwe w wykonaniu zadanie. Mają zdobyć klejnot znajdujący się na jednym z tatrzańskich szczytów. W zimowych warunkach nie będzie to takie proste… Czeka ich też kolejna niespodzianka, nie będą jedynymi dziećmi z dwóch światów. Cóż… ten wyjazd będzie obfitował w wiele atrakcji, z czego większość raczej nie była przewidziana w programie. Jeśli podobała się wam poprzednia część, to i tym razem nie powinniście być zawiedzeni. Przede wszystkim akcja! W książce naprawdę sporo się dzieje, a wartka przygoda porywa nas już od pierwszych stron. Po prostu nie sposób się nie wciągnąć, czy chociażby przez chwile. Bywa zabawnie, niebezpiecznie, ale zawsze jest coś, co przyciąga naszą uwagę. Nie sposób też narzekać na poziom humoru. Nasi bohaterzy nie tylko nie tracą hartu ducha, ale i sami są źródłem wielu komicznych sytuacji. Już w przy okazji recenzji pierwszego tomu podkreślałam, że przepadam za odmiennością ich charakterów. I tym razem muszę podkreślić, że naprawdę świetna z nich ekipa. Idealnie oddaje ducha młodzieżowych przygodówek! Ciąg dalszy na: http://www.recenzjenawidelcu.pl/2020/05/spiacy-rycerze-aleksandra-kleczar.html

Jest to druga część przygód Hanki i Igora. Tym razem wybierają się na zimowy obóz dla Dzieci Dwóch Światów, który w pewien sposób współorganizują. Poznają tutaj dzieci o podobnych zdolnościach. Z nimi spróbują przeszkodzić Dragomirze i Popielowi w zyskaniu władzy nad światem. Wspierani przez dzielnych Myszków i koguta Twardowskiego ruszą ku przygodzie z depczącym im po piętach lisem Przecherą. Znów nie brakuje tutaj ciekawych historii, bajek i legend, które przykuwają uwagę od pierwszej chwili. Czasami miałam jednak wrażenie, że niektóre wątki gubiły się w akcji. Jednak poza tym i kilkoma wadami fabuła była świetnie napisana. Nie pojawiały się już rzeczy, które w poprzednim tomie uważałam za niepotrzebne i niszczące dynamikę historii (jak np. nadmiarowe myśli bohaterów). Poznajemy tu wielu nowych postaci, o których na kartach książki sporo się dowiemy. Myszkowie muszą poradzić sobie w ludzkiej formie, kogut ruszy na poszukiwania mistrza Twardowskiego, a Przechera wciąż tworzy wokół siebie otoczkę tajemniczości. W końcu to cwany lis, po którym można się wszystkiego spodziewać. Książka jest wciągająca, pełna humoru i ciekawej akcji. Razem z bohaterami możemy poznawać legendy polskie, odkrywać różne miejsce na mapach naszego kraju, a do tego przeżyć naprawdę niesamowitą przygodę.

Hanka i Igor przybywają w góry, gdzie w specjalnie wynajętej kwaterze, wraz z opiekunami mają zamiar szkolić się w swoich nowych umiejętnościach. Na miejscu pojawiają się również inne uzdolnione dzieci. Wszystko zapowiada ciekawie spędzone ferie i nowe przyjaźnie, jednak wieść o zniknięciu Mistrza Twardowskiego psuje humory dzieciaków. W dodatku śledzi ich przebiegły Lis Przechera. Złe duchy nie odpuszczają i tym razem również trzeba będzie im stawić czoła. Mnóstwo przygód, magii i ciekawostek związanych z górami i tutajeszymi legendami. Nowi przyjaciele odkryją przed nami swoje zdolności, myślę, że będziecie naprawdę zaskoczeni! Wartka akcja już od pierwszych stron książki gwarnatuje świetną zabawę podczas lektury. Bywa groźnie, ale chęć poznania prawdy i dobry humor nie opuszcza naszych bohaterów. Dla tej książki warto zawrać noc, gdyż przenosi w wir wydarzeń i tajemnic, których odkrycia byłam naprawdę ciekawa. Polecam zarówno młodym, jak i starszym czytelnikom, którzy uwielbiają słowiańskie elementy, magię i góry, a przede wszystkim przygodę, bo tutaj jej nie brakuje. Świetna książka, liczę na kolejne części!

Tatry również są pełne magii... Oto kolejny tom przygód Hanki, Igora... i nie tylko. Do dzielnej drużyny młodocianych bohaterów dołączają kolejni adepci magii i ogrom coraz to niezwyklejszych stworów ze światowych mitów. Dzielni obrońcy dobra stają przed kolejnymi, coraz to trudniejszymi zadaniami, aby nie dopuścić zła na ten świat. Niestety, duchy przeszłości nadal nie odpuszczają, a na horyzoncie pojawiają się kolejni złoczyńcy... Kolejny tom przygód Dzieci dwóch światów przeczytałam jednym tchem, zaraz po lekturze pierwszej części. Bardzo podobał się rozwój postaci i wprowadzenie nowych, dzięki czemu budowane między nimi relacje, problemy i ich rozwiązania nabrały nowego, ciekawszego oblicza. Akcja również toczyła się dynamicznie, fabuła i w tym tomie nie zawodzi. Nowe podania i folklor, tym razem góralski, stanowiły doskonałą podstawę dla zbudowania rewelacyjnej powieści fantasy. Wyczekuję kolejnych części i szczerze polecam każdemu fascynatowi historii pełnych magii :)

Drugi tom serii wciąga! "Mysią wieżę" czytałam w zeszłym roku i byłam zachwycona. Czyta się ją lekko i przyjemnie, wciąga od pierwszych stron. Opowieść o dwójce nastolatków, w klimacie archeologicznym, w której spotykają się z Lichem, Królem Popielem, czy Panią Jeziora. Drugi tom przenosi akcję do Zakopanego i czujemy górski klimat polskich legend. Nie będę zdradzała szczegółów, ale bohaterowie spotakają wiele legendarnych postaci, a wszystko będzie okraszone humorem i przygodami. Czuć, że Autorki doskonale znają historie, archeologie i legendy (jedna jest archeologiem, a druga specem od mitologii) i świetnie bawią się ich współczesną konwencją. Oprócz tego fenomenalne nawiązania do popkultury i dużo śmiechu 🙂 Polecam każdemu, kto lubi lekką i przyjemną lekturę z motywami fantastycznymi i słowiańską mitologią w tle! Nie tylko dla młodzieży 😉