Puchar bogów. Percy Jackson i bogowie olimpijscy (okładka  miękka, wyd. 09.2023)

Powrót do klasyki, ale czemu nie użyli tej drugiej okładki 😡

Świetna książka! Jestem fanką książek wuja Ricka i jak zawsze nie zawiódł. Powróciła legendarne trio Grovera, Percyego i Annabeth w kolejne świetnej książce. Mam nadzieję, że ta książka nie jest ostatnią książką wujka Ricka bo słyszałam kilka plotek, że tak może być :/

3,5⭐ Fajny powrót do oryginalnego trio, ale oczekiwałam czegoś więcej. Liczyłam na więcej walki i emocji, a tu Percy ani razu nie użył Orkana. Akcja straciła trochę na świetności, brak mi było poprzedniej dynamiki i szybkości, i choć było naprawdę dużo nawiązań do pierwszych tomów, nie rekompensowało mi to średnią fabułę, która wydawała mi się lekko naciągana. Nie mówię, że ta książka była zła, bo nadal mam sentyment do Percy' iego, a humor godny Ricka Riordana nadal był obecny, ale po powrocie oryginalnej trójki oczekiwałam czegoś więcej. Spoko, ale bez fajerwerków

3,5 Książkę czytało się naprawdę przyjemnie i gdyby nie to, że byłam zajęta, pewnie przeczytałabym ją w jeden dzień. Mój największy zarzut do tej pozycji jest taki, że bohaterowie stanie się cofnęli. Dosłownie w "Ostatnim Olimpijczyku" Percy jest dużo dojrzalszy i lepszy w boju. Mam też wrażenie, że autor całkowicie zapomniał o "Olimpijskich Herosach", bo oprócz tego, że były wspomniane wydarzenia z tej serii, to odnosi się wrażenie, że w żaden sposób nie wpłynęły na bohaterów. W Olimpijskich Herosach relacja między Percym a Ann była dużo bardziej zażyła i dojrzalsza, a sam Percy był potężniejszy, mroczniejszy i dojrzalszy. Wiem, że jest to kontynuacja pierwotnej serii, się nie zmienia to faktu, że tamte wydarzenia miały miejsce i powinny oddziaływać na bohaterów. Poza tym lekka książka i miły powrót do oryginalnej trójki, ale chyba powoli robię się za stara na książki Ricka

Definitywnie książka, która pozwala powrócić na nowo do wspaniałej serii Ricka. Polecam każdemu młodemu oraz dorosłemu czytelnikowi!

Percy Jackson - Syn Posejdona - którego znamy z poprzednich tomów serii ,,Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy" próbuje dostać do na Uniwersytet Nowego Rzymu. Jednak przez to, że jest dzieckiem boga z Wielkiej Trójki nie ma tak łatwo, mimo tego że Posejdon ostro się targował z Zeusem. Nasz Glonomóżdżek musi zdobyć 3 listy rekomendacyjne od bogów, aby móc aplikować na Uniwerek, co wiąże się z tym, że jeszcze co najmniej 3 razy będzie musiał wykonać jakąś super ważną misję dla bogów. Ledwie chłopak się o tym dowiaduje, a już następnego dnia odwiedza go Ganimedes, któremu ukradziono tytułowy Puchar Bogów. Percy wraz ze swoją dziewczyną Annabeth i najlepszym przyjacielem Groverem wyruszają razem na misję, aby odzyskać owy puchar i nie dopuścić do ośmieszenia boga pełnych kielichów. Miło wrócić do Persiaka po latach. Strasznie się bałam, że znowu nie poczuję tego klimatu, co kiedyś. Że Rick Riordan zmienił styl i jego powieść już nie będzie mnie tak bawić i wciągać, jak kiedyś kiedy miałam jeszcze naście lat... jednak było inaczej. Już od pierwszych stron przypomniałam sobie, za co kocham akurat te książki - i chociaż mają wady, to uważam, że są naprawdę świetne. Zacznę nietypowo od cytatu, który sprawia, że mam łzy w oczach, gdy tylko przypominam sobie fragment z którego on pochodzi: ,,– Zawszę cię obserwuję, Percy. Zwykle z daleka, to prawda. Ale widziałem, jak wielokrotnie ratujesz świat, jak pokonujesz wrogów, którzy wzbudziliby strach u większości nieśmiertelnych. Jednak dopiero dziś dotarło do mnie, jak wielkim herosem naprawdę jesteś" Jak już wspomniałam, klimat książek się nie zmienił. Tak samo jest też z bohaterami, chociaż trochę czuć, że dorośli, a ich relacje się pogłębiły i że trapią ich nieco inne problemy i zmartwienia. To pokazuje, jak cała ta opowieść się zmieniła. Jak Percy dojrzewał z nami i chociaż tutaj ma jeszcze jakieś 17 lat, a ja nagle jestem starsza od niego i już na drugim roku studiów... to rozumiem go. Rozumiem jego strach, determinację i rozterki. Autor wspaniale to przedstawił, a fabuła choć może prosta i miejscami banalna, naprawdę wciąga i angażuje czytelnika. Z takich innych rzeczy, których nie było w poprzednich tomach to pojawiały się współczesne słowa typu boomer, smothie itp. Wcześniej tego nie było i nie mówię, że to źle. Po prostu to pokazuje, że świat idzie do przodu, a Riordan nie zostaje w tyle. Z minusów? Denerwowały mnie powtórzenia oraz tłumaczenia rzeczy oczywistych dla osób, które wcześniej czytały poprzednie tomy serii. Bo jak wiadomo, nikt nagle nie zacznie czytać od 6 tomu... ale może autor stwierdził, że ktoś się tak zbuntuje? Nie wiem... Książkę oceniam na 4/5.

Powrót oryginalnej trójki, czyli nic dodać nic ująć.

Szczerze mówiąc to się zawiodłam. Książce zdecydowanie brak dynamiki i ciekawej fabuły którą była obecna w poprzednich częściach , a do tego sposób w jaki jest napisana dosłownie mnie odpycha. Książka wydaje się być taka na siłę,, nowoczesna i młodzieżowa ,, co mnie osobiście wkurzało. Miałam wrażenie że bohaterowie zachowują się jakoś inaczej niż wcześniej , bardziej niedojrzałe można powiedzieć. Praktycznie nie było scen walki które ja tak uwielbiałam. Mimo to miło jednak wrócić do oryginalnej trójki bohaterów , chociaż drugi raz jej już raczej nie przeczytam.

Cieszę się, że autor książki postanowił wydać następną część. Za dziecka byłam ogromną fanką i wrócenie do światu półbogów to najlepsza rzecz na świecie. Bardzo dobra książka dla osób zainteresowanych światem Percyego Jacksona jak i młodzieży zainteresowanych czytaniem.

Kupiłam myśląc że to pierwszy tom, ale i tak nie mam się do czego przyczepić, książka pięknie wydana, napewno kupię pierwsze 5 tomów🫶🏻