Jemioła, klątwa i cholera. Saga rodu Tyszkowskich (okładka  miękka, wyd. 11.2023)

,, Jemioła, klątwa u cholera to trzecia część Sagi Rodu Tyszkowskich. 🌿——🌿 W książce poznamy Katję, zielarkę, która pomimo tego, że swoimi ziołowymi lekarstwami uratowała już niejedno ludzkie życie, jest uznawana za Czarownicę, Babę Jagę, a nawet Królową Wiedźm Bieszczadzkich. Twierdzono, że duszę zaprzedała nawet samemu diabłu. Życie Jekataryny toczy się wokół Rodu Tyszkowskiego, a szczególnie,na nieczęści dziewczyny, wokół możnego hulaki- Antoniego. Nie daje jej spokoju. Zjawia się zawsze tam, gdzie może pojawić się ona. Jest przeciwieństwem swojego brata Józefa. Nie stroni od alkoholu. Antoni to niezwykle barwna postać. Nie raz swoimi przygodami wprawi nas- czytelników, w rozbawienie. Wśród ludności pojawiła się epidemia cholery. Katji przyjdzie zmierzyć się z pracą w szpitalu, a w nim z niecodziennymi praktykami lekarskimi oraz nieprzychylnością śmiertelnie chorych pacjentów. Czy uda jej się przekonać chorych do jej ziołowych praktyk? Kto narazi się na klątwę? Czy pańskie zaloty zostaną w końcu odwzajemnione?- Musicie koniecznie przeczytać Sagę o rodzie Tyszkowskich. .🌿——🌿 Książka pochłonęła mnie w całości. To historia o mądrej dziewczynie, która potrafiła wykorzystać magiczną siłę ziół do leczenia przeróżnych chorób. Był to XIX, czas gdzie ludzie z braku podstawowej wiedzy, przejaw każdej ziołowej terapii traktowali jako czarną magię, a zielarki jako złe wiedźmy. Przeczytamy o widocznym podziale społeczeństwa, o miłości, która miejsca mieć w tamtych czasach nie powinno. Ujrzymy chorobliwą zazdrość, która zaślepi życie bohaterów ,,Jemioła, klątwa i choler” to cudowna książka, od której ciężko się oderwać. Napisana jest w pięknym stylu. Archaiczne słowa idealnie podkreślają charakter i lata, w której rozgrywa się akcja książki. Czytając tę powieść ma się wrażenie powrotu do przeszłości. Do czasów, gdzie panowały podziały wśród społeczeństwa oraz niekończące się epidemie. Książka mnie zachwyciła Polecam z całego serca.♥️

Genialna histora! Zakończenie wbija w fotel. Myślałam, że po świetnej Aptekarce i bardzo dobrym Czarcim Ogrodzie nie czeka mnie już nic zaskakującego, a tymczasem historia, którą w tym tomie opowie Wiktoria, rozwaliła system. To jest mój ulubiony tom sagi o Katji i Antonim. Brawa dla autorki za spektakularny research. Kupuję od niej każdy fakt, jak z podręcznika zielarstwa, historii czy... chemii.

"Jemioła, klątwa i cholera" to już trzeci tom "Sagi rodu Tyszkowskich". Jeśli chcecie zaznajomić się bliżej z tą rodziną to warto zacząć od początku, aby być zorientowanym w postaciach i wydarzeniach. "Aptekarkę" i "Czarci ogród" czytałam już jakiś czas temu. Całkowicie przepadłam dla języka, jakim posługuje się autorka. Narracja oraz kwestie bohaterów niejednokrotnie są dosadne, ale bardzo adekwatne i można albo polubić tę serię, albo... cóż, pokochać 🙃 Innej opcji nie widzę 😂 Każda z części to bezpośrednia kontynuacja poprzedniej książki. We wcześniejszych tomach poznaliśmy pannę apteczną Katję oraz dwóch Tyszkowskich - Józefa i Antoniego. W "Jemiole..." sporo treści autorka poświęca też matce młodych dziedziców, Wiktorii. Jeśli myślicie, że pięćdziesięcioletnia szlachcianka nie ma nic ciekawego do zaoferowania to... och! jak bardzo się mylicie! Życie Wiktorii Tyszkowskiej pełne jest tajemnic, latami skrywanych pragnień... Mamy tu do czynienia ze świadomą siebie, dojrzałą kobietą, która nareszcie spełnienia swoje pragnienia. Powieść ukazuje obraz szlachcianki tamtych czasów ze wszystkimi cieniami i blaskami. Życie młodszego pokolenia też toczy się dalej. Sepek i Ludka właśnie ochrzcili swoją pociechę. Toni nadal beznadziejnie zakochany w Katji, miota się i pogrąża już niemal w szaleństwie. Katja z kolei musi rozprawić się z nieludzkimi metodami leczenia doktora Roztworowskiego oraz zarazą, która dotyka mieszkańców dworu i okolic. Oprócz niewątpliwego humoru słownego i sytuacyjnego mamy w tej powieści też drugie dno. Jest to obraz dawnej epoki, a Magda Skubisz skupia się głównie na tym, jak wyglądało życie na pograniczu, jak możni traktowali chłopstwo oraz na sytuacji społecznej kobiet. Książkę czyta się lekko, narracja jest poprowadzona ze swadą i ogromną świadomością języka. Nieco łagodzi to ponury wydźwięk pewnych kwestii związanych z upodleniem mniej wykształconej i biedniejszej części społeczeństwa czy przedmiotowemu traktowaniu bliźniego. Bohaterowie są tak różni, że z pewnością nie będziecie się nudzić. Autorka ukazuje nie tylko ich powierzchowność, ale zagłada do najbardziej intymnych zakamarków jestestwa i buduje tym samym złożone postacie, które nie sposób jednoznacznie ocenić. To już kolejna opowieść Magdy Skubisz, która uprzyjemniła mi czas i zdecydowanie była mocną częścią całej sagi. Czekam na kolejne odsłony losu Tyszkowskich i osób z nimi związanych. Wam znowuż polecam te książki, które już się ukazały, jeśli jeszcze jakimś cudem ich nie znacie 😉

Jemioła, klątwa i cholera” jest trzecim tomem Sagi Rodu Tyszkowskich. To pełna emocji podróż przez mroczne zakamarki ludzkiej psychiki, w której losy bohaterów splatają się z tajemnicami i walką o przetrwanie w obliczu nieuchronnej śmierci. Główny bohater, Antoni Tyszkowski, staje się symbolem upadku. Osamotniony i opuszczony przez najbliższych, w tym nawet przez swojego psa, musi zmierzyć się z nie tylko osobistymi tragediami, ale także z wyjątkowo nieprzychylnym otoczeniem. Tymczasem Katja rozpoczyna prawdziwą walkę ze śmiercią. Wraz z pojawieniem się zarazy, akcja przybiera tempa, a czytelnik zostaje wtłoczony w wir działań i walki o życie każdego chorego. Katja, bohaterka walcząca z zarazą, staje się nie tylko symbolem odwagi, o której pragniemy wiedzieć więcej. Jej walka z przeciwnościami losu, nie tylko epidemią, ale także społecznymi uprzedzeniami, nadaje tej historii głęboki wymiar emocjonalny. Sytuacji nie poprawiają szerzące się zabobony, a także złośliwy doktor, który buntuje społeczność przeciwko młodej zielarce. Niezwykle interesujący jest też kontekst kulturowy, w którym osadzona jest powieść. Bieszczady, z ich tajemniczymi legendami i miejscowymi wierzeniami, stanowią fascynujące tło dla opowieści, dodając jej niepowtarzalny klimat. Autorka sprawnie posługuje się metaforami i porównaniami, nadając opowieści głębię i intensywność. Przeplata ona elementy realistyczne z tajemniczymi, co tworzy fascynującą mieszankę klimatów. Język wykorzystywany w opisach choroby, śmierci i walki z zarazą jest surowy, ale jednocześnie poetycki, co dodaje narracji specyficznego tonu. Język używany przez autorkę jest również elastyczny, dostosowując się do różnych aspektów opowieści – od opisu osobistych tragedii bohaterów po dynamiczne sceny walki z zarazą. Autorka za pomocą swojego pióra potrafi zarówno poruszyć czytelnika, jak i wywołać w nim uczucie niepokoju, współgrając z atmosferą trzymającej w napięciu fabuły. „Jemioła, klątwa i cholera” to powieść, która nie tylko trzyma czytelnika w napięciu, ale także skłania do refleksji nad kondycją ludzką w obliczu zagrożenia. Mieszanka elementów, dramatu społecznego i tajemniczej historii sprawia, że ta książka z pewnością przyciągnie uwagę czytelników poszukujących nietuzinkowych i głębokich opowieści.

"Jemioła, klątwa i cholera" to kontynuacja "Aptekarki" i "Czarciego ogrodu" opowiadających losy Katji, ubogiej dziewczyny,która leczy ziołami,przez co posądzana jest o czary. Autorka przedstawia świat, gdzie biedni nic nie znaczą, kobiety nie mają głosu, a wiedza miesza się z zabobonem i strachem. Niezwykle wciągająca historia przenosząca czytelnika w świat zielarstwa i raczkującej medycyny. Tym razem Katja musi walczyć nie tylko z obelgami na swój temat i gburowatym Antonim Tyszkowskim,który nie potrafi o niej zapomnieć,ale także z epidemią cholery. Wezwana do dworu,jest ostatnią nadzieją... trafia w miejsce,gdzie nie tylko choroba spędza niektórym sen z powiek. Dworskie ściany kryją bowiem wiele sekretów i nieszczęść. Zawsze,gdy zaczynam którąś z części sagi o Tyszkowskich,muszę najpierw przestawić się na zupełnie inny język- autorka serwuje bogaty styl,pełen ciekawych określeń,nieznanych słów czy nazw ziół,przez co trzeba się do tego trochę przyzwyczaić,jednak lektura daje ogromną satysfakcję. Jestem pełna podziwu dla stworzonego w sadze świata, barwnych postaci,pomysłu połączenia zielarstwa z historią rodu Tyszkowskich. To barwna i wybuchowa mieszanka. W każdej części obserwujemy ogromna siłę i chart ducha Katji, podziwiamy za wiedzę i służbę ludziom,mimo że ci zawsze posądzają ją o najgorsze. Sama postać Antoniego budzi we mnie sprzeczne emocje,bo jest to człowiek gruboskórny,nieustępliwy i zły,jednak w niektórych sytuacjach pokazuje,że gdzieś tam chowa w sobie ludzkie uczucia. To postać,która dodaje sadze oryginalności i emocji. Świat nigdy nie był łaskawy dla kobiet,jednak te zawsze wiedziały jak walczyć i okazywały ogromny hart ducha. Katja jest tego najlepszym przykładem- zawsze staje po dobrej stronie i mimo przeciwności, oddaje się temu,co potrafi najlepiej- zielarstwu. Dzięki temu przetrwała już niejedną burzę. Tylko czy uda się i tym razem? To książka,ktora nie pozostawi was obojętnym, nie raz rozbawi,zezłości, wprawi w zdziwienie lub zniesmaczenie. Bardzo dobra powieść z silnymi bohaterami na czele.

No, ale tak nie można. Nie zostawia się czytelnika w takim momencie. Czasem mam takie wrażenie, że Ci autorzy się nad nami pastwią ;] Jak szybko można spaść na dno? I czy da się od niego odbić? Osobiście uważam, że tak. Ale trzeba tego chcieć. Tylko czy Antoni Tyszkowski tego chce? Antoni z dnia na dzień coraz bardziej się pogrąża, jest nie do wytrzymania. Katja nie chce go znać, chociaż ją uratował, służąca mówi dosłownie i bez ogródek, co jej leży na sercu i nawet jego pies go opuścił. Katja zostaje wywieziona w Bieszczady do rodziny Wiktorii Tyszkowskiej. Tam ma pomóc przy zarazie, którą jest cholera. Ta walka nie będzie łatwa, śmierć, która czyha przy łózkach chorych, potępienie zielarki i do tego doktor Roztworowski, który nie dopuszcza do siebie myśli, że ktoś może mieć lepsze rozwiązanie na leczenie. Jednak wiedza i determinacja nie pozwolą jej odpuścić. Czy uda się wygrać tę nierówną walkę? "Jemioła, klątwa i cholera" to już trzecia część Sagi Rodu Tyszkowskich. W tej części poznamy, co znaczy matczyna opieka, upadek na samo dno, zaraza, z którą nikt nie daje sobie rady i walka o prawdę i uczucia. Bardzo polubiłam Katję, jest symbolem kobieciej siły w tych bardzo ciężkich dla kobiet czasach. Wtedy nikt nie liczył się z zdaniem kobiet, liczyli się tylko silni mężczyźni. Podobało mi się to, że ta wątła kobieta nie dała sobą pomiatać. Była silna, zdeterminowana i stanowcza. Nie wiedziałam, jakiego zakończenia się spodziewać, lecz to, co otrzymałam zaskoczyło mnie i wcisnęło mi mnie w fotel. Bynajmniej, nie mogę Wam nic o tym powiedzieć. Nigdy nie byłam zwolenniczką powieści historycznych, ale bardzo się cieszę, że wyszłam ze swojej strefy komfortu i dałam się porwać powieści. Na ten moment, nie pozostaje mi nic więcej, jak tylko czekać aż Magda Skubisz dopisze kontynuację tej Sagi. Bardzo się cieszę, że przeczytałam tę sagę od początku, jednak uważam, że równie dobrze można jej spróbować od końca ;). Dziękuje wydawnictwu Media Rodzina za egzemplarz do recenzji.

ig: czytam_co_chce Zawóz w Bieszczadach, 1855 r. To właśnie tutaj głównie toczy się akcja trzeciego tomu Sagi Rodu Tyszkowskich. Jakateryna Szylak nie ma łatwo. Miejscowa zielarka, która uratowała niejedno życie w okolicy przez cały czas uznawana jest za czarownice. Wrogo nastawieni mieszkańcy przed swoimi domami ustawili pełno wideł, aby odpędzić złe, wręcz szatańskie mocne. Jeszcze jakby tego wszystkiego było mało panicz Antoni Tyszkowski nie daje jej spokoju. Mężczyzna prowadzi hulaszczy tryb życia, nie stroni on od alkoholu w przeciwieństwie od swojego brata Józefa. 
 Nieoczekiwanie wśród ludności wybucha epidemia cholery. Katja zostaje zatrudniona we dworskim szpitaliku, gdzie będzie musiała się zmierzyć z oryginalnymi praktykami lekarskimi oraz brakiem uznania i zaufania u umierających pacjentów. Dodatkowo pięćdziesięcioletnia wdowa Wiktoria Tyszkowska także liczy na pomoc w zielarski. Mianowicie pragnie, aby młoda dziewczyna pomogła jej zapobiec procesowi starzenia się. Książka pełna jest intryg, zwrotów akcji oraz nieoczekiwanych wydarzeń. Niesie ze sobą wachlarz rozmaitych emocji od rozpaczy po zabawne sytuacje. „Jemioła, klątwa i cholera” to niewątpliwie wciągająca lektura od której ciężko się oderwać. Została napisana pięknym językiem, pełnym archaizmów, dzięki czemu czytając tę książkę ma się wrażenie powrotu do przeszłości. A dokładnie do XIX wieku, gdzie ludziom brakowało wiedzy, społeczeństwo było podzielone oraz panowały rozmaite epidemie. Świetne w tej książce jest równiej to, że na ostatniej stronie znajduje się kod QR. Po jego zeskanowaniu możemy obejrzeć materiały ilustracyjne dotyczące bohaterów oraz miejsce akcji powieści. Gorąco polecam! Bardzo dziękuję @mediarodzina.wydawnictwo za zaufanie, oraz chęć współpracy.

📚 Jemioła, klątwa i cholera ✒ Magda Skubisz 🔖 @mediarodzina.wydawnictwo " Cierpieć i milczeć: od czasów najdawniejszych aż do dzisiejszych, los najzwyklejszy kobiety" Zygmunt Kaczkowski ***** Czy zdarza się Wam zaczynać przygodę z książka od 3 tomu? Mi nader często i jest to zazwyczaj zakończone zakupem pierwszych tomów, co zdarzyło się i tutaj. Nie miałam problemu z odnalezieniem się w fabule, jednak ciekawość poprzednich tomów wygrała. Poznajcie Katje, młodą zielarkę i aptekarkę, która mieszka w leśniczówce z córkami swojego męża, wiedzie spokojny los. W innym miejscu akcji znajduje się Antoni, który nade wszystko ceni butelkę alkoholu, ale i jego serce mocniej bije na widok dziewczyny. Niestety matka mężczyzny robi wszystko, aby nie dopuścić do związku tej dwójki. Wiktoria, matka zabiera Katje na dwór, gdzie poddani walczą z epidemią cholery. Kobieta robi wszystko, aby pokonać okrutną chorobę. Niestety w tamtych czasach zielarstwo kojarzone było z czarną magią i działania Katji są potępiane. Dziewczyna nie poddaje się jednak. Czy uda się mimo ciemnoty społeczności pokonać epidemię? Czy ludzie w końcu zaufają działaniu ziół? Po pierwsze jestem zachwycona językiem autorki, stylem, który pomaga nam wczuć się w klimat tamtych czasów. Wielkim plusem również jest to, że historia rodu Tyszkowskich jest zainspirowana istnieniem prawdziwego rodu z Galicji oraz to, że autorka ukończyła kurs zielarski. Opisy roślin, działania ziół po prostu cudowne i robiłam sobie notatki, by sama poznać ich działanie. Momentami zabawna, a nawet wzruszająca opowieść skradnie Wasze serca. Można również poznać historię podziału klas, wielką niesprawiedliwość. Książka jest po prostu magiczna, pięknie wydana i pełna wartości. ♥️🥰

W jaki sposób odpoczywasz najlepiej ?☺️ 🌿Zgodzicie się ze mną, że są takie książki, które czyta się dla samego klimatu, które porywają, pozwalają docenić piękno języka polskiego, grę słów, urok zapomnianych już wyrazów, w końcu stylizacji, która wyszła autorce bezbłędnie. A przy tym przez książkę się płynie, jest dopieszczona, śmieszna, ale nie w sposób trywialny czy nawet bezpośredni, nie! to komizm często przemycony, komizm postaci, komizm sytuacyjny, to wspaniała gratka, okraszona subtelną ironią proza, czasem złośliwą gadką Antoniego albo jakaś zamierzona dwuznaczność. 🌿Autorka pięknie oddaje klimat XIX wieku. Porusza ważne problemy, takie jak aranżowane małżeństwa, jak związki bez uczuć, patriarchat, zabobony i uprzedzenia wobec myślących kobiet. Jak to, gdzie się człowiek urodzi, wpływa na całe jego życie. To trzeci tom i moim zdaniem- najlepszy ! Postacie, jakie wykreowała autorka są wyśmienite - Antoni i Józef, kawalerowie, którzy niestety nie gustują w pannach salonowych są utrapieniem dla ich matki, pani Wiktorii, która dopiero teraz przeżywa drugą młodość... Uwielbiam Toniego, mimo że wredny, złośliwy, gburowaty, pan na włościach i nieszczęśliwie zakochany biedak w zielarce; choć wypiera to uczucie, myśli, że klątwa, że urok; zapija, żeby wykorzenić tę miłość do ubogiej, dumnej i mądrej zielarki Katji. Cóż dodać, jestem zachwycona, zwłaszcza niespodziewanym obrotem spraw pod koniec! Świetnie opisana walka z cholerą i doktorem Rostworowskim, ciemnym jak tabaka🫣, zielarstwo jako dar natury pożyteczny dla człowieka! Jeśli doceniasz książki nietuzinkowe, nie oparte na schematach - to jest coś dla Ciebie ♥️ Wspaniała, wyśmienita uczta literacka !

„Jemioła, klątwa i cholera” - saga rodu Tyszkowskiego to kontynuacja „Aptekarki” i „Czarciego Ogrodu” fantastyczny trzeci tom! 🌿 Historia Katji zielarki, najlepszej całej w okolicy … przypomnę, że poprzednie tomy mówią o rodzie Tyszkowskich, rodzie którego historia została zainspirowana prawdziwymi losami galicyjskiego rodu. Genialnie czyta się sagę wiedząc, że nie jest to zupełnie wymyślona historia, ogromne ukłony dla @magda_skubisz bo, aby dodać więcej kunsztu i aby historia była niezwykle prawdziwa ukończyła kurs zielarski! 🌿Także wielkie chapeau bas! 🌿 Trzeci tom najbardziej przypadł mi do gustu pod względem wizualnym, okładka jest świetna, wszystko nawet wewnątrz książki jest utrzymane w roślinnym stylu 🌿🌿.. piękne, roślinne zdobienia to coś co powinno Was rzucić na kolana! U mnie tak było, cudowna oprawa okraszona plakatem zielarskim jemioły - odrazu zabrałam się do czytania! Nie moglam się powstrzymać :-) Przyznaję, że połączenie tajemnic, legend i historii bieszczadzkich terenów wraz z walczącą z zarazą Katją wyszło idealnie! Katja silna kobieta walczy z ludem, który obrzuca ją wszelkimi wyzwiskami, walczy z okropną zarazą - śmiercią, walczy z zabobonami, walczy z przeświadczeniami że kobiety powinny siedzieć w kącie i się nie wychylać! 🌿 Akcja przez całą książkę jest mocna i wartka, trzyma od samego początku i końca a koniec …. Koniec może zaskoczyć ! Czytało mi się wspaniale, ze względu na język jakim posługuje się autorka, czułam się jakbym przeniosła się w tamte czasy i walczyła z Katja ramię w ramię, książka wciąga zatapia Cie w sobie! Tego właśnie oczekuję po dobrej lekturze ! 🌿🌿🌿 - yasniiable