Słońce za horyzontem. Lepsze jutro. Tom 1 (okładka  miękka, wyd. 01.2019)

Kingę poznajemy w momencie, gdy jest spełnioną zawodowo dziennikarką i oddaną żoną, której do pełni szczęścia brakuje jedynie dziecka. Kiedy wydaje się, że wszystko jest na najlepszej drodze i jej marzenie o pełnej rodzinie ma wreszcie szansę się ziścić – zaczynają nadciągać czarne chmury. Jej poukładane życie wali się z wielkim hukiem, a mała stabilizacja, z której była tak dumna, okazuje się zamkiem zbudowanym na piasku. Z pomocą sióstr za wszelką cenę próbuje poradzić sobie z ogarniającym ją mrokiem. Jednak światło za horyzontem przecież zawsze zwiastuje nowy dzień, więc i Kindze, która przestała wierzyć w szczęście, pewnego dnia znów zaświeci słońce. "Aby przygotować się na lepsze jutro, trzeba pożegnać się z przeszłością." "Słońce za horyzontem" to pierwszy tom rozpoczynający trylogię "Lepsze jutro" opowiadającej historię trzech sióstr: Kingi, Karoliny i Kamili. Zauważyłam, iż Magdalena Kołosowska w swoich książkach stawia głównie na optymizm i nadzieję na to, że jeszcze może być dobrze, mimo iż początkowo nic w historii jej bohaterów na to nie wskazuje. I to w jej powieściach podoba mi się najbardziej. Nie inaczej jest i w tym przypadku. Autorka nie sili się na jakieś wydumane, niestworzone sytuacje. Tworzy wydarzenia i problemy, z którymi wielu z nas boryka się na co dzień. To wszystko zaskakuje realnością, a czytelnik bez przeszkód może zrozumieć, utożsamić się i żyć z bohaterami książki. Postaci okazali się być wyraziści, autentyczni i zwyczajni, po prostu tacy jak my. Osobiście bardzo kibicowałam Kindze i trzymam kciuki, by wyjrzało dla niej słońce. Choć muszę przyznać, że jej decyzje niejednokrotnie wymogły na mnie sporo przemyśleń nad słusznością jej wyborów. To, co zgotowała jej Magdalena Kołosowska udzielało się również i mnie. Lektura obfituje w różnorodne emocje i uczucia, które nie pozwoliły mi odłożyć książki dopóki nie dobrnęłam do końca. Jestem ogromnie ciekawa co przyniesie kontynuacja, gdyż autorka pozostawiła mnie z wieloma znakami zapytania. "Był moim pierwszym poważnym chłopakiem, pierwszą miłością, i wpadłam jak śliwka w kompot." Pisarka poprzez tę historię przypomina nam, jak ważne jest wsparcie kogoś bliskiego. Jak o wiele łatwiej pokonuje się smutek, rozpacz i niepowodzenia, gdy jest obok ktoś, kto podniesie nad na duchu i da przysłowiowego kopa do dalszej walki. "Już od dłuższego czasu tkwiło we mnie pragnienie, by zostać mamą, a od kiedy stuknęła mi trzydziestka, stawało się coraz silniejsze. Miałam nadzieję, że moje marzenie się spełni, że mój mąż poprze moje plany, a tymczasem zachowywał się zupełnie inaczej." Wszystko w tej książce mi zagrało. Począwszy od nagłych zwrotów akcji, lekkiego stylu, dynamicznych i naturalnych dialogów, pierwszoosobową narrację, po barwne, sugestywne opisy, które w żadnym razie nie nudzą. "Słońce za horyzontem" to niebanalna, poruszająca i przede wszystkim życiowa powieść o zmianach, jakim trzeba stawić czoło, o przeciwnościach losu, odwadze, samotności, odrzuceniu, potrzebie miłości i bliskości, o wierze w lepsze jutro. Szczerze Wam polecam! sza-terazczytam.blogspot.com

Kinga w momencie poznania to kobieta w czepku urodzona. Ma fantastycznego męża, pracę marzeń, cudowną rodzinę, piękne mieszkanie, stabilizację materialną. Jednak pewnego dnia wypowiada na głos jedno marzenie za dużo. A wtedy wszystko zaczyna się sypać jak domek z kart. Jak mówi przysłowie, prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie, i tak staje się w przypadku Kingi. Człowiek, którego tak naprawdę prawie nie znała, szwagier Marek, okazuje jej najwięcej serca. Zapewnia bezpieczeństwo i opiekę, którą powinna otrzymać od innego mężczyzny. Początkowo zagubiona, postanawia poukładać swoje życie od nowa, według własnych zasad. Tylko czy to takie proste i w ogóle możliwe? Magdalena Kołosowska ma niezwykły dar przenoszenia na papier historii, które urzekają swoim realizmem, emocjonalnością. Pokazując nam, kobietom jak szybko pędzi czas, jak w tym codziennym życiu, gdzie często gubimy bliskość, ukrywamy pragnienia, zmusza do refleksji. Pokazuje także niezwykle kłującą w oczy prawdę, że ilość wspólnie przeżytych lat ma się nijak do przyszłości naszego związku, co niestety obserwuję również w swoim otoczeniu. Nie zawsze zdrada jest bodźcem do rozstania, nie zawsze niechęć do ludzi przeradza się w obojętność. Uczucia mają to do siebie, że zaskakują swoją zmiennością i nieobliczalnością. "Słońce za horyzontem" to pogoń za marzeniami, która stawia dwoje kochających się ludzi na rozstaju dróg. To książka o przyjaźni, siostrzanej solidarności, wsparciu i potrzebie rozmów. To bardzo dobrze napisana powieść obyczajowa, która przyciąga niczym magnes. Przepięknie ubrane w słowa i czyny uczucia. Kinga to dla mnie kobieta waleczna, mądra i rozsądna. Umie się przyznać do błędów, ale także wie, że czasem trzeba nie unosić się honorem i walczyć o rodzinę. Niezależnie od wyniku takich walk, wiemy, że nie zaprzepaściłyśmy szans, a tym samym zyskujemy wewnętrzny spokój. Autorka ujęła mnie tą historią od pierwszych stron. Wplatając w książce postacie Karoliny i Kamili pobudziła wyobraźnię i chęć na więcej. Niecierpliwie czekam na kolejne tomy z losami pozostałych sióstr. Polecam gorąco! https://papierowestrony.blogspot.com/2019/03/sonce-za-horyzontem-magdalena-koosowska.html

Czy miłość jest ślepa? Czy przez 15 lat możemy nie kochać drugiej osoby, a jedynie nasze o niej wyobrażenie? Przekonuje się o tym główna bohaterka, Kinga, doceniana dziennikarka, mężatka, której do szczęścia brakuje jedynie dziecka. Gdy próbuje nakłonić do powiększenia rodziny męża, ten bez słowa wyjaśnienia składa papiery rozwodowe. Świat Kingi się wali. Zdruzgotana kobieta nie wierzy, że mogła aż tak się co do niego pomylić. Czy uda jej się podnieść po kolejnych ciosach spadających na jej głowę? Autorka ma dar pisania lekko, ciepło i poruszająco, ale bez lukru. Opisuje sytuacje, które mogą zdarzyć się każdemu z nas, dlatego tak łatwo utożsamić się z bohaterami książki. Mówi jak ważne w trudnych, życiowych chwilach jest wsparcie bliskich nam osób. Pokazuje jak miłość może zaślepiać sprawiając, że nie zauważamy wad, podporządkowujemy się często zatracając siebie i swoje marzenia. Dopiero spojrzenie z perspektywy pozwala dostrzec, że nie tego oczekujemy od związku. Że dawałyśmy się oszukiwać i same się oszukiwałyśmy przez wiele lat. To pierwsza część trylogii " Lepsze jutro" i już ciekawa jestem zarówno losów pozostałych sióstr, jak i kontynuacji historii Kingi, której zakończenie pozostawiło mnie z mieszanymi uczuciami.

Nie wszystko złoto co się świeci. Nie każdy idealny związek będzie zawsze szczęśliwy. A człowiek, którego znasz wiele lat, czasem nagle okazuje się kimś całkiem innym. Kinga ma poukładane życie, fantastycznego męża, piękne mieszkanie, satysfakcjonującą pracę. Do tego dwie świetne siostry i kochających rodziców. I nagle niepokojąca diagnoza psuje nieco ten idylliczny świat. Ale dalsze badania i podjęte leczenie nie okazują się tak złe, jak mogłoby się zdarzyć. Konieczne leki jednak wprowadzają zmiany, które w następstwie pokażą ile warte rzeczywiście jest słodziutkie życie jakie wiedzie Kinga. Całość recenzji na www.czytaska.pl

Słońce za horyzontem to historia, która sprawiła, że często porównywałam swoje życie do życia głównej bohaterki. Niesamowita opowieść o Kindze, która miała wszystko, oprócz jednego. Jej życie wywróciło się do góry nogami w jednym momencie i musiała stawić czoła wszystkim przeciwnościom. Niesamowicie realne, bardzo inspirujące i motywujące do działania. Ciężka walka o przyszłość, a także zmaganie się z problemami, które tak naprawdę mogą dotyczyć każdego. Po burzy zawsze wychodzi słońce i myślę, że jest to idealne podsumowanie tej książki. Na długo pozostanie w mojej pamięci. Bardzo polecam.