Scarlet (okładka  miękka, wyd. 06.2021)

Super ciekawa książka

Polecam

❤️🥺

Tyle wiemy o sobie ile nas sprawdzono. Czasem okazuje się, że jesteśmy zdolni do rzeczy, o jakie nigdy byśmy siebie nigdy nie podejrzewali. Ludzie, okoliczności, przypadek lub po prostu połączenie tych trzech elementów bywa mieszanką dość niebezpieczną, ale bywa tak, iż trzeba się z nią zmierzyć, bez zadawania zbędnych pytań. Co potem? Teraźniejszość w jakiej wcale nie koniec niespodzianek, bo los bywa aż nazbyt często przewrotny i nie lubi nudy. Niespodziewanie życie Scarlet zmieniło się całkowicie, z dnia na dzień trafiła do otoczenia, które do tej pory raczej było jej znane z filmów bądź książek. Teraz jest jego częścią, nawet więcej, kimś o wiele ważniejszym, ale jak zawsze wszystko ma swoją cenę. Dziewczynie wydawało się, iż już ją zapłaciła, co jeśli była to jedynie pierwsza rata? Może i wysoka, lecz tak naprawdę nie największa? Znowu w jednej chwili traci tak wiele i po raz kolejny musi stawić czoła czemuś na co nie jest gotowa. Za pierwszym razem zdała ten życiowy egzamin koncertowo, jak będzie za drugim? Ty, razem stawka jest dużo większa i kryje się za nią ból, jaki niejednego człowieka pozbawiłby jakiejkolwiek siły. Jednak Scarlet podejmuje wyzwanie i zamierza wyjaśnić dlaczego został jej odebrany ten, kto był dla niej najdroższy. Mafijny świat nie jest podobno miejscem dla kobiet, lecz ta konkretna jest donną i wie ile to znaczy. Zdaje sobie sprawę, że nie może okazać słabości, musi grać kartami jakie dostała do ręki, ale kto powiedział, że nie dadzą one zwycięstwa? Zwłaszcza, iż tam gdzie niektórzy wieszczyli koniec dopiero początek zaistniał. Życie jest pełne niespodzianek i ma do zaoferowanie niesamowicie wiele, ale tylko nieliczni przekonują się o tym, bo nie każdy jest w stanie ponieść tego koszt. Czy Scarlet zaryzykuje kolejny raz? Straciła najbliższą osobę, co jeszcze zostanie jej odebrane? Kiedy wydaje się nam, że wiemy jak dalej potoczy się książka następuje zwrot akcji, który każe się zastanowić nad przypuszczeniami nad tym jak potoczy się jej dalszy ciąg. Klara Leończuk zafundowała czytelnikom właśnie taki scenariusz i pomysłowo wprowadziła intrygujący wątek do kontynuacji, tak, by spodziewany rozwój akcji poszedł nieco w innym kierunku. Znani już bohaterowie z pierwszej części odkrywają swoją drugą twarz i mierzą się z zaskakującymi wydarzeniami, jakich nikt nie brał pod uwagę. Zręcznie na pierwszym plan została wysunięta postać do tej pory będąca częścią duetu, lecz teraz na swoich barkach dźwiga ciężar bycia w samym centrum wydarzeń i równocześnie jest siłą sprawczą dla całej historii. Jak się okazuje ten zabieg służy „Scarlet” i sprawia, że mafijny motyw nabiera całkiem innych kolorów. Autorka zadbała by mafijny temat nie był jedynie ozdobnikiem, ale również nie zdominował całości, poszczególne wątki zawierają elementy wspólne i łączą się w spójną opowieść, w jakiej przeplata się twarda rzeczywistość, uczuciowe perypetie oraz stawiania czoła wyzwaniom, wymagających stawiania wszystkiego na jedną kartę.

Muszę przyznać, że czekałam na kontynuację książki „Carter”. Była ona debiutem Klary Leończuk i otwierała cykl narzeczona mafiosa. Chciałam wiedzieć, co jeszcze autorka przygotowała, w jakim kierunku podąży, co się stanie ze Scarlet, pytań miałam wiele, a co za tym idzie, także oczekiwań. Ten cykl ma to do siebie, że okładki, przynajmniej w moim odczuciu się wyróżniają. Nie ma na nich nagich klat, broni, ale klasa, jednocześnie postacie przykuwają wzrok, nie wiadomo, co nas czeka, kiedy zagłębimy się w lekturę. Główną bohaterką książki jest tytułowa Scarlet Johnson, która pracowała, jako sekretarka w prawniczej kancelarii. Wszystko się jednak zmieniło, jej dobre serce przywiodło ją do miejsca, w którym obecnie się znajdowała. Jak to zazwyczaj bywa, zobaczyła coś, czego nie powinna, będąc świadkiem czegoś brutalnego w skutkach trafiła do Cartera Cambrini, który zamiast gróźb, więzienia, czy nawet śmierci przedstawia ją, jako swoją narzeczoną. Połączyło ich coś więcej, coś silnego i pięknego, co przyniosło na bohaterkę szereg niefortunnych sytuacji. Obecnie Cartera przy niej nie ma, pozostało jednak sporo do zrobienia, a ona sama musi szybko i skutecznie odnaleźć się w nowej roli, do której nie została w pełni przygotowana. Jak bowiem zarządzać mafią? Nowe problemy zaczęły się nawarstwiać, a ona musiała im sprostać, zając się interesami, tak wiele zależało właśnie od niej. Nie miała pojęcia, co się stało z Cambrinim, ani tym bardziej, komu mogła zaufać. Czy uda jej się rozwiązać tajemnicę? Czy Scarlet poradzi sobie ze wszystkimi wyzwaniami? Czy w końcu będzie szczęśliwa i bezpieczna? Czy Carter jeszcze żyje? „Scarlet” jest książką, która dopełnia historię głównych bohaterów. Zdaję sobie sprawę z tego, że jest to cykl, który ma równie wielu przeciwników, co zwolenników. Tak właściwie jest z każdą książką, jednym się podoba, innym nie, a o gustach się nie dyskutuje. Ważne jest, aby znaleźć w każdej historii coś dla siebie, polubić się z postaciami i przede wszystkim dać szansę. Nalezę do tej grupy czytelników, która potrafiła znaleźć w całej historii coś dla siebie, chociaż wydaje się nierealna, to, kto broni autorom tworzyć takich historii? Świat fikcji literackiej nie ma ramowych twardych norm, czy granic. Nie należy, więc oczekiwać, żeby za każdą czytaną książką, wydarzenia, których stajemy się świadkami były rzeczywiste, realne na wyciągnięcie ręki. „Scarlet” tak samo, jak i „Carter” to opowieść, która sprawia, że zwyczajnie odrywasz się od rzeczywistości, dajesz porwać w inny świat i cieszysz tym, co otrzymujesz.

Scarlet i Carter doprowadzili sprawę do końca. Niestety Christopher Becker zostaje znaleziony martwy i niestety sam tego nie zrobił. Zabójca jest na wolności i nie wiadomo co ma w planach. A to dopiero początek. Nadchodzi czas rewolucji. Carter znika i to na barkach Scarlett zostaje mafia. Zostaje donną i nie popuści. Ma cel. Musi się dowiedzieć, kto za wszystkim stoi. Co się stało z Carterem? Kim jest zabójca i czego chce? Czy w końcu zagości spokój? Drugi tom jest bezpośrednią kontynuacją. Także jeśli macie w planach to koniecznie czytajcie według kolejności. Tom drugi został utrzymany w klimacie już mi dobrze znanym z części pierwszej. Świat mafii, zagrywki, tajemnice, intrygi, kłamstwa - chleb powszedni członków mafii. I tu nie było inaczej. Autorka skutecznie przykuła moją uwagę. Od pierwszej strony coś się dzieje i tak jest do samego końca. Nie ma miejsca na nudę ani na tak zwane lanie wody. Akcja jest dynamiczna, Zaskakująca momentami i wzbudzająca niepokój. Emocji również nie brakuje. Znalazła się tu miejsce pełna paleta. Od euforii, poprzez pasję, złość po bezmiar cierpienia. Autorka pisze prosto i przestępnie. I tu da się zauważyć progres. Autorka jest bardziej świadoma tego, co pisze i pisze odważniej. Konkretniej i nie boi się komplikować sytuacji, by potem wodzić czytelnika za nos. Główni bohaterowie muszą tutaj odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Carter ryzykuje wszystko, po czym znika. Oszalał? Zwariował? Co prawda przeczuwałam, co się za tym kryje ale i tak wyszło bardzo fajnie. Scarlet musiała stanąć na czele mafii. Zostać donną, choć to dla niej tak naprawdę czarna magia. Pokazała, że jest silna i twarda. Zaskoczyła mnie swoją determinacją i zawziętością w dążeniu do prawdy. Bardzo fajna i świadoma kobieta. Jej poczynania czytałam w niezwykłym skupieniu. Byłam bardzo ciekawa tego, czy sobie poradzi. I czy prawda ją złamie. Co za emocje! Szczególnie drażnił mnie pewien męski osobnik, który nie rozumiał słowa nie. Który chciał wziąć coś, co do niego nie należy. I taka postać potrzebna w fabule. To on podnosił mi ciśnienie. Tak samo jak sceny sensacyjne, które mroziły krew w żyłach. Lekturę pochłonęłam w trybie ekspresowym. Frapująca i podnosząca ciśnienie. Odpowiednio rozgrzewająca i spalająca. To idealna pozycja dla fanów mafijnych historii. Jeśli podobał się Wam "Carter", to koniecznie przeczytajcie "Scarlet". Zobaczcie sami jakie zmiany w niej zawszy i jak zakończy się ta historia.

“Gdyby wtedy ktoś mi powiedział, że będę miała na głowie mafię i sieć hoteli oraz próbowała odnaleźć zabójcę mojego narzeczonego, szybko pomogłabym mu się znaleźć w pokoju bez klamek.” Od razu na wstępie zaznaczę, że ta recenzja nie będzie długa. No to ten tego… Czytałam “Cartera” jakiś czas temu i książka kompletnie mi się nie podobała. Absurd tam gonił absurd i absurdem poganiał. Jednak nie skreśliłam autorki i sięgnęłam po drugą część, czyli “Scarlet”. Jak wypadł ten tom? Czy jest lepszy od poprzedniego? A gdzie tam. Już na samym początku ryknęłam śmiechem z jednej sytuacji, która była niedorzeczna. Po śmierci głównego bohatera zwykła Scarlet została donną. Uwaga Carter w testamencie mianował ją swoją zastępczynią. Laska zupełnie niezwiązana z mafią, która nie ma pojęcia o niczym, zostaje głową mafii. Kolejna sytuacja w Madrycie w hotelu. Mój Boże… Znowu wkracza Scarlet i udaje wielką panią właścicielkę sieci hotelów, która w jeden dzień w sumie w ciągu kilku godzin załatwia problem, który tam panuje. Jasne, bo akurat uwierzę. Takich kwiatków było mnóstwo, ale nie będę się na ich temat wypowiadać, bo wyjdzie mi z tego niezłe wypracowanie. Dziwię się, że tę opowieść skończyłam, bo wiele razy miałam ochotę ją rzucić w kąt. Tu się nic kompletnie nie trzymało kupy, wszystko było sztuczne, drętwe bez jakichkolwiek emocji. Książka ma 224 strony, a na nich nic ciekawego. Szczerze mówiąc, zmarnowałam tylko czas, bo ta lektura nie różni się niczym od poprzedniej części. Jak dla mnie nie było tu żadnych akcji, zero dynamizmu, nuda na każdej stronie, a szkoda. Nie wiem, gdzie autorka tak bardzo się spieszyła, że zamiast rozwinąć jakoś te obie historie, to okroiła je do minimum i w ogóle nie dopracowała. Dialogi były mdłe i dziecinne, bohaterzy w ogóle mnie do siebie nie przekonali. No niestety nie było tu nic, co by mnie, chociaż na minutę zaciekawiło. Bardzo mi przykro, ale ta dylogia nie jest dobra i zabrała mi czas, który mogłam poświęcić na dużo lepszą książkę. Jak wcześniej wspominałam, dałam autorce szansę i niestety raczej nie sięgnę już po jej twórczość. Bardzo się zawiodłam na dylogii Narzeczona mafiosa, bo spodziewałam się czegoś lekkiego na odstresowanie i zrelaksowanie, a dostałam… No właśnie nie dostałam nic… Nie polecam. Kasia https://girlsbookslovers.blogspot.com/2021/09/klara-leonczuk-scarlet-carter-i-scarlet.html

„Scarlet” jest kontynuacją, na którą naprawdę czekałam. Chciałam zobaczyć, w którą stronę pójdzie Autorka i jak poprowadzi całą akcję. A uwierzcie w tej części akcji nie brakuje. Już na wstępie Autorka narzuca niezłe tempo, które ma sporo zwrotów akcji. „W moim życiu nie ma miejsca na takiego czegoś jak przypadek. Ci faceci wyraźnie szukali mnie, po to przyjechali.” Scarlet musi przejąć obowiązki, ale jak ze zwykłej dziewczyny stać się szefową mafii ? Jej głównym celem jest odnalezienie winnych. Jednak dziewczyna nie do końca wie, komu ma ufać, kto jest przyjacielem, a kto wrogiem. Jedynie oparcie ma w Jacksonie i Jane. Kobieta będzie musiała się szybko odnaleźć w nowej rzeczywistości i tylko od niej zależy czy wszystkiemu sprosta. A gdy wszystkie sekrety wyjdą na jaw, prawda może ją porządnie zranić, pytanie brzmi czy będzie w stanie wybaczyć i pomścić wszystkie złe dusze, które stanęły im na drodze. „Gdyby odebrano mi firmę, dom, mafię, dosłownie wszystko, jakoś bym dał sobie radę. Ale gdybym stracił ciebie, to byłby koniec.” Ta część jest bardzo dynamiczna, chyba za bardzo. Fajnie, że dużo się działo, ale lepiej byłoby rozwinąć niektóre sceny, na nich się skoncentrować, a nie gnać jak szalona. Druga rzecz to przewidywalna akcja – chyba zbyt przewidywalna. Ta część była przyjemna, dobrze mi się ją czytało, ale jednak zabrakło tego momentu, aby w pełni złapała mnie za serce i porządnie zaskoczyła. „Miłość ogłupia. To słabość. Przez nią człowiek nie myśli racjonalnie, jest więźniem swoich uczuć, przez co staje się podatny na zranienia.” Podobało mi się bardzo to, że Autorka nie naużywała niepotrzebnie przekleństw. W mafijnych książkach jest to nagminne, czasem niepotrzebne, a to była książka bardzo kulturalna, co mi się zdecydowanie podobało. Nie było co zdanie przekleństwa, wyklinania się. Oczywiście, zdarza się to, ale nie jest to co chwila. Bohaterów odebrałam pozytywnie, nie miałam problemów z nimi, Scarlet jak na kobietę przystało, zachowała się naprawdę z jajem i potrafiła ogarnąć sprawy. Nie była płaczką użalającą się nad sobą, która wszędzie widzi problemy i ryczy po kątach. Ten tytuł jestem skłonna ocenić na 6,5 i mogę Wam ją polecić w dwupaku. Bo jest to dylogia, która rozpoczyna się od Cartera, i należy ją przeczytać, aby zrozumieć sens tej części.

Po prawdopodobnie nieprzypadkowej śmierci Christophera Beckera, do Scarlet i Cartera dochodzi, że ich sytuacja jest wyjątkowo trudna. Morderca cały czas jest na wolności i nie wiadomo czego jeszcze można się po nim spodziewać. Wkrótce Carter zniknie z życia Scarlet i zostawi ją samą z mafijnymi obowiązkami do spełnienia. Czy Scarlet się załamie, czy może uda jej się podnieść po tym wszystkim? . . „Scarlet” to ostatni po „Carterze” tom dylogii „Narzeczona mafiosa” autorstwa Klary Leończuk. Moje wrażenia po pierwszej części były średnie i niestety utrzymuję moje zdanie na temat tej serii. Myślałam, że główna bohaterka w poprzednim tomie zbyt szybko przystosowała się do sytuacji, która ją spotkała, ale tu było jeszcze gorzej. Carter nagle zniknął z jej życia, a ona po naprawdę krótkim czasie podniosła się z żałoby i zaczęła twardo rządzić mafią. Dla mnie to wypadło jakoś mało realnie. Nie znała tego świata, aż tu nagle zostaje donną i wie w jaki sposób się zachowywać. No sorry, ale dla mnie to naprawdę dziwne. Autorka ponownie zastosowała tu narrację pierwszoosobową z perspektywy dwójki głównych bohaterów, jednak tym razem mamy więcej rozdziałów z perspektywy Cartera w porównaniu do tomu pierwszego. To jest dla mnie zdecydowanie na plus, bo w poprzedniej części bardzo mi tego brakowało. Książka jest napisana bardzo lekkim językiem i liczy lekko ponad 220 stron, dzięki czemu naprawdę szybko się ją czyta. Niestety jeśli chodzi o fabułę, to była bardzo przewidywalna i tak, jak w pierwszej części miałam wrażenie, że Autorka pozlepiała kilka powieści mafijnych w jedną historię. Absolutnie niczym mnie nie zaskoczyła i czuję niedosyt po jej przeczytaniu. Ponownie nie mamy co liczyć na namiętne sceny między dwójką bohaterów, a szkoda, bo uważam, że romans mafijny bez nich jest jakiś taki niepełny. Dialogi również ponownie mnie nie zachwyciły. Nie polubiłam się z piórem Autorki i czuję się zawiedziona. Dylogia ta może się spodobać początkującym czytelnikom serii mafijnych, jednak tym, którzy sięgają po nie dość często już niekoniecznie.

"Już nie jest przypadkową dziewczyną, która kiedyś znalazła się w niewłaściwym miejscu." Scarlet bardzo zmieniła się od momentu, gdy po raz pierwszy zetknęliśmy się z jej historią. Lepiej poznała świat mafii, znalazła tam przyjaciół, a przede wszystkim miłość. Życie Scarlet i Cartera choć pełne uczucia wcale nie jest łatwe. Tajemniczy zabójca nadal jest do wolności o kto wie, jaki będzie jego następny ruch? Życie w mafii to nie bulka z masłem, ale dla miłości warto się poświęcić. Pytanie tylko jak wiele tego poświęcenia można znieść? Uwielbiam Scarlet i Cartera, ich historie poznałam jeszcze na wattpad i bardzo się cieszę, że trafili na papier, gdzie może poznać ich większą ilość osób. Uwielbiam silny charakter Scarlet i nieszablonowość ich przygód. Jak dla mnie każda kolejna część jest lepsza od poprzedniej. Tutaj mamy bardzo ciekawy wątek kobiety u władzy. Mimo bólu i straty kobieta nie zamierza chować się po kontach. O nie. Ona będzie dzielnie wypełniać swoje obowiązki i zrobi wszystko, aby się zemścić. Uwielbiam takie silne postacie. Jak wiadomo siła często bierze się z bólu i tutaj tego go nie braknie, a to funduje nam mnóstwo niespodziewanych emocji. Mamy tu stratę, cierpienie, mafie, tajemnice i zemstę. Wrogów, którzy mogą się stać sprzymierzeńcami i zwroty akcji, których nie możecie się spodziewać. Mi drugi tom podoba się jeszcze bardziej niż pierszy, więc jeśli nie znacie tej serii bardzo wam polecam. Czytanie tej serii to świetna zabawa.