Pragnienie. Cudzy mąż. Tom 2 (okładka  miękka, wyd. 03.2022)

Nieodległa przeszłość Alicji Banasiak wciąż pozostawia po sobie bolesny ślad. Kobieta otrzymała propozycję stażu, który zmienił jej życie. Poznała człowieka, dzięki któremu odkryła swoją drugą twarz i pragnienia. Stała się bardziej świadoma i w końcu szczęśliwa. A potem straciła wszystko. Teraz jest odpowiedzialna nie tylko za siebie, ale i za małą istotę, którą nosiła pod sercem. Za dziecko, które zostało żywą pamiątką po wielkiej miłości. Niespodziewanie do Łodzi powraca Adam Sosnowski, z którym Alicję łączyło kiedyś coś wyjątkowego. Sęk w tym, że mężczyzna wybrał inne życie. Wybrał Boga, złożył śluby i został księdzem. Kiedy ta dwójka spotyka się kolejny raz zaczyna rozumieć, że dawne uczucia wcale nie wygasły. Pozostały jedynie na chwilę uśpione. Nie wolno im jednak kochać tak, jakby tego chcieli. Na przeszkodzie stoją dokonane wybory i zasady moralne. Zakazana miłość, szczęście czy decyzje, których konsekwencji na pozór nie można cofnąć. Co zwycięży tym razem? Nie wiem co napisać. Ta historia to była prawdziwa przeprawa przez emocje. Czytając streszczenie niejedna osoba mogłaby po prostu skreślić ten tytuł z listy, stwierdzić, że porusza niewłaściwy i niegodny temat. A tutaj wszystko było rozgrywane tak naturalnie i prawdziwie. Nic na siłę. A serce człowieka potrafi zaskoczyć i toczyć naprawdę zaciętą walkę z rozsądkiem i rozumem. Główna bohaterka wiele przeszła. Po jej ukochanym pozostał grób, na który może uczęszczać. Pozostało coś jeszcze. Wielka pustka i dziecko, dla którego żyje i o które się troszczy. Samotna, ale dająca radę nie ma pojęcia, że czeka ją wielka wędrówka przez kolejne dylematy. Wszak zdaje się, że Bóg odebrał jej nie tylko jednego mężczyznę. Ale dwóch… Na pozór mogłoby się wydawać, że „Pragnienie” to typowe romansidło. Sugestywna okładka świadczy o tym, że przewodnim tematem książki będzie po prostu miłość. Tak było. Ale w tej historii nie znalazłam niczego typowego. Po wielkiej tragedii przychodzi czas na powrót przeszłości. Niespodziewane spotkanie, odżywające uczucia, pretensje. Autorka stawia przed czytelnikiem bardzo trudny – moralnie – temat, ale konfrontuje go z ludzkimi słabościami i sprawia, że staje się czymś, co można zaakceptować. Nie sposób oceniać bohaterów, bo tutaj nie ma banałów i czarno-białego obrazu. Nie zapomniała autorka o żonie zmarłego, która wciąż nie może pogodzić się z własną porażką, jest i udzielający Alicji wsparcia ojciec. Mało tego, powraca Ferenc, który odgrywa w fabule dość istotną rolę. W szczególności pod koniec, gdzie autorka przyszykowała dla czytelnika prawdziwą niespodziankę. A gdyby tak własny, bardziej odpowiadający finał? Pozostawię Was z tym pytaniem, nie zdradzając niczego więcej. Kontynuacje cyklów bywają naciągane i nudne. W tym przypadku druga część zdecydowanie przebiła jedynkę. Była znacznie bardziej oryginalna i skomplikowana, a co za tym idzie, wzbudziła we mnie wiele emocji. Oczywiście pojawiły się sceny namiętności, czytelnik czuł ich „niewłaściwość”, z czasem – wraz z naturalnym biegiem akcji – zaczynając zmieniać swój pogląd na tą trudną sytuację. Wielkie brawa dla autorki, za postaci, za koncepcję i za finał. Zdecydowanie polecam Wam obie części. Chociaż druga, jak wspominam, nie jest lekka i łatwa. http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2022/03/pragnienie-cudzy-maz-katarzyna.html

„Szczęście jest tak ulotne, że nie warto go odrzucać, gdy nieśmiało puka do naszych drzwi”. Pięknie, prawda? Jak często właśnie tak właśnie patrzymy na nasze życie? Czy w ogóle zastanawiamy się nad tym, że nie wszystko, co nas spotyka zadziało się z obowiązku? „Bo mi się to należy!”- szczerze to psinco się nam należy. Wszystko, co nas spotyka jest wynikiem konsekwencji działań naszych lub innych. Nic nie dzieje się przypadkiem. „Pragnienie” to tak naprawdę to opowieść o odwadze. Nie zdajemy sobie sprawy ile jej trzeba mieć, by przyznać się do tego, czego się pragnie. Czasami brakuje nam jej nawet do tego, by pozwolić rozkwitnąć naszemu samolubnemu chciejstwu w naszych myślach, a co dopiero, kiedy chcielibyśmy wcielić je w czyn? Dobre wychowanie, zasady, szacunek, zdanie innych. Którą z wymówek stosujecie najczęściej? Bliscy Alicji wyjeżdżają do Stanów i choć ma być to krótkie rozstanie wiadome jest, że będzie dla niej próbą. Jej zapewnienia, że przecież jest dorosła i sobie poradzi, jakoś i do mnie nie przemawiały. Wiadome jest, że kiedy nagle pojawia się więcej wolnej przestrzeni potrafimy ją w mig zapełnić i niekoniecznie wychodzi nam to na dobre. Alicja jest w tym chyba mistrzynią. „.. rysunek wykonany na serwetce stał się dowodem, że kiedyś, gdy nawet nie zdawałam sobie z tego sprawy, byłam dla kogoś centrum wszechświata”. Domyślacie się o kim rozmyślała? Tak macie rację, o Adamie. Jej wspomnienia były wręcz namacalne. Każde kolejne powodowało, pojawienie się myśli: co by było gdyby… . To gdybanie potwierdziło tylko jedno, że w chwili, kiedy stoimy na rozdrożu i zastanawiamy się, który kierunek obrać, nigdy nie będziemy do końca pewni, że wybierzemy ten właściwy. A jeśli w jednym czasie, co najmniej dwie osoby stoją przed tym samym dylematem, to nie trzeba być wybitnym matematykiem, by widzieć, o ile wzrasta ryzyko podjęcia złej decyzji. Tylko w czyich oczach nabiera ona miarę tej złej? Czy tak naprawdę fakt, że ten drugi wybrał inną drogę niż zrobilibyśmy to my uprawnia nas do nazywania go zdrajcą? Czy cała sympatia Ali do Adama mogła ustąpić miejsca frustracji? Losy tych dwojga ponownie się splatają. Informację o przybyciu na parafie nowego księdza przynosi Ali pani Gienia Maciaszek, która podczas nieobecności jej ojca pełniła funkcję „cichej opiekunki”. Jest typową sąsiadką z blokowiska, kobieta, u której na parapecie zapewne leży poduszka, której zadaniem jest ochrona łokci przed odciskami 🙂. Znacie takie panie, a może panów? A może udało się Wam rozwiązać zagadkę, co powoduje, że ludzie należą do klubu „osiedlowego monitoringu”? Co było tym bodźcem dla pani Gieni? Odpowiedź na te pytanie odnajdziecie w powieści i mam nadzieję, że zmusi Was do chwili refleksji. A właśnie mówiąc o refleksji, to czy znacie lepsze miejsce na nią niż cmentarz? Alicja w swojej tęsknocie za Hartmanem odwiedza miejsce jego spoczynku. Ta sytuacja nigdy nie należy do tych komfortowych, a w jej przypadku, kiedy to w codziennej egzystencji towarzyszy jej owoc ich miłości chyba nie ma sobie równych. Jej sytuacja nie pozwala zamknąć wspomnień do pudełka i odłożyć go gdzieś na półkę. Życie tu i teraz nie należy do łatwych, ale Alicja się nie poddaje. Przypadkowe spotkanie na cmentarzu jest zalążkiem zmian. Bardzo często porównujemy miłość do kwiatu. Czy podlewane kropelka, po kropelce ma szansę skiełkować i urosnąć do miana TEJ wielkiej? Bóg ma plan! Tak mówimy, kiedy przychodzi nam zagryźć zęby, by przetrwać te gorsze dni. Tylko jak się odwoływać do tego samego Boga, gdy Jego plan spowodował całkowite zburzenie opracowanego przez nas? Czy jest możliwe przeprowadzenie jakiejś tajnej operacji, bo odzyskać to, co stracone? Chyba jest. Nieszczęście pani Maciaszek, specjalistki w sztuce kulinarnej samymi knedlami naznaczyło drogę do szczęścia kogoś innego. Czy to Alicji i Adamowi będzie dane nią podążać? A jeśli tak, to, dokąd ich ona zaprowadzi? Odnaleźć siebie po latach rozłąki nie przychodzi z łatwością, a co gorsza nie jest nikomu gwarantowana. Bolesna przeszłość już na zawsze naznaczyła ich przyjaźń. Ona nie pragnęła litości i współczucia, on wciąż żałuje, że uległ jej namowom i nie dał ujrzeć światła dziennego prawdzie. A sami wiecie, że samo zamiecenie problemów pod dywan nie spowoduje, że przestaną istnieć. Kurz, który przez lata na nich się gromadzi niepotrzebnie je jeszcze obciąża. „Nie chciałam czuć na sobie współczujących spojrzeń. Wstydziłam się tego, co by mnie czekało.[…] Najlepiej było udać, że nic się nie wydarzyło. -Ale się wydarzyło, a ja nie dotrzymałem złożonej sobie obietnicy. Nie ochroniłem cię, sprawiłem, że cierpiałaś… Wtedy dobiłem targu z Bogiem”. W tym, co się działo między tymi dwojga człowiek może się p o g u b i ć. A ja w tym miejscu powiem, że cieszę się, że i oni to zrobili, bo takie pogubienie, aż się prosi o pomoc w odnalezieniu. Nie łatwo Adamowi jest się wyrzec uczuć. Ciąg dalszy recenzji pod linkiem chttps://www.instagram.com/p/Ca9Y7fEMENX/

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA „Pragnienie” Cykl Cudzy mąż, Tom 2 Katarzyna Grabowska Wydawnictwo Videograf Premiera 15.03.2022r. „Każda rzecz, która spotyka nas w życiu, nawet ta najbardziej bolesna, jest częścią wielkiej układanki. Każdy z puzzli składa się na całość, tworząc przedziwny obraz. Gdyby jednego z nich zabrakło, wszystko straciłoby sens”. Są tragedie po których bardzo ciężko jest się otrząsnąć. Każdy człowiek jest inny i inaczej radzi sobie z bólem. Jedni zamykają się na świat, a inni szybko próbują układać sobie życie na nowo. Nie zawsze jednak jest to łatwe i tego właśnie doświadczyła Alicja - nasza główna bohaterka. Dlaczego serce Ali ponownie bije ku zakazanemu uczuciu? Jedna z trudniejszych recenzji jakie daną mi było pisać. Jednocześnie jedna z tych książek, które sieją w głowie spustoszenie i zostają bardzo długo w pamięci. To nie jest łatwa i jednoznaczna historia. Takich powieści się nie zapomina… „Pragnienie” można interpretować na wiele sposobów. Dla jednych będzie to mentalna, natomiast dla innych wewnętrzna przemiana bohaterów. Myślę, że każdy z nas spojrzy na nią inaczej. Jest to bardzo trudna historia, w której zaciera się granica pomiędzy dobrem a złem. Mamy okazję poznać wszystkie odcienie miłości oraz poczuć gorycz porażki. Niektóre fragmenty mogą zniesmaczyć i bulwersować, zaś inne sprawią, że będziemy mogli dostrzec nawet w ogromnym bólu i tęsknocie ten promyk nadziei, który każe nam walczyć o siebie. To nie jest tak, że musimy się zgadzać z wyborami i zachowaniem bohaterów. Ja myślę, że wręcz przeciwnie. Im więcej odmiennych poglądów, tym większe emocje będą nam towarzyszyć. „Niech Bóg zobaczy, że potrafię wyrzec się miłości, nawet gdy ta jest tak blisko”. Ala z jednej strony nie wierzy w Pana Boga i na każdym kroku wyraźnie daje upust swojej niechęci do wiary, a z drugiej ciągle z Nim rozmawia i pomimo tego, że obarcza winą Boga za wszystkie niepowodzenia, tak naprawdę czeka na to, by to On jej pomógł. Czy można wszystkie swoje tragedie zrzucać na barki kogoś innego? Skoro Alicja nie wierzy w Boga, dlaczego jak dzieje się coś złego to właśnie Jego zaczyna obwiniać o to co ją spotkało? Dlaczego to do Niego zwraca się z problemami i pod pretekstem wyrzutów, prowadzi z Nim wewnętrzną rozmowę pragnąc w głębi serca, by jej niemy krzyk został wysłuchany? Ala zawsze miała pod górkę. Nastoletnie doświadczenia odcisnęły spore piętno na jej późniejszym życiu. Tylko jedna osoba była w stanie przedrzeć się przez solidnie zbudowany mur. To on odkrył to, czego pragnęła. To on nauczył ją kochać. To on nauczył ją miłości. Jednoczenie on, nie był jej pisany… „Ile razy w życiu można kogoś pokochać? Ponoć łabędzie i gołębie łączą się z jednym osobnikiem i gdy ten umiera, pozostają same”. Szczęście zbudowane na nieszczęściu innej osoby nie mogło trwać długo. W tej historii zgasło ono bardzo szybko… Ktoś jednak został. Jeden promyczek słońca, który tak wiele wniósł do bezbarwnego życia Alicji. To dzięki niemu ponownie się podniosła i otworzyła swoje serce, nie tylko dla niego. Tą miłością chciała również obdarzyć jeszcze jedną osobę. Podzielić ją między dwie osoby, które jej pozostały. Niestety za późno zrozumiała swoje uczucia, ale czy to tak wiele, że chciała być kochana? Czy za dużo oczekiwała? Po raz pierwszy w życiu miałam przyjemność doświadczać tego, że sama jako czytelnik mam szansę wybrać zakończenie dla bohaterów tej książki i to pozostanie moją tajemnicą. Takiego oryginalnego zakończenia nie dostaniecie nigdzie! Genialna koncepcja! Kasia Grabowska ma głowę niesamowitych pomysłów, którymi karmi nas już od pierwszej swojej książki. Każda z nich, dostarcza nam innych emocji. Mamy szansę kochać lub nienawidzić bohaterów. Podziwiać lub gardzić ich postępowaniem. Jednak najważniejsze jest to, że te powieści są barwne i emocje targają nami w przeróżne strony, przychodzą i odchodzą niespodziewanie jak sztorm na morzu i nigdy nie wiemy jaki będzie tego finał…

o już drugi tom i niestety ostatni z cyklu Cudzy mąż, który przedstawia niesamowicie intrygującą i pasjonującą historię. Chętnie sięgam po powieści pani Kasi, gdyż jestem pewna, że coś co wyszło spod jej cudownie lekkiego i plastycznego pióra przypadnie mi do gustu, wstrząśnie oraz dostarczy niesamowitych i niezapomnianych wrażeń. Ta lektura przedstawia dalsze losy Alicji Banasiak, która nie ma łatwego życia, a jej wybory nierzadko są kontrowersyjne i krzywdzące innych. Po śmierci Rafała zamknęła się w sobie, jest załamana i jedynie maleńki synek jest jej jedynym ukojeniem. Dla niego postanawia wziąć się w garść i zawalczyć o szczęście. Niespodziewanie po latach spotyka dawnego przyjaciela, który darzył ją uczuciem, ale wybrał służbę Bogu. Mimo tego, że jest księdzem relacja tej dwójki totalnie komplikuje się. Do tego życie stawia na drodze kobiety kolejnego mężczyznę, który zakochuje się w niej i jest w stanie zrobić dla niej dosłownie wszystko. Czy Adam mimo kapłaństwa pozwoli sobie na zatracenie się w namiętności z ukochaną? Czy porzuci kościół, by być razem z Alicją, a może opanuje swoje szalejące zmysły i zostanie przy Bogu? Kim jest ten drugi facet, który pokochał bohaterkę? Czy to jego wybierze Banasiak, a może nie ma on u niej szans? Autorka nie zawiodła mnie tworząc tak kontrowersyjną i ciekawą opowieść, która mnie nieraz zaskakiwała oraz przepełniała całą gamą emocji. Poruszone tematy są wciąż aktualne i bardzo ważne, mogące zdarzyć się każdemu z nas. Rozpacz, niemoc, samotne macierzyństwo oraz romans z kapłanem. Sama w zeszłym roku widziałam podobne zdarzenie w mojej miejscowości, gdzie w roli głównej była zakazana miłość. Tylko tam była mężatka, która opuściła męża i córkę dla księdza. Wiem doskonale, że taka miłość to wielkie uczucie, które ciężko stłumić, ale trzeba pamiętać, iż niewłaściwe postępowanie rani naszych bliskich, ale także gorsi i doprowadza do wściekłości otoczenie. Córka tej kobiety przeszła załamanie i nadal jest pod opieką psychologa. Razem z ojcem musiała przeprowadzić się do miasta, bo nie mogli w spokoju tu żyć. Ta pozycja chwytała mnie momentami za serce boleśnie się na nim zaciskając. Tyle w niej przejmującej żałości, rozterek, niepewności, zderzenie z rzeczywistością i ten przejmujący ból. Jednak mamy też i radość, szczęście, miłość, pożądanie oraz chwile uniesień, które uskrzydlają bohaterów. Pani Grabowska genialnie poprowadziła fabułę, dała wycisk nie tylko świetnie wykreowanym postaciom, ale także i mi. Mój umysł szalał na najwyższych obrotach, próbując zrozumieć postępowanie i decyzje podjęte przez Adama i Alicję. Czasem czułam niechęć do tej dziewczyny uważając ją za Femme fatale. Nie sposób było mi oderwać się od tekstu, gdyż ciągle coś się działo, zaskakiwało mnie, a sceny zbliżeń tak rozpalały atmosferę, że pochłaniałam stronice z wypiekami na twarzy. Powiem wam, że pod koniec przeżyłam totalny szok. Pisarka miała wenę twórczą i zaserwowała nam dwa zakończenia tej niesamowitej historii. Które wybrałam tego wam nie zdradzę. Każdy z nas musi zdecydować, jak powinna potoczyć się dalej akcja i który finał losów bohaterów jest bliższy waszemu sercu czy umysłowi. Wybór na pewno nie będzie łatwy, tego możecie być pewni. Dlatego zachęcam was gorąco do sięgnięcia po tę lekturę. Przeczytajcie tę książkę, gdyż naprawdę warto. Obawiacie się nudy? Zapewniam, że nie ma na to szans. Szczerze polecam i jestem ogromnie ciekawa waszych opinii.

💓RECENZJA💓 Dziękuję @videograf.sa za egzemplarz do recenzji 🥰 "Wszystko, co spotyka nas w życiu, nawet to co najbardziej bolesne, jest częścią wielkiej układanki. Każdy z puzzli składa się na całość tworzącą przedziwny obraz. Gdyby jednego z nich zabrakło, wszystko straciłoby sens. Gdy wydarza się coś złego i złorzeczymy na nasz los, sprzeciwiamy się przeznaczeniu, którego jednak nie zdołamy uniknąć. Cokolwiek byśmy zrobili, nie powstrzymamy koła czasu. Wszystko, co nas spotyka, jest po coś. Po co? To tajemnica życia, którą poznajemy każdego dnia, ale nigdy nie zgłębimy jej do końca." 💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓 Alicja próbuje dojść do siebie po stracie Rafała - miłości Jej życia. Przy zdrowych zmysłach trzyma Ją Ich syn - Hubert. Jest Jej niezwykle ciężko i nie ma się co dziwić. Przeżyła ogromną stratę. Całkiem odwróciła się od Boga i wini Go za to, co Jej się przydarzyło. Los jednak stawia na Jej drodze ponownie Adama - przyjaciela z dawnych lat. Problem w tym, że mężczyzna został księdzem. Mało tego, został skierowany na Jej parafię. Zbliżają się do siebie... 💓 Czy ten związek ma sens? 💓 Czy Alicja ponownie uwierzy w miłość? Moi drodzy! Pierwszy tom serii #cudzymąż ogromnie przypadł mi do gustu. Jednak to, co autorka zrobiła w tej części... Zupełnie się tego nie spodziewałam! Ta książka jest niezwykle kontrowersyjna, bowiem ukazuje rozwijające się uczucie a nawet pożądanie pomiędzy kobietą a księdzem. Osobiście zakochałam się w Adamie 🤭 Dla mnie to ideał w najczystszej postaci. Oddał się w całości kobiecie, którą kochał całym sercem mimo, że Jego śluby tego zabraniały. No ale czy można sercu zakazać kochać? Serce nie sługa... Oprócz uczucia rozwijającego się pomiędzy tą dwójką jest też motyw porwania. Przyznam, że czytając tę część miałam ciarki. Od razu domyśliłam się, kto był za to odpowiedzialny ale mimo to miałam pewne dreszcze ze strachu. Muszę zwrócić uwagę na główną bohaterkę. Nie spodobała mi się w tej części. Była bardzo niezdecydowana. Sama nie wiedziała, czego właściwie chce. Nawet nie próbowała zrozumieć wiary katolickiej. To już nie jest kwestia tego, że była na bakier z Bogiem. Można być ateista ale nie przekonywać kogoś do zaprzestania praktykowania. Alicja miała kilka momentów, gdzie próbowała na siłę wmawiać chociażby sąsiadce czy samemu Adamowi, że Bóg nie istnieje. Momentami uważam, że Ją ponosiło z tego rozżalenia. Dlatego pozwoliłam przytoczyć sobie właśnie taki, a nie inny cytat z książki. Nie mamy wpływu na to, co się wydarzy w Naszym życiu. Każdy dzień to zagadka. Nie powinniśmy obwiniać za to ani Boga, ani nikogo innego. To taka moja luźna konkluzja 😅 Muszę też zwrócić uwagę na to, że znajdziecie w tej książkę wiele fragmentów naprawdę życiowych. Takich, które zmuszą Was to zatrzymania się na chwilę i pomyślenia. Bardzo sobie cenię to w książkach. Poszerzają horyzonty. To historia pełna emocji. Tych pozytywnych oraz tych negatywnych. Autorka po raz kolejny pokazała, że nie boi się poruszać kontrowersyjnych tematów, a takim właśnie jest romans kobiety z księdzem. Czekałam na taką książkę bo jest Ich niezwykle mało na rynku. Dodam, że zaskoczyło mnie to, że autorka dała 2 alternatywne zakończenia. Czytelnik może sam wybrać jakiego zakończenia oczekuje. Uważam, że to bardzo ciekawy zabieg❤️ Polecam tę książkę i czekam na kolejne historię spod pióra autorki💓

"Pragnienie. Cudzy mąż. Tom2" Katarzyna Grabowska "Pragnienie" to kontynuacja książki "Przebudzenie" z serii "Cudzy mąż". W pierwszej części zachowanie Alicji dość często mnie denerwowało. Zastanawiałam się jaką kobietą będzie w tej części. No i muszę przyznać, że nie jest już tą samą szarą i zagubioną myszką. Och jak ja byłam ciekawa jak potoczą się jej losy po śmierci Rafała. Co prawda po zakończeniu z pierwszej części, w tej serii spodziewałam się czegoś innego. Ale dobrze wiadomo, że pani Kasia jest przewrotną autorką i jej historie nie są oczywist. I, że w każdej książce potrafi nas zaskoczyć. I tym razem musiało być tak samo. A więc fabuła oczywiście jest orginalna i kontrowersyjna. Julia z pomocą ojca i jego partnerki wychowuje synka. Jej owoc miłości i jedyną pamiątkę po zmarłym Rafale. W jej życiu przez cały czas w jakimś stopniu obecny jest Adam. Jednak w życiu Adama ciągle obecny jest Bóg. Jesteście ciekawi czy Adam przyjął święcenia i oddał się służbie Bogu? Ja byłam bardzo i z wielkim przejęciem zaczęłam czytać pierwszy rozdział. Przyznaję, że ani jedna strona mnie nie zawiodła. Z każdym kolejnym rozdziałem chciałam więcej i więcej. Pani Kasia nie boi się trudnych tematów. A za taki temat uważam relacje Juki z Adamem i jej niechęć do Boga. Z pewnością większość z nas wychodzi z założenia, że każdy ma prawo wierzyć lub nie wierzyć w co chce. I, że to jest indywidualna sprawa każdego z nas. Jednak znajdą się również tacy, którzy będą potępiać takie zachowanie. I takim człowiekiem była właśnie Pani Gienia Maciaszek. Wścibska sąsiadka Julii. Do tego była osobą bardzo religijną. Uważająca, że każdy powinien chodzić do kościoła aby w ten sposób okazywać swoją wiarę. Po drugiej stronie stała Alicja osoba która przestała wierzyć w Boga, wręcz ciągle z nim walczyla Uważała, że Bóg zabrał jej kogoś kogo kochała więc ona teraz chciała zabrać mu kogoś kogo on wybrał. Adama.Czy można walczyć o miłość z Bogiem? Czy człowiek nie jest z góry przegrany? Czy taka walka ma w ogóle sens i czy przyniesie satysfakcję? Czy chęć zemsty jest dobrym doradcą? O tym wszystkim mogła przekonać się właśnie głowna bohaterka. Autorka w książce tej porusza również temat samotnych matek. Ciężko jest wychowywać dziecko gdy nie ma z kim dzielić opieki nad nim. Na pozór proste rzeczy jak np wyjście na zakupy może spowodować problem. Ważne jest wtedy mieć przy sobie życzliwych ludzi, którzy w razie potrzeby pomogą. Lubię książki które nie tylko bawią ale również pokazują problemy ludzkiego życia, na które często nie zwracamy uwagi,bo nas samych one nie dotyczą. Dodam jeszcze, że opisy miłosnych uniesień w wykonaniu pani Katarzyny to mistrzostwo świata. Wszystko opisuje w subtelny sposób. Tak, że bez problemy możemy wyobrazić sobie tą sytuację. Autorka ma lekkie pióro,które przyjemnie i szybko się czyta, nawet wtedy gdy porusza trudne kontrowersyjne tematy. I to zakończenie w którym każdy znajdzie coś dla siebie. W książkach pani Kasi nie brakuje emocji, ciekawych opisów, interesujących dialogów oraz trudnych relacji między bohaterami. "Pragnienie" jest to kolejna książka tej autorki która skradła moje serce. Koniecznie musicie przeczytać tę serię. Bardzo dziekuje wydawnictwu za egzemplarz recenzencki.

"Przebudzenie" to druga odsłona dylogii "Cudzy mąż". Nie ukrywam, że miałam wobec niej pewne założenia, w końcu wydawało mi się, że poznałam nieco zarówno samych bohaterów jak i intrygujące podejście Autorki do opowiadanych historii. I już na wstępie byłam bardzo zaskoczona, oczywiście pozytywnie. W tej książce nic nie jest oczywiste, a wszelkie koncepcje, które ułożyliśmy w głowie można śmiało wyrzucić do kosza. Jest kontrowersyjnie i zdumiewająco, momentami smutno, momentami niezwykle zmysłowo i namiętnie, czyli jak w życiu. Bohaterowie nie podejmują racjonalnych decyzji, kierując się uczuciami, odruchami serca i pierwotnymi żądzami. Ale przecież takie zachowania czynią nas ludźmi, a takie kreacje postaci sprawiają, że książka przybiera szalenie realne ramy. Alicję spotykamy ponownie w trudnym momencie jej życia, w którym otrzymała zbyt wiele ciosów od losu w krótkim czasie. Po takich wydarzeniach trudno jest się podnieść, jednak ona ma dla kogo być silną- jest przecież Hubert. Ale bycie samotną matką nie jest tak piękne i proste jak mogłoby się wydawać w założeniach, jest pełne wyzwań, niepokoju, wyczerpania i wylanych łez. I choć Alicja wielokrotnie staje już niemal na krawędzi swoich sił, fizycznych i psychicznych, to stara się jak może unieść je wszystkie i wbrew wszelkim przeciwnościom trwać dalej. A los nie ma wobec niej przychylnych planów i wielokrotnie będzie wystawiał ją na próbę. Czy wszystkie jej wybory były słuszne? Z pewnością nie ale łatwo jest oceniać będąc jedynie biernym uczestnikiem wydarzeń. A czy Alicja wybierze ucieczkę czy stanie w szranki z przeznaczeniem zależy jedynie od niej samej. Ta książka jest wyjątkowa nie tylko z uwagi na temat, którego podjęła się Autorka, choć nie brakuje mu unikalności ale też odrobiny prowokacji, skłaniającej do dyskusji. Czy tak można, czy wypada, czy godzi się w ogóle rozważać pewne kwestie? Nie nam wydawać sądy, bo każdy powinien kierować się wyborami w zgodzie z własnymi przekonaniami ale i w trosce o własne szczęście i myślę, że to najważniejsze przesłanie tej powieści. Jednak my, czytelnicy, również mamy wkład w historię Alicji, bowiem do nas należy wybór odnośnie zakończenia. W zgodzie z sercem czy rozsądkiem? Uwierzcie mi, to niełatwe zadanie i każde niesie ze sobą czyjeś zawiedzione uczucia oraz trudności do pokonania, tak jak każda decyzja ma swoje wady i zalety. Ponadto ta książka jest też pełna inspirujących i mądrych myśli, które towarzyszą rozważaniom postaci, tym samym zmuszając czytelnika do przemyśleń. Niezależnie od tego czy popieramy zachowanie Alicji, jej ojca i Beaty, Adama, Małgorzaty czy Ferenca, warto bez osądzeń zapoznać się z tą opowieścią, by docenić ciekawą fabułę, niejednoznacznych bohaterów oraz odwagę Autorki w pisaniu romansów zahaczających o kontrowersję. Ta dylogia jest warta pochylenia się nad nią! :-)

“Życie jest nierozerwalnie związane z bólem. Żyjemy, dopóki go czujemy. Gdy przestajemy odczuwać, nie ma nas.” "Pragnienie" to drugi tom serii "Cudzy mąż" autorstwa Katarzyny Grabowskiej. W tej części spotykamy naszych bohaterów kilka miesięcy po wydarzeniach, które miały miejsce pod koniec pierwszej części. Alicja musi poradzić się ze swoją stratą i zacząć żyć na nowo, przecież ma dla kogo. Nie będzie jej łatwo odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Pomagać jej będzie nie kto inny jak Adam, który zdecydował się jednak zostać księdzem. W tej części pojawi się jeszcze więcej wątków natury moralnej. Jednak nasuwa się pytanie, czy uda się wygrać z pożądaniem? Moje przemyślenia muszę zacząć od jednego stwierdzenia. Całkowicie nie wiedziałam jak potoczy się ta historia, otóż miałam swoje wyobrażenia, ale kurczaki nic z tego się nie spełniło. I wiecie co? Jestem pod ogromnym wrażeniem tego, że autorka poprowadziła tą historię właśnie tak. Tutaj nie ma miejsca na żadne schematy a tym bardziej nie ma miejsca na odgrzewane kotlety. “Pragnienie” to całkowicie indywidualna historia, która jest inna niż wszystkie. Czegoś takiego jeszcze nie było i tutaj wielkie chapeau bas dla autorki, która napisała dla nas tak wyśmienitą książkę. Nie będę się za bardzo rozpisywać, bo mam wrażenie, że ta historia obroni się sama. Z pewnością jeśli szukacie książki innej niż wszystkie to koniecznie musicie sięgnąć po “Pragnienie”. Bez wątpienia jest to jedna z bardziej kontrowersyjnych książek jakie miałam przyjemność czytać, jednak mam wrażenie, że autorka opisała to wszystko w dobrym guście. Nie ma tutaj miejsca na wulgarne potraktowanie tematyki. Jeżeli chodzi o zakończenie czegoś takiego się nie spodziewałam. Autorka pozostawiła nam wolny wybór i sami możemy wybrać zakończenie tej historii. Jak dobrze sięgam pamięcią to moja pierwsza taka książka, dlatego było to dla mnie nie lada zaskoczenie. Ale po małym przemyśleniu myślę, że była to dobra decyzja. Jak już można wywnioskować z moich poprzednich wypocin, ta książka naprawdę mi się spodobała. I nie tylko, że autorka ma świetne pióro i zawsze potrafi skraść moje serce cudownymi cytatami i motywacjami, a także dlatego, że naprawdę stworzyła historię, która wgniotła mnie w fotel. Powiem szczerze, nie mogłam się oderwać od czytania, ponieważ nie wiedziałam czego mogę się spodziewać po autorce. A uwierzcie, że tutaj mogło się wydarzyć wszystko! Z całym przekonaniem polecam wam nie tylko tą książkę, ale również poprzednią! “Boję się tego, co przyniesie przyszłość, ale mimo tego nie chcę się kryć i unikać życia.”

"Nigdy nie wolno rezygnować z marzeń. Jeśli czegoś pragniesz, sięgaj po to. Szczęście jest tak ulotne, że nie warto go odrzucać, gdy nieśmiało puka do naszych drzwi." Alicja Banasiak doświadczyła wiele. Nie poddawała się. Tym razem również nie zamierza. W końcu ma dla kogo walczyć. Ale i tym razem nie będzie to latwey. Wręcz przeciwnie... Adam Sosnowski od zawsze kochał się w Ali. Ale gdy zrozumiał, że nie wygra z jej miłością do Rafała postanowił przyjąć święcenia kapłańskie. Teraz jest księdzem i trafia do Łodzi, by ponownie stanąć twarzą w twarz z kobietą marzeń. Co tym razem wydarzy się w życiu kobiety? Czy Adam zdrezygnuje ze swojego obecnego życia dla Ali? Czy ona jest w stanie pokochać go? A może pojawi się ktoś inny? Czy Ala może być jeszcze szczęśliwa? Pierwszy tom mocno mnie zaskoczył. Pełna obaw zabierałam się za czytanie kontynuacji. I moje obawy się sprawdziły. Ba, nawet wydarzyło się dużo więcej niż przewidywałam. Postać Adama, wyszczególnionego w opisie, wprowadziła tutaj wiele zamieszania. Wiele walki bohaterów z samym sobą. Ale nie tylko. To również masa problemów i dylematów moralnych. Uczucia księdza do kobiety od zawsze budziły niesmak i niemały szok wśród społeczeństwa. Autorka poruszyła tutaj również zagadnienie wiary. Zawierzenia Bogu i oddania się jego woli, jak i wręcz przeciwnie - obwiniając Go o wszystko co złe. W skutek tego ta lektura jest skandalizująca. Na pewno wzbudzi w czytelnikach wiele sprzecznych emocji. We mnie wzbudziła. Autorka zadbała również o to, by nie zabrakło dreszczyku emocji. Nerwowości. Tego oczekiwania na to, co się jeszcze wydarzy. A przede wszystkim jak wpłynie na bohaterkę. A ona sama nie ma łatwo. Na jej przykładzie pani Kasia pokazała jak niesprawiedliwe bywa życie. Ile los jest w stanie rzucić na na barki. Jak ciężko jest każdego dnia stawać z nim do walki. Samo życie i ono właśnie zostało pokazane niezwykle realnie. Dużym zaskoczeniem dla nie okazały się alternatywne zakończenia. Nie spodziewałam się tego. Do mnie przemawia pierwsze. Miłość ponad wszystko. Ale i drugie ma w sobie coś takiego, co daje nadzieję i dodaje otuchy. Bardzo dobra lektura. Wciągająca, zaskakująca i trzymająca w napięciu. Dostarczyła mi wielu emocji. Kolejna dobra historia spod pióra autorki. Dla fanów pani Kasi nie lada gratka. Zachęcam do czytania. Polecam. Współpraca: Wydawnictwo Videograf S.A.

Alicja, po bolesnych przeżyciach i utracie ukochanego próbuje zacząć wszystko od nowa. I gdy do jej głowy zakrada się ktoś z przeszłości, kobieta postanawia jeszcze raz zawalczyć o miłość. Stawia na siebie i swoje szczęście. Adam to przyjaciel, bratnia dusza, ktoś ważny... Adam to także młody ksiądz i gdy postanowił podążać tą ścieżką, jego kontak z Alicją się urwał. Jednak wspomnienie o niej wciąż w nim żyje. W końcu to jego pierwsza miłość... ...teraz zakazana. Czy ofiarując swoje życie Bogu, na pewno postąpił słusznie? A co jeśli popełnił błąd? Dwie zbłąkane dusze... Czy razem odnajdą spokojną przystań? A może nigdy nie było im to pisane... "Pragnienie" to drugi tom cyklu "Cudzy mąż". Początkiem historii Alicji jest "Przebudzenie" (Premiera tomu I: 14.02.2022r.). Nowa powieść Kararzyny Grabowskiej to prawdziwa emocjonalna bomba! Książka z pewnością zaskoczy i jeśli choć przez moment pomyślałam, że wiem czego się tu spodziewać - to byłam w błędzie 😁 Jest to także historia, która szokuje, bowiem Autorka poruszyła kontrowersyjny temat. I zrobiła to naprawdę umiejętnie. Świetnie przedstawiła motyw zakazanej miłości oraz wewnętrzną walkę, jaką bohaterowie nieustanie toczą. Trudne decyzje, dylematy... Oj nie mają łatwo. Bo czy wybór między tym czego się pragnie, a tym co jest właściwe może być prosty? Otóż nie. I ta powieść jest idealnym tego przykładem. Gdy emocje biorą górę, może wydarzyć się dosłownie wszystko. Silne, nieposkromione uczucie zawładnie Alicją i Adamem. Ogarnie ich pragnienie. Co z tym zrobią? Kasia jest mistrzynią w ukazywaniu emocji. Robi to doskonale. Wszystko jest takie prawdziwe, naturalne, po prostu ludzkie. Aż chce się uwierzyć, że ta historia naprawdę miała miejsce. Że Alicja, Adam i to co jest między nimi... istnieje. Przed Wami historia, której gdy już skosztujemy, choć odrobinkę - nie wypuścimy z rąk. Jeśli poszukujecie romansu, który Was wciągnie, jeśli oczekujecie od niego czegoś więcej niż słodkiego love story, i jeśli naprawdę chcecie dać się porwać emocjom to sięgnijcie po ten cykl. Dajcie się ponieść. Pozwólcie opowiedzieć bohaterom o swoich uczuciach. O sobie, o tym co dzieje się w ich sercach. Oto prawdziwy #romansdlawymagających! Pisarski kunszt Kasi nieustannie mnie zachwyca. I tym razem udało jej się podbić moje serce. Gorąco zachęcam Was do sięgnięcia po ten cykl!