Powtórka (okładka  miękka)

Pierwszy tom kryminalnej serii z detektywem Leonem Brodzkim w roli głównej przenosi nas do Torunia. Dręczony koszmarnymi snami, świeżo upieczony emeryt Brodzki, już pierwszego dnia po przejściu na zasłużony odpoczynek zmuszony będzie zająć się sprawą morderstwa młodej kobiety. Sprawą, która łudząco przypomina tę z początków jego policyjnej kariery. Codzienność detektywa zacznie przypominać tę, ze śnionych przez niego koszmarów.  „Powtórka” to przede wszystkim doskonale skonstruowana, przemyślana fabuła, zawiła intryga, wartka akcja i wiarygodne przedstawienie pracy policjantów. Marcel Woźniak umiejętnie wodzi czytelnika za nos, by ostatecznie pozostawić go z nieoczywistym, otwartym zakończeniem, które wymusza niezwłoczne sięgnięcie po kolejne tomy.  Przeszłość przeplata się z teraźniejszością, a Autor doskonale oddaje realia lat 80., tworząc niesamowity klimat. Pokazuje, że historia lubi się powtarzać, a przeszłość potrafi dogonić i zaatakować w najmniej spodziewanym momencie. Skomplikowane rodzinne relacje, odległe w czasie, wydawałoby się zamknięte sprawy, które jednak po latach domagają się wyjaśnienia, konfrontacja z popełnionymi niegdyś błędami – to wszystko znajdziecie na kartach „Powtórki”. Marcel Woźniak tworzy bohaterów niezwykle realnych, ludzi z krwi i kości. Szczególnie frapująca wydaje się sylwetka Leona Brodzkiego. Charyzmatycznego, nieco oschłego i aroganckiego, ale niezwykle dociekliwego i cieszącego się uznaniem współpracowników detektywa. Autor nieszczególnie się nad Brodzkim lituje, pozbawiając go możliwości przejścia na zasłużoną emeryturę i odbudowy relacji z jedyną córką. Trzeba Mu to jednak wybaczyć, gdyby nie Jego bezduszność nie powstałaby ta seria. Co wrażliwszych czytelników, o zawał może przyprawić to, co Woźniak funduje jednemu z najsympatyczniejszych bohaterów – aspirantowi Żółtko. Pewne jest natomiast, że taksówkarz Henio skradnie Wasze serce.  Pełnoprawnym bohaterem „Powtórki” jest również sam Toruń. Opisany z wielką dbałością i dokładnością. Czuć wyraźnie, że Autor zna to miasto od podszewki i ma do niego ogromny sentyment.  Przemawia do mnie styl i język powieści. Urzekły mnie wielopiętrowe metafory i gwarowe wtrącenia. Atut powieści stanowią liczne, wplecione w fabułę rozmyślania dotyczące upływającego czasu, starzenia się i odchodzenia. Skłaniają do refleksji i ujawniają wielką wrażliwość Autora. Seria z Leonem Brodzkim to moje tegoroczne odkrycie. Polecam bardzo!

Akcja książki "Powtórka" rozgrywa się w mieście Kopernika i pierników - Toruniu. Wraz z bohaterami przemieszczamy się ulica po ulicy, dzielnica po dzielnicy. Widzimy piękno miasta, zabytki, pomniki, ale i jego brzydotę. Trafiamy w nieciekawe zaułki, na cmentarze, poznajemy lokalną społeczność. W niektórych dzielnicach musimy na siebie uważać, bo łatwo zostać okradzionym, a człowiek nie może czuć się bezpiecznie. A jeśli tak jak detektyw Leon Brodzki, jesteś emerytowanym pracownikiem policji, to na każdym spacerze musisz mieć oczy dookoła głowy. Leona Brodzkiego ostatnio często dręczą nieprzyjemne sny. Koszmary nawiedzają go z dużą częstotliwością i burzą jego spokój. A przecież na emeryturze miało czekać go sielankowe życie. Chyba jednak nic z tego nie będzie, bo bez niego policja sobie nie radzi. Komendant Halicki przywraca go do służby i chce by detektyw złapał mordercę młodej kobiety. Czy mu się to uda? Czy sprawa sprzed lat ma coś wspólnego z tą zbrodnią? Świetny, mroczny, klimat powieści. Akcja rozwija się z każdą stroną. Ogromny plus, że nie jest łatwo wytypować mordercę. Autor świetnie potrafi mylić tropy i gdy już wydaje nam się, że wiemy kto jest sprawcą, okazuje się, że musimy dalej rozwiązywać tę łamigłówkę. Dla mnie na plus jest zakończenie książki, które nie jest oczywiste i sztampowe. Główny bohater świetnie nakreślony. Jego rozmyślania o upływającym czasie, starzeniu się to według mnie kolejny atut tej powieści. Trudne relacje Leona z córką Sarą i ojcem, przyjaźń z Heniem taksówkarzem to też znajdziemy w tej książce. A do tego detektyw musi rozliczyć się ze swoją przeszłością i z popełnionymi przez siebie błędami. "Powtórka" to naprawdę dobry kryminał. Odcięty palec, czerwony płaszcz przeciwdeszczowy i tajemniczy napis na ciele ofiary to zaledwie początek. Czy szybko uda się wytypować i odnaleźć mordercę? Do akcji wkracza detektyw Leon Brodzki. I zaczyna się wyścig z czasem. Trzymajmy za niego kciuki, by szybko rozwiązał sprawę i mieszkańcy Torunia mogli spać spokojnie.

"Na pewno był ulepiony z dobrej gliny, ale glina ta z czasem nasiąkła krwią. Jak całe to miasto." Błędy, małe kłamstewka, zatajanie prawdy od tego wszystko się zaczyna, bo poszlaki zostają zacierane, czy można coś odzyskać gdy tropy prowadzą do niedokończonych spraw? Leon Brodzki przechodzi na zasłużoną emeryturę, dzięki niemu wiele kryminalnych zagadek zostało rozwiązanych, ale ucierpiała na tym jego rodzina. Relacje z córką są skomplikowane, nie potrafią się dogadać, nie mają wspólnych tematów, a przyczyną była praca dla której się poświęcił i to z nią spędzał czas. Chce odbudować relacje, ale niedokończona sprawa z policji wychodzi na światło dzienne. Pojawiają się zwłoki, odcięty palec i noworodek, a komendant nie prosi, lecz każe wrócić do czynnej służby. Co zrobić gdy fakty mówią same za siebie? Czy można dalej stawiać na pracę, a nie na swoją rodzinę? Poszlaki prowadzą do schorowanego ojca Leona, ale jak uzyskać jakieś informacje skoro nie ma kontaktu z postarzałym policjantem. Czy może być tak, że dowody zbrodni były sfałszowane, a za kratkami siedzi niewinny człowiek? Czy mamy do czynienie z naśladowcą? A może prawdziwy sprawca jest na wolności? Tu intryga goni kolejny podstęp, na komendzie jest kret, który macza swe palce w śledztwie, nie wiesz komu ufać, za kim podążać, snujesz wywody, zastanawiasz się nad głównym bohaterem czy jest skorumpowany czy czysty jak łza? Akcja jest dynamiczna, prowadzi do wielu wątków pobocznych, które z czasem stworzą niepowtarzalną całość. Końcówka... smutek, żal, lekka pretensja, poczucie niesprawiedliwości. Sprawa, która ciągle zatacza krąg. Mogę posłużyć się cytatem, który dobrze odzwierciedla ostatnie rozdziały "spodziewaj się niespodziewanego".

Urodziny powtarzają się co rok, jednak różnią się od siebie, choćby smakiem tortu. Podobnie jest z kolejnymi wydaniami przeczytanych książek. Mimo nowej okładki wnętrze na szczęście kryje treść i bohaterów niezmiennie zaklętych w słowa. Mam i przeczytałam poprzednie wydanie trylogii Marcela Woźniaka ale nie mogłam się oprzeć i tej klimatycznej okładce od Wydawnictwa Novaeres. Teraz nie ma wyjścia, muszę zebrać i pozostałe. "- Dzwoń po karetkę, szybko! Mamy tu dziecko. - Jakie dziecko?! Żółtko spojrzał na wiszące nad nim ciało. - Jedno żywe i jedno martwe. Ruchy!" Tą właśnie książką Marcel Woźniak rozpoczął swoją pisarską przygodę z powieścią kryminalną. „Powtórka” to pierwsza część trylogii ze znakomitym emerytowanym detektywem, Leonem Brodzkim. Człowiekiem już zmęczonym życiem, ze skomplikowaną sytuacją rodzinną, za którym ciągną się demony przeszłości nie pozwalające zaznać spokoju. Fabuła powieści zaprzecza tezie, że nic dwa razy się nie zdarza, a wręcz udowadnia, że historia lubi się powtarzać i często zatacza krąg. Szczególnie wtedy, gdy zupełnie się tego nie spodziewamy. Leon Brodzki doświadczy tego na własnej skórze, angażując się w sprawę morderstwa młodej kobiety. Ten wciągający kryminał zabierze Was w podróż do Torunia, który nie kojarzy się naszemu bohaterowi z klimatyczną starówką, Kopernikiem, czy piernikami, a tym brzydszym jego obliczem nasiąkniętym krwią. Polecam Waszej uwadze.

Powtórka to kawał bardzo dobrego kryminału. Główny bohater, Leon Brodzki, to facet z krwi i kości. Przez całą książkę mamy poczucie, że ta historia mogła zdarzyć się naprawdę. Miałam wrażenie, że książkę napisał jakiś emerytowany glina, który nudząc się na emeryturze postanowił pałać się pisarstwem. Zdębiałam, kiedy zobaczyłam jak młody jest autor. Jeśli ten klimat oddała sama wyobraźnia to chylę czoła! Tutaj wszystko, dosłownie wszystko, pachnie latami 80! Mimo to nie miałam uczucia, że czegoś jest za wiele. Momentami zapominałam, że akcja dzieje się współcześnie. Jestem dzieckiem lat 90, nigdy na własne oczy nie widziałam niebieskiej milicyjnej nysy. Pomimo, że nasza aktualna władza stara się nam przypomnieć "stare dobre czasy" to osobiście znam je tylko z filmów i opowiadań. Czytając te książkę miałam wrażenie, że sama to przeżyłam. Klimat jest niesamowity! Historia jest ciekawa, trzyma w napięciu do samego końca. Zżyłam się z bohaterami i już wiem, że za niektórymi będę tęsknić. Fabuła jest płynna ale wyważona, przerwana szybkimi wstawkami rodem z filmów z akcji. Językowo książka stoi na bardzo wysokim poziomie, jednoczenie "z epoki" i współczesna, z gwarowymi wtrąceniami. Czyta się świetnie! Jeśli lubicie takie retro klimaty to koniecznie musicie przeczytać! Bardzo dobra lektura! Polecam z całego serca!

Rozwiązana sprawa, która była przepustką do awansu Leona Brodzkiego, stała się jego przekleństwem. Detektyw był na emeryturze zaledwie jeden dzień, kiedy komendant wezwał go na komisariat. Powodem było brutalne morderstwo łudząco podobne do sprawy sprzed lat. Policjant musi udowodnić, że wraz z ojcem nie popełnili błędu podczas dochodzenia i właściwi sprawcy zostali ukarani. Leon jest zdumiony wydarzeniami, które na nowo wciągnęły go w swój wir. Morderca jest sprytny i zdaje się, że wodzi całą policję za nos, wyprzedzając ją o krok. Dowody zabezpieczone przed laty zniknęły z magazynu. Wszystko zdaje się przybierać ciemne barwy. Książka napisana w interesujący sposób. Bardzo dokładnie widać fragmenty, gdzie przeszłość zazębia się z teraźniejszością dając efekt błędnego koła. To ciekawe rozwiązanie i pomysł na fabułę. "Powtórka" ma swój charakter i klimat. Morderca jest jak kameleon, potrafi wtopić się w otoczenie, przez co czytanie tej historii staje się jeszcze bardziej uzależniające. Bohaterowie są intrygującymi postaciami, niektórzy sporymi indywidualistami. Akcja zaś dobrze zaplanowana i rozłożona w czasie. W tej sprawie nic nie jest oczywiste, Autor zaskakuje Czytelnika. Okładka jest komiksowa, świetnie pasuje do głównego bohatera jak i klimatu tej historii. Czekam na kolejny tom.