Północny sabat (okładka  miękka, wyd. 09.2021)

Książka ciekawa, o ile ktoś lubi takie klimaty. Dla mnie bomba.

Bardzo fajna opowieść. Wciąga od pierwszych kartek. Polecam

4.5 gwiazdki. Czekam na kolejny tom

Znakomicie się czyta, polecam

Fajne, czekam na więcej

Czekam na kolejny tom

Rewelacja

Przyjemna

Są książki, po które sięgamy nie spodziewając się nieczego. Zaczynamy czytać je z otwartą głową, czekając na to czy treść porwie nas już po pierwszych stronach, czy też nie. Takim tytułem był dla mnie "Północny sabat" Agnieszki Sorycz i ogromnie się cieszę, że książka okazała się dla mnie strzałem w dziesiątkę na ten jesienny czas i mój mały kryzys czytelniczy. Dalia jest zielarką i prowadzi swoją wyjątkową kawiarnie. Niespodziewanie znika jej brat, który zostawia nieznany jej przedmiot z informacją, aby udała się do pewnego antykwariatu. W tym momencie jeszcze nie wie, że za chwilę całe jej życie się zmieni. Pozna swoją prawdziwą tożsamość, Zaklinaczy stworzonych przez słowiańskich Stworzycieli, magiczne artefakty i Sabat, nad którym ciąży klątwa śmierci. "Północny sabat" to takie słowiańskie urban fantasy. Przeszłość, teraźniejszość, tajemnice wspólnego życia, które trwa już tysiące lat, a o którym Dalia nie ma zielonego pojęcia. Tematyka słowiańska zrobiła się bardzo modna, co widać po tytułach, które aktualnie zostają teraz wydane. Autorka czerpie z tej mitologii, tworząc klimat słowiańskości, jednak cała akcja została osadzona jest we współczesności. W książce mamy motyw wcieleń po śmierci i powrotów po kilkuset latach, więc kilka razy będzie dane czytelnikowi przenieść się w czasie. Bohaterowie "Północnego sabatu" są prawdziwi. Dalia podejmuje ludzkie decyzje, zgodne z jej charakterem i mimo zmian, które zachodzą w jej życiu, pozostaje rozsądna i zdrowo myślącą. O innych postaciach czytałam z przyjemnością, każdy był inny i choć nie byli oni jakoś nadmiernie rozpisani, to wystarczyło mi to, aby ich poznać i polubić. Fabuła wciągnęła mnie ogromnie, bohaterowie zainteresowali, a tempo akcji bardzo mi przypasowało (może dlatego, że porwał mnie klimat i wciągnęła fabuła), jednak... nie każdy może być zachwycony ze sposobu prowadzenia akcji. W książce dużo i szybko dzieje się na początku i końcu książki. Środek jest wolniejszy, skupiający się na historii Sabatu, na historii Dalii, na klątwie, artefaktach, przeszłości i możliwej przyszłości. Mi to osobiście nie przeszkadzało, wręcz przeciwnie, jednak trzeba pamiętać, że nie jest to książka nadwyraz akcyjna. Dużo w niej relacji między bohaterami, dużo rozmów i wspomnień. Jest wątek romantyczny. Autorka chciała wprowadzić czytelnika w pewną zagadkę i pozwolić mu powolutku odkrywać wszystkie karty. Bardzo mi się to podobało, choć uważam, że niektóre wskazówki były zbyt dosłowne i tak mniej więcej od połowy książki przypuszczałam, w jakim kierunku może to wszystko pójść. Ale! Mimo tego, i tak pewne rzeczy mnie zaskoczyły. Ja dałam się porwać. Była to bardzo lekka lektura, ciekawa, z fajnym klimatem i przyjemnymi bohaterami. Debiut bardzo udany! Literatura raczej kobieca, stawiana obok Pani Miszczuk czy Pani Hendel.

Mam słabość do opowieści o wiedźmach, dlatego obok debiutu Agnieszki Sorycz nie mogłam przejść obojętnie. I powiem Wam, że warto było poznać tę historię. Główna bohaterka, Dalia, jest zielarką i prowadzi w Warszawie ezoteryczną kawiarnię. Pewnego dnia jej brat Branko zapada się pod ziemię, a jedyny trop jaki jej pozostawia, to tajemniczy artefakt i karteczkę z adresem antykwariatu. Na miejscu okazuje się jednak, że właściciel nigdy nie spotkał brata bohaterki, za to doskonale zna... ją samą. Okazuje się, że Dalia jest Zaklinaczką i należy do sabatu, który odradza się na nowo w każdym kolejnym cyklu życiowym. Tym razem z jakiegoś powodu Dalia powraca wcześniej niż zazwyczaj, w dodatku nie pamięta niczego z poprzednich żyć. Kobieta poznaje braci Teowoja i Radowoja, którzy wprowadzają ją w świat Zaklinaczy, problem w tym, że Dalia nie chce im uwierzyć. Tajemnicza klątwa ma jednak za nic amnezję bohaterki. Już niebawem, w trakcie zimowego przesilenia, pojawi się Łowca, który pozbawi życia ją i Teowoja, a potem wszystko zacznie się od początku. Czy tym razem bohaterom uda się powstrzymać klątwę zanim będzie za późno? Historia Dalii wciągnęła mnie od pierwszych stron, a najbardziej jestem zafascynowana motywem reinkarnacji. Temat klątwy jest dosyć skomplikowany, nie wiemy czemu dokładnie została rzucona i przez kogo. W związku z tym bohaterom trudno jest z nią walczyć, chociaż próbują to robić wszelkimi możliwymi metodami. Klimat powieści jest dosyć ponury i smutny w związku z widmem nieuchronnej śmierci, ale autorka powołała do życia silnych bohaterów, którzy są zdeterminowani, by odmienić swój los. Pojawia się tu również wątek tragicznej miłości, która w każdym wcieleniu kończy się śmiercią kochanków. Bardzo lubię ten motyw, ale tutaj wyszedł jakoś tak średnio. Dalia ma amnezję a Teowoj reaguje złością, bo aż za dobrze pamięta jak ich historia zawsze się kończy. Jakoś nie czułam przez to wyjątkowości ich relacji, a szkoda, bo to główna oś całej historii. Za mało było też w tej historii konkretów. Mamy sabat, ale w sumie niewiele wiadomo o jego genezie i celu działania. Całą fabułę dominuje klątwa. To jednak dopiero pierwszy tom serii więc mam nadzieję, że w kolejnych wszystko się wyjaśni. Duży plus należy się za to autorce za konkretne rozwiązanie wątków i zakończenie. Nie ma nic gorszego niż finał w którym nic się nie wyjaśnia. "Północny sabat" można nawet potraktować jako zamkniętą opowieść, więc jeśli nie lubicie serii nic nie stoi na przeszkodzie, by poznać tę historię. Chociaż podejrzewam, że pokochacie ją tak jak ja i z przyjemnością sięgnięcie po kolejny tom kiedy się ukaże. Że swojej strony - serdecznie polecam.