Pieśń syreny (ebook)

Myślę, że od zawsze Ariel była moją ulubioną bohaterką Disneya. Może to dlatego, że jako syrena mogła żyć w wodzie i pływać gdzie chciała, a może dlatego że w tak ciekawy sposób poznała miłość swojego życia i potrafiła o nią zawalczyć. Dlatego miałam dość duże oczekiwania co do tej książki i... była jeszcze lepsza niż myślałam, że będzie. TO JEST CUDO. Mówię wam. Mamy tutaj Postrach Książąt — czyli, morderczą księżniczkę, Lirę oraz księcia Midasu — czyli pirata, zabijającego syreny, Eliana. Oboje są dla siebie wrogami, powinni siebie zabić... jednak przez niespodziewany splot wydarzeń królowa mórz i oceanów zmienia swoją córkę w człowieka. Lira dryfuje w takim stanie nieprzytomna na środku oceanu, kiedy ratuję ją Elian wraz ze swoją załogą. I mimo iż ich pierwsze spotkanie nie wygląda za "ciekawie" to po pewnych uzgodnieniach książę decyduje się na zabranie Liry na niebezpieczną wyprawę, która ma pomóc mu w zabiciu królowej syren.  Oboje są dla siebie wrogami... jednak łączy ich wspólny cel, chociaż książę nie ma o tym pojęcia, że na swoim statku ma swojego najgorszego wroga.  Myślę, że większość z nas wie, jak to wszystko wyglądało w bajce Disneya. Wszystko było takie kolorowe i chwila grozy była tylko podczas walki z Urszulą. Tutaj mamy cały czas mroczny klimat i muszę przyznać, że bardzo mnie to jara. Bo Lira nie jest taka jak Arielka. To bezwzględna syrena zdolna zabić, która zrobi wszystko aby uzyskać aprobatę matki i być najsilniejszą z całej gromady. To postać, która bardzo zapada w pamięć ze względu na swoją mroczną naturę, ale i przemianę, która jest fenomenalna! Dawno nie widziałam jednotomówki, która posiadałaby tak bogatą emocjonalnie postać, jaką ona jest. A książę Elian? To świetny facet, który jeśli postawi sobie cel to będzie tak uparcie do niego dążył aż go osiągnie. On też przeżywa pewną przemianę, ale sądzę, że nie jest ona aż tak spektakularna jak w przypadku syreny.  Co do historii to mamy tu momenty, kiedy historia nieco zwalnia i zawiewa nudą... ale finał! OMG to było cudo, które z wielką chęcią zobaczyłabym w kinie (Serio). Tak się dobrze przy nim bawiłam, że siedziałam do 3 w nocy i nie byłam w stanie odłożyć czytnika, bo chciałam poznać zakończenie tej historii. A jeśli ja, zarywam noc z powodu książki to naprawdę dlatego, że warto było to zrobić. ,,Pieśń syreny" oceniam na 9/10. Mam nadzieję, że jeszcze dane będzie mi ją przeczytać drugi raz <3. 

Lubicie czytać rettelingi historii, które znacie z dzieciństwa? Księżniczka Lira jest najskuteczniejszą morską morderczynią. Co roku, w dniu swoich urodzin, wydziera serce jednemu z lądowych książąt. Czasem rozgarnia piasek na dnie sypialni, żeby się upewnić, że siedemnaście krwawiących serc wciąż bezpiecznie leży w ukryciu. Jej matka, choć nie szczędzi syrenie złośliwości i przykrych słów, póki co nie wtrąca się za bardzo w poczynania młodej księżniczki. Jednak w pewnym momencie Lira popełnia błąd, który będzie ją wiele kosztował. Rozgniewana królowa skazuje ją na życie człowieka, dopóki nie przyniesie jej serca łowcy syren- księcia Eliana. Gdy ten znajduje ją na środku oceanu nie zdaje sobie sprawy kogo uratował. Mimo wątpliwości i podejrzliwości przyjmuje pomoc dziewczyny w wyplenieniu syreniego rodu. Które z nich będzie się ostatecznie cieszyć zwycięstwem? "Pieśń syreny" Alexandry Christo to ponownie opowiedziana baśń o Małej Syrence, jednak w zdecydowanie mroczniejszym klimacie. Syrena nie jest tu słodką i uroczą postacią, a okrutną, rządną serc istotą. Książę niewiele jej ustępuje bezlitośnie unicestwiając kolejne złapane syreny. Mam mieszane uczucia co do tej książki. Początkowe zachowanie Liry nie bardzo mi się podobało, na szczęście im więcej stron było za mną, tym bardziej lubiłam jej postać. Elian za to od początku miał w sobie coś, co mnie do niego przekonało. O ile zakończenie historii było dość przewidywalne, tak niektóre wcześniejsze wydarzenia i sytuacje były zaskoczeniem.

Opis mnie zachęcił, a sam pomysł był obiecujący, natomiast wykonanie okazało się bardzo słabe. Od pierwszych stron miałam wrażenie, że wszystko jest na siłę. Przez całą książkę nie potrafiłam poczuć tej historii, były w niej luki, których nie rozumiałam. Z trudem przebrnęłam aż do końca, licząc na to, że w którymś momencie coś zaskoczy, jednak się tak nie stało

Jeżeli autora nie stać na własny pomysł to znaczy że jest słaby i nie ma wyobraźni. Pomysł przerabiania pięknej, klasycznej baśni na thrillerek jest kiczowaty. Za kogo wy nas macie?To ma być książka dla młodzieży?

Książka z krwawym pazurem. Wciągnęła mnie od 1 strony , dialogi napisane z humorem. Polecam :)

Mega wciągająca, jedna z moich ulubionych ❤️