Paranoja (okładka  miękka)

Nie porywa.

Paranoja. Zaburzenie psychiczne charakteryzujące się obecnością urojeń o absurdalnej treści… Kiedy zapada zmrok w pustym domu, a każdy dźwięk, który dobiega do naszych uszu, każe nam wierzyć, że oto grozi nam niebezpieczeństwo, wszystkie zmysły są napięte do granic możliwości. Racjonalnie rzecz ujmując, mamy świadomość, że nic nie ma prawa się zdarzyć, że usłyszane trzaśnięcie to tylko nieszczelne okno. Że na pewno zamknęliśmy drzwi na klucz, więc nikogo poza nami nie ma w pomieszczeniu. A jednak… Wyobraźnia zaczyna pracować, karmiona traumatycznymi wspomnieniami z przeszłości. Przeszłości, która niczym nieproszony gość postanawia nagle wtargnąć do naszego życia, aby obudzić wszelkie lęki skrywane przez lata głęboko w naszej podświadomości… Lisa Jackson zabiera czytelnika do małego miasteczka, które pozornie wydaje się zwyczajne. Kreśli równolegle obrazy dotyczące wydarzeń, które miały miejsce dwadzieścia lat temu, kiedy to grupa nastolatków postanowiła dostarczyć sobie nieco rozrywki i udała się do opuszczonej wytwórni konserw. Jednak niewinna zabawa z bronią zamieniła się w piekło na ziemi, zwłaszcza dla Rachel, która przypadkiem strzeliła do… swojego przyrodniego brata, raniąc go śmiertelnie. Jak to się stało, że naboje były prawdziwe? Dlaczego dziewczyna miałaby chcieć kogoś zabić i to kogoś z najbliższej rodziny? Okoliczności tego zdarzenia są bardzo niejasne, niemniej Rachel zostaje uniewinniona. Mijają lata, a ona nadal nie potrafi zapomnieć i wymazać z pamięci dramatycznych kadrów. Ma prawo się bać, zwłaszcza że zaczynają wokół się dziać przerażające rzeczy, a na światło dzienne wychodzą nowe fakty… W powieści „Paranoja” autorka świetnie oddała małomiasteczkowy klimat. Tutaj nikt nie zapomina, tutaj każdy temat jest dobry do plotek, nawet jeśli powrót do wydarzeń sprzed lat może być dla kogoś traumatycznym przeżyciem. Każdy zna każdego, potrafi skomentować na swój sposób życie i zachowanie innych. Obserwuje, ale nie reaguje. Wszak swoje brudy należy prać za zamkniętymi drzwiami, prawda? Lepka od tajemnic i niedomówień atmosfera zaczyna się zagęszczać z każdą przewracaną stroną. Zupełnie tak, jak macki paranoi, które zdają się zaciskać na szyi Rachel, wywołując coraz większy strach i wzmagając obsesję, że oto przeszłość niczym upiorna kostucha przyszła upomnieć się o swoje, ukarać za grzechy, które zostały popełnione lata temu. Pytanie tylko, czy winnym jest ten, którego każdy wskazuje palcem…? „Paranoja” to połączenie trzymającego w napięciu thrillera psychologicznego, kryminału oraz powieści z rozbudowanym tłem obyczajowym. Autorka, poza utkaniem pełnej zagadek fabuły, skupiła się także na pokazaniu relacji. Relacji, które przetrwały lata, ale i tych, które nie przeszły próby czasu. Czytając, zaglądamy niejako przez okno do domu rodziny Rachel, której więzi są zbudowane (niestety) na fundamencie tych tragicznych wydarzeń z przeszłości, a które to zdają się niszczyć ją od środka… Podsumowując: „Paranoja” to powieść, której lektura wzmaga uczucie niepokoju z każdą przewracaną stroną. Udziela nam się wywołująca strach atmosfera i zaczynamy się zastanawiać, co tak naprawdę wydarzyło się dwadzieścia lat temu? Lisa Jackson nie daje nam jednak jednoznacznej odpowiedzi, wodząc za nos, ba – nawet sprowadzając nas na manowce, do końca bowiem nie jesteśmy pewni, czy słusznie odczytaliśmy podrzucone przez nią poszlaki. Zakończenie to ciekawy plot twist, który dodaje smaczku kluczowej zagadce, a który stanowi przysłowiową kropkę nad i. To powieść, która zadowoli zarówno miłośników pełnych tajemnic książek z gatunku thriller/kryminał, jak również – i tu uwaga – powieści obyczajowych. Jako fance jednych i drugich pozostaje mi tylko gorąco Wam ją polecić.

Jesień to specyficzna, mroczna, nistalgiczna pora roku, wyjątkowo sprzyjająca fanom mocniejszych doznań, zagadek kryminalnych, mrocznych sekretów, krwawych i niewyjaśnionych zbrodni. Bo kiedy zapada zmrok, a każdy dźwięk, który dobiega do naszych uszu, każe nam wierzyć, że grozi nam niebezpieczeństwo. Wszystkie zmysły zaczynają szaleć, nie potrafimy nad tym zapanować, choć jesteśmy świadomi, że nic nam nie grozi. A dobiegające hałasy, szelest, skrzypnięcie podłogi, to tylko wymysł naszej wyobraźni, karmionej wspomnieniami z przeczytanych książek. Możecie polecić mi tytuł książki, która wywoła we mnie skrajne odczucia, poczucie niepewności i lęku? 😁 Dzisiaj zapraszam was do świata wykreowanego przez Lise Jackson. Powieść "Paranoja" to połączenie trzymającego w napięciu thrillera psychologicznego, kryminału z mocno rozbudowanym wątkiem obyczajowym i aurą klaustrofobicznego małego miasteczka. 🍁🍂🍁🍂 Autorka zabiera nas do sennego Edgewater, gdzie na pozór wydaje się wszystko zupełnie zwyczajne. Bowiem dwadzieścia lat temu miało miejsce wydarzenie które wstrząsnęło mieszkańcami. Niewinna zabawa nastolatków zamieniła się w tragedię a jeden z nastolatków biorących udział w zabawie, przepłacił życiem. Rachel Gaston, która została podejrzana w sprawie popełnionego przestępstwa z braku dowodów, świadków i zeznań nie została ukarana. Tak naprawdę wszyscy mieszkańcy żyją domysłami, nikt nie wie co tam się wydarzyło naprawdę. 🍂🍁🍂🍁 Mijają lata, Rachel jako dorosła już kobieta, żyje w poczuciu winy za wydarzenia z przeszłosci. Nie potrafi zapomnieć, wymazać z pamięci dramatycznych kadrów przesuwających się w jej głowie. To nie wszystko, wokół jej najbliższego otoczenia, zaczynają się dziać przerażające rzeczy, a na światło dzienne wychodzą nowe fakty. Znacznie mroczniejsze niż makabryczne sny, które każdej nocy, nawiedzają bohaterkę powieści. Kobieta zdaje sobie sprawę, że nie ucieknie przed przeszłością i przyjdzie się jej zmierzyć z przeszłością. 🍁🍂🍁🍂 "Paranoja" to wciągająca historia, gęsta od niepokoju, fascynująca, o niepowtarzalnym klimacie. Znakomite powiązanie ciekawych wątków, ujętych w fabułę trzymającą mnie w fotelu przez długie godziny. Już od pierwszych stron całą sobą zaangażowałam się w przedstawioną historię, z zaciekawieniem i z satysfakcją podążałam ścieżkami Rachel, usiłując jak najszybciej rozwikłać zagadkę i przekonać się, co tak właściwie wydarzyło się tamtego dnia w opuszczonej fabryce. Styl autorki, choć nieco niespieszny, ale budujący napięcie sprawił, że czytanie sprawiło mi prawdziwą przyjemność i dało ogromną satysfakcję. Jackson świetnie oddała małomiasteczkowy klimat w swojej powieści. Pokazała obraz społeczności w której każdy zna każdego, nikt nie zapomina, a wydarzenia z przeszłości na zawsze zostają w pamięci okolicznych mieszkańców. Dodatkowo aura niedomówień i niewyjaśnionych spraw, tylko podsyca tajemniczy, nieoczywisty klimat powieści. Autorka bawi się z czytelnikiem, wodzi za nos, sprowadza go na manowce i podrzuca co rusz mylne tropy. Przeszłość niczym nieproszony gość, ściera się z bieżącymi wydarzeniami, z impetem wdziera się w życie bohaterów i zbiera żniwa. Zaskoczenie przyniosło zakończenie z ciekawym plot twistem, budowane przeze mnie teorie, autorka zdmuchnęła niczym domek z kart. 🍂🍁🍂🍁 "Paranoja" zadowoli gusta czytelnicze zarówno miłośników thrillerów, kryminałów, jak również powieści obyczajowych. Ja taki misz masz uwielbiam. Dostałam wszystko czego oczekiwałam, a nawet i więcej. Nie pozostaje mi nic innego, tylko gorąco zachęcić do jej przeczytania.

Czytając książki trzymacie się uparcie jednego, ulubionego gatunku czy mieszacie ? Ja kocham romanse, z przyjemnością sięgam też po fantastykę ale jak mam przesyt obu to chętnie sięgam po thriller czy kryminał. I niezmiernie mnie zaciekawiła książka wydana przez Skarpę Warszawską. Czułam od niej od razu taką aurę tajemniczości i coś intrygującego przez co nie mogłam przejść obok obojętnie . I cieszę się, że zdecydowałam się przeczytać tę książkę Lisy Jackson. “Paranoja” to może w sumie bardziej thriller niż kryminał albo tak pół na pół. To książka która od początku trzyma czytelnika w niepewności “kto, dlaczego, kto będzie następny ?”. Cały czas, od pierwszej strony , praktycznie do końca czuć niepokój, który wywołuje dreszcze. Ma bez wątpienia ten mroczny klimat dobrego thrillera. I co najważniejsze - tu nic nie jest oczywiste, nie jest przewidywalnie. A to jest bardzo istotne. Bo jak tego typu książka ( a w sumie każda) jest przewidywalna, to czytanie nie przynosi satysfakcji. Podstawą tej historii jest z pozoru, nieszczęśliwy wypadek do jakiego doszło 20 lat wcześniej. Większość osób, łącznie z Rachel, jest przekonana, że to ona wówczas pociągnęła za spust, zabijając swojego brata Lucasa. To miała być głupia dziecięca zabawa. No może nie do końca dziecięca bo stado nastolatków postanowiło postrzelać w opuszczonym magazynie z wiatrówek. Nieco ryzykowne, w końcu to nie paintball ale w tamtych czasach jeszcze nie było tych karabinów na kulki z farbą, więc kombinowali inaczej. Jednak Rachel nawet obecnie nie jest pewna jak do tego doszło. Jakim cudem ona - córka policjanta, nie odróżniła wiatrówki od prawdziwej broni, która odebrała życie komuś tak dla niej ważnemu? Jednak byli świadkowie twierdzący, że ogień wystrzału nie pochodził z jej broni. Dlatego jest na wolności. Czy rzeczywiście to wszystko nie było jej winą ? Nie jest pewna i przez te lata poczucie winy niesamowicie ją przytłaczało. W znacznym stopniu przyczyniło się do rozpadu jej małżeństwa i kładzie się cieniem na jej relacji z dziećmi. Czy doprowadzi ją to do tytułowej paranoi ? Może nie same wyrzuty sumienia ale już śmierć jednej z koleżanek w dniu rocznicy śmierci Lucasa i dziwne sytuacje do jakich dochodzi, przez które kobieta czuje się coraz bardziej zagrożona, już raczej osiągną ten efekt. Tu każdy jest podejrzany, do samego końca nie miałam pewności, kto może stać za wszystkim co się działo, choć pomysłów miałam tysiące. Powoli wraz z bohaterami odkrywałam kolejne elementy, składające się na prawdziwy obraz wydarzeń sprzed laty. Cade, były mąż Rachel, zaczął rozgrzebywać wydarzenia sprzed 20 lat, od razu czując, że mają one coś wspólnego z morderstwem do którego doszło obecnie. Jednak nie tylko on wraca do przeszłości. Mercedes Pope to dziennikarka, jedna z osób, które brały udział w zabawie tamtej felernej nocy i zmora mieszkańców Edgewater. Strasznie jej nie polubiłam. Przedstawia sobą wszystkie cechy utrapionych dziennikarzy, nie mających poszanowania dla prywatności. Nie myśli jakie konsekwencje mogą mieć jej uporczywe pytania, jej artykuły. Czy właśnie przez to, że ponownie poruszyła ten temat, zaczęło się dziać tyle złych rzeczy ? Mamy tu subtelne wątki romantyczne, nie mają znaczącego wpływu na akcje, na wydarzenia, jednak pozwalają wg mnie bardziej zżyć się z bohaterami i mocniej przeżywać wszystko razem z nimi. Dużo uwagi autorka też poświęca relacji Rachel z dziećmi, a w sumie problemach wychowawczych. Czytając myślałam, czy też mnie to czeka. Czy też z wiekiem moje dzieci tak bardzo odsuną się ode mnie i przyznam, że ta wizja przerażała równie mocno jak pozostałe wydarzenia zawarte w książce. Takimi przerywnikami całej historii, są opisy sesji terapeutycznych z tajemniczym pacjentem. Do samego końca nie wiadomo kto nim jest choć podejrzewać można kilka osób. Niby taki drobiazg, z pozoru bez sensu, a jednak bardzo wiele znaczy i przyznam, że zakończenie wywołało we mnie niemały szok. Zarówno odkrycie tożsamości mordercy jak i prawdy z przeszłości oraz właśnie tego tajemniczego pacjenta. Świetnie wg mnie jest to wszystko rozegrane i książka dzięki temu wciąga bez reszty. “Paranoja” to historia, którą warto poznać, która usatysfakcjonuje wielbicieli takich książek. Każdy szczegół jest w niej przemyślany, każdy element pasuje do reszty i można odnieść wrażenie, że powolutku układamy nieco przerażające puzzle. Jeśli lubicie zagadki, śledztwa, tajemnice, to jest historia dla Was. Polecam i bardzo dziękuję Wydawnictwu Skarpa Warszawska za egzemplarz do recenzji. Zarazem przepraszam, że tak długo się do niej zabierałam.

Jesień to specyficzna, mroczna, nistalgiczna pora roku, wyjątkowo sprzyjająca fanom mocniejszych doznań, zagadek kryminalnych, mrocznych sekretów, krwawych i niewyjaśnionych zbrodni. Bo kiedy zapada zmrok, a każdy dźwięk, który dobiega do naszych uszu, każe nam wierzyć, że grozi nam niebezpieczeństwo. Wszystkie zmysły zaczynają szaleć, nie potrafimy nad tym zapanować, choć jesteśmy świadomi, że nic nam nie grozi. A dobiegające hałasy, szelest, skrzypnięcie podłogi, to tylko wymysł naszej wyobraźni, karmionej wspomnieniami z przeczytanych książek. Możecie polecić mi tytuł książki, która wywoła we mnie skrajne odczucia, poczucie niepewności i lęku? 😁 Dzisiaj zapraszam was do świata wykreowanego przez Lise Jackson. Powieść "Paranoja" to połączenie trzymającego w napięciu thrillera psychologicznego, kryminału z mocno rozbudowanym wątkiem obyczajowym i aurą klaustrofobicznego małego miasteczka. 🍁🍂🍁🍂 Autorka zabiera nas do sennego Edgewater, gdzie na pozór wydaje się wszystko zupełnie zwyczajne. Bowiem dwadzieścia lat temu miało miejsce wydarzenie które wstrząsnęło mieszkańcami. Niewinna zabawa nastolatków zamieniła się w tragedię a jeden z nastolatków biorących udział w zabawie, przepłacił życiem. Rachel Gaston, która została podejrzana w sprawie popełnionego przestępstwa z braku dowodów, świadków i zeznań nie została ukarana. Tak naprawdę wszyscy mieszkańcy żyją domysłami, nikt nie wie co tam się wydarzyło naprawdę. 🍂🍁🍂🍁 Mijają lata, Rachel jako dorosła już kobieta, żyje w poczuciu winy za wydarzenia z przeszłosci. Nie potrafi zapomnieć, wymazać z pamięci dramatycznych kadrów przesuwających się w jej głowie. To nie wszystko, wokół jej najbliższego otoczenia, zaczynają się dziać przerażające rzeczy, a na światło dzienne wychodzą nowe fakty. Znacznie mroczniejsze niż makabryczne sny, które każdej nocy, nawiedzają bohaterkę powieści. Kobieta zdaje sobie sprawę, że nie ucieknie przed przeszłością i przyjdzie się jej zmierzyć z przeszłością. 🍁🍂🍁🍂 "Paranoja" to wciągająca historia, gęsta od niepokoju, fascynująca, o niepowtarzalnym klimacie. Znakomite powiązanie ciekawych wątków, ujętych w fabułę trzymającą mnie w fotelu przez długie godziny. Już od pierwszych stron całą sobą zaangażowałam się w przedstawioną historię, z zaciekawieniem i z satysfakcją podążałam ścieżkami Rachel, usiłując jak najszybciej rozwikłać zagadkę i przekonać się, co tak właściwie wydarzyło się tamtego dnia w opuszczonej fabryce. Styl autorki, choć nieco niespieszny, ale budujący napięcie sprawił, że czytanie sprawiło mi prawdziwą przyjemność i dało ogromną satysfakcję. Jackson świetnie oddała małomiasteczkowy klimat w swojej powieści. Pokazała obraz społeczności w której każdy zna każdego, nikt nie zapomina, a wydarzenia z przeszłości na zawsze zostają w pamięci okolicznych mieszkańców. Dodatkowo aura niedomówień i niewyjaśnionych spraw, tylko podsyca tajemniczy, nieoczywisty klimat powieści. Autorka bawi się z czytelnikiem, wodzi za nos, sprowadza go na manowce i podrzuca co rusz mylne tropy. Przeszłość niczym nieproszony gość, ściera się z bieżącymi wydarzeniami, z impetem wdziera się w życie bohaterów i zbiera żniwa. Zaskoczenie przyniosło zakończenie z ciekawym plot twistem, budowane przeze mnie teorie, autorka zdmuchnęła niczym domek z kart. 🍂🍁🍂🍁 "Paranoja" zadowoli gusta czytelnicze zarówno miłośników thrillerów, kryminałów, jak również powieści obyczajowych. Ja taki misz masz uwielbiam. Dostałam wszystko czego oczekiwałam, a nawet i więcej. Nie pozostaje mi nic innego, tylko gorąco zachęcić do jej przeczytania.

Jesień to specyficzna, mroczna, nistalgiczna pora roku, wyjątkowo sprzyjająca fanom mocniejszych doznań, zagadek kryminalnych, mrocznych sekretów, krwawych i niewyjaśnionych zbrodni. Bo kiedy zapada zmrok, a każdy dźwięk, który dobiega do naszych uszu, każe nam wierzyć, że grozi nam niebezpieczeństwo. Wszystkie zmysły zaczynają szaleć, nie potrafimy nad tym zapanować, choć jesteśmy świadomi, że nic nam nie grozi. A dobiegające hałasy, szelest, skrzypnięcie podłogi, to tylko wymysł naszej wyobraźni, karmionej wspomnieniami z przeczytanych książek. Możecie polecić mi tytuł książki, która wywoła we mnie skrajne odczucia, poczucie niepewności i lęku? 😁 Dzisiaj zapraszam was do świata wykreowanego przez Lise Jackson. Powieść "Paranoja" to połączenie trzymającego w napięciu thrillera psychologicznego, kryminału z mocno rozbudowanym wątkiem obyczajowym i aurą klaustrofobicznego małego miasteczka. 🍁🍂🍁🍂 Autorka zabiera nas do sennego Edgewater, gdzie na pozór wydaje się wszystko zupełnie zwyczajne. Bowiem dwadzieścia lat temu miało miejsce wydarzenie które wstrząsnęło mieszkańcami. Niewinna zabawa nastolatków zamieniła się w tragedię a jeden z nastolatków biorących udział w zabawie, przepłacił życiem. Rachel Gaston, która została podejrzana w sprawie popełnionego przestępstwa z braku dowodów, świadków i zeznań nie została ukarana. Tak naprawdę wszyscy mieszkańcy żyją domysłami, nikt nie wie co tam się wydarzyło naprawdę. 🍂🍁🍂🍁 Mijają lata, Rachel jako dorosła już kobieta, żyje w poczuciu winy za wydarzenia z przeszłosci. Nie potrafi zapomnieć, wymazać z pamięci dramatycznych kadrów przesuwających się w jej głowie. To nie wszystko, wokół jej najbliższego otoczenia, zaczynają się dziać przerażające rzeczy, a na światło dzienne wychodzą nowe fakty. Znacznie mroczniejsze niż makabryczne sny, które każdej nocy, nawiedzają bohaterkę powieści. Kobieta zdaje sobie sprawę, że nie ucieknie przed przeszłością i przyjdzie się jej zmierzyć z przeszłością. 🍁🍂🍁🍂 "Paranoja" to wciągająca historia, gęsta od niepokoju, fascynująca, o niepowtarzalnym klimacie. Znakomite powiązanie ciekawych wątków, ujętych w fabułę trzymającą mnie w fotelu przez długie godziny. Już od pierwszych stron całą sobą zaangażowałam się w przedstawioną historię, z zaciekawieniem i z satysfakcją podążałam ścieżkami Rachel, usiłując jak najszybciej rozwikłać zagadkę i przekonać się, co tak właściwie wydarzyło się tamtego dnia w opuszczonej fabryce. Styl autorki, choć nieco niespieszny, ale budujący napięcie sprawił, że czytanie sprawiło mi prawdziwą przyjemność i dało ogromną satysfakcję. Jackson świetnie oddała małomiasteczkowy klimat w swojej powieści. Pokazała obraz społeczności w której każdy zna każdego, nikt nie zapomina, a wydarzenia z przeszłości na zawsze zostają w pamięci okolicznych mieszkańców. Dodatkowo aura niedomówień i niewyjaśnionych spraw, tylko podsyca tajemniczy, nieoczywisty klimat powieści. Autorka bawi się z czytelnikiem, wodzi za nos, sprowadza go na manowce i podrzuca co rusz mylne tropy. Przeszłość niczym nieproszony gość, ściera się z bieżącymi wydarzeniami, z impetem wdziera się w życie bohaterów i zbiera żniwa. Zaskoczenie przyniosło zakończenie z ciekawym plot twistem, budowane przeze mnie teorie, autorka zdmuchnęła niczym domek z kart. 🍂🍁🍂🍁 "Paranoja" zadowoli gusta czytelnicze zarówno miłośników thrillerów, kryminałów, jak również powieści obyczajowych. Ja taki misz masz uwielbiam. Dostałam wszystko czego oczekiwałam, a nawet i więcej. Nie pozostaje mi nic innego, tylko gorąco zachęcić do jej przeczytania.

Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie ? Czy poszukujecie dawki dobrego kryminału, który zapewni wam niezapomniane chwilę ? Jeżeli wasza odpowiedź brzmi tak, to mamy dla was coś odpowiedniego. Witajcie, zapraszamy was dzisiaj na recenzje książki "Paranoja" od Lisy Jackson oraz Wydawnictwa Skarpa Warszawska. Rachel to matka dwójki dzieci, była żona i morderczyni swojego brata Luka. Dwadzieścia lat wcześniej w pewnej fabryce razem z kolegami i koleżankami bawiła się w niebezpieczną grę w strzelanie. Niestety zniknął tam jej brat Luke, którego prawdopodobnie postrzeliła. Po latach w dniu śmierci Luka ginie kobieta , która była wtedy w tej fabryce. A sama Rachel, która po tragedii związanej z bratem ma paranoję, zaczyna znowu obawiać się o swoje życie. Jakie sekrety wyjdą na jaw ? Czy paranoja Rachel jest uzasadniona ? Kochani to nasze pierwsze spotkanie z tą autorką i przyrzekamy wam,że nie jest ono ostatnim. Zacznijmy od tego co najbardziej nam podobało się w opowieści. Przede wszystkim była to lekkość w czytaniu oraz język jakim została napisana ta historia. No cudo. Książka ma pięćset stron, a czyta się ją jakby miała dwieście. Dosłownie z tą książką można płynąć, gdyż słowa same się czytają. A co dla nas jest wspaniałe, to to,że uwielbiamy gdy opisy są nie za długie i nie za krótkie, takie w sam raz. I właśnie takie były w tej książce. Dodatkowo fajne dialogi, nie posiadające trudnych słów, napisane trochę młodzieżowo sprawiły,że kompletnie się zatraciłyśmy. Uwielbiamy również zmienność opowieści, to znaczy historię opowiedzianą z różnych perspektyw. I tutaj oczywiście również miało to miejsce. Co chwilę ktoś inny, a nie tylko jedna osoba. Fabuła była bardzo interesująca, można powiedzieć,że dosyć prosta, gdyż była to schematowa relacja morderca - ofiary, jednak sama w sobie posiadała taką iskierkę zainteresowania, a sama końcówka kompletna bomba. Musicie ją przeczytać ! Akcja pomimo tego,że co chwilę następowała zmiana bohaterów i popełniano morderstwa to według nas jakoś nie była szybka, wręcz powiedziały byśmy,że była wolna. Ciekawą rzeczą w książce było również to,że został tam poruszony, chociaż może nie widoczny zbytnio, temat traumy, po tragedii. Rachel zmagała się z według nas ogromnym stresem pourazowym. Sadzimy,że zostało to wspaniałe wykorzystane w takiej książce,szczególnie że nawet sam tytuł sugeruje paranoję. Jest to zagadnienie rzadko w naszej opinii wykorzystywane w kryminałach. Relacje rodzinne, czy samo pokrewieństwo bohaterów to prawdziwy ewenement tej książki. Poplątane schematy relacji pomiędzy bohaterami są zadziwiające. Tu każdy jest rodziną. Każdy się zna. Bardzo fajny i ciekawy motyw, godny zwrócenia uwagi. Bohaterowie pomimo tego,że każdy każdego zna, to nie wiele o sobie wiedzą. Są różni z charakteru i z zachowania. W książce można zauważyć wyraźne odcięcie pomiędzy dwoma światami młodzieży i dorosłych. Klimat książki nie jest może takim, który wywołuje ciarki na rękach, jednak w pewnym momentach można odczuć niepokój i wchodzący w różne zakamarki mrok. Opowieść daje nam wiele do myślenia, to bardzo dobrze przemyślana historia z pajęczyną połączeń rodzinnych. Historia niebanalna i zaskakująco prawdziwa. Jeżeli chcecie przeczytaj lekturę, która zaskoczy was swoim finałem i pokaże,że zło czai się za rogiem, to czytajcie "Paranoję". Warto :)

Uwielbiam powieści Lisy Jackson i uważam, że autorka jest w Polsce za mało doceniania. Z tym większą przyjemnością sięgnęłam po jej najnowsze dzieło w nadziei, że "Paranoja" udowodni niedowiarkom jaki talent drzemie w rękach autorki a sama treść książki porwie wszystkich fanów kryminału na tyle, że od razu pozują apetyt na więcej. Sama bawiłam się wybornie podczas czytania a spora liczba stron zapewniła mi przygodę od której nie mogłam się oderwać. To spokojna historia, która stawia w równym stopniu na dynamiczną akcję co skupienie się na wybranych szczegółach, by lepiej zarysować obraz sytuacji i pokazać czytelnikowi wszelkie potencjalne drogi ratunku. Wkraczamy bowiem do małego miasteczka, w którym społeczność zamknięta jest na przyjezdnych i tylko między sobą chętnie wymienia wszelkie uwagi oraz plotki. Uważa się bowiem, że wiele lat popełniono morderstwo a sprawczyni po dziś dzień nie została ukarana. Tylko czy prawda jest na pewno tak oczywista jak się wszystkim wydaje? Lisa Jackson skutecznie prowadzi nas przez wydarzenia, które klimatem przypominają mocny thrillera a w opisach skupiają się na jak najdokładniejszym przedstawieniu tła obyczajowego, więc śmiało mogę zapewnić, że wszystko zostało tutaj w pełni dopracowane. Rachel Gaston dwadzieścia lat temu miała dopuścić się okrutnej zbrodni. Nikt jednak nie potrafi przedstawić konkretnego biegu wydarzeń tych tragicznych chwil i wydaje się, że niewinna zabawa nastolatków przerodziła się w tragedię zbiegiem okoliczności. Jednak dziś przeszłość upomina się o uwagę i pojawiają się subtelne sygnały o nierozwiązanej zagadce. Ktoś śledzi Rachel a w powietrzu można wyczuć charakterystyczną woń perfum. Czy to przypadek, że tajemnica sprzed lat powraca w momencie, gdy zbliża się szkolny zjazd? Jak się szybko okazuje, nic nie jest takie, jakie wydaje się na pierwszy rzut oka. Autorka skutecznie podrzuca nam różne tropy, pozwala uwierzyć w jedno, by za moment zaskoczyć czymś innym a my z zachwytem obserwujemy przebieg wydarzeń mając nadzieję, że uda nam się rozwiązać zagadkę jeszcze przed ostatecznym finałem. Bardzo polubiłam Rachel, ponieważ została wykreowana w wiarygodny i świadomy sposób, więc towarzyszenie jej w tej nierównej walce o odkrycie prawdy, było dla mnie priorytetem. Wkroczyłam do świata znanego z innych książek, ale i z ponurej codzienności, bo każdy z nas zna miasteczko, w którym społeczność skazała przynajmniej jedną osobę na niesłuszne piętnowanie, więc tym mocniej weszłam w fabułę i tym intensywniej odczuwałam wszystko na własnej skórze. "Paranoja" to historia, która mocno wpływa na wyobraźnię, bo przemawia na jej korzyść wszystko: od prowadzonej akcji po liczne emocje, które potęgują się wraz z próbą rozwiązania zagadki. Motyw przewodni jest dla Rachel bardzo osobisty, więc i my miejscami czujemy łzy wzruszenia a sama fabuła pochwalić się może psychologicznych dopracowaniem. Wszystko w tej książce okazało się być na najwyższym poziomie a Lisa Jackson pokazała się z najlepszej strony, więc nie ma co marudzić, tylko trzeba koniecznie dać jej szansę!

Są w miasteczku Edgewater ludzie, którzy uważają, że dwadzieścia lat wcześniej Rachel Gaston popełniła morderstwo i nie została ukarana. Jednak do dziś nikt nie zna całej prawdy. Niewinna zabawa nastolatków przerodziła się w tragedię. Ktoś podmienił naboje w broni. Gdy nagle z ciemności wyłoniła się nieznana postać, Rachel wystrzeliła, by dopiero po chwili odkryć, że to jej przyrodni brat – Luke. Makabryczne sny do dziś paraliżują Rachel. A teraz, gdy zbliża się szkolny zjazd, kobieta czuje, że traci rozum. W powietrzu czuje znany tylko jej zapach perfum, ktoś śledzi jej auto i ktoś obserwuje jej dom... Ma prawo się bać, a gdy na jaw wychodzą nowe fakty na temat wypadku sprzed lat, Rachel uzmysławia sobie, że nie ucieknie przed przeszłością. A prawda może okazać się o wiele mroczniejsza niż najgorsze lęki... To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, nie ukrywam, że do sięgnięcia po "Paranoję" najbardziej skusił mnie ogromnie intrygujący opis oraz liczba sprzedanych egzemplarzy. Styl i język jakim posługuje się autorka jest bardzo przyjemny w odbiorze, co sprawiało, że książkę pochłonęłam w jeden wieczór, a w zasadzie wieczór i kawałek nocy, ponieważ skończyłam około 2. To historia z gatunku tych, które zaczynasz czytać i po prostu przepadasz, nie mogą się oderwać póki nie rozwikłasz zagadki i nie przeczytasz ostatnich słów. Fabuła została w bardzo ciekawy, realny sposób nakreślona, dopracowana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie jakich wykreowała autorka są bardzo na wskroś prawdziwi, targają nimi przeróżne emocje, nie są krystaliczni i dlatego tak łatwo się z nimi w niektórych kwestiach utożsamić. Historia ta przedstawiona jest z perspektywy kilkorga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą oraz lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Myślę, że w tym przypadku był to fajny zabieg, ponieważ tym sposobem każda z postaci odegrała tutaj istotną rolę, dostarczając tym samym wielu emocji. Autorka od początku wprowadza tutaj mroczny, ciężki klimat, pobudzając wyobraźnię i świetnie budując napięcie. Głównym wątkiem w książce jest oczywiście ten kryminalny dotyczący wydarzeń sprzed dwudziestu lat oraz tego co obecnie się dzieje w życiu bohaterki, jednak autorka również w interesujący sposób ukazała temat traumy, trudne relacje międzyludzkie, szczególnie te na stopie dziecko - rodzic oraz udowadnia, że wydarzenia i traumy z przeszłości znacząco wpływają na resztę życia. Tajemnice, które stopniowo zaczynają wychodzić na światło dzienne naprawdę mocno szokują, wywołują natłok skrajnych emocji i kiedy w mojej głowie wszystkie elementy układanki wskoczyły na swoje miejsce autorka poraz kolejny dawała mi pstryczka w nos i sprawiała, że ciężko było przewidzieć co dalej się wydarzy. Zakończenia jakie zaserwowała autorka moim zdaniem nie sposób było przewidzieć, naprawdę! "Paranoja" to wciągający, emocjonujący, poruszający thriller psychologiczny. Naprawdę świetnie spędziłam czas z tą książką i chętnie sięgnę po inne powieści autorki. Polecam! Moja ocena 8/10.

Przypadkowy strzał z broni. Ona się bała, a broń wystrzeliła sama.. Życie z przekonaniem o popełnieniu przestępstwa nie jest łatwe. Śmierć w wyniku oddanego strzału który był przypadkowy, powoduje że Rachel przez dwadzieścia lat żyje z piętnem zabójstwa swojego przyrodniego brata. Ale przecież ta broń nie miała prawa wystrzelić! Ktoś podmienił naboje ! Czy to wszystko było ukartowane ? Parę dni temu przeczytałam właśnie tą książkę - Paranoja. Muszę przyznać że na początku się zastanawiałam dlaczego właśnie taki tytuł, ale wraz z rozpoczęciem czytania, znalazłam na to pytanie odpowiedź. Przede mną wyłonił się obraz dorosłej kobiety, żyjącej z piętnem zabójstwa, dotąd tak naprawdę niewyjaśnienionego. Tutaj warto pochylić się nad profilem psychologicznym głównej bohaterki. Jest on dość ciekawie skonstruowany gdyż z jednej strony patrzymy na ofiarę systemu, ale i na osobę która swoimi poczynaniami jak i myślami potrafi wyprowadzić czytelnika z równowagi. W moim odczuciu była to kobieta dość pretensjonalna, ale i co było bardzo widoczne - zniszczona przez życie, pozbawiona przyjaciół, empatii i prawdy. Zbyt dużo tajemnic, manipulacji i zbiegów okoliczności powodowało że nie potrafiłam zaufać Rachel w stu procentach i przez cały czas myślałam że mimo wszystko to ona stała za tym co się stało i że to wcale nie było takie niewinne. Fabuła która się wyłania, została napisana w bardzo ciężkim klimacie. Czuć tutaj niepewność, zlowrogość ale i w pewnym sensie dysfunkcje - ( jakie musicie je sami znaleźć :)) . Jak na thriller psychologiczny, akcja rozwija się dość szybko. Pomimo tego że książka jest sporych rozmiarów czytało mi się ją bardzo szybko. Została napisana w bardzo obrazowy sposób, ale także autorka zrezygnowała z długich nudnych opisów. Bardzo podobało mi się pomieszanie wydarzeń z przeszłości z teraźniejszymi, głównie chodzi mi tutaj o spotkanie po latach oraz całą otoczką związana z tym spotkaniem. To właśnie w tych momentach można było odczuć najwięcej grozy Faktycznie w tych momentach bałam się o Rachel ale może nie jako o jej osobę a raczej o jej stan psychiczny. Myślę że autorka celowo tak stworzyła postać aby można było ją odbierać w dwojaki sposób. Paranoja wkoncu nie bierze się z niczego ! Przyznaję że książkę czytało mi się bardzo dobrze. Jest dobrze napisana ale i przemyślana. Trzeba przy niej troszkę pomyśleć aby móc zauważyć to co autorka chciała zawrzeć pomiędzy wersami a uwierzcie mi można to dostrzec! Bardzo dobra książka :) polecam !:)