Rachel to dorosła kobieta, wychowana w małym miasteczku, do którego wraca po latach. Jej powrót zbiega się niestety z datą tragicznego wypadku, który jakoś dziwnie do tej pory wisi nad miasteczkiem Edgewater w stanie Oregon. To właśnie 20 lat temu podczas nocnej zabawy grupy młodych ludzi w opuszczonej przetwórni ryb pada śmiertelny strzał, z broni która nie miała prawa mieć załadowanej ostrej amunicji. Ginie Luke – przyrodni brat Rachel, a na domiar złego wychodzi, iż to ona trzyma felerną broń. Choć ostatecznie nie została o nic oskarżona, to niestety dla mieszkańców na zawsze pozostała zabójczyniom swojego brata. Do dziś kobieta nie poradziła sobie z przeżytą traumą dotyczącą tamtych wydarzeń, nadal historia ta powraca do niej w postaci nocnych koszmarów. A na domiar złego w pamiętny dzień ludzie chcą zorganizować najwspanialsze, przynajmniej wg. planów, spotkanie klasowe. A znaleźliby się na nim wszyscy, którzy byli obecni również tamtej felernej nocy. Ale zaczyna się dziać źle, jedna z uczestniczek ginie w niewyjaśnionych okolicznościach w swoim własnym domu, zaś Rachel ma coraz mocniejsze przeczucie, że ktoś ją śledzi, bywa w jej mieszkaniu, obserwuje ją. Czy to ma związek z 20-tą rocznicą tragedii? Czy może to tylko okoliczność, która ma zamaskować prawdziwe powody? I co tak naprawdę wydarzyło się tamtej nocy? Powieść choć dość opasła objętościowo czyta się bardzo szybko. Od razu wciąga czytelnika, który pragnie rozwiązać tajemnicę tamtej tragedii i odnaleźć prawdziwego mordercę. Dodatkowe nałożenie na przeszłość teraźniejszych wydarzeń, równie zagadkowych tworzy świetnie moderowany przez autorkę galimatias… A żeby wiedzieć, trzeba go rozwiązać. Muszę przyznać, że zakończenie było inne niż się spodziewałam – a to wielki plus! Zagadka więc pozostaje zagadką do samego końca.

Są motywy w kryminałach i thrillerach, które przyciągają mnie do niczym ćmę do światła. Jednym z nich jest akcja rozgrywająca się w niewielkim miasteczku, gdzie wszyscy członkowie społeczności dobrze się znają. Wówczas niemal każdy z mieszkańców wydaje się podejrzany, a nawet niewinny sekret z przeszłości może okazać się solidnym dowodem obciążającym. Lisa Jackson stworzyła niebanalną intrygę, raz po raz podrzucając czytelnikowi mylne tropy. Szybko wciągnęłam się w przedstawiony bieg zdarzeń i z ciekawością przewracałam kolejne strony. Napięcie stopniowo zaczyna się nawarstwiać, co dodatkowo sprawia, że trudno oderwać się od lektury. Spodobała mi się warstwa psychologiczna powieści, gdyż bohaterowie oraz ich wewnętrzne rozterki zostali opisani w barwny i wnikliwy sposób. Postaci są na tyle wielowymiarowe, że łatwo można się do nich przywiązać, bądź wręcz przeciwnie… poczuć prawdziwą niechęć. Szczególnie polubiłam Rachelę, zapewne dlatego, że mam słabość do jednostek pokiereszowanych przez los, w których wciąż tlą się widma traum z przeszłości. „Paranoja” to thriller psychologiczny z rozbudowanym wątkiem obyczajowym. Autorka w dużej mierze skupiła się na relacjach rodzinnych, trudnych doświadczeniach oraz utraconych marzeniach. Jako że lubię połączenie wątków obyczajowych z thrillerem, nie uważam, aby ten zabieg był mankamentem, wręcz przeciwnie, dodał powieści dodatkowego wymiaru. Tym, co nieco mnie zniechęciło były zbyt szczegółowe opisy na tematy odbiegające od głównych wydarzeń. Momentami czułam się nimi znużona, dlatego wydaje mi się, że książka mogłaby być spokojnie troszkę krótsza. Mimo wszystko jestem zadowolona z lektury i chętnie przeczytam jeszcze coś spod pióra Lisy Jackson.

DZIŚ PREMIERA KSIĄŻKI :) "PARANOJA" LISA JACKSON #SKARPAWARSZAWSKA #PARANOJALISAJACKSON Zaskakująca, pełna emocji i tajemnicza, wciąga w wir kłamstw i niedomówień. Czytałam każdą kartkę zachłannie, bo byłam ciekawa zakończenia. Akcja porywa, każdy wątek wprowadza coś innego do książki. Rachel wprowadzi Was w swój świat, który jest pełen lęku, żalu i nerwicy natręctw. Rachel Gaston próbuje zapomnieć i wybaczyć sobie, że wiele lat temu doszło do tragedii, niewinna zabawa pozbawiła życia jej przyrodniego brata Luke. Ma wyrzuty sumienia, a tamten dzień widzi przez mgłę, niektórzy uważają, że to ona jest winna. Kobieta przez te zdarzenie nie umie się pozbierać, miewa koszmary, jest nadopiekuńczą matką, rozmawia sama ze sobą i ma nerwicę natręctw. Gdy 20 lat później po feralnej nocy koleżanka z klasy Rachel postanawia zorganizować zjazd absolwentów, nagle wszystko znowu zaczynać się burzyć. Ktoś chce zrobić wywiad i przedstawić z różnych perspektyw jak wyglądała noc w której zginął młodych chłopak Luke. Giną osoby, które brały udział w zabawie, a Rachel czuje, że jest obserwowana i dostaje dziwne sms-y. Dodatkowo pociągnięty jest wątek dorastających dzieci żyjących pod kloszem mamy, która o wszystko się obawia. Popadają w kłopoty szkolne, zakochują się, popadają w mały bunt. Czy w obliczu zagrożenia staną po stronie mamy? Czy będą podporą dla Rachel? Myślę, że książka Was mile zaskoczy. Wątki, które na początku będą Wam się wydawać za zbyteczne jednak w końcu się zazębiają i stworzą jedną spójną całość. Jest wiele intryg i kłamstw. Najbardziej mi żal głównej bohaterki, bo cała społeczność oskarża ją o popełnienie morderstwa, a ona musi żyć z tym brzemieniem. Czy prawda wyjdzie na jaw?

Dwadzieścia lat temu niewinna zabawa przerodziła się w tragedię. Do dziś wszyscy w miasteczku Edgewater uważają, że to Rachel dopuściła się zbrodni i nie została ukarana. Te dwie dekady temu ktoś podmienił naboje w broni... Zginął brat Rachel. Mimo, że minęło tyle lat to kobieta wciąż czuję ciężar psychiczny. Zwłaszcza teraz, gdy zbliża się zjazd szkolny. Do tego czuję, że ktoś ją obserwuje... Czy tak jest? A może to tylko tytułowa paranoja? ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ Jestem miło zaskoczona tą książką. Nie spodziewałam się niczego specjalnego a tu proszę. Historia niezwykle wciągająca z dreszczykiem niepewności i strachu. Podobno książki tej autorki są naprawdę interesujące, a więc z chęcią to sprawdzę. Jest to dosyć spokojna historia, jednak niech to was nie zwiedzie. Kryje w sobie wartką akcję, która momentami wciąga tak bardzo, że nie odłożysz książki na bok. Po prostu się nie da tego zrobić dopóki nie dowiesz się co będzie dalej, jak dany wątek się wyjaśni. Jak się okazuje, prawda nie zawsze jest tak oczywista, jak się wydaje. Autorka dokładnie przedstawiła całe tło historii. Dość mocny thriller, który możnaby było śmiało przenieść na ekrany. Zdaje się, że każdy szczegół tej historii został dość dokładnie przedstawiony i wyjaśnione. Jest trochę opisów ale zapewniam, że warto przez nie przebrnąć bo dużo wyjaśniają i pozwalają przyjrzeć się bliżej sprawie. Czytając wierzymy w jedno i jesteśmy pewni, że to dobry trop. Jednak już po kilku stronach okazuje się, że byliśmy w błędzie bo prawda leży zupełnie gdzie indziej. Ja tej książce mówię tak i z pewnością będę ją polecała znajomym!

W miasteczku Edgewater są ludzie, którzy uważają, że dwadzieścia lat wcześniej Rachel Gaston popełniła morderstwo i nie została ukarana. Jednak tak naprawdę do dziś nikt nie zna całej prawdy… Niewinna zabawa nastolatków przerodziła się w tragedię, a teraz Rachel czuje znany tylko jej zapach perfum, a ktoś śledzi jej auto i obserwuje jej dom... Jaka jest prawda na temat wypadku sprzed lat? Czy jest o wiele mroczniejsza niż najgorsze lęki? „Paranoja” to naprawdę świetny thriller z rozbudowanymi wątkami kryminalnymi oraz obyczajowymi! Wszystko jest bardzo dobrze wyważone i tworzy ze sobą spójną, niepokojącą całość. Od samego początku czuć dość duszną atmosferę, nasze zmysły są pobudzone, a ciekawość sięga zenitu. Fabuła została bardzo dobrze przemyślana, a akcja jest tak poprowadzona, że strona za stroną czujemy się coraz bardziej zaintrygowani jak wszystko się potoczy. W pewnym momencie poczułam się uzależniona od powieści i nie chciałam się z nią rozstawać, a jej zakończenie przyszło zbyt szybko. No właśnie, zakończenie! To taka wisienka na torcie, gdzie kompletnie nic nie było do przewidzenia. Nawet jeżeli w naszej głowie kiełkował jakiś możliwy scenariusz to pewnie w 99% przypadków będzie on błędny… także zakończenie to cudo! Na szczególne wyróżnienie zasługuje także fakt przedstawienia rodziny po przejściach. Ukazuje jak nieprzepracowane traumy wpływają na resztę życia i dorastanie. „Paranoja” to świetna i paraliżująca powieść, która kupi sobą niejednego czytelnika. Uczucie paranoi jest namacalne i obezwładnia do ostaniej strony. Zdecydowanie polecam!

Ostatnio, dzięki uprzejmości i współpracy z @skarpawarszawska przeczytałam bardzo dobrą książkę. Byłą nią ,,Paranoja’’ @readlisajackson Początkowo miałam problem. Jakoś nie mogłam się odnaleźć. Nie wiem czy to była wina mojego nastroju, czy też dużych wymagań co do tej lektury ale na całe szczęście z każdą kolejną stroną było coraz lepiej i och! Rozwiązanie tej zagadki, no cóż, nie było dość przewidywalne. Ale! Nie chodzi mi jedynie o finał historii, mianowicie w trakcie odkrywamy również prawdę dotyczącą feralnego zdarzenia i tej nieszczęsnej imprezy która wydarzyła się dużo, dużo wcześniej. Mimo 500 stron nie odczułam jej objętości. Bardzo dopracowana, przemyślana fabuła, całość spójna i dobra w odbiorze. Wciąga, intryguje, stopniowo podnosi napięcie. Podobała mi się, dlatego zachęcam do sięgnięcia po nią 😉 Morderczyni. Przez dwadzieścia lat Rachel zmaga się z poczuciem winy, z plotkami, spekulacjami i mianem tej, która zabiła własnego bata. Z łatką, która do niej przylgnęła i każdego dnia, a zwłaszcza w rocznicę śmierci musi się mierzyć. Jej życie nie potoczyło się tak jak planowała. Mimo wszystko, stara się żyć i przezwyciężyć swoje koszmary i strach. Obsesyjne poczucie zapewnienia bezpieczeństwa sobie i swoim dzieciom, kontrola, systematyczne, kilkurazowe sprawdzanie alarmu, okien i zamków i poczucie, że ktoś ją obserwuje, cały czas, bez przerwy. Kiedy jednak śmierć dotyka jej znajomych, koszmar staje się rzeczywistością, a połączenie osób, prowadzi do nocy, z którą Rachel zmaga się od dwudziestu lat

Książka przedstawia nam historię dorosłych już ludzi, którzy dwadzieścia lat wcześniej przeżyli traumatyczne wydarzenia. Podczasy głupiej zabawy śmiertelnie postrzelono jednego z nich. Winą za morderstwo zostaje obarczona siostra denata- Rachel. Niejednoznaczne zeznania światków i młody wiek sprawiają, że dziewczyna zostaje oczyszczona z zarzutów. Po latach pojawiają się jednak kolejne fakty i kolejne morderstwa… kto tak naprawdę był zabójcą? I jak potoczy się los bohaterów? Muszę Wam przyznać, że już sam pomysł na historię z książki bardzo mnie zaintrygował a im dalej tym lepiej. Lekki dreszczyk grozy potęgowany był opisami obaw i tytułowych paranoi Rachel - siostry zamordowanego dwadzieścia lat wcześniej chłopaka. Wszystkie wydarzenia i rozdrapywanie starych ran wzmacniają tylko jej stan a prywatne problemy dopełniają cały obraz samotnej kobiety, której po raz kolejny świat wali się na głowę a ona nie może nic z tym zrobić. Trauma z przeszłości, rozwód, obawa o bezpieczeństwo swoje i swoich bliskich, brak pracy… to problemy dotyczące każdego z nas przez co łatwo było się utożsamić z odczuciami głównej bohaterki. Książka napisana jest w bardzo ciekawy i przystępny sposób i mimo swojej obszerności bardzo szybko udało mi się ją przeczytać. Choć głównego sprawcę całego zamieszania udało mi się wytypować tak zakończenie pozostawiło mnie w osłupieniu. Nie spodziewałam się spisku, który zakrawał na tak ogromną skalę! Podsumowując : bardzo polecam wam „Paranoję” a sama na pewno sięgnę po inne ksiazki autorki.

PARANOJA. Jakże trafny jest to tytuł. Jak dobitnie obrazuje szaleństwo i obłęd, nastrój bezbrzeżnego niepokoju, od których aż kipi ta powieść. Ta historia jest tak obsesyjnie (myślę, że to odpowiednie słowo) wciągająca, tak nieprzewidywalna i pozbawiająca tchu, że aż zacieram ręce na myśl, że jej lektura przed Wami i doświadczycie podobnych emocji. Lisa Jackson to autorka bestsellerowych thrillerów, znana z budowania niepowtarzalnego klimatu niepokoju, z obdarowywania swoich bohaterów niezwykle trudnymi doświadczeniami. Cóż, ewidentnie ich nie oszczędza. Nic więc dziwnego, że jej twórczość pokochali czytelnicy na całym świecie, nie sposób bowiem nie uzależnić się od tych intensywnych, przepełnionych akcją i szaleństwem książek. „Paranoja” mnie obezwładniła. Zafascynowała jej główna bohaterka Rachel, kobieta pokutująca za jedną nierozważną decyzję z przeszłości, która doprowadziła do niewyobrażalnej tragedii. Kobieta z traumą, walcząca z chorobliwym lękiem, natręctwami, pełna żalu. Gdy bolesne wydarzenie sprzed 20 lat, z którym usilnie stara się pogodzić, nagle dobitnie o sobie przypomina, Rachel, choć już zdruzgotana, przygnieciona strachem, nie ma najmniejszego pojęcia, że to dopiero przedsionek piekła… Fascynująca powieść! Bez opamiętania angażująca czytelnika. Jestem pewna, że wyjmie z Waszego życia niejeden jesienny wieczór. To zdecydowanie najlepsza z powieści autorki. Szalona, nieokiełznana. Dajcie się jej porwać.

Kiedy niewinna zabawa nastolatków przeradza się w tragedię... Rachel Gaston dwadzieścia lat wcześniej, w opuszczonej fabryce, przypadkowo zabiła przyrodniego brata Luke z broni, która miała być zabawką, z nieznanej przyczyny wypaliła ostrą amunicją. Pomimo, że dziewczyna nie została skazana bo zabrakło dowodów, nigdy nie poradziła sobie psychicznie z tym faktem a kiedy zbliża się szkolny zjazd, obezwładnia ją panika. Czuje jakieś perfumy, ma wrażenie że ktoś ją śledzi i obserwuje...  Kiedy natomiast ginie jej szkolna koleżanka, musi stawić czoło przeszłości. Ten thriller idealnie wpasował mi się w jesienny wieczór a w zasadzie dwa wieczory bo tyle trwało czytanie książki pomimo, że to dość spory grubasek. Za oknem ciemno i ponuro więc to dodatkowo podkręca klimat powieści. Małe miasteczko, które na pozór jest senne i niemrawe, skrywa swoje sekrety, które po latach wychodzą na światło dzienne. Tu każdy wie o każdym więcej niż on sam i tu nigdy się nie zapomina. Podążając za Rachel, chcemy odkryć co wydarzyło się lata temu i dlaczego ktoś chce aby straciła rozum. Jeśli lubicie nieśpieszne klimaty thrillera psychologicznego to będziecie usatysfakcjonowani. Autorka zgrabnie myliła tropy, podsuwając coraz to nowe wątki i powodując, że zakończenie zaskoczyło. Ogólnie powieść jest wciągająca i wywarła na mnie pozytywne wrażenie, choć niektóre wątki śmiało można było skrócić ale to już takie moje subiektywne odczucie.

Jest wiele typowych lokalizacji dla akcji w książkach. Jedną z bardziej znanych jest małe miasteczko, w którym wydarzyła się tragedia. Jackson w swojej najnowszej książce postanowiła za bazę wykorzystać niewyjaśnione morderstwo sprzed lat i małą, zamknietą społeczność. Przy tym wyolbrzymiła typowe stereotypowe cechy taki miejsc. Mam tu na myśli plotki, snucie domysłów i wykluczenie społeczne „czarnej owcy”. Niestety, ale Jackson w pewnym momencie zbyt mocno skupiła się na wszystkim wokół. W efekcie miałam wrażenie, że czytam o wszystkim i o niczym. Można to porównać do zabiegów, które stosuje Stephen King, który słynie właśnie z takich zagrań. Tu jednak nie do końca to wyszło i przez to książka wiele traci. Ponadto średnio polubiłam głównych bohaterów. W moim odczuciu byli zbyt stereotypowi i zrobieni pod znany schemat. Przez to można odnieść wrażenie, że są płascy i pozbawieni głębi. W efekcie tego całość książki jawi się jako dość nudnawa powieść, którą się czyta, bo czyta. Ja osobiście nie odczuwałam potrzeby rozwiązania zagadki, a jedynie skończenie tego co zaczęłam. Szczerze mówiąc oczekiwałam więcej. Może nawet zbyt dużo, jednak nie zmieni to mojego zdania. Jeżeli jesteście wielkimi fanami małych miasteczek i ich lepkiej atmosfery w thrillera, to jak najbardziej jest to książka dla was. Natomiast jeżeli bardziej wolicie porywająca akcję i skupienie się na głównym wątku, to lepiej odpuście sobie ten tytuł.

Na wstępie powiem, że było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i na pewno nie ostatnie. Edgewater to małe miasteczko, w którym dwadzieścia lat temu doszło do tragicznego w skutkach wypadku. Niewinna zabawa nastolatków przerodziła się w tragedię. Rachel, nie wiedząc o tym, że ktoś podmienił naboje w jej broni, gdy w ciemności zobaczyła niewyraźną postać - strzeliła. Okazało się, że ofiarą jest jej przyrodni brat, który nie przeżył tego postrzału. Mija dwadzieścia lat. Rachel do tej pory nie może uporać się z przeszłością. Dręczą ją koszmary, a wyrzuty sumienia nie pozwalają normalnie funkcjonować. Na dodatek jej przyjaciółka postanawia zorganizować zjazd klasowy. Kobieta nie bardzo ma ochotę na spotkanie z ludźmi, którzy byli świadkami tamtego zdarzenia. Poza tym wokół niej dzieją się coraz dziwniejsze rzeczy i Rachel zaczyna obawiać się, że traci rozum. Komuś bardzo zależy na tym, by odgrzebać tamtą sprawę. Co tak naprawdę wydarzyło się tamtej nocy? Początkowo nie mogłam wciągnąć się w fabułę. Gdzieś tak w okolicach pięćdziesiątej strony akcja przyspiesza i wciąga mnie w swój świat. Od tej pory czytałam już z wielkim zainteresowaniem. Jest ciekawie, jest dynamicznie, nie ma czasu na nudę. Zakończenie mocno mnie zaskoczyło. Tego się nie spodziewałam. W zasadzie do samego końca nie wiedziałam, do czego to wszystko zmierza. Książka mi się podobała i na pewno sięgnę po kolejną powieść autorki.

"Paranoja" autorstwa Lisy Jackson to takie połączenie thrillera z kryminałem, dodatkowo zawiera mocno rozbudowaną warstwę obyczajową z wątkiem romantycznym. Czyli to co tygryski (no dobrze, ja) lubią najbardziej. Do tytułu podeszłam z czystą głową. Nie czytałam recenzji, nie przeglądałam ocen, z prostej przyczyny. Po to by nie pobudzać moich oczekiwań. Z perspektywy czasu myślę, że to była doskonała decyzja. Na wpół przesłuchana, na wpół przeczytana lektura zapewniła mi doskonałą rozrywkę na dwa długie wieczory. Niestety nie od początku tak było. W mojej ocenie "Paranoja" jeszcze bardziej zyskałaby w moich oczach gdyby akcja ruszyła z kopyta od samego początku i utrzymała tę tendencję. Bo choć naprawdę wiele się dzieje, to momentami książka jest bardzo nierówna. Akcja przypomina nierówną drogę. Raz pędzi, trzyma w napięciu powodując dreszczyk emocji, by gwałtownie zwolnić i przez kilkadziesiąt stron poruszać się w ślimaczym tempie. Bardzo podobał mi się zabieg skomplikowanych powiązań rodzinnych, podobnie jak warstwa obyczajowa, która kupiła mnie w całości. A rozwiązanie zagadki? Miód na moje serce. Przede wszystkim dlatego, że za nic w świecie nie przewidziałam zakończenia, które okazało się banalnie proste, ale za to doskonale dopracowane i spójne. Koniecznie sięgnijcie po "Paranoję" jeśli tylko szukacie rasowego thrillera, który dodatkowo zawiera w sobie stonowaną warstwę obyczajowo-romantyczną.

Rachel, główna bohaterka została 20 lat temu oskarżona o zabójstwo swojego brata. Uniewinniono ją, ale w miasteczku aż huczało od plotek. Sama podejrzana zaakceptowała fakt, że dokonała zbrodni, ale nigdy się z nim nie pogodziła, czego skutkiem są lęki i koszmary nocne. Po upływie tak długiego czasu zbrodnia przypomina o sobie. Zbliża się zjazd szkolny, a bohaterka zaczyna tracić głowę. Słyszy głosy, ma wrażenie, że ktoś ją śledzi, jednak w pobliżu nie ma nikogo, jest zupełnie sama. Czy to tylko wyobraźnia płata jej figle? Czy ktoś próbuje ją zastraszyć? ‘’Paranoja’’ to wielowątkowa opowieść o kłamstwach, tajemnicach, skomplikowanych realacjach rodzinnych i lękach. Mroczna zagadka z przeszłości zostaje rewelacyjnie wpleciona w teraźniejszość i do końca historii wzajemnie się przeplatają. W książce znajdziecie duszny klimat starej wytwórni z namacalną aurą niepokoju. Wielowątkowość akcji buduje napięcie, jednak z drugiej strony powoduje, że są momenty, gdy czytelnik czuje się lekko zagubiony. W mojej ocenie było zbyt dużo powtórzeń, przez co książka przestawała być miejscami tak pociągająca. Natomiast sama końcówka to niewyobrażalny rollercoster. I dla tego zakończenia, całkowicie niespodziewanego warto sięgnąć po tą książkę. Mimo, że nie ma w tej pozycji nic odkrywczego, nowatorskiego i wiele schematów powtarza się, to summa summarum nie był to nudny thriller i warto poświęcić mu chwilę.

Z każdym rokiem świat się zmienia, ale ludzie pewnych rzeczy nie zapominają. Pomimo upływu lat, niektóre wydarzenia potrafimy odtworzyć co do minuty. W taki sposób, pomimo tego, iż upłynęło już dwadzieścia lat, społeczność z małego miasteczka Edgewater nie zapomniało o okrutnej zbrodni jaka miała miejsce w starej opuszczonej fabryce. Do dziś nie wyjaśniono do końca okoliczności morderstwa. Wszyscy jednak wiedzą, że za sprawą zabójstwa Lucasa stoi jego przyrodnia siostra Rachel. Ona sama również nie potrafi sobie wybaczyć, pomimo tego, że nie do końca wie co tam się wydarzyło… Zaplanowany zjazd absolwentów sprawia, że nieco zabliźnione rany od nowa zaczynają krwawić. Co więcej, w spokojnym jak dotąd miasteczku, dziwnym trafem dochodzi do kolejnych morderstw, które zaczynają się ze sobą łączyć. Czy ktoś zagraża rodzinie Rachel? Czy uda się dojść do prawdy? Thriller psychologiczny, który posiada wątki kryminalne i obyczajowe. Bardzo umiejętnie poprowadzona fabuła, która opiera się na rodzinnych sekretach, niedomówieniach i urazach. Paranoja i obsesja, która nie pozwala na normalne funkcjonowanie. Niejednokrotnie podczas czytania zastanawiałam się czy idę dobrym tropem i pomimo tego, że w którymś momencie udało mi się po części rozwikłać zagadkę, to nie miałam pewności, że jest to odpowiedni kierunek. Ta książka to pięćsetstronicowy grubasek, przy którym naprawdę miło spędziłam czas.

Mam dla Was dzisiaj recenzje książki, która jest bestsellerem The New York Times „Paranoja” Lisa Jackson. Od razu Wam powiem, że to książka dla ludzi o mocnych nerwach, miałam taki moment, że jak czytałam to wieczorem przed snem, to mówiłam sobie „przestań”bo nie będziesz mogła spać😉. Oczywiście poza mocnymi stronami, nie zabraknie w tej historii genialnie poprowadzonego wątku psychologicznego. Sprawa morderstwa sprzed 20 lat wraca i do tego dotyka Rachel, która była przyrodnią siostrą ofiary, oraz podejrzaną o jego morderstwo ale zeznania świadków oczyścił ją z zarzutów. Życie toczy się dalej, lecz teraz kobieta samotnie wychowuje dwójkę nastoletnich dzieci i przychodzi kryzys psychiczny lub zaczynają ją gryźć wyrzuty sumienia albo znalaz się ktoś kto widział to co się stało lata temu. Autorka pięknie opisała jak „paranoja” wypływa na relacje z bliskimi. Moliczki, polecam Wam tą książkę. Fabuła jest mega pokręcona, jest dużo postaci, także trzeba się skupić aby się połapać, ale historia naprawdę wciąga. Momentami wywołuje gęsią skórkę, a czasami zmusza do refleksji. Malutki minusik, za to że niektóre sceny się ciągną, ale jest to tylko i włącznie moja ocena. Lecz patrząc na tą książkę z perspektywy czasu (skończyłam czytać kilka dni temu) to uważam, że „Paranoja” będzie uczą czytelniczą dla fanów thrillerów psychologicznych, dlatego już dzisiaj życzę Wam miłego czytania😉

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Lisy Jackson, ale zdecydowanie nie ostatnie. Już dawno w moje ręce nie trafił taki dobry thriller. Rachel Gaston wciąż po dwudziestu latach jest oskarżana o morderstwo swojego przyrodniego brata Luka. Wtedy, dwadzieścia lat temu niewinna zabawa nastolatków zamieniła się w tragedię i zmieniła życie wielu ludzi. Zbliża się szkoły zjazd, a Rachel czuje, że powoli wpada w paranoję. Ma ciągłe wrażenie, że ktoś ją śledzi i obserwuje, a w dodatku w powietrzu unosi się znajomy jej zapach perfum. Co więcej, na światło dzienne wychodzą nowe fakty w sprawie zabójstwa sprzed lat, a osoby, które były tamtego pamiętnego dnia z Rachel zaczynają ginąć. Na początek przyznam wielki plus za nierozwiązanie przeze mnie zagadki. Uważam się za thrillerowego Sherlocka Holmesa i prawie zawsze wiem kto i jak zabił 😃 Tutaj na to nie wpadłam i bawiłam się świetnie. Emocje towarzyszyły mi do samego końca, niemal do ostatniej strony, czytałam z zapartym tchem, a gdy się w końcu wszystkiego dowiedziałam, nie mogłam uwierzyć, że to prawda. Niesamowity klimat, intrygująca fabuła, napięcie od pierwszej do ostatniej strony, wiele zwrotów akcji, zaskoczeń, zagadek, tajemnic. Mnóstwo pytań, które zadajemy sobie wraz z główną bohaterką i tak samo, jak ona mamy totalny mętlik w głowie.

Niewinna gra nastolatków kończy się tragicznie, gdy siostra zabija brata. Dwadzieścia lat później zaczynają ginąć osoby, które brały udział w feralnej zabawie sprzed lat. Czym jest "Paranoja"? Thrillerem romantycznym z obszernym tłem obyczajowym, czyli tym, do czego przyzwyczaiła nas przez lata Lisa Jackson. Autorka ma niebywale lekki i przyjemny styl, masz wrażenie, że płyniesz przez treść. W powietrzu wisi romans, od początku wiadomo, że dwójka głównych bohaterów, mimo rozstania, nie potrafi o sobie zapomnieć. Dlaczego więc im nie wyszło? Może to wina nieprzepracowanej traumy z przeszłości, która daje o sobie znać w powracających wciąż koszmarach, za dnia zaś nęka wyrzutami sumienia. Rachel kochała brata, który zginął z jej ręki. Nie potrafię sobie wyobrazić ciężaru odpowiedzialności, który musi dźwigać. Nie pomaga też fakt, że mimo uniewinnia przez wymiar sprawiedliwości, uznawana jest za winną przez mieszkańców miasteczka. Oni już wydali na nią wyrok. Po dwudziestu latach od tych wydarzeń wokół Rachel zaczynają się dziać naprawdę dziwne i podejrzane rzeczy, ile z nich podyktowała napędzana strachem wyobraźnia? "Paranoja" to lekki thriller psychologiczny z wątkiem romantycznym, pozbawiony większego napięcia, czy szybkiej akcji. Ot, miłe czytadełko na jesienne wieczory.

Ktoś mnie chyba śledzi? Ktoś mnie obserwuje. Żwirek tak szeleści. Wiatr tak pogwizduje. Bać się już zaczynam. Niepokój narasta. Chyba komuś chodzi Bym na nowo zgasła. Jakie jeszcze życie Próby mi szykuje Paranoja rządzi Moje losy truje. Niektórzy uważają, że 20 lat temu Rachel Gaston popełniła zbrodnię i nie została za nią ukarana. Niewinna zabawa nastolatków przemienia się bowiem w tragedię. Ktoś podmienił naboje, Rachel strzeliła i okazało się, że trafiła w swojego przyrodniego brata, Luca. Kobieta do dziś nie może otrząsnąć się z tej traumy, a na samą myśl o zbliżającym się zjeździe szkolnym dostaje paraliżu. Gdy na jaw zaczynają wychodzić nowe fakty i zaczynają ginąć ludzie, uzmysławia sobie, że ma prawo się bać, a od przeszłości nie da się uciec. Czy Rachel dowie się co tak naprawdę wydarzyło się tamtej nocy, kiedy zginął Luck? Dowiecie się z tej niepokojącej i pełnej tajemnic książki, której zakończenie wbija w fotel. Mnie się ona bardzo podobała, zwłaszcza ten paranoidalny klimat. Autorka potrafiła mnie wciągnąć w swoją grę, by na koniec tak zamieszać pionkami, że cały mój plan dotyczący tego: kto, co, jak i dlaczego rozsypał się jak domek z kart. Jeśli więc lubicie zagadki i zaskakujące końcówki, ta książka jest dla Was. Ja polecam.

Paranoja jest idealną pozycją na jeden wieczór. Autorka utworzyła dla nas świat do którego weszłam z wielką werwą. Zagłębiłam się w poznawanie historii bohaterów, ich relacji rodzinnych, obaw, trosk i marzeń. Poznałam nie tylko ich największe pragnienia ale przede wszystkim koszmary z którymi mierzą się każdego dnia. Im więcej stron było za mną tym mocniej czułam się z nimi związana. Chciałam poznać w jaki sposób śmierć z przed dwudziestu lat, brata, przyjaciela, chłopaka mogła zmienić ich życie nie do poznania. Główna podejrzana, Rachel została oczyszczona z zarzutów, mimo to koszmary senne, paranoiczna obawa o bliskich nie pozwalają jej żyć spokojnie. Cały czas ogląda się za siebie doprowadzającym tym do wielu stresujących sytuacji. Morderstwo koleżanki, która zginęła w noc śmierci jej brata, dokładnie dwadzieścia lat później. Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie podejrzenia iż nie była ona przypadkowa. Przyznaję się, wciągnęła mnie ta książka. Czytając miałam wrażenie, ze wiem jak to się skończy. Rozwiązanie mogłoby być tak banalnie proste? Autorka zagrała mi na nosie i zrobiła to w wielkim stylu. Takiego zakończenia się nie spodziewałam. Dlatego jeśli szukacie dobrego thrillera na jesienne wieczory, znaleźliście właśnie idealny!

Dwadzieścia lat temu, w małym miasteczku Edgewater wydarzyło się coś, co do dzisiaj jest na językach ludzi. Reachel nigdy nie pogodziła się z tym, że jako nastolatka zabiła swojego przyrodniego brata. Koszmary senne, lęki, paranoja -  wszystko, co przez te dwadzieścia lat jej towarzyszyło. W rocznicę śmierci brata dostaje wiadomość, którą traktuje jak pomyłkę, ale kiedy dochodzą inne, dziwne i przeraźliwe wydarzenia, zaczyna się bać coraz bardziej o życie swoje i bliskich. Zjazd klasowy, artykuł w gazecie, wszystko z przeszłości zostaje "rozgrzebane". Nowe fakty, nowe przeraźliwe wydarzenia zbliżają ją do poznania prawdy. Czy faktycznie ta - wtedy dla nastolatków - fajna zabawa skończyła się śmiercią brata przez nią? --------- Pierwsze spotkanie z autorką i mogę stwierdzić, że całkiem udane. Co prawda pierwsze strony nie porywały jakoś bardzo. Wymagały ode mnie większego przyłożenia się, ale z każdą kartką, gdy akcja nabierała tempa, historia pochłaniała i odcinała od rzeczywistości. Prosty język, dużo emocji, wspomnień, brutalnych faktów i chora obsesja, to idealny wkład w dobrą książkę. Mogę wam jeszcze zdradzić, że akcja nie jest przewidywalna, a nawet mocno zaskakuje, nie raz rozwalając na kawałki moje przemyślenia.