Odrzucić wstyd (okładka  miękka, wyd. 04.2022)

Polecam

⭐RECENZJA⭐ "Odrzucić wstyd" autorstwa @emiliawitowska, to nie jakaś lekka i przyjemna lektura. To prawdziwa historia osoby, która mierzy się z depresją i pokazuje jak walczyć z nią, otwiera się na ten temat i chce pokazać ludziom, że można z nią żyć, ale potrzebne jest wsparcie rodziny, przyjaciół, specjalistów. Powiem Wam, moi Kochani, że zżyłam się z tą książką, jak i tą opisaną osobą. Ta powieść ma uświadamiać, ma poruszać i ma otwierać ludzi na depresję. Już w większości miast w Polsce depresja nie jest tematem tabu, ale niestety w małych miasteczkach, w małych wioskach, depresja to coś okropnego... Jeśli ktoś zmaga się z depresją, to znaczy, że jest inny, powalony, popaprany, chory psychicznie... Użyłabym jeszcze innych stwierdzeń, które ja słyszałam o osobach, które chorują na depresję i to od osób, które siedzą codziennie w kościele w pierwszej ławce i chodzą do komunii, ale nie chce używać wulgaryzmów... No cóż, są ludzie i ludziska... Mam nadzieję, że z dnia na dzień tacy zacofani ludzie będą uświadamiani przez te osoby, które patrzą na depresję, jak na każdą inną chorobę. Czy jak ktoś ma raka, to znaczy, że jest inny, gorszy, powalony? Nie! I tutaj jest dokładnie tak samo. Nie bójmy się mówić o depresji, nie bójmy się pomagać osobom, które się z nią zmagają, bądźmy otwarci na takie istoty ludzkie. Bo oni wcale nie są straszni, nie są dziwni, tylko czasem gubią się w tej chorobie i w taki, czy inny sposób próbują z niej wyjść. Zatrzymajcie się na chwilę i pomyślcie. Zachęcam do sięgnięcia po tę lekturę, może ona skłoni Was do refleksji i do poświęcenia troszkę czasu temu tematowi, jak osobie, która się zmaga z depresją. Powiedzcie mi, czy to tak wiele zapytać się: "Hej! Może chciałabyś/chciałbyś porozmawiać?", albo "Widzę, że coś się dzieje, jak będziesz chciała/chciał pogadać to pisz lub dzwoń". To niewiele, a może uratować drugiemu człowiekowi życie. Uwierzcie mi! Jeśli ktoś miałby ochotę, to zapraszam na mój post o tej chorobie i walce z nią do zdjęcia z uśmiechniętym Stitchem. Ja nauczyłam się mówić o tym, że walczę z depresją, nauczyłam się też tego, żeby nie przejmować się ludźmi, którzy komentują moje różne zachowania. Z każdym "dziwnym" zachowaniem walczę i raz wychodzi mi to lepiej, a raz gorzej, ale na pewno nie poddam się i nie dam satysfakcji tym ludziom, którzy uważają się za lepszych, za lepiej wykształconych, czy w ogóle "wyżej srają niż dupę mają". Bo jeśli nie wiecie, to depresja dopada i tego bogatego, i tego biednego, i tego wykształconego, i tego bez wykształcenia, i gwiazdę Hollywood, i zwykłego pracownika budowlanego, czy nawet nauczyciela. KAŻDEGO MOŻE TO SPOTKAĆ! NIE OSĄDZAJMY, TYLKO PYTAJMY, ROZMAWIAJMY, BĄDŹMY OTWARCI! Polecam Wam tę książkę z całego serca! 🥺 Współpraca z @wydawnictwo_novaeres 💚 🥺

Nie da się ukryć, że obecnie coraz więcej osób w różnym wieku spotyka się z problemami emocjonalnymi, niemożnością poradzenia sobie z nimi. To wszystko prowadzi do choroby, jaką jest depresja. A ta nie wybiera, nie patrzy na wiek, status materialny, czy sytuację życiową. Skrada się podstępnie, atakując w najmniej oczekiwanym momencie. Dzięki środkom farmakologicznym możliwe jest wyciszenie objawów, jednak nigdy nie wiemy, kiedy znów wróci. Emilia Witowska, autorka poradnika ,,Odrzucić wstyd" przeżyła to wszystko sama. Wie, jakie emocje jej towarzyszyły, jak płakała po kątach, nie potrafiła zmobilizować się, żeby z uśmiechem na ustach zajmować się małymi córeczkami. Dziś, po latach starań, terapii i leczenia, postanowiła podzielić się z innymi swoją historią. Depresja nie wybiera. Autorka wie, że reakcje najbliższych, otoczenia mogą być bardzo różne. Rzucanie hasłami ,,Dasz radę!", ,,Weź się do roboty" nic nie daje, ponieważ to nie zła wola chorego, że nie chce podjąć pożądanego działania, a jego organizmu, który nie chce współpracować. Emilia Witowska przywołuje dość szeroką bibliografię, na której także opierała się pisząc tę publikację. Na koniec znajduje się notatka z rozmowy z diagnostą psychologicznym. Katarzyna Grzesiuk-Kuszneruk opowiada o początkach depresji oraz o tym, jak ta choroba ewoluowała na przestrzeni lat. ,,Odrzucić wstyd" to nieco ponad 100-stronicowa publikacja, która pokazuje spojrzenie na chorobę, jaką jest depresja od strony osoby, która boryka się z nią na co dzień. Jest to lektura warta uwagi nie tylko dla tych, którzy sami na nią chorują, ale także wszystkich, którym brakuje empatii, którzy nie rozumieją, że to nie zły wybór pacjenta, ale zachowanie niejako narzucone mu odgórnie. Emilia Witowska pokazuje, że są różne reakcje, ale może dzięki jej książce społeczeństwo nieco inaczej spojrzy na depresję? Mam taką nadzieję.

„Uważam, że obecnie depresja również jest dla niektórych powodem do wstydu. Ogromy wpływ na to ma stygmatyzacja przez otoczenie. Istotne zatem jest uświadamianie ludzi w kwestii tej przypadłości”. Bardzo ale to naprawdę bardzo rzadko zdarza mi się zaznaczać fragmenty w książkach, uważam jednak, że ten właśnie powinien tu być, dlaczego ? Dlatego, że mówi dużo o tym jak wielu ludzi ma świadomości czym jest depresja i życie z nią. Autorka opisała dość szczegółowo to co dzieje się z człowiekiem, który doświadcza takiego stanu, tego co myśli i tego co myślą o nim inni. Książka nie bawi, nie trzyma w napięciu ale uczy prawidłowego myślenia, pokazuje że człowiek z depresją to nie osoba, która wstała z łóżka lewą nogą, to przede wszystkim człowiek, który potrzebuje pomocy, a nie zawsze potrafi lub chce o nią poprosić. Skutki braku takiej właśnie pomocy mogą być opłakane więc pamietajmy o tym żeby nie bagatelizować objawów, czy to u siebie czy u kogoś nam bliskiego, bo to może być jedno uratowane życie, o które zawsze warto walczyć. Absurdem byłoby napisanie, że książka mi się podobała, chyba sami rozumiecie ? Na pewno uświadomiła i pomogła wiele zrozumieć, jest trudna ale jest to pozycja , którą powinien przeczytać każdy.

Są książki, które mają poruszyć lub zaskoczyć. Są takie, które straszą, bawią, a przez inne się rumienimy. Bywają książki, które skłaniają do refleksji albo pobudzają nasze wspomnienia. Moim zdaniem ta książka powstała, żeby uświadamiać. Porusza delikatny temat depresji. Choroby, która dotyka miliony. Łapie w swoje sidła biednych i bogatych, ludzi sławnych i tych mocno anonimowych. Ludzi, którzy mają przyjemne i ułożone życie oraz tych na skraju bankructwa emocjonalnego. Ona nie wybiera lepszych lub gorszych. Dopada i tłamsi. Może dopaść mnie lub Ciebie. A może jest gdzieś w naszym najbliższym otoczeniu, a my jesteśmy na to ślepi? Dzięki tej książce zrozumiałam, jak ważne jest pytanie: " co u Ciebie słuchać? Potrzebujesz pomocy?". Niby banalne, a czasem wystarczy, żeby drugi człowiek się otworzył i dał się pokierować do specjalisty... W tej książce jest konkretna historia autorki, lecz zawiera w sobie pewne wytyczne, które mogą ułatwić innym rozpoznanie tej trudnej i ciężkiej choroby. Bądźmy czujni! Na siebie i bliskich ❤️

Depresja to nie jest już temat tabu. Nie powinien być. Wiele osób zetknęło się z depresją, a to prowadzi do prawdziwych nieszczęść i dramatów. Niestety też z nią miałam doczynienia, dlatego z chęcią sięgnęłam po książkę, mimo, że to mój zdecydowanie czarny mrok w życiu. IG: Czytomanka 👉Ta krótka książka pomaga w zrozumieniu, czym tak naprawdę jest depresja i jak wspierać tych, którzy się z nią zmagają. Objętościowo nie jest duża, ale zawiera wszystko co potrzebne, żeby się dowiedzieć jak sobie z tym mają radzić bliscy i jak wygląda od środka ta podstępna choroba. 👉Książka przyda się nie tylko osobom, które mają problem z depresją. Przyda się rodzinom i bliskim, bo depresja niestety nie jest chorobą tylko jednej osoby, ale dramatem całej rodziny, o czym mało się mówi....

W przeddzień grożącej światu epidemii depresji, Autorka przyczynia się do wzrostu świadomości na ten temat bardzo szczerze opowiadając o swojej chorobie i drodze do zdrowia, Warto przeczytać każdą stronę.