Naucz mnie kochać (okładka  miękka, wyd. 04.2022)

"Naucz mnie kochać" to historia, której byłam niezwykle ciekawa od momentu zobaczenia jej zapowiedzi. Do tego sporo osób ją polecało i mimo, że czasami boję się takich książek, bo bywa tak, że wszyscy są na tak, a mnie znów coś nie pasuje to w tym wypadku zaryzykowałam i naprawdę się opłaciło. Świetny pomysł na historię, a i jego wykonanie również na wysokim poziomie. Początkowo, gdy zaczęłam czytać książkę bardzo irytowała mnie główna bohaterka. Myślę, że nie tylko ja tak miałam. Z czasem jednak zaczęłam ją lepiej poznawać i przez to inaczej postrzegać. Rozumiałam ją, choć momentami wciąż miałam ochotę nią potrząsnąć. Jednak z każdą kolejną stroną Marina coraz bardziej mnie zaskakiwała i plusowała. Gaёl natomiast od początku mi się spodobał. Tajemniczy, interesujący, taki ciepły, zabawny i troskliwy facet. Tych dwoje dzieli naprawdę wiele. Jednak często nie mamy wpływu na to jak bardzo zainteresuje nas druga osoba i jak ciężko będzie wyrzucić ją z głowy. "Naucz mnie kochać" to niezwykle emocjonalna, zaskakująca, pochłaniająca historia z interesującą fabułą i dwójką charakternych bohaterów, którzy ani przez chwilę nie pozwalają nam się nudzić. Lektura o dokonywaniu wyborów, podejmowaniu ryzyka, walce z własnymi słabościami. Historia, która pokazuje jak ważne jest wsparcie i pomoc najbliższych. Jak mimo wielu różnic dwójka bohaterów jest w stanie zawalczyć o siebie i wspólne szczęście. Jak trudno pogodzić się z przeszłością i ruszyć dalej. Jak bardzo może nas rozczarować najbliższa nam osoba. Książka, która bawi, wzrusza i zaskakuje. Świetnie spędziłam czas z tą historią. Bardzo polecam!

Genialna, wzruszająca, dawno nie czytałam czegoś tak poruszającego

"Czasem trzeba poczuć, czym jest zło,by odnaleźć dobro w jego najczystszej postaci. Czasem musisz doświadczyć nienawiści, by zrozumieć, czym jest prawdziwa miłość." "Miłość nie pyta o to, kto ma jaką historię, skąd pochodzi, jaki ma kolor skóry czy nawet jakiej jest płci. Miłość to miłość. I jak się pojawi, to wszystko inne traci znaczenie." Gaël Selemani spełnił swoje największe marzenie- został piłkarzem. Jego kariera rozwinęła się w bardzo szybkiem tempie, a na koncie mężczyzny widnieje spora suma pieniędzy, o której inni mogą tylko pomarzyć. Zdobył wszystkie prestiżowe nagrody w futbolowym świecie, dzięki czemu jest obiektem westchnień wielu kobiet. Ale zanim to wszystko osiągnął, przeszedł przez prawdziwe piekło uciekając na jednej z imigranckich łodzi,aby dotrzeć do Włoch. To były okropne lata pełne bólu, cierpienia i wielkiej niepewności. Marina de Angelis pochodzi z bogatej i wpływowej rodziny. Jej życie to nieustanne imprezy, wykwintne kolacje, czerwone dywany, drogie ciuchy i codzienne wakacje. Dba o swój wizerunek oraz o to, aby było o niej głośno. Wywołuje coraz to nowsze skandale na swój temat, aby tylko znaleźć się na pierwszych stronach gazet. Robi to bez skrupułów, czasami nawet kosztem innych. Zawsze dostaje to, czego chce. A teraz chce właśnie jego- Gaëla. Problem w tym, że czarnoskóry mężczyzna jest odporny na jej wdzięki i nie zamierza bawić się w jej grę. Kobieta nie zamierza odpuścić, zamierza zrealizować swój plan, nawet jeśli będzie musiała użyć szantażu. W końcu taka już jest, po trupach do celu. Do czego ich to zaprowadzi? Czy będzie to tylko wyrachowana umowa, aby zabłysnąć przed kamerami, czy może jednak coś więcej? Jaka to była cudowna historia! O szczerej i wyjątkowej miłości- do samego siebie i do drugiej osoby. O przyjaźni- tej prawdziwej oraz o tej, która nie przetrwała próby czasu. O szacunku do drugiego człowieka, niezważając na jego kolor skóry,zawód, pochodzenie czy zgromadzone środki na koncie. O tym, jakie wartości są w życiu ważne. Tych bohaterów różni dosłownie wszystko, są z dwóch różnych światów. Marina jest strasznie wkurzająca na początku! Traktuje Gaëla jako swoje kolejne wyzwanie, tylko po to, aby zabłysnąć w blasku fleszy. Nie liczy się ze zdaniem innych, ona chce i koniec, tak ma być. Zachowuje się jak rozkapryszona księżniczka, która chce dostać lizaka i go sobie po prostu bierze. Gaël pomimo swojej sławy stara się uciekać w cień. Nie chce rozgłosu i chroni swoją prywatność. Chce normalnie żyć, robić to co kocha i spełniać marzenia. To, co spotkało Gaëla chwyta za serce! Matko, nawet nie potrafię sobie tego wyobrazić..🥺 Jak ja mu współczułam😭 Mimo tego,co go spotkało być cudownym i wartościowym mężczyzną. Potrafił cieszyć się z małych rzeczy, doceniał to, co ma, potrafił bezinteresownie pomagać innym. Miał swoje zasady i wartości w życiu. Traktował ludzi na równi, i to właśnie on jako jedyny dostrzegł w Marinie to, czego nie widziała jej rodzina i znajomi. Podobało mi się to, że każdy rozdział zaczynał się fragmentem wywiadu Gaëla, dzięki temu poznawaliśmy szczegóło jego historię 😭😭🤧 Było mi żal Mariny, zachowywała się tak jak się zachowywała, taki świat otaczał ją od dziecka, to była jej codzienność. Dopóki nie poznała sławnego piłkarza, nie zaznała miłości. A dzięki Gaëlowi dostrzegła o wiele więcej. Przy tym mężczyźnie w końcu mogła być sobą, spojrzała na siebie oczami Gaëla. Zrozumiała co jest w życiu ważne, zrozumiała swoje dotychczasowe zachowanie, zaczęła więcej rzeczy doceniać, inaczej patrzeć na ludzi oraz inaczej ich traktować. Nauczyła się kochać. Bardzo podobała mi się jej przemiana. "Ty mi pokazałeś, kim mogę być i kim chcę być". Gosiu, gratuluję Ci napisania tej cudownej historii. Dla mnie to była kolejna świetna podróż, do której mnie zabrałaś. I chyba nie pozostaje mi nic innego, jak przyzwyczaić się, że trzymasz nas w niepewności co do losów bohatetów do ostatniej strony epilogu🤭 Twoje książki biorę w ciemno!! 😘😘

"Miłość nie pyta o to, kto ma jaką historię, skąd pochodzi, jaki ma kolor skóry czy nawet jakiej jest płci. Miłość to miłość. I jak się pojawi, to wszytko inne traci znaczenie". Tytuł: Naucz mnie kochać Autor: @m.b_morgan Wydawnictwo: @wydawnictwo_amare Jak tylko ta książka pojawiła się na bookstagramie coś mnie do niej pchało i musiałam ją przeczytać. Dodatkowo nie czytałam wcześniej opinii innych osób żeby nie spoilerować sobie fabuły. Wystarczył mi krótki opis by się w niej zakochać... Ale ok powoli.... Główną bohaterką jest Marina de Angelis bogata, rozpieszczona do granic możliwości dziewczyna która uwielbia imprezy, pławić się w luksusach i wywoływać skandale gdzie była i gwiazda i ich prowodyrem. Wyznaje zasadę: nie ważne jak o tobie mówią ale ważne że mówią!!! W takim przekonaniu została wychowana. Prasa okrzyknęła ją ,,księżniczką Mediolanu" co bardzo jej schlebiało. Jest pewna siebie, wyniosła ale mega seksowna co wykorzystuje tak by zdobywać wszystko czego zapragnie... A teraz pragnie zdobyć... Jego. On... Gael Selemani ciemnoskóry przystojniak, który uciekł przed wojną w Afryce, po wielu trudach i tragedii jaka go spotkała trafia do Włoch. Tam dostaje szanse by spełnić swoje marzenie. Osiąga sukces jako piłkarz i staje się gwiazda tamtejszego klubu Juventus. Nie chce sławy, blichtru, rozgłosu i stroni od hucznych imprez. Zupełne przeciwieństwo Mariny. Te dwa światy spotykają się na gali gdzie Goel odbiera nagrodę dla najlepszego piłkarza. Marina postanawia zemścić się na swoim byłym chłopaku, również piłkarzu i szuka "ofiary" by utrzeć mu nosa, wybór pada na Gaela. Jednak nasz bohater staje się odporny na jej zaloty i czary, odrzuca jej propozycje wspólnego spędzania czasu co niezmiernie denerwuje "księżniczkę" Ale ona nie daje za wygrana i jest zdolna posunąć się nawet do szantażu by zdobyć to czego chce. Gael postawiony pod ściana zgadza się by przez miesiąc udawali parę.... Co z tego wyniknie?Historia dwójki młodych ludzi nie jest ckliwa, ani lekka choć czasami ich zachowania sprawiały że śmiałam się w głos. Zderzenie dwóch różnych i tak odległych światów , można powiedzieć że bogactwo i bieda, mądrość i głupota to właśnie takie połączenie znajdziecie w tej relacj☺ Na początku okropnie mnie wkurzała Marina, mialam ochotę jej przywalić i to nie raz... Nie lubię takich pysznych ludzi którzy uważają się za pępek świata. Nic oprócz tego co ona chciała się nie liczyło. A on ze stoickim spokojem sprawiał że nasza bohaterka rozkwita.... Bardzo polubiłam styl autorki, jest lekki i łatwy w odbiorze choć porusza ona dość trudny temat emigracji i tego z czym wiąże się ten desperacki krok. Przez całą opowieść po prostu się płynie. Starałam się czytać wieczorami, kiedy miałam ciszę i spokój by móc wkroczyć do świata Mariny i Gaela i oddać się ich relacji. Choć miedzy nimi mega iskrzyło to sposób w jaki autorka budowała napięcie bardzo mi się podobało. Powoli odkrywali że to co ich łączy to nie tylko głupia umowa ale całkiem poważne uczucie.A sposób w jaki został opisany Zanzibar, do dziś mam przed oczami ten przepiękny opis białych plaż i nieziemsko niebieskiego oceanu z zielenią bijącą po oczach... To była jedna z lepszych książek jakie do tej pory przeczytałam. Opowiada o cierpieniu, stracie, o nadziei ale także o tym by nie poddawać się oraz dąrzyć do celu i marzyć o lepszym jutrze. Jestem pewna że ta historia zostanie na długo w mojej pamięci. Książka po prostu musi się znaleźć w waszej kolekcji, bo obok tak fantastycznej historii nie możecie przejść obojętnie. Ja z każdą przewracaną kartką bałam się końca..tak bardzo chciałam żeby ta historia trwała ale i chciałam znać finał...Znacie to? Macie takie książki które zrobiły z was emocjonalną miazgę? Dziękuję wydawnictwu @wydawnictwo_amare za egzemplarz do recenzji. Ogromnie was zachęcam byście sięgnęli po tą wspaniała historię i nie obawiajcie się ilości stron bo jak zaczniecie to w krótkim czasie pokonacie tego grubaska ❤️

Gaël Selemani doświadczył piekła za życia. Przebył bardzo długą drogę, by z Burundi trafić do Włoch. To właśnie tu oddaje się swojej pasji, jaką jest piłka nożna. Uzdolniony, młody, czarnoskóry mężczyzna osiąga sukcesy i zdobywa tytuł Piłkarza Roku. To właśnie na gali wręczenia nagród zostaje zauważony przez Księżniczkę Mediolanu. Marina de Angelis jest córką biznesmena. Jej życie obraca się wokół imprez, używek i czerpania garściami z bogactwa ojca. Manipulatorka i skandalistka. O niej zawsze musi być głośno i zawsze zdobywa to, co chce. I kiedy jej wzrok pada na Gaëla, postanawia wykorzystać szansę. Problem w tym, że mężczyzna zdaje się być odporny na jej wdzięki. Postanawia więc sięgnąć głębiej i zdobywa informacje, które pozwalają jej ma zawarcie umowy z piłkarzem. Jaka jest przeszłość mężczyzny? Dlaczego nie korzysta garściami z luksusów? Co odkryje Marina? Czy jest szansa na to, że ta znajomość przy okazji zmieni kobietę i jej podejście do życia? Kto i kogo ma nauczyć miłości? Czy jest szansa na happy end? "Celebrytę", będący debiutem autorki, oceniłam bardzo wysoko. Spodobał mi się zarówno pomysł na historię, jak i samo wykonanie. A przede wszystkim przemówił do mnie styl i naturalność. Dlatego właśnie bez wahania sięgnęłam po kolejną powieść autorki. Powiem szczerze, że moje wyobrażenia odnośnie tej historii były zupełnie inne. Spodziewałam się raczej ognistego romansu i jakiś lekkich perturbacji. A tak nie było. W żadnym razie nie byłam gotowa na to, co autorka nam podała. Zostałam wbita w fotel. Szczękę zbierałam z podłogi. Moje serce pękło a oczy zostały zalane łzami utrudniając mi czytanie. Ogromnie ciężko było mi się pozbierać. To niezwykle emocjonalna powieść. Przejmująca i bardzo realna. Zostałam wciągnięta, przemielone i wypluta. To nie jest lekka lektura, choć może taka się z początku wydawać, bowiem życie głównej bohaterki może dawać złudzenie dobrej zabawy i być godne pozazdroszczenia. W miarę przekręcania kolejnych kartek atmosfera się zmieniała, gęstniała i możemy doświadczyć czegoś, co wstrząsnie dogłębnie. Autorka zderzyła ze sobą światy. Świat ubóstwa ale i radości z drobnostek, kontra pełen luksus, blichtr i sława. Nie zostały te zagadnienia tylko z grubsza wymienione. Wręcz przeciwnie - każde z nich zostało dogłębnie przeanalizowane i pokazane z niezwykłą realnością. Byłam pod ogromnym wrażeniem. Niezwykle plastyczne opisy zdecydowanie pobudziły moją wyobraźnię, choć i tak nie jestem sobie w stanie wyobrazić życia w Zanzibarze, takim jakim jest z dala od miast i będącego poza zasięgiem turystów. Natomiast jeśli chodzi o życie z paparazzi jako nieodłącznym elementem codzienności, autorka pokazała jak wiele jest w stanie poświęcić człowiek, by o nim mówiono. Gdzie zaciera się ta cienka granica między prawdą a kłamstwem. Pełna kontrola i manipulacja. Fałsz i obłuda rządzą. Przede wszystkim liczy się stan konta. Brak empatii, brak zrozumienia, brak poszanowania prywatności. To bardzo piękna bańka, tyle że z ogromnie brzydkim środkiem. Dlatego też z początku ogromnie drażniła mnie główna bohaterka. Co rusz łapałam się za głowę. Jak mogła się tak zachowywać? Za to Gaël już na starcie zyskał moją sympatię mimo tej dawki niepewności i skrytości. Lektura totalnie przewrotna. Nieprzewidywalna do ostatniego rozdziału. Budzącą zarówno grozę, jak i dodająca otuchy. Przepełniona emocjami. Wprowadzająca w konsternację. Wyczerpująca. Pozostająca w sercu i umyśle na długo po przeczytaniu. Nie wszystko złoto co się świeci. Zobaczcie sami co los zgotował bohaterom. Przekonajcie co się wydarzy i w jakim kierunku pójdzie ta wyjątkowa znajomość. Dajcie się porwać tej pasjonującej lekturze. Nie będziecie żałować. Polecam. Współpraca: Wydawnictwo AMARE

Dzięki wydawnictwu Amare rok temu miałam przyjemność zapoznać się z debiutem M. B. Morgan “Celebryta”, już wtedy wiedziałam, że autorka wpisała się idealnie w moje gusta i z chwilą, gdy tylko wyda kolejną książkę, ja sięgnę po nią. 27 kwietnia premierę miała jej kolejna książka “Naucz mnie kochać”, która wzbudziła we mnie wiele emocji. Lubię sięgać po komedie erotyczne, lecz to właśnie romanse były zawsze moi numerem 1 wśród książek obyczajowych, jeśli sami szukacie niebanalnego romansu to jest to książka dla was idealna. Większość tego typu powieści opiera się o nieskazitelnych, bogatych mężczyznach i przepięknych kobietach, lecz autorka dodała do tej historii kilka szczegółów, które tworzą książkę ciekawą od której nie idzie się oderwać. Przemiana głównej bohaterki napełniła moje serce nadzieją, że na świecie może znaleźć się jeszcze ktoś kto dla miłości potrafi się zmienić. To właśnie ta przemiana i powolne otwieranie się na miłość są głównym aspektem tej historii, który przekonał mnie. “Ktoś, kto nigdy nie zaznał prawdziwej nędzy, bólu, głodu i rozpaczy, tak naprawdę nie zna znaczenia tych słów.” Gaёl Selemani to imigrant z małej wioski w Afryce, przeszedł przez prawdziwe piekło by w końcu spełnić swoje marzenie. Gaёl marzył nie tylko o graniu w piłkę, lecz również o poczuciu bezpieczeństwa. To właśnie we Włoszech odnajduje to co poszukiwał, otrzymał od losu nie tylko sporą dawkę szczęścia, lecz również otrzymał więcej niż oczekiwał. W końcu może grać w piłkę nożną, do tego jest w tym tak dobry, że zostaje zawodowym i rozchwytywanym przez największe kluby piłkarskie piłkarzem. Marina de Angelis to młoda rozpieszczona córunia tatunia, dziewczyna nie musiała nigdy przepracować choćby jednego dnia, pieniądze ojca może wydawać w każdej ilości a sama twierdzi, że jej się nie odmawia. W chwili, gdy w oko wpada jej niedostępny Gaёl obiera sobie go za cel i nie potrafi odpuścić mu, nawet wtedy, gdy zostaje brutalnie odtrącona, co nigdy nie przydarzyło się pięknej córce włoskiego biznesmena i polityka. “Media gonią tylko za sensacją. Mają gdzieś prawdę, tak naprawdę całkowicie ignorując to, jak krzywdzą tych wszystkich ludzi.” Zderzenie dwóch światów w jednej historii wydaje się dość oklepanym tematem, lecz muszę przyznać, że większość książek opisywało historię odwrotną. To ona była biedna a bogaty i wpływowy mężczyzna robił wszystko by zdobyć tą niedostępno. W “Naucz mnie kochać” otrzymujemy historię zgoła odwrotną. Właśnie ten kontrast między dwójką głównych bohaterów tak mnie zachwycił, lecz muszę przyznać, że również pióro autorki jest bardzo przyjemne. Z każdą przerzuconą stroną czuć, że autorka wie o czym pisze. Opisy miejsc, win czy potraw są na tyle dokładne i kuszące, że zachęcają nie tylko do odwiedzenia miejsc z tej książki, ale również spróbowania potraw o których pisze. Takie same odczucia miałam przy lekturze debiutanckiej powieści autorki. Bohaterowie, których stworzyła autorka mają odmienne charaktery, lecz w chwili, w której znajdują się blisko siebie dopełniają się idealnie. Ich sprzeczki na początku są niezłym smaczkiem a sceny erotyczne, które się rzadko zdarzają, są opisane ze smakiem i na pewno nie można odczuć, że dominują historią. Nie jestem pewna czy jest jeszcze ktoś, kto nie wie, że wylewam praktycznie na każdej książce łzy, jestem bardzo uczuciowa a przy lekturze tej książki bardzo często nie tylko uroniłam łezkę czy dwie, lecz zdarzyło mi się chlipać i odganiać łzy, by cokolwiek widzieć. Jeśli ufacie moim odczuciom to polecam bardzo “Naucz mnie kochać” M. B. Morgan. “A ty mi wyskakujesz z tekstem, że jest czarne i białe?! Nie! To nieprawda! Jest mnóstwo odcieni szarości!”

„[…] wtedy nikt jeszcze nie pomyślał, że z tego mogłoby wyjść coś poważnego, „że przecież to zupełnie dwa różne światy”. Tak było. Dobrze o tym wiedziałam. Ale z jakiegoś powodu te dwa światy się spotkały i nastąpił nie pierwszy zresztą w historii ludzkości wielki wybuch.” Pochodzili z dwóch różnych światów. On uchodźca. Ona księżniczka Mediolanu. On do wszystkiego doszedł ciężką pracą, a w przeszłości los wcale go nie oszczędzał ciągle zadając ból i zabierając mu ukochane osoby. Ona wszystko dostawała podane na złotej tacy i nie musiała się niczym martwić. Żyła w blaku fleszy i luksusie, ale bez miłości. Czy gdy ich drogi się przetną, zyskają coś dzięki tej znajomości? Może zaznają miłości. Marina nie znała innego życia jak to w luksusie. Grała w grę którą nauczyli ją rodzice i robiła to czego od niej oczekiwali. Była mistrzynią intryg i uważała, że nikt z nią nie powinien zadzierać. Tylko ile można żyć w fałszywym świecie bez grama uczuć? Pragnęła czegoś innego, ale nie do końca zdawała siebie z tego sprawy. Póki na jej drodze nie stanął Gaël. To on odmienił jej życie. Otworzył oczy. Pokazał jej prawdziwy świat i życie, a co najważniejsze nauczył ją czuć i kochać. Mimo, że to ona zamierzała odegrać się na nim. Umowa jaką zawarli sprawiła, że kobieta znalazła cel i całkowicie przewartościowała swoje życie. Postanowiła wykorzystać to kim była, by pomagać potrzebującym. „Yin i yang! Nie pamiętasz? W dobrym zawsze jest odrobina zła, a w złym odrobina dobra!” Tytuł tej książki nie jest przypadkowy „Naucz mnie kochać” to prawdziwy emocjonalny rollercoaster, romans który porusza trudne tematy ale i daje nadzieję że każda historia może mieć szczęśliwe zakończenie. Pokazująca dwa światy i dwa różne sposoby życia. Bohaterowie są właśnie jak yin i yang. Całkowicie różnią się od siebie, ale również doskonale uzupełniają się, ucząc siebie nawzajem nowych doświadczeń. Zaczyna między nimi rodzic się uczucie i pożądanie. Tylko czy uda im się pokonać wszystkie przeszkody, by być szczęśliwymi? Wywiad przeplatany wspomnieniami ich znajomości. B.M. Morgan swoim debiutem podbiła moje serce, ale teraz kochana rozłożyłaś mnie na łopatki. Szczerze przeciągałam czytanie tej historii w nieskończoność, bo nie chciałam żeby się skończyła. Raz byłam zła i miałam ochotę potrząsnąć Mariną, by za chwilę mieć łzy w oczach i płakać razem z nią. Postać Gaëla jest niesamowicie wykreowana, prawdziwa. Poznając jego losy pękało mi serce z bólu, ale mimo tego potrafił spełnić swoje marzenia i cieszyć się życiem, pomagać innym. Drobne gesty mają w sobie największą moc i dają większą radość niż najdroższe prezenty. Piękna historia poruszająca trudne tematy uchodźców, rasizmu, walki o przetrwanie, ale i tego że nawet życie na świeczniku ma swoje złe strony, a prawdziwych przyjaciół poznaje się w najcięższych chwilach. Pokazująca, że prawdziwa miłość nie patrzy na status społeczne, płeć, wiek ani tym bardziej kolor skóry. Gdy znajdzie się odpowiednią osobę która wnosi do naszego życia światło, wyciąga z nas to co najlepsze i widzi w nas dobro to trzeba o nią walczyć. Bardzo gorąco wam ją polecam. Skradnie wasze serce i zakochacie się w niej tak jak ja.

Życie Mariny de Angelis to ciągła zabawa, drogie ciuchy, wspaniałe przyjęcia, bycie na pierwszych stronach gazet. Sama o sobie mówi w trzeciej osobie, wychodzi z założenia, że nie ważne co piszą, ważne, aby pisali. Do tej pory nikt nie odmówił jej spotkania, każdy chciał, choć na chwilę być z nią. Młoda kobieta nie ma skrupułów bawić się innymi, wywoływać kolejne skandale, aby ciągle być na topie. Na pewnym przyjęciu zwraca uwagę na Gaёla, czarnoskórego piłkarza, który otrzymuje prestiżową nagrodę, co zaskakuje wiele. Marina na już plany co do niego, a kiedy ten jej odmawia, jest bardzo zaskoczona. Jeszcze bardziej rano, kiedy okazuje się, że to on ją uratował, zabrał naćpaną do hotelu, nie tylko nie wykorzystał sytuacji, a wręcz przeciwnie, zaopiekował się nią. Kobieta postanawia dowiedzieć się o nim więcej, a kiedy zdobywa „haki”, przedstawia propozycję nie do odrzucenia. W zamian za milczenie o tym, skąd pochodzi i co przeżył, zanim stał się piłkarzem, chce, aby przez miesiąc udawał jej partnera. To ma zapewnić jej pierwsze strony w gazetach, a także mocno zdenerwować rodziców. Gaёl nie widząc wyjścia, zgadza się, tylko wtedy żadne z nich nie wie, jak wiele zmieni ta umowa w ich życiu. Co takiego się stanie? Czy Marina osiągnie, to co sobie zaplanowała? Jak Gaёl się w tym wszystkim odnajdzie? Co takiego przeżył mężczyzna, że nie chce, aby wyszło na jaw? Jaka jest jego przeszłość? Co ukrywa? Ta książka to emocjonalna bomba i to dosłownie. Nie dało się jej przeczytać na luzie, bez emocji. Złość, a wręcz wściekłość, smutek, łzy, radość-to tylko nieliczne emocje, które towarzyszyły mi podczas czytania. To historia o bogactwie, sztucznemu stwarzaniu sensacji, fałszywych przyjaźniach, ostrych zabawach, samotności, biedzie, ucieczce, bólu, stracie, odwadze, miłości. To, co autorka zmieściła na tych 452 stronach, jest mocno szokujące. To jedna z tych książek, o której nie zapomina się chwilę po przeczytaniu, która zmusza nas do wielu przemyśleń. Czytamy ją z dwóch perspektyw. Podczas pewnego wywiadu gdzie poznajemy przeszłość Gaёla oraz całą znajomość Gaёla, oraz Mariny. Mnie takie rozwiązanie zdecydowanie się podobało, pozwoliło wiele zrozumieć. Bohaterowie świetnie wykreowani, wywołujący wiele emocji w czytelniku. Marina to bohaterka, którą większość książki nie lubiłam. Egoistyczna bogaczka myśląca tylko o sobie, nielicząca się z nikim. Swoim zachowaniem mocno mnie drażniła, niejednokrotnie miałam ochotę nią mocno potrząsnąć. Na szczęście później pokazała swoją inną twarz, zaczęła się zmieniać, dostrzegać innych. Gaёl to mężczyzna, którego bardzo polubiłam, któremu mocno kibicowałam, chociaż było kilka momentów, że byłam na niego wściekła. To bohater z traumatyczną przeszłością, z którą nie do końca sobie poradził. Jest mężczyzną odpowiedzialny, dobrym, uczynnym, a przy tym seksownym, dowcipnym, opiekuńczym. „Naucz mnie kochać” to niebanalna historia wywołująca wiele emocji. Mnie zachwyciła i z wielką przyjemnością polecam. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

,,Naucz mnie kochać" autorstwa M.B. Morgan, to piękna powieść nie tylko o miłości. Jest to książka na którą się nie tylko czeka, lecz czyta z zapartym tchem. Historia dwójki głównych bohaterów Gaela Selemaniego i Mariny de Angelis wywarła na mnie ogromne wrażenie. Autorka książki w sposób niezwykły stworzyła nietypowy romans, nieoczywisty. Akcja całej powieści toczy się bardzo dynamicznie i jest bardzo emocjonalnie nacechowana. Sama główna bohaterka budziła z początku czytania tej powieści skrajne emocje. Była ona rozpieszczona, miała wszystko i niczego nie doceniała. Do wszystkiego, co chciała osiągnąć stosowała szantaż, gdy ktoś jej czegoś odmówił słowo zemsta stawało się czymś naturalnym. Mówiła o sobie często w trzeciej osobie. Natomiast drugi z głównych bohaterów Gael Selemani jest jej całkowitym przeciwieństwem i to nie tylko i wyłącznie pod względem cech zewnętrznych. Jego losy są trudne, kształcące w sposób brutalny, pełne bólu, cierpienia, lęku. Jednak pomimo to w głównym bohaterze nie ma złości i gniewu, jest żal. Potrafi doceniać co ma, cieszyć się tym, dąży do spełniania własnych marzeń. Wydaje się, że losy tej dwójki się nie połączą bądź, że będzie to typ cukierkowego love story. Nic z tych rzeczy! Pani M.B. Morgan fantastycznie prowadzi narrację bohaterów, jak i akcję powieści. Nie raz zdarzyło mi się przy niej śmiać bądź wzruszyć. Porusza ważne problemy dziejące się na świecie. Ukazuje świat z punktu widzenia uchodźcy, który przeszedł przez ogromne piekło, by znaleźć się tam gdzie jest. Nasza bohaterka nie obcuje w uczuciach natomiast, przy nim zmienia się jej punt widzenia. Wszystko jest dla niej nowe i obce. Nie przez wszystkich akceptowane są decyzje przez nią podejmowane, co też daje jej trudną szkołę życia w jej świecie. Przekonuje się na własnej skórze, co w życiu jest najważniejsze, co sprawia radość i czym jest prawdziwa miłość i uczucia jakie nią rządzą. To opowieść o dwóch różnych światach biancoceri (biało-czarnych) barwach, o dążeniu do realizacji marzeń, niesienia pomocy innym, przemianie, zrozumieniu, głębszych uczuciach. Miłość nie pyta o to, kto ma jaką historię, skąd pochodzi, jaki ma kolor skóry czy nawet jakiej jest płci. Miłość to miłość. I jak się pojawi, to wszystko inne traci znaczenie. Książka M.B.Morgan to pozycja literacka, widocznie dojrzała, przemyślana co do każdego szczegółu. Bohaterzy wykreowani w powieści są zjawisko w każdym szczególe. Dynamiczne poprowadzenie fabuły, nacechowanie narracyjne, pełna akcja, trudne doświadczenia bohatera sprawiają, że czytelnik staje się ważny, przeżywa wszystko z każdą stroną coraz intensywniej. To historia, w która czytelnika pochłania od początku, do ostatniego zdania zapisanego na stronie. To zdecydowanie najlepsza powieść romantyczna, jaką przeczytałam w tym roku. Gratuluję autorce wyczucia, wykreowania postaci, jak i tła tej powieści.

„Miałam wrażenie, jakbym codziennie odrabiała jakąś lekcję. Lekcję samej siebie.”. „Ale czy mogłabym w ogóle kogoś pokochać? Tak zwyczajnie, bezinteresownie? Czy potrafiłabym komuś zaufać? Kogoś wspierać? Nie ranić?”. Marina de Angeli szyje w luksusach. Tak została wychowana i tak jej dobrze. Bogaty tatuś dba o to, aby nic jej nie zabrakło, a jej życie na świeczniku jej bardzo pasuje. Jest znana, podziwiana i lubiana. Najlepiej się czuje w blasku fleszu. Na gali poznaje Gaёl Selemani ciemnoskórego piłkarza, który zdobył nagrodę. Marina udowodni Cristinie, że on będzie jej, ale jeszcze nie zdaje sobie sprawy z tego, jak wiele się zmieni. Jeśli czytaliście książkę autorki Celebryta, to tym razem napisała dla nas coś całkowicie innego, ale oczywiście równie świetnego. Nie będę się rozpisywać, bo zbyt wiele musiałabym zdradzić, a nie chcę wam psuć przyjemności czytania. Książka jest napisana świetnie. Cała książka opiera się na ciężkich przeżyciach Gaёla, ale również na życiu Mariny, które jednak wcale nie jest takie, jakie ona by chciała, aby było. To wywiad z osobą, która musiała uciekać. Uchodźcca, który nie mógł znaleźć swojego miejsca na Ziemi, po drodze, przeżywając straszne rzeczy. Jeśli chodzi o kreacje bohaterów, to Marine kilkukrotnie chciałam walnąć w głowę i powiedzieć jej, żeby się opamiętała, że zasługuje na coś lepszego. Później polubiłam ją bardzo i zostanie w mojej głowie na długi czas. Postać Gaёla jest tak niesamowicie dokładnie przedstawiona, że czułam się, jakbym go znała od lat i razem z nim przeżywała te straszne czasy. Przemiana Mariny jest niesamowita. Z zakochanej w sobie dziewczyny stała się kobietą, która jednak coś potrafi sama. Która jednak jest w stanie pokazać wszystkim, że prawdziwa Marina to całkiem ktoś inny. W końcu dopuszcza do siebie uczucia. Oczywiście nie byłaby sobą, gdyby nie miała planu, oczywiście, że miała, a takiego planu Gaёl się nie spodziewał – potrafi kobieta pokazać pazurki, nie ma co ukrywać. Ta powieść jest bolesna wzruszająca, ale przy tym niesamowicie piękna. Pokazuje jak wiele ucieka nam przez palce, kiedy chcemy upodobać się komuś, a przy okazji tracić samego siebie. Nasza bohaterka zrozumie jak wiele błędów popełniła, ale czy na pewno to pomoże? Czy jej przemiana zrobi wrażenie na Gaёlu? Czy tyle wystarczy, aby być szczęśliwym? Czy czarno-biała para ma szansę na spokojne życie? Czytałam ją z zapartym tchem, wiedziałam, że się nie zawiodę, ale nie wiedziałam, że autorka napisze coś tak fajnego, realnego i życiowego. Dziękuję Ci za tę powieść, mam nadzieję, że wielu czytelników da się przekonać, bo dawno nie czytałam nic tak wciągającego.