Miłość w żagle (okładka  miękka, wyd. 01.2021)

W tej części jest mowa o depresji. Autorka opisuje jej stan na przykładzie bohaterki. Na szczęście dzięki pomocy swoich bliskich i przyjaciół wychodzi na prostą drogę

Byliście kiedykolwiek na Mazurach? Ja jeszcze nigdy, choć coś ciągnie mnie, aby zapoznać się z tą nieodkrytą dla mnie krainą. Po przeczytaniu najnowszej książki Miłość w żagle to uczucie jest jeszcze silniejsze. Miłość w żagle to czwarty tom serii, a więc zostałam rzucona od razu na głęboką wodę. Byłam ciekawa czy nieznajomość poprzednich tomów w czymś mi przeszkodzi. Na szczęście tak się nie stało. Seria opowiada o trzech przyjaciółkach - Gabi, Ewie i Alinie. Tym razem szerzej śledzimy perypetie Aliny, która niby ma uporządkowane życie, ukochanego synka, cudownego mężczyznę obok siebie, mieszka w rajskiej krainie, a jednak czuje, że coś jest nie tak. Tutaj płynnie przechodzimy do największej zalety tej powieści - pod pozorem lekkiej historii porusza ważne problemy, które mogą dotknąć każdego z nas. Oczywiście, autorka przeniosła mnie do pięknego miejsca, gdzie w dalszym ciągu króluje natura, do śpiewających ptaków i szumów drzew, ale czasami człowiek obojętnieje na to wszystko, przestaje to dostrzegać. Ma wrażenie, że obok niego jest tylko marazm i beznadzieja. Nic mu się już nigdy w życiu nie uda. Wątek depresji i ogólnie chorób psychicznych i więzi jaką powinno się pielęgnować z osobą chorą to coś co powinno pojawiać się w książkach znacznie częściej. Byłabym nawet bardziej ukontentowana, gdyby ten motyw był jeszcze znacznie mocniej rozwinięty, wtedy dodało by to tylko realizmu. Wolę gdy ścieżek, którymi kroczy fabuła jest mniej, a są znacznie szersze. W przypadku tej powieści mieliśmy i przeprawy z nastoletnią córką, i poszukiwania miłości, i zazdrość. Sporo tego wszystkiego, ale mam nadzieję, że nadrobienie poprzednich tomów i lektura kolejnych znacznie rozjaśnią mi w głowie. To taka mała uwaga i delikatny minusik z mojej strony. ⛵Każdy autor ma swój charakterystyczny styl i myślę, że po tej powieści rozgryzłam w czym specjalizuje się autorka. Ona po prostu przenosi czytelnika do danego miejsca, wypełnia książkę nie tylko opisami miejsc, do których aż wyrywa się serce, ale umieszcza w nich realne budynki, mnóstwo historii sprzed lat, które wypełniają puste miejsca w wyobraźni. Żadne z miejsc nie jest białą kartą, wszędzie swoje echo mają wydarzenia sprzed lat nawet jeśli płyną tylko ze wspomnieniami ostatnich żyjących świadków. Oglądaliście już Mazury oczyma autorki?

"Miłość w żagle", to ostatni tom serii Nad Jeziorakiem i bardzo żałuję, że nie zaczęłam od początku, by jeszcze bardziej zaprzyjaźnić się z jej bohaterami i poznać wydarzenia, które miały miejsce we wcześniejszych częściach. Główni bohaterowie powieści to trzy przyjaciółki: Alina, Gabrysia i Ewa oraz ich rodziny i przyjaciele. Na pierwszy plan wysuwa się jednak Alina. Wiodąca - dla wielu czytelników - idealne sielankowe życie w domku na Mazurach, z zakochanym w niej mężem i synkiem, wydawałoby się, że powinna być najszczęśliwszą osobą na świecie. A jednak dopada ją ogromnie podstępna choroba - depresja. Niewiele pomaga życie w kochającej rodzinie, wśród życzliwych osób, w pięknej okolicy... Depresja postępuje i w pewnym momencie jedynym ratunkiem okazuje się sięgnięcie po pomoc z zewnątrz. Uważam, że to bardzo dobrze, iż autorka poruszyła tak ciężki temat. Bardzo sugestywnie opisała to co działo się w głowie Aliny, pokazała jakie mogą być metody pokonania choroby. Jak na mój gust można było jeszcze bardziej zgłębić ten temat, bo to poważna i coraz powszechniejsza choroba naszego wieku. Jednak depresja to nie jedyny trudny wątek. W powieści możemy zaobserwować również jak radzi sobie z wychowywaniem nastoletniej, zbuntowanej córki, Ewa. A jednocześnie jak szuka ratunku dla samej siebie, zagubionej w codzienności. Bardzo spodobał mi się wątek poszukiwań potomków byłej mieszkanki osady i chętnie zajrzę do wcześniejszego tomu, by dowiedzieć się jak to było z tym odnalezionym skarbem ;-) Podsumowując - książka przenosi nas w cudowne okolice Iławy, w mazurskie lasy, nad jeziora przepiękne zarówno latem, jak i zimą. Autorka wciąga czytelnika w ten przepiękny świat, opisy przyrody są bardzo sugestywne, wyzwalają chęć odwiedzenia tego niezwykłego rejonu Polski. Można przemiło spędzić czas na lekturze, a jednocześnie poznać lepiej opisywany region i zwyczaje jego mieszkańców.

Książka bardzo fajna, można polecić jednak dla mnie troche nudna. Nie wiem dlaczego ale jakoś zabrakło mi tego wow które pchalo by mnie po to żeby jak najszybciej przeczytać.