Medea z Wyspy Ognia (okładka  twarda)

Bardzo czekałam na kontynuację powieści o losach Medei Steinbart. Poprzednia część mnie zachwyciła i byłam ciekawa dalszej części jej historii. Czy się zawiodłam? Absolutnie nie! Medea nie miała w życiu lekko. Straciła rodzinę, zaznała biedy i głodu. Ten kto czytał poprzednią część wie o czym mówię. Teraz kobieta przenosi się do Breslau i próbuje na nowo ułożyć sobie życie. Zakochuje się z wzajemnością w doktorze Horstcie, planują wspólną przyszłość, chcą wziąć ślub i założyć rodzinę. Doktor jednak wyjeżdża do Przemyśla i ślad po nim ginie. Niedługo potem Medea odkrywa, że jest w ciąży. Wtedy poznaje krawca, Adama. Za namową przyjaciółki postanawia nawiązać z nim bliższą znajomość, żeby w razie czego mieć wsparcie w nowej sytuacji. Adam okazuje się jednak bardzo interesującym i mądrym mężczyzną, któremu Medea także nie jest obojętna. Wkrótce oświadcza się kobiecie, a ta przyjmuje jego propozycję. Krawiec ma starszego syna Thomasa, a wkrótce rodzi się Galatea. Adam postanawia traktować dziewczynkę jakby była jego córką. Czy Medea zazna w końcu szczęścia? Czy wszystko ułoży się po jej myśli? „Medea z Wyspy Ognia” Magdy Knedler to przejmująca opowieść o niełatwym życiu, trudnych wyborach i ciągłej walce. Główna bohaterka jest niezwykle silną kobietą, która pomimo zła jakiego doświadczyła, nie poddaje się i walczy o lepszy los. Bardzo podoba mi się wątek mitologiczny wpleciony w fabułę, autorka wykazała się dużym kunsztem. Wydaje mi się, że nie jest to powieść dla każdego, ale mnie osobiście ujęła. Nie mogę nie wspomnieć o samym wyglądzie książki, choć nie powinno się oceniać książki po okładce. Piękne barwione brzegi i elegancka okładka z pewnością przyciągają wzrok i cudownie się prezentują 🥰

Szczerze mówiąc zdecydowałam się na tą współpracę ze względu na piękne wydanie tej książki. Nigdy się nie interesowałam mitologią, a wręcz nie lubiłam nic co związane z historią i najchętniej bym zasłoniła uszy jak dziecko udające, że nie słyszy o sprzątaniu zabawek. Ta historia jest oparta na micie i szczerze mówiąc jest tak przystępnie napisana, że wcale się przy niej nie zmęczyłam. "Wciągnęła" mnie od początku w przeciwieństwie do części pierwszej i mam wrażenie, że jest napisana w zupełnie innym stylu niż "Medea z A Wyspy Wisielców". Nie potrafię jednak polubić postaci głównej bohaterki, która z jednej strony wydaje się być dojrzałą osobą po przejściach, która walczy o siebie i swoją przyszłość, a z drugiej strony mam wrażenie iż ta kobieta jest mocno zaburzona. Jakieś emocje na pewno mi towarzyszyły przy czytaniu tej książki jednak nie czytałam jej z zapartym tchem i nie była dla mnie to nieodkładalna książka. Plus dla Autorki za zwrócenie uwagi na bardzo ważne aspekty historyczne i ich zmiany z biegiem lat natomiast przyznaję się bez bicia, że wierzę Autorce na słowo z tym wszystkim, bo nie mam chęci wczytywać się w takie tematy by te informacje potwierdzić. Nie jestem fanką tej fabuły tej książki, ale to raczej nie ze względu stylu pisania tylko fabuły, która najwyzwaczajniej w świecie do mnie nie trafia jednak ktoś kto lubi takie wątki powinien być zadowolony.