Kroniki Lenny'ego. Grecja (okładka  miękka, wyd. 02.2021)

„Kroniki Lenny’ego. Grecja” to druga część cyklu przygód Joanny i Pawła kreowanych przez Ewę Sosnowską. Do wyboru tego tytułu do czytania skłonił mnie tytuł. Przeczytać coś o mojej ukochanej Grecji, to jak cofnąć się w czasie do momentów w niej spędzonych. Kocham Grecję! Za błękit nieba, za stosunek do życia, nawet za to, że rozkłady autobusów funkcjonują sobie a kierowcy sobie ;) Grecja to niesamowita mentalność, w której może i trudno się odnaleźć, ale można się nią zachwycić. Chciałam, aby ten tytuł mi to przypomniał. I wszystko byłoby super – bo podróże kształcą, bawią i rozwijają. Jednakże w tej książce do granic doprowadzała mnie główna bohaterka – Asia, który niczym „król Midas”, czego się nie dotknęła – zamieniała to w złoto. Joanna to kobieta wszechstronna! Dziennikarka (najlepsza), przewodniczka (najlepsza), pilotka w rajdach samochodowych (najlepsza), organizatorka wszelkiego rodzaju imprez (najlepsza)… i tak bez końca! Dla równowagi, jej mąż Paweł, to oaza spokoju (choć i od tego są wyjątki, gdy w grę wchodzi zazdrość) i wyrozumiałości (w stosunku do Asi). Gdzie Ci dwoje nie zajadą swoją Puszką, tam spotkają akurat przyjaciół (nieważne, czy to już Grecja, czy jeszcze coś innego w drodze) – tak jakby cały świat czekał tylko na nich. Ale dość o tym…  Co jest piękne w tej opowieści – miejsca, które odwiedzają, bo rzeczywiście w taką podróż to chętnie bym się z nimi wybrała! Zwłaszcza teraz, w dobie pandemii, gdy nasze przemieszczanie staje się znacznie ograniczane. Tym bardziej podróż tych dwojga z kilkumiesięcznym synkiem jest fascynująca i ciekawa. Do tego elementy historii i mitologii greckiej, które niewątpliwie poszerzają horyzonty czytelnika. I choć maniera głównej bohaterki mnie irytowała, to ta wspólna podróż pozwoliła mi na chwilę relaksu… Znajdą się sceptycy, którzy od razu skrytykują podróż z tak małym dzieckiem. Ja do nich nie należę, bo sama ze swoimi maluchami uwielbiam poznawać nowe miejsca. A gdybym miała taką Puszkę, to dopiero byłaby frajda!

Niestety między tą pozycją a mną nie było chemii od początku. Temat wdzięczny - Grecja - słońce, drzewa oliwkowe, szczęśliwi ludzie oraz kolebka cywilizacji. Podróż sama w sobie to najmocniejszy punkt całej książki - można sobie wyobrazić te przepiękne widoki oraz ich przygody z dzieckiem w ciężarówce zwanej Puszką. Podziwiam i szanuję za odwagę 😅 Rok temu zwiedzałam Kretę i miło ponownie było poczuć ten klimat. A sama jej historia ? Nurtująca i momentami drażniąca. Mnie osobiście zmęczyła. Dodatkowo sam początek to dialog. Przez moment zastanawiałam się czy to nie jest przypadkiem reportaż. Praktycznie zero opisu, czy wyjaśnień. Później było ciut lepiej. Duży plus za wzmianki o mitologii - jestem ogromną fanką tej części historii Grecji. W szkole zawsze miałam z mitów najlepsze oceny oraz moja praca maturalna była powiązana z mitami :) to mój konik i zdecydowanie tym do mnie trafiły Kroniki Lenniego. Widziałam, że autorka, również wydała wcześniej podobną powieść, ale o Syberii. Tam również nie zebrała zbyt wielu pozytywnych opinii. Pomysły na powieści ma świetne. Potencjał jest Może trzeba popracować trochę nad warsztatem. Oby kolejne propozycje były takie jakie oczekują czytelnicy.