Krok trzeci (ebook)

„Krok trzeci” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Bartosza Szczygielskiego. Czasem lubię zagłębić się w coś mocniejszego, wyzwalającego skrajne emocje, a nawet mentalnie przerażającego. Nikt przecież nie powiedział, że kobiety czytają jedynie powieści obyczajowe z wątkami wyjętymi niemal z seriali brazylijskich lat dziewięćdziesiątych. Powieść Bartosza Szczygielskiego z całą pewnością nie jest dla każdego odbiorcy. Nie kwalifikuję jej także do gatunku kryminału, a bardziej do grupy tekstów nazywanych tajemniczo domestic noir. W tymże specyficznym gatunku literackim specjalizuje się między innymi Alicja Sinicka- swoją drogą, również bardzo dobra autorka odsłaniająca kulisy mrocznej strony człowieka. Wspomniany wyżej domestic noir nie jest zbyt często omawiany w szkołach czy nawet na uczelniach o profilu filologicznym, dlatego przed przystąpieniem do lektury warto przyswoić sobie jego podstawowe i kluczowe cechy. Autor „Kroku trzeciego” celowo osadził całą akcję w konkretnym miejscu, np. domu. Główne postaci to zwykle kobiety, w dodatku bardzo źle traktowane. Co więcej, wszystkie negatywne wydarzenia z cyklu domestic noir podpowiada bohaterom ich własna, często chora wyobraźnia- mam tu na myśli nie tylko przemoc fizyczną, ale przede wszystkich psychiczną, napędzaną strachem i dreszczami. Musimy też wiedzieć, że w tego typu powieściach zawsze muszą występować skrajne emocje- jeśli jest miłości, to także i przemoc, strach, śmierć. Z całą pewnością NIE są to teksty dla osób spokojnych, które wolą miłą, serdeczną i domową atmosferę. Nie warto w recenzji „Kroku trzeciego” zdradzać za bardzo fabuły. Nowy odbiorca może jedynie wiedzieć, że główna bohaterka ma na imię Magda i będzie zmagać się z bardzo trudnymi przeżyciami natury psychicznej. Poszukiwania zaginionego męża, Damiana, nie będą łatwe- Magda napotka wiele trudności. O jakie niewygody chodzi? Tego musicie dowiedzieć się już sami, zatem zapraszam do lektury. Książka niesamowicie mnie wciągnęła nie nudziłam się podczas czytania i koniecznie chciałam dowiedzieć się, jak zakończą się przygody Magdy. Dzięki autorowi jeszcze bardziej zrozumiałam, że niektóre powieści wymagają większego skupienia, czasu, osobistej analizy. „Krok trzeci” nie jest książką, którą można przewertować i uznać za przeczytaną. Podoba mi się te, że autor opisuje problemy, które w naszym społeczeństwie często zamiatane są pod dywan. O przemocy wobec kobiet mówi się już dość często, ale gdy niedogodność ta dotyczy mężczyzn, wówczas jest to jeszcze bardziej zawstydzający defekt. Czy książki takie jak „Krok trzeci” zmienią ten stan rzeczy? Oby tak się stało. Pierwsze spotkanie z tekstem Bartosza Szczygielskiego okazało się bardzo udane i mam nadzieję, że inne jego teksty także mnie zaciekawią. Czy polecam lekturę? Jak najbardziej, ale należy przeczytać ją spokojnie, bez presji czasowej.

Po przeczytaniu trylogii krew,aorta,serce długo nie mogłam trafić na ksiazke,która by je przebiła. Niesamowicie trafił do mnie pan Bartosz z narracja i każda kolejna jakakolwiek pozycja nie była dla mnie tak dobra,niektórych nawet nie skończyłam, co nigdy nie zdarzyło mi się wcześniej. Dlatego tak się ucieszyłam widząc trzeci krok. I ... jakże wielkie moje rozczarowanie... Co prawdę nie mogłam doczekać się rozwikłania tajemnicy,choć kim jest Nina domyśliłam się szybko, ale zakończenie...naprawdę? i ten sutek??? czułam jakąś nieustanna irytację na mezmózgowe wręcz czasami postępowanie Magdy. Może po prostu zbytnio idealizowałam krew, aortę,serce. No cóż. Daję 3 i wierzę,że pan Bartosz kiedyś mnie jeszcze zachwyci.

Książka mnie zawiodła, ciężko się ja czyta, w ogóle nie wciąga, dopiero pod koniec cokolwiek zaczyna się wyjaśniać , czytając książkę miałam wrażenie że i ja powoli głupieje...za dużo niewiadomych, zbyt dużo skupienia się na jakichś kompletnie nieważnych sprawach, momentami cała akcja stała w miejscu...ogólnie książka może i o dosyć ciekawej tematyce Ale męcząca swoim zagmatwaniem

Dla mnie książka interesująca, poruszająca ważne tematy. Ciężko się ją czyta? Jak wspomniałam wyżej, poruszane kwestie wymagają od czytelnika refleksji, może nawet pewnej dozy autoanalizy. To nie może być łatwe. I nie jest. Ale czasem warto. To nie jest łatwa lektura, ale książka jest arcyciekawa.

Polecam, świetnie się słucha, wciąga, intryguje, zaskakuje. Pokazuje rzeczywistość o której już nie pamiętamy. Nie zawiodłam się jak zawsze przy lekturze Wiśniewskiego.

Fight Club wersja polsk., Już od początku można domyślić się, na czym polega główny problem bohaterki. Niepotrzebne sceny przemocy wobec kobiet.

Zaskakująca, niepokojąca i dość mroczna historia kobiety, której przytrafiają się rzeczy, których pozornie nie da się ze sobą powiązać.

chyba sama zacznę pisać, jeśli takie pozycje czytelnicy chwalą... 🤔 przepraszam Autora, ale strata czasu.

Książkę bardzo fajnie się czytało, ale takiego zakończenia się nie spodziewałam. Polecam serdecznie 😀

Całkiem różna od poprzednich książek Szczygielskiego. Niestety jak dla mnie zbyt wydumana.