Kręta droga do nieba (okładka  miękka, wyd. 05.2017)

Dobrze utkana przez autorkę zagadka. Oczami wyobraźni widzę piękne greckie krajobrazy!

Na książki Bożeny Gałczyńskiej – Szurek, natrafiłam już jakiś czas temu, jednak dopiero teraz miałam okazję się z nimi zapoznać. Przyznam szczerze, że nie przypominam sobie innej książki w podobnym stylu. :) „Kręta droga do nieba” to właściwie kryminał, z drobną dawką humoru, oraz silnymi wątkami związanymi z Grecją, z jej historią, krajobrazami, mentalnością mieszkańców. Czytając tę książkę, miałam wrażenie, że niemal widzę piękne niebieskie niebo, białe domki z niebieskimi okiennicami i zielone wzgórza. Akcja powieści dzieje się bowiem na greckiej ziemi, wśród sielskich krajobrazów, hermetycznie żyjących sąsiadów, którzy wiedzą wszystko o wszystkich. Czas na wyspie biegnie w miarę spokojnie, aż do upadku cudownej ikony Madonny podczas świątecznej procesji. Mieszkańcy wierzą, że to omen, zwiastujący nieszczęście. W złe znaki nie wierzy Polka, autorka książek, która od jakiegoś czasu mieszka na wyspie z mężem marynarzem. Kiedyś była policyjnym psychologiem. Nic więc dziwnego, że w naturalny sposób stała się łącznikiem między tubylcami a dochodzeniowcem z zewnątrz. Co wydarzyło się w cerkwi? Co stało się z cudownym obrazem Madonny, że na jej obliczu pojawiły się łzy? Dlaczego świątynia staje się miejscem niebezpiecznym? Śledztwo prowadzi do tajemnic mieszkańców, ale czy miały one wpływ na to, co wydarzyło się w kościele? Czy możliwe jest w ogóle rozwiązanie tej tajemniczej sprawy? „Kręta droga do nieba” to idealna lektura na wakacje, szczególnie gdy planujecie podróż do Grecji. :) Myślę co prawda, że to książka bardziej dla kobiet, ale mężczyźni również nie powinni się przy niej nudzić. Miejscami wątki wydały mi się lekko nierzeczywiste i trochę naciągane, ale z drugiej strony, w końcu wszystko może się zdarzyć. Gorąco polecam :) www.kochamciemojezycie.blogspot.com

Przede wszystkim nie nudziłem się przy lekturze tej książki ani przez chwilę, chociaż powieść zaczyna się zwyczajnie, bo„ Tajemnice Greckiej Madonny” to z pozoru klasyczny kryminał policyjny, w którym najważniejsza jest intryga kryminalna. Wszystko poza tym faktem, jest niezwykłe. Opisywane zdarzenia autorka umiejscowiła na nieistniejącej greckiej wyspie Toros, słynącej z cudownego obrazu Madonny Płaczącej. To on jest celem przestępców, choć nie od razu wynika to z akcji książki, bo zawłaszczenie przez mafię sławnej ikony, jest poprzedzone śmiertelnymi ofiarami. Pomimo mrocznego tematu zbrodni książkę cechuje pogodny, momentami nawet dowcipny charakter. Ta powieść jest fenomenalnie klimatyczna. Postawiono w niej wyraźnie na: tempo, ciekawą fabułę i nietypowe osadzenie akcji w realiach greckiej wyspy, oglądanej oczyma cudzoziemki. Główna bohaterka i narratorka powieści, Klara jest Polką. . To prawdziwa matka Polka. Relacjonując zdarzenia podsuwa czytelnikowi szczegóły śledztwa i swoje przemyślenia. Wciąga go w pościg za przestępcami i nierówną rywalizację w odgadywaniu przyczyn tajemniczych perypetii. Wielokrotnie wprowadza w błędne przeświadczenie, że przeczuł intencję autorki, by po każdej pozornej „odsłonie” postawić przed kolejną niewiadomą. Ta strategia wydaje się ryzykowna, a nawet nierozsądna, tymczasem ujawniając niektóre fakty, Klara ukrywa inne. Sedno tej historii, nie tkwi w odkryciu zabójców……. Kradzież świętego obrazu to „chytry” pomysł na fabułę i obok w pełni realistycznego wątku śledztwa, rozgrywa się w drugim planie podskórna, metafizyczna gra. Mógłbym jeszcze dużo napisać na ten temat. Jednym słowem, ta książka bardzo mi się spodobała.

Bardzo dobra godna uwagi lektura. Bajeczne opisy Grecji. Zagadka kryminalna bardzo pomysłowo skonstruowana.